30.12.15 11 σχόλια


[Η ηλικία της Δάειρας κατά τις παρακάτω στιχομυθίες ήταν 4 χρονών και 2 μηνών]

#1
Μπαίνοντας (μαζί με τη Δάειρα) στο playroom, βλέπουμε τη Μελίβοια να "καλλιτεχνεί" με μαρκαδόρους πάνω σε λευκό χαρτί που ήταν παρατημένο πάνω στο μικρό τραπεζάκι...

Δάειρα: (δυνατά για να ακουστεί) Μαμά, κοίτα τι όμορφες μουτζούρες ζωγραφίζει η Μελίβοια!!!
Και απευθυνόμενη σε εμένα...
Δάειρα: (ψιθυριστά και με ύφος συνωμοτικό για να μην ακουστεί) Μαμά, έτσι το λέω για να χαρεί!

Εδώ που τα λέμε, σιγά μη χάρηκε το μωρό ακούγοντας να αποκαλεί μουτζούρες...τις μουτζούρες της :)


#2
Της αρέσουν πολύ τα παιχνίδια ρόλων. Ένα από αυτά είναι να το παίζει δασκάλα...

Δάειρα: Μαμά, να σου κάνω μάθημα Αγγλίας;
Εγώ: Τι είναι το μάθημα Αγγλίας;
Δάειρα: Είναι το μάθημα που κάνουν αυτοί που ζουν στην Αγγλία!

Ρε τι μαθαίνει ο άνθρωπος όσο μεγαλώνει...


#3
Παρκάρω το αυτοκίνητο στην πυλωτή. Με το που κατεβαίνουμε, μου ζητάει να πάμε στον (μικρό) κήπο που βρίσκεται στο πίσω μέρος της πολυκατοικίας. Περιπλανώμενη μέσα στον κήπο (πάνω, κάτω, πάνω, κάτω...ούτε σε κήπο βασιλικών ανακτόρων να βρισκόμασταν τόση βόλτα σε μια κουτσουλιά τόπο...), χαζεύοντας τα δεντράκια μου λέει:

Δάειρα: Μαμά, ξέρεις γιατί έχουμε κήπο;
Εγώ: Γιατί έχουμε; Δεν έχω ιδέα!
Δάειρα: Για να φυτεύουμε σπόρους όταν δε βρίσκουμε στο σουπερμάρκετ πορτοκάλια.

Πώς δεν το σκέφτηκα ρε εσείς να φυτέψω σπόρους λεμονιού για να μην ξεμένω ποτέ από λεμόνια! Πόσες φορές βγάζω μπριζολάκια από το φούρνο και συνειδητοποιώ ότι ξέμεινα από λεμόνια...


#4
Μερικές φορές πλάθει φανταστικές ιστορίες, ιστορίες όμως που δεν έχουν να κάνουν με δράκους και βασιλοπούλες, αλλά με την καθημερινότητά μας. Ένα απόγευμα λοιπόν μου λέει...

Δάειρα: Μαμά, ξέρεις ότι η κυρία Χ. στο σχολείο όταν θέλει να κάνει τσίσα της πάει στην τουαλέττα που είναι για τα μικρά παιδάκια;
Εγώ: (Γνωρίζοντας ότι υπάρχει τουαλέττα για τις δασκάλες, οπότε αποκλείεται να πηγαίνει η κυρία Χ. στις παιδικές νανολεκάνες, της λέω:) Αποκλείεται, Δάειρα, να συμβαίνει αυτό. Δεν είναι καλό να λες ψέματα. Θα μεγαλώσει η μύτη σου σαν του Πινόκιο. Θέλεις να μεγαλώσει; Δε νομίζω!
Δάειρα: Δε λέω ψέματα. Εσύ πιστεύεις δηλαδή ότι κοτζάμ κυρία τα κάνει πάνω της;;;!!!

Έχουμε και το σωστό επιχείρημα για να πείσουμε. Αμ πώς!


#5
Πριν πάω να τις πάρω από το σχολείο, έχω πάει κομμωτήριο για βαφή και με την ευκαιρία έχω κάνει και ένα χτένισμα ελαφρώς μπουκλέ. Όταν λοιπόν βγαίνει έξω από την τάξη και με βλέπει, εκεί, μπροστά σε όλες τις μαμάδες/μπαμπάδες/γιαγιάδες που περίμεναν τα δικά τους παιδάκια, μου λέει γελώντας:

Δάειρα: Καλέ μαμά, τι αστεία μαλλιά έχεις!!! Σαν τραγουδίστρια είσαι.

Από τότε ένα ίσιωμα, και πολύ μου είναι...


#6
Πάμε έξω για φαγητό. Μόλις φτάνουμε στο μαγαζί, θέλει να καθίσει δίπλα στον μπαμπά της, οπότε του κάνει:

Δάειρα: Μπαμπά θα βαλθούμε δίπλα-δίπλα εμείς.

Έχει βαλθεί να με κουφάνει αυτό το παιδί.


#7
Την ημέρα που είχαμε πάει για πικνικ (βλ. προηγούμενη ανάρτηση) έχει φάει όλο το φαγητό της + γιαουρτάκι + muffin + μπανάνα.

Εγώ: Δεν μπορώ να καταλάβω πώς στο σχολείο και όταν πάμε εκδρομή ή πικνικ τρως όλο σου το φαγητό, ενώ στο σπίτι με σκας.
Δάειρα: Στη φύση παίρνουν λίγο αέρα. Για αυτό ειναι πιο νόστιμα (= τα φαγητά). Αερίζονται!!!

Αφού λοιπόν μου αποκάλυψε το μεγάλο μυστικό, θα φτιάχνω γιουβαρλάκια, φακές, μοσχαράκι κλπ κλπ, θα τα βγάζω στο μπαλκόνι για κανένα δίωρο να αεριστούν επαρκώς και μετά θα τα σερβίρω :)


#8
Μία μέρα, έχει φάει το μισό φαγητό της...

Εγώ: Δάειρα, φάε και το υπόλοιπο φαγητό. Λίγο έμεινε.
Δάειρα: Δε θέλω άλλο. Χόντρυνα αρκετά.

Εσείς πόσο χοντρύνατε σήμερα;


#9
Τη ρωτάει κάποιος οικογενειακός φίλος (σημ. του παππού και της γιαγιάς) που τον είδε για πρώτη φορά.

Κύριος: Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Δάειρα: Γίγαντας.

No comment


#10
Mου ζητάει να της φτιάξω τοστάκι και με το που τρώει μία μπουκιά μου κάνει...

- Μαμά, πάω λίγο από εκεί. Να μου φυλάς το τοστάκι μήπως πάει καμία μύγα.
- Εντάξει Δάειρα. Μην ανησυχείς.
- Αν πάει μύγα, τότε να φας το κομμάτι που θα καθίσει η μύγα εσύ μαμά. Εντάξει;
- Και γιατί να το φάω;
- Για να μην αρρωστήσω εγώ.
- Και να αρρωστήσει η μαμά;;;!!!
- Οι μεγάλοι δεν αρρωσταίνουν. Γιατί καταπίνουν τις μύγες ολόκληρες και φτερουγίζουν τα φτερά τους στο στομάχι τους και τους πιάνει λόξυγγας. Αυτό θα πάθεις μόνο. Λόξυγγα. Οπότε μην ανησυχείς.

Και με τη μύγα μας, σας εύχομαι Καλή Πρωτοχρονιά να έχετε! Φάτε, πιείτε, διασκεδάστε, αλλά προσοχή στις μύγες :) Προκαλούν λόξυγγα. 

Θα τα ξαναπούμε...του χρόνου εμείς :) Σας φιλώ!

Πηγή εικόνας

To  'δεκάλογος' δεν το χρησιμοποιώ με την έννοια του βασικού συνόλου έγκυρων κανόνων, αλλά με την έννοια: δέκα + λόγια (=δέκα διάλογοι). Άλλοτε μου προκαλούν γέλιο, άλλοτε απλά χαμόγελο, άλλοτε συγκίνηση και άλλοτε έντονο προβληματισμό, οι διάλογοι με τη μεγάλη μου (πλέον) κόρη είναι πάντα χαριτωμένοι. Για να δείτε όλους τους δεκαλόγους της Δάειρας, πατήστε εδώ.


23.12.15 12 σχόλια



Σας έχει τύχει ποτέ να κάνετε κάτι καλό out of the blue, εκτός προγράμματος, κόντρα στα σχέδια της ημέρας και όμως να τα περάσετε σούπερ; Είμαι σίγουρη ότι σας έχει τύχει. Προσωπικά (το τέρας οργάνωσης και προγραμματισμού) μπορώ να επιβεβαιώσω ότι όσες φορές μου έχει τύχει, τα έχω περάσει πολύ πιο όμορφα από ό,τι όταν κάτι το έχω κανονίσει και οργανώσει από πριν. Και δεν είναι ότι όταν κάνεις σχέδια, δεν περνάς όμορφα. Απλά επιφορτίζεσαι και με αυτό το άγχος της προετοιμασίας που ώρες-ώρες καταντάει πολύ κουραστικό.

Όπως εκείνη την Κυριακή, κάτι εβδομάδες πριν (...αλλά τώρα αξιώθηκα να γράψω) που σηκώθηκα αργά το πρωί (ας κοιμηθούμε και λίγο παραπάνω το γουίκεντ) και ετοίμασα μεσημεριανό φιογκάκια με κιμά. Η μέρα ήταν ηλιόλουστη και ζεστή. Τέλη Οκτωβρίου ήταν, αλλά το καλοκαίρι είχε "ξεχειλώσει" τόσο πολύ που είχε αγγίξει σχεδόν το Νοέμβρη. Εκείνη την Κυριακή λοιπόν, είχα σκοπό να φάμε και να χαλαρώσουμε στο σπίτι καθώς ένιωθα τόσο...μα τόσο κουρασμένη (ούτε να έσκαβα όλη μέρα) που όρεξη για βόλτα ΔΕΝ είχα. Κατά το μεσημέρι, σερβίρω και φωνάζω τον μπαμπά μας και τα κορίτσια να φάμε. Έρχεται πρώτη η Δάειρα, βλέπει τα φιογκάκια και μου λέει το θεϊκό: "Μου αρέσει το φαγητό μαμά, αλλά δε θέλω να το φάω εδώ. Θέλω να το φάω στην εξοχή. Πάμε για πικ νικ;".

Πώς να πάμε για πικνικ; Δεν είχα ετοιμάσει τίποτα. Αν είχαμε σκοπό να πάμε για πικ νικ έπρεπε να είχα σηκωθεί νωρίς το πρωί, να ετοιμάσω κεφτεδάκια, τυροπιτάκια, πατατούλες, σαλατούλες κλπ. Όπως το είχα ιδανικά στο μυαλό μου. Η επιθυμία της Δάειρας όμως με έκανε να πάρω το τσαντάκι του καροτσιού της Μελίβοιας, να ρίξω μέσα ένα καρό τραπεζομάντηλο, να αδειάσω το φαγητό σε δύο τάπερ και να τα βάλω και αυτά μέσα μαζί με 2 μπανάνες, 2 γιαουρτάκια Advance της ΔΕΛΤΑ (που πάντα υπάρχουν στο ψυγείο μας σε ποσότητες μεγάλες) και 2 σπιτικά muffins (που φτιάχνω συχνά-πυκνά) για επιδόρπιο. Προορισμός, ο λόφος του Φιλοπάππου (και αυτό χωρίς δεύτερη σκέψη). Σταθερή αξία στις Κυριακάτικες βόλτες μας. Προσωπικά θεωρώ ότι δεν υπάρχει καλύτερο μέρος στην Αθήνα να απολαύσεις την Κυριακάτικη βόλτα σου από τον πεζόδρομο της Αεροπαγίτου και την Αποστόλου Παύλου και το πλακόστρωτο δρομάκι που οδηγεί στο λόφο Φιλοπάππου ή το άλλο που οδηγεί στην Πνύκα, μία από τις 3 περιοχές όπου συγκαλούνταν στην Αρχαία Αθήνα η Εκκλησία του Δήμου, η συνέλευση δηλαδή των Αθηναίων (οι άλλοι 3 τόποι ήταν η Αγορά και το Θέατρο του Διονύσου). Ένας τόπος που άνθησε η Δημοκρατία και ανέδειξε την Αθήνα σε κέντρο του αρχαίου κόσμου (με αποκορύφωμα τον χρυσό αιώνα του Περικλή). Ένας τόπος από το αρχαίο βήμα του οποίου αγόρευσαν σπουδαίοι άντρες. Πολιτικοί, στρατηγοί και ρήτορες (και σταματώ την ιστορική αναδρομή εδώ). Ένας τόπος που οικογενειακά έχουμε πάει πάρα πολλές φορές και μας αρέσει να επισκεπτόμαστε με την πρώτη ευκαιρία Αυτή τη φορά επειδή ο σκοπός της βόλτας μας ήταν πικ νικ, προτιμήσαμε το πλακόστρωτο που οδηγεί στο λόφο και δε στρίψαμε στον άλλον που οδηγεί στην Πνύκα.



Στη διαδρομή κάναμε και μία στάση στο κλασικό μας παγκάκι, όπου κάθε φορά καθόμαστε να ξαποστάσουμε. Μάλιστα έχω και μία ίδια φωτογραφία στο ίδιο σημείο, έναν χρόνο πριν. Μου φαίνεται απίστευτο πόσο μεγάλωσε μέσα σε ένα χρόνο...





Βρήκαμε ένα ίσιωμα με ωραία θέα...



...και αραδιάσαμε τα λίγα καλούδια που είχαμε πάρει μαζί, πάνω στο καρό τραπεζομάντηλο. Η Μελίβοια ενθουσιασμένη που ανακάλυψε το αγαπημένο της γιαουρτάκι ΔΕΛΤΑ Advance, μου το δείχνει. Μιλάμε έχει τέτοια λατρεία σε αυτά τα γιαουρτάκια, και ειδικά στη γεύση μήλο-μπανάνα, που τα τρώει δύο-δύο τη φορά.


Δεν ξέρω τι έχουν πάθει και τα δυο μου κορίτσια με τα συγκεκριμένα γιαουρτάκια Advance της ΔΕΛΤΑ. Είναι από τα λίγα τρόφιμα (μαζί με τα αχλάδια, τις μπανάνες και τις παιδικές γαλακτοφέτες) που τα ζητάνε από μόνες τους ΚΑΘΕ μέρα και παίρνουν μαζί και στο σχολείο για απογευματινό σνακ μαζί με μια μπανάνα έκαστη. Οπότε και στο ψυγείο μας πάντα φροντίζω να υπάρχουν σε ποσότητες για να μην ξεμένουμε. Μία μέρα μόνο είχαμε ξεμείνει και άλεσα στο multi ένα απλό γιαούρτι (της μαμάς) με 1/4 μήλο, μισή μπανάνα και μια κουταλιά μέλι, αλλά μετά τη δοκιμή ούτε που το πλησίασαν. Δεν πέτυχα τη γεύση. Τελοσπάντων. Επανέρχομαι :)


Και αφού φάγαμε όλο μας το φαγητό, τις μπανάνες μας και τα Advance γιαουρτάκια μας, απολαύσαμε και το muffin μας. Αν είναι κάθε φορά που πηγαίνουμε στην εξοχή να είναι τόσο φαγανές, να το κάνουμε συχνότερα :)



Παίξαμε κυνηγητό, κυλιστήκαμε στα χόρτα, ρίξαμε και μία σιέστα...


Η Μελίβοια δηλαδή, γιατί η Δάειρα μετά από 10 λεπτά σηκώθηκε και μου ζήτησε να πάμε βόλτα. Βρήκαμε μία πληγωμένη πεταλούδα που παρόλο που της έλειπε το μισό φτερό, πέταξε κανονικά αφού πρώτα πόζαρε στο φακό μας.


Και μετά αρχίσαμε να κατεβαίνουμε το λόφο από την άλλη μεριά, από ένα στενό πλακόστρωτο μονοπάτι μέσα στο άλσος, ώσπου φτάσαμε στο εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου του Λουμπαρδιάρη. Ένα γραφικότατο εκκλησάκι με πανέμορφο περιβάλλοντα χώρο μέσα στο πράσινο και με μεγάλο πλακόστρωτο προαύλιο που "χρονολογείται στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, ενώ κατά μια άλλη εκδοχή είναι του 9ου αιώνα. Για την κατασκευή του έχουν χρησιμοποιηθεί αρχαία αρχιτεκτονικά κομμάτια, όπως ο μικρός κίονας που στηρίζει την Αγία Τράπεζα και δύο κιονίσκοι που βρίσκονται στο προαύλιο της εισόδου. Το 1955 αναστηλώθηκε από τον διάσημο αρχιτέκτονα Δημήτριο Πικιώνη, και τότε αποκαλύφθηκαν αρκετά φθαρμένες μεταβυζαντινές τοιχογραφίες του 1700" (σταματώ εδώ ΚΑΙ αυτή την ιστορική αναδρομή).


Και κάπως έτσι, ένα αυθόρμητο picnic χωρίς πολλά πολλά και χωρίς ετοιμασίες, μας χάρισε μία όμορφη Κυριακή! Δοκιμάστε το και είμαι σίγουρη ότι θα το ευχαριστηθείτε πολύ περισσότερο από το να κάνετε τρελές ετοιμασίες για το τέλειο πικ νικ. Άλλωστε το τέλειο πικ νικ δεν καθορίζεται από το πόσο πλούσιο είναι το επίγειο "τραπέζι", αλλά με το πόσο καλά περνάτε. Εμείς πάντως τα περάσαμε υπέροχα. Οι δε μικρές, το καταευχαριστήθηκαν. Η επαφή με τη φύση, τις χαροποιεί πολύ. Μάλιστα, κατά την επιστροφή μας στο αυτοκίνητο και όσο διασχίζαμε το πλακόστρωτο, η Δάειρα τραγουδούσε δυνατά ένα τελείως αυτοσχέδιο τραγούδι που, ναι μεν δεν έβγαζες νόημα, όμως είχε ομοιοκαταληξίες (βλέπω το βίντεο ακόμη και τώρα και γελάω). Ήταν τόσο αστείο! Στην αρχή μου πέρασε από το μυαλό "πω πω ρόμπα γίναμε". Μου έφυγε όμως γρήγορα βλέποντας την αντίδραση των περαστικών που μας χαμογελούσαν όταν μας έβλεπαν, που άφησα το παιδί να φερθεί σαν παιδί. Αν ήσουν εκεί εκείνη τη μέρα, δεν περάσαμε απαρατήρητοι. Ρόμπα γίναμε :)

Σας φιλώ!

Και μιας και φτάσαμε δυό μέρες πριν τα Xmas, να σας ευχηθώ...

Καλές Γιορτές, με πολλές χαρούμενες και ανέμελες στιγμές με τους αγαπημένους σας! 
ΥΓΕΙΑ, ΑΓΑΠΗ, ΕΙΡΗΝΗ και ΧΑΡΑ για όλον τον κόσμο!
Το πιο δροσιστικό και γευστικό, εναλλακτικό Χριστουγεννιάτικο δεντράκι μας, το φτιάξαμε με άδεια
κεσεδάκια από γιαουρτάκια Advance που καταναλώσαμε μόλις τις τελευταίες 2,5 εβδομάδες! 





16.12.15 11 σχόλια


Νομίζω ήρθε η ώρα να σας αποκαλύψω την 3η Xmas έκπληξη για την οποία μπορούσατε εδώ και 6 μέρες να κάνετε το lucky guess σας εξασφαλίζοντας 10πλή συμμετοχή στην κλήρωση που θα γίνει.

Το δώρο του 3ου Xmas Giveaway μας, είναι ένα καινούριο βιβλίο από τις Εκδόσεις Ψυχογιός, το 'Φουρνίζω με τη Μαμά'. Το βιβλίο 'Φουρνίζω µε τη Μαµά' είναι ιδανικό για να µάθουν τα παιδιά να ψήνουν στον φούρνο. Περιλαµβάνει μέσα σε 80 σελίδες, πολλές εύκολες κλασικές συνταγές που µπορούν να φτιάξουν παρέα µε τη µαµά – από µπισκότα και κέικ µέχρι ψωµί και διάφορες ζύµες. Θα µάθουν να ανακατεύουν, να κοσκινίζουν, να ζυµώνουν και θα αναπτύξουν την ικανότητα χειρισµού σκευών και εργαλείων. Θα µάθουν, επίσης, τη θεωρία πίσω από το ψήσιµο – τι συµβαίνει στον φούρνο, γιατί φουσκώνει η ζύµη, πώς γίνεται τραγανή και πολλά άλλα…Αν δεν είστε εσείς ο τυχερός/ η τυχερή, μπορείτε να το βρείτε σε λογική τιμή σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία και πολυκαταστήματα αλλά και στο online shop των ίδιων των εκδόσεων Ψυχογιός, ΕΔΩ. Το ιδανικό δώρο για εσάς ή για να χαρίσετε τώρα στις γιορτές σε παιδάκια άνω των 6 ετών ή σε μαμάδες με παιδάκια που τους αρέσει να...φουρνίζουν με τη μαμά :)

ΠΟΙΟΙ ΜΑΝΤΕΨΑΤΕ ΣΩΣΤΑ

Σωστά μαντέψατε μόνο 6 άτομα (από σύνολο 109 ατόμων που κάνατε το "lucky guess" σας στα σχετικά teaser που αναρτήθηκαν στο FB στη σελίδα του My Lovable Baby, στην ομάδα Μαμαδο...blogs και στην ομάδα Giveaways by Μom Bloggers).
  • Σωστά μαντέψατε όσοι απαντήσατε βιβλίο, βιβλίο μαγειρικής, βιβλίο ζαχαροπλαστικής, παιδικό βιβλίο (αφού είναι ένα βιβλίο και για μεγάλα παιδιά εκτός από μαμάδες).
  • Σωστά ΔΕΝ μαντέψατε όσοι απαντήσατε παραμύθι.
  • Σωστά ΔΕΝ μαντέψατε ούτε όσοι απαντήσατε πολύ γενικά όπως δώρο για τη μαμά, δώρο για τα παιδάκια κλπ. ή όσοι απαντήσατε οποιοδήποτε άλλο δώρο.
Στο σημείο αυτό να πω ότι χαμογέλασα με πολλά lucky guesses και ειδικά με το "Χριστουγεννιάτικο πάρτι για τα παιδάκια μας με επίσκεψη του Άι Βασίλη". Πολύ θα χαιρόμουν αν θα μπορούσα να σας κάνω τέτοιο δώρο :)

Δεδομένων των παραπάνω, 10πλή συμμετοχή στην κλήρωση που θα γίνει, εξασφαλίζετε (εάν και μόνο εάν καταχωρήσετε τα στοιχεία σας στη φόρμα που θα βρείτε παρακάτω) τα παρακάτω FB προφίλ (τα αντιγράφω όπως εμφανίζονται στο FB, μαζί με το lucky guess σας):

✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼  
Artemia-alekos Drosou
ΒΙΒΛΙΑ, ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΑ
✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ 
Nikos Karlos
Παιχνίδια και βιβλία!!!!
✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ 
 Afroditi Nakouti 
Παιδικά βιβλία θα πω εγώ! Το βρήκα?
✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼  
Gianna Loukadaki
Παιχνίδια και βιβλία
✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼  
αλεξανδρα παντελης φωτεινου 
βιβλια
✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼  
Maria Ifadopoulou 
Πιστεύω ότι θα είναι κάτι Χριστουγεννιάτικο, μάλλον παιδικό βιβλίο
✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼ ✼  

Μόλις λήξει ο διαγωνισμός, θα φροντίσω το όνομά σας να μπει x10 φορές στην κληρωτίδα, εάν και εφόσον αν η συμμετοχή σας είναι έγκυρη όπως ορίζεται στους όρους συμμετοχής που ακολουθούν.

Όλοι οι υπόλοιποι, καταχωρείτε τα στοιχεία σας κανονικά και συμμετέχετε στην κλήρωση με μονή συμμετοχή. Ωστόσο, μην αποθαρρύνεστε με τη μονή συμμετοχή σας. Άλλωστε η τύχη μπορεί να έρθει σε οποιονδήποτε :)



ΟΡΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΚΛΗΡΩΣΗ:

[1] Συμπληρώνετε τα στοιχεία σας στη φόρμα που ακολουθεί μέχρι και την Τρίτη 22 Δεκεμβρίου τα μεσάνυχτα ΚΑΙ

[2] Κάνετε likes στις σελίδες του My Lovable Baby και των εκδόσεων Ψυχογιός στο FB, πατώντας τα κουμπάκια που ακολουθούν:



ΛΟΙΠΟΙ ΟΡΟΙ:

- Ο τυχερός θα προκύψει με κλήρωση μεταξύ των έγκυρων συμμετοχών που έχουν δηλωθεί στην online φόρμα. Μία συμμετοχή νοείται έγκυρη, εφόσον έχουν συμπληρωθεί όλα τα πεδία της φόρμας και έχουν γίνει τα σχετικά likes στις 2 σελίδες.

- Το όνομα του τυχερού θα ανακοινωθεί μέχρι τις 23 Δεκεμβρίου μέσα σε αυτή εδώ την ανάρτηση και ο ίδιος θα ειδοποιηθεί προσωπικά μέσω e-mail που θα του αποσταλεί. Ο τυχερός οφείλει να απαντήσει εντός 10 ημερών στο e-mail, ειδάλλως η κλήρωση θα επαναληφθεί.

- Δικαίωμα συμμετοχής έχουν μόνον οι κάτοικοι Ελλάδας.

- Ο τυχερός που διαμένει ΕΚΤΟΣ Αττικής, θα παραλάβει το βιβλίο της (του) με courier με έξοδα αποστολής που βαρύνουν τις εκδόσεις Ψυχογιός.

- Ο τυχερός που διαμένει ΕΝΤΟΣ Αττικής, θα παραλάβει ο ίδιος το βιβλίο από το βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Ψυχογιός, Εμμ. Μπενάκη 13 – 15, Αθήνα [εκτός και αν διαμένει πολύ μακριά, οπότε τον τρόπο παραλαβής του βιβλίου θα τον εξετάσουμε ανά περίπτωση σε συνεργασία με τις εκδόσεις Ψυχογιός. Σε κάθε περίπτωση ο τυχερός θα ενημερωθεί για τον τρόπο παραλαβής του δώρου του].

Καλή επιτυχία!




Updated on 23/12/2015:

Συνολικές συμμετοχές: 182
Έγκυρες συμμετοχές: 171

10πλή συμμετοχή εξασφάλισαν 3 συμμετοχές. Πρόκειται για 3 από τους 6 που είχαν μαντέψει σωστά στο σχετικό teaser στο Facebook σχετικά με το ποιο θα ήταν το δώρο το διαγωνισμού. Οι υπόλοιποι 3 από τους 6 που μάντεψαν σωστά, δε συμπλήρωσαν τη φόρμα συμμετοχής στο διαγωνισμό, ως εκ τούτου δε συμμετείχαν καν στην κλήρωση όπως προβλεπόταν από τους όρους συμμετοχής.

Οι 3 που εξασφάλισαν 10πλη συμμετοχή στην κλήρωση είναι οι: Artemia-alekos Drosou, Afroditi Nakouti, Maria Ifadopoulou, οπότε και το όνομά τους μπήκε x10 φορές στην κλήρωση (υπήρχε ήδη 1 φορά και προστέθηκε άλλες 9 για την καθεμία).

Επομένως οι έγκυρες συμμετοχές έγιναν 198 (171 + 9 + 9 + 9).

Κατόπιν κλήρωσης μέσω του random.org αναδείχθηκε τυχερή συμμετοχή αυτή με τον αριθμό...


...που είναι η...


Συγχαρητήρια Μαρία! Θα ειδοποιηθείς μέσω e-mail για τον τρόπο παραλαβής του δώρου σου!
Καλές γιορτές σε όλους!!!

10.12.15 4 σχόλια


Καλημέρα καλημέρα! Αυτή την Κυριακή, τι έχετε στο πρόγραμμα να κάνετε; Σε όλους εσάς που μένετε στην Αθήνα ή στα πέριξ αυτής, σας έχω τέλεια πρόταση!

9.12.15 12 σχόλια


Ψάχνοντας στο προσωπικό μου αρχείο κάτι, ανακάλυψα εντελώς τυχαία ένα printable (το παραπάνω) που είχα σχεδιάσει δύο χρόνια πριν, όταν ακόμη ήμουν έγκυος στη Μελίβοια. Στον τότε Xmas στολισμό του σπιτιού, ήθελα να καλωσορίζω τους καλεσμένους μας με κάτι πολύ προσωποιημένο. Αφού το εκτύπωσα λοιπόν, το έβαλα σε μία ελαφριά vintage-look κορνίζα (από τα ΙΚΕΑ) και το κρέμασα με κορδέλα έξω από την πόρτα. Ο μπαμπάς Θοδωρής, η Δάειρα και η μαμά Ασπασία με το μωράκι Μελίβοια στην κοιλίτσα, υποδεχόμαστε και καλωσορίζουμε όποιον μας χτυπάει την πόρτα!

8.12.15 19 σχόλια


Φέτος η προετοιμασία των Χριστουγέννων με "βρήκε" στη φάση επιστροφής στη δουλειά μετά από 4μηνη άδεια άνευ αποδοχών. Οπότε δεν είμαι για πολλές κατασκευές φέτος, καθαρά λόγω έλλειψης ελεύθερου χρόνου. Και ούτε διάθεση για ξενύχτια έχω στολίζοντας και χειροτεχνώντας. Προτιμώ αντί αυτού (αν καταφέρω και βρω λίγο χρόνο) να χουχουλιάσω στον καναπέ μου βλέποντας ταινίες.

3.12.15 19 σχόλια



Καιρός να σας αποκαλύψω τη 2η Xmas έκπληξη! Την Αθηνά Πάνου (aka sugarbuzz.gr), όλοι την ξέρετε! Ένας τυχερός αναγνώστης του My Lovable Baby θα κερδίσει, μετά από κλήρωση, το τελευταίο της βιβλίο, το PARTY, προσφορά των εκδόσεων Ψυχογιός. Ένα δώρο το οποίο μπορείτε να αξιοποιήσετε ενόψει γιορτών για να δημιουργήσετε τον μπουφέ του Xmas party σας αλλά και τον μπουφέ οποιουδήποτε πάρτι σας. Πέρυσι τέτοια εποχή είχαμε κληρώσει πάλι το ίδιο βιβλίο και είπαμε μιας και έρχονται γιορτές να το κάνουμε ξανά. Το Party είναι ένα βιβλίο που θα λατρέψετε υπερβολικά...χωρίς υπερβολή! Συνιστά μία πάρα πολύ καλή ιδέα για να κάνετε δώρο σε κάποιον που αγαπάτε τώρα τις γιορτές, αλλά και πολύ καλή ιδέα για να κάνετε δώρο στον εαυτό σας! Αν δεν είστε εσείς ο τυχερός/ η τυχερή, μπορείτε να το βρείτε σε λογική τιμή σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία και πολυκαταστήματα αλλά και στο online shop των ίδιων των εκδόσεων Ψυχογιός, ΕΔΩ.

Στο βιβλίο Party, η Αθηνά έχει συγκεντρώσει σε 89 χαρούμενες σελίδες με υπέροχα χρώματα και πάρα πολύ όμορφο καλλιτεχνικό σχεδιασμό, 30 πρωτότυπες, εύκολες και γρήγορες συνταγές για αλμυρά και γλυκά και μία εντυπωσιακή τούρτα -bonus- για να στήσετε έναν πλήρη και 100% επιτυχημένο buffet για να περιποιηθείτε τους καλεσμένους σας! Το συγκεκριμένο βιβλίο με έχει κερδίσει από την πρώτη στιγμή που το ξεφύλλισα. Όμορφες  φωτογραφίες, προσεγμένο food styling, χαρούμενα χρώματα. Σου φτιάχνει τη διάθεση. Η περιγραφή των συνταγών είναι πολύ απλή και ευχάριστη στην ανάγνωση. Πάρε μια μικρή ιδέα...



Από τη στιγμή που θα πάρεις το βιβλίο στα χέρια σου, θα θελήσεις να τις δοκιμάσεις όλες! Και στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρω (για τους νέους αναγνώστες που τυγχάνει να μην το ξέρουν) ότι το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν ο απόλυτος οδηγός και βοηθός μου στο 1ο party γενεθλίων της Μελίβοιας το οποίο είχε πολύ μεγάλη επιτυχία και ο μπουφές ήταν ένας πολύ βασικός παράγοντας. Το party μας, μπορείτε να τα δείτε στη σχετική ανάρτηση: Το πάρτι μας...στη λίμνη (rubber duck 1st birthday party)

 

ΟΡΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΚΛΗΡΩΣΗ:

[1] Συμπληρώνετε τα στοιχεία σας στη φόρμα που ακολουθεί μέχρι και την Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου τα μεσάνυχτα ΚΑΙ

[2] Κάνετε likes στις σελίδες του My Lovable Baby, των εκδόσεων Ψυχογιός και της Sugarbuzz στο FB, πατώντας τα κουμπάκια που ακολουθούν:






ΛΟΙΠΟΙ ΟΡΟΙ:

- Ο τυχερός θα προκύψει με κλήρωση μεταξύ των έγκυρων συμμετοχών που έχουν δηλωθεί στην online φόρμα. Μία συμμετοχή νοείται έγκυρη, εφόσον έχουν συμπληρωθεί όλα τα πεδία της φόρμας και έχουν γίνει τα σχετικά likes στις 3 σελίδες.

- Το όνομα του τυχερού θα ανακοινωθεί μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου μέσα σε αυτή εδώ την ανάρτηση και ο ίδιος θα ειδοποιηθεί προσωπικά μέσω e-mail που θα του αποσταλεί. Ο τυχερός οφείλει να απαντήσει εντός 5 ημερών στο e-mail, ειδάλλως η κλήρωση θα επαναληφθεί.

- Δικαίωμα συμμετοχής έχουν μόνον οι κάτοικοι Ελλάδας.

- Ο τυχερός που διαμένει εκτός Αττικής, θα παραλάβει το βιβλίο της (του) με courier με έξοδα αποστολής που βαρύνουν τις εκδόσεις Ψυχογιός.

- Ο τυχερός που διαμένει εντός Αττικής, θα παραλάβει ο ίδιος το βιβλίο από το βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Ψυχογιός, Εμμ. Μπενάκη 13 – 15, Αθήνα [εκτός και αν διαμένει πολύ μακριά, οπότε τον τρόπο παραλαβής του βιβλίου θα τον εξετάσουμε ανά περίπτωση σε συνεργασία με τις εκδόσεις Ψυχογιός. Σε κάθε περίπτωση ο τυχερός θα ενημερωθεί για τον τρόπο παραλαβής του δώρου του].

Καλή επιτυχία!

Updated on 10/12/2015: 
Σύνολο συμμετοχών: 356
Έγκυρες συμμετοχές: 333
Τυχερή συμμετοχή: No 330 (Ειρήνη Καλαμαρά)


Συγχαρητήρια Ειρήνη!!! Θα ειδοποιηθείς προσωπικά με e-mail για τον τρόπο παραλαβής του δώρου σου. 

My Lovable Friends, θα ακολουθήσει και άλλη Xmas έκπληξη! Stay tuned...




1η φωτογραφία by Athina Panou
2η φωτογραφία by Psichogios Publications


26.11.15 34 σχόλια


Δε θέλω να σε κρατάω άλλο σε αγωνία. Ήρθε η στιγμή να σου αποκαλύψω την Xmas έκπληξη που σου υποσχέθηκα όταν ρώτησες (για ρίξε μια ματιά εδώ) το μαγικό σου καθρεφτάκι ποια είναι πιο όμορφη και αυτό σου απάντησε ότι ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ και θα γίνεις ακόμη πιο όμορφη αυτές τις γιορτές. Θα λάμψεις! Εάν με ακολουθείς στο FB θα είδες το παραπάνω teaser που έφτιαξα για να εξιτάρω την περιέργειά σου :)

23.11.15 32 σχόλια


Βαδίζουμε ολοταχώς προς τα τέλη Νοεμβρίου, οπότε νομίζω είναι η κατάλληλη στιγμή να ανακοινωθεί το 3ο κατά σειρά Handmade Xmas Cards Swap! Η ανταλλαγή χειροποίητων Χριστουγεννιάτικων καρτών μεταξύ μας δηλαδή, που εδώ και 2 χρόνια έχει γίνει θεσμός! Το περσινό και το προπέρσινο Cards Swap είχαν μεγάλη επιτυχία και πολλές συμμετοχές. Ελπίζω και το φετινό να βρει την ίδια ανταπόκριση. Είστε έτοιμοι να νιώσουμε για λίγο παιδιά; Πάμε! :)

19.11.15 12 σχόλια



[Η ηλικία της Δάειρας κατά τις παρακάτω στιχομυθίες ήταν μεταξύ 4 χρονών και 1 μηνός και 4 χρονών και 2 μηνών]

#1
Ένα απόγευμα...

Δάειρα: Μαμά, θέλω κρουασάν (Σημ.: αγοραστό).
Εγώ: Ok, αλλά θα φας μόνο ένα! (της δίνω)
Δάειρα: Μαμά, θέλω και άλλο κρουασάν.
Εγώ: Δε θα φας άλλο. Θα πονέσει η κοιλίτσα σου.
Δάειρα: Δεν πονάει η δική μου η κοιλιά. Είναι μαγική.

12.11.15 9 σχόλια



9.11.15 10 σχόλια


Πριν από δύο εβδομάδες περίπου, η Δάειρα μου χάρισε μία ζωγραφιά η οποία με συγκίνησε (την οποία και είχα δημοσιεύσει τότε στον προσωπικό μου λογαριασμό στο Instagram). Αρκετές ζωγραφιές της με συγκινούν για τις ευαισθησίες που κρύβουν ή για τα μηνύματα που φέρουν, όμως αυτή ήταν τόσο όμορφα διαφορετική. Ένα λιτό ιχνογράφημα που φέρει πάνω του πολύ συναίσθημα. Η ζωγραφιά απεικόνιζε ένα χαμογελαστό ανθρωπάκι να κρατάει μία κόκκινη καρδιά. Δίνοντάς μου την, μου είπε:

3.11.15 42 σχόλια


4:30 το πρωί. Ξυπνάω από κλάμα της Μελίβοιας. Σηκώνομαι, πηγαίνω στο παιδικό δωμάτιο, τη χαϊδεύω για λίγα λεπτά στην πλατούλα, ξανακοιμάται. Προφανώς κάποιο όνειρο της τάραξε τη νυχτερινή γαλήνη. Η Δάειρα είναι πάλι ξεσκέπαστη. Όπως κάθε βράδι. Την σκεπάζω και αυτή, τη φιλάω στο κεφαλάκι και επιστρέφω στο κρεβάτι μου. Στριφογυρίζω. Σκέψεις πολλές. Και η φωνή. Πάλι. Βουίζει στα αυτιά μου. Δεν μπορώ να κοιμηθώ. Και να πω ότι είμαι ξεκούραστη; Σέρνομαι από την εξάντληση. Άλλωστε με 3 ώρες ύπνο δεν είσαι και χορτασμένη από δαύτον.

29.10.15 9 σχόλια


[Η ηλικία της Δάειρας κατά τις παρακάτω στιχομυθίες ήταν 4 χρονών και 2 εβδομάδων]

#1
Γνωρίζοντας ότι τόσο το όνομά της όσο και το όνομα της αδερφής της είναι αρχαία ελληνικά, όσο περιπλανούμασταν στον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας, με ρωτάει...

25.10.15 9 σχόλια


Όταν λαμβάνω σχόλια ότι σας αρέσουν πάρα πολύ οι δεκά-λογοι...όταν λαμβάνω προσωπικά μηνύματα από νέους αναγνώστες ότι με ανακαλύψατε μέσα από κάποιο δεκά-λογο και να συνεχίσω να γράφω γιατί σας αρέσουν σας φτιάχνουν τη διάθεση...όταν βλέπω στα στατιστικά ότι η αναγνωσιμότητα των συγκεκριμένων αναρτήσεων εκτοξεύεται από την πρώτη μέρα δημοσίευσης...μπορώ να σας χαλάσω χατήρι; Ειδικά όταν δε βρίσκω χρόνο για ανάρτηση διαφορετικού περιεχομένου;

22.10.15 13 σχόλια


Αυτή τη φορά η κόρη μου, μου έδωσε ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα ζωής...

[Η ηλικία της Δάειρας κατά τις παρακάτω στιχομυθίες ήταν μεταξύ 3,5 και 4 χρονών]

#1
Τις βάζουμε στα καρεκλάκια τους στο πίσω κάθισμα για να πάμε ταξίδι. Τους βάζω γκρι πετσέτες στα πίσω τζάμια για να τους φτιάξω cozy ατμόσφαιρα, ώστε να χαλαρώσουν και να κοιμηθούν. Η Δάειρα σαφώς ενθουσιασμένη...

20.10.15 10 σχόλια


Όλο λέω θα γράψω ανάρτηση και όλο χρόνο δεν έχω. Από όταν επιστρέψαμε από τις καλοκαιρινοφθινοπωρινές μας διακοπές (εδώ και 3 εβδομάδες) το 24ωρο δε μου φτάνει με τίποτα. Οπότε, προκειμένου να μη μείνω τελείως ανενεργή, παραθέτω έναν ακόμη δεκάλογο της Δάειρας από τους πολλούς που έχω ήδη έτοιμους και αδημοσίευτους...

[Η ηλικία της Δάειρας κατά τις παρακάτω στιχομυθίες ήταν μεταξύ 3,5 και 4 χρονών]

18.10.15 19 σχόλια



[Η ηλικία της Δάειρας κατά τις παρακάτω στιχομυθίες ήταν μεταξύ 3,5 και 4 χρονών]

#1
Μόλις επιστρέψαμε από την παιδική χαρά και της βγάζω τα ρούχα για να της βάλω τις πυτζάμες. Πριν προλάβω, αρχίζει να τρέχει γυμνή, να χορεύει και να τραγουδάει...

Εγώ: Έλα βρε να σε ντύσω!
Δάειρα: Άσε με μαμά! Κάνω τη Σακίρα.
Εγώ: Βρε Δάειρα, η Shakira δεν είναι ξεβράκωτη. Έλα να σε ντύσω!
Δάειρα: Ξεβράκωτη είναι, αλλά δεν την βλέπεις γιατί είναι μέσα στο Σι Ντι (CD).

14.10.15 12 σχόλια



[Η ηλικία της Δάειρας κατά τις παρακάτω στιχομυθίες ήταν μεταξύ 3,5 και 4 χρονών]

#1
Της δείχνω μία άδεια σακούλα...

Εγώ: Δάειρα, μπορείς να μου φέρεις την τσάντα να τη βάλω στον κάδο;
Δάειρα: Ρε μαμά, δεν είναι τσάντα. Σακούλα είναι. Στη σακούλα πετάμε τα σκουπίδια. Στην τσάντα βάζουμε χρήσιμα πράγματα. Τη σακούλα την ΠΕΤΑΜΕ μαζί με τα σκουπίδια. Την τσάντα τη ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ (και μου τονίζει τη διαφορά).

12.10.15 12 σχόλια


Επιχείρηση: ύπνος. Βαθμός δυσκολίας: μεγάλος. Όσον αφορά στη Δάειρα. Γιατί η Μελίβοια λειτουργεί σαν ένα καλοκουρδισμένο αρκουδάκι. Την παίρνεις μία αγκαλίτσα, της δίνεις ένα φιλάκι, την ξαπλώνεις στο κουνάκι, τη σκεπάζεις με το κουβερτάκι και κατευθείαν νανάκι. Σκέτο...ποίημα. Δε με ταλαιπωρεί καθόλου! Η Δάειρα από την άλλη με το θέμα 'ύπνος' με παιδεύει πολύ. Δεν ξυπνάει μέσα στη νύχτα, ούτε ξυπνάει αξημέρωτα, όμως με παιδεύει πολύ για να κοιμηθεί στην ώρα της το βράδι. Και όταν λέω στην ώρα της εννοώ κατά τις 9:00 μμ. Που φυσικά δεν τα καταφέρνει και το 9 γίνεται 10 και ενίοτε 11.

10.10.15 6 σχόλια



[Η ηλικία της Δάειρας κατά τις παρακάτω στιχομυθίες ήταν μεταξύ 2,5 και 3,5 χρονών]

#1
Μόλις επιστρέψαμε σπίτι από το μαιευτήριο (τότε που γεννήθηκε η μπεμπούλα μας) φέραμε μαζί και τα κίτρινα μπαλόνια ως δώρα της μπεμπούλας και της μαμάς για τη Δάειρα. Της τα δίνω...

Εγώ: Δάειρα, αυτά είναι για εσένα από τη μπεμπούλα και τη μαμά.
Δάειρα: Κορίτσια, σας ευχαριστώ πολύ για τα μπαλόνια!

8.10.15 13 σχόλια



Μόλις συνειδητοποίησα ότι έχω 3,5 μήνες (!!!) να δημοσιεύσω δεκαλόγους της Δάειρας. Η Δάειρα συνεχίζει ακάθεκτη να δεκαλογεί και οι μη δημοσιευμένοι της διάλογοι έχουν φτάσει σε τριψήφιο νούμερο. Σήμερα δημοσιεύω δύο δεκαλόγους μαζί. Είναι αρκετά παλιοί, τότε που η Δάειρα ήταν 2,5+ χρονών...

5.10.15 20 σχόλια


Τι καλοκαίρι και αυτό το φετινό! Extra large. Extra έντονο. Extra γεμάτο. Πέρασε σχεδόν μια εβδομάδα που έχουμε επιστρέψει στη βάση μας για τα καλά και ακόμη να μπούμε σε μία σειρά. Δεν είναι και εύκολο εδώ που τα λέμε. Τα μικρά έχουν γίνει μικρά θηριάκια μαθημένα τόσους μήνες στην εξοχή και στην απόλυτη ελευθερία, που το διαμέρισμα δεν τα "χωράει". Και πώς να τα χωράει δηλαδή όταν έμαθαν να παίζουν όλη μέρα ξυπόλυτα και ανέμελα στον κήπο με τα χώματα και τα λάστιχα, να τσαλαβουτούν στη θάλασσα, να πλατσουρίζουν σε ποταμάκια, να ξυπνάνε ό,τι ώρα θέλουν, να κοιμούνται όποτε θέλουν και γενικά να υπόκεινται σε χαλαρό πρόγραμμα και σε ακόμη χαλαρότερους κανόνες; Το σχολείο θα μας σώσει :)

Κάπου, κάποτε είχα διαβάσει ότι για κάθε μήνα διακοπών, απαιτείται μία εβδομάδα προσαρμογής. Οπότε, αν κρίνω από τη δική μας τετράμηνη και τρίμηνη απουσία (Μελίβοιας και Δάειρας αντίστοιχα), χρειαζόμαστε σχεδόν ένα μήνα προσαρμογής. Και επειδή η υπομονή δεν είναι από τα βασικά μου προτερήματα, εύχομαι να μπούμε σε μία σειρά σύντομα, γιατί δε γίνεται να προσαρμοζόμαστε μέχρι τα Xmas. Θα φρικάρω η μάνα! Από την άλλη, και εγώ έχασα τους ρυθμούς μου και άντε να τους βρω τώρα. Ακόμη και αυτές εδώ τις αράδες με μεγάλη δυσκολία τις γράφω καθώς δεν μπορώ να καθίσω να συγκεντρωθώ. Το μυαλό μου ταξιδεύει.

Προς το παρόν περιορίζομαι μόνο στα απολύτως απαραίτητα (η to-do λίστα μεγαλώνει επικίνδυνα), βολτάρω πολύ με τα παιδιά όσο ακόμη είναι μέρα και έχει καλό καιρό ώστε να ξεδίνουν, έχω περιορίσει αρκετά την επαφή μου με το internet, τα social media και το blog, έχω καταργήσει την τιβί, έχω αρχίσει να διαβάζω βιβλία, και αν μου μείνει λίγος χρόνος, χαζεύω τις χιλιάδες φωτογραφίες που πάλι τράβηξα. Μέσα σε λίγα λεπτά περνάει όλο το καλοκαίρι μπροστά από τα μάτια μου, αναπολώ και χαμογελώ. Για άλλη μία φορά διαπιστώνω ότι μπορεί η παραμονή σε μία σταθερή βάση/προορισμό διακοπών να είναι χαλαρωτική (με την έννοια της χαλαρότητας που νοείται στη ζωή μιας μάνας ενός 4χρονου και ενός 1,5χρονου), αλλά τίποτα δε συγκρίνεται με τις εμπειρίες που αποκτάς κάνοντας εκδρομές ή αλλάζοντας προορισμούς. Μπορεί οι συνεχείς μετακινήσεις να επιφέρουν μία ταλαιπωρία λόγω προετοιμασιών before και after (μάζεψε μπαγκάζια, κάνε χιλιόμετρα, άνοιξε μπαγκάζια, ξαναμάζεψε μπαγκάζια, κάνε πάλι χιλιόμετρα, ξαναάνοιξε μπαγκάζια κ.ο.κ.), όμως η εναλλαγή τοπίων, εμπειριών και εικόνων που σου προσφέρουν οι εκδρομές σε επιβραβεύουν και με το παραπάνω. Και αυτό το καλοκαίρι, όπως και το προηγούμενο, ήταν πολύ γενναιόδωρο σε όλα του: χρώματα, εικόνες, εμπειρίες, ανέμελες στιγμές, ελεύθερο χρόνο, διάρκεια, προορισμούς, χιλιόμετρα...αλλά και κούραση! Μπορεί να ξεκουράστηκα "ψυχή τε και πνεύματι", αλλά το κορμάκι μου δεινοπάθησε αφού δε βρήκα ησυχία φέτος :) Πήρα τα βουνά και τα λαγκάδια. Τις λίμνες και τα ποτάμια. Από την Πίνδο στις Άλπεις και τούμπαλιν. ~15.000 σε μόλις 4 μήνες, δεν τα λες και λίγα. Γιατί τόσα έγραψε το κοντέρ από 1η Ιούνη που άρχισαν τα σούρτα-φέρτα μέχρι και τέλος Σεπτέμβρη -πριν μία εβδομάδα δηλαδή- που μαζευτήκαμε στη φωλιά μας.

Είμαι τόσο χορτασμένη από όλα, ΟΛΑ όμως, που στο τέλος αναπόλησα τα πρωτοβρόχια και την επιστροφή στο σπίτι και τα νέα ξεκινήματα και τα νέα πλάνα και την πειθαρχία που κάθε φθινόπωρο επιφέρει.

Τα τελευταία χρόνια, έχω υιοθετήσει μία όμορφη συνήθεια. Δημιουργώ ένα βιντεάκι με κάποιες ενδεικτικές στιγμές από τις χιλιάδες που απαθανατίζω. Το βιντεάκι το "παίζουμε" κατά τη διάρκεια της χρονιάς, όποτε έχουμε ανάγκη να "θυμηθούμε" και να νοσταλγήσουμε. Το φετινό μας βιντεάκι μόλις το ολοκλήρωσα και αυτή τη φορά σκέφτηκα να το μοιραστώ για πρώτη φορά και μαζί σας :) 136 δευτερόλεπτα από τα 10.108.800 που ζήσαμε.

Εύχομαι να βρω τους ρυθμούς μου σύντομα, οπότε και θα τα ξαναπούμε. Μέχρι τότε, σας φιλώ...και προσεύχομαι να "συνέλθω" σύντομα από τη βαρεμάρα που με διακατέχει. Τελικά πολύ δύσκολη η φθινοπωρινή προσαρμογή...


P.S. Το βιντεάκι δεν περιλαμβάνει σκηνές από τη βάφτιση αλλά και ούτε από το roadtrip μας σε Ιταλία και Ελβετία, αφού για αυτά θα κάνω ξεχωριστό αφιέρωμα κάποια στιγμή. Όταν βρω τους ρυθμούς μου. Το είπαμε :)




25.9.15 12 σχόλια



Kαλώς σας βρήκα! Μου λείψατε όλο αυτό το διάστημα! Έχω πολύ καιρό να σας γράψω νέα μας αν και με όσους "συνδεόμαστε" μέσω social media έχετε πάρει μία μικρή γεύση του φετινού μας καλοκαιριού και εγώ του δικού σας :)

3.8.15 38 σχόλια


Έναν ολόκληρο μήνα και μία εβδομάδα έχω να σας γράψω νέα μας. Δεν το συνηθίζω να απέχω τόσο πολύ και μου λείψατε. Καιρός αρκετός που δεν έχω γράψει στο blog αλλά και αρκετός που δεν έχω βολτάρει στην μπλογκογειτονιά γενικότερα. Οι πυρετώδεις προετοιμασίες της βάφτισης της μπεμπούλας μας οι οποίες ενταντικοποιήθηκαν τον τελευταίο έναν μήνα σε συνδυασμό με τις καθημερινές μου υποχρεώσεις και τα ταξίδια τα Σαββατοκύριακα, δε μου άφηναν και πολύ ελεύθερο χρόνο. Ούτε που κατάλαβα πόσο γρήγορα πέρασε ο καιρός. Μία χρονική περίοδος που ξεκίνησε με έντονο φόβο, ο οποίος γρήγορα μετουσιώθηκε σε άγχος και αγωνία και σιγά-σιγά μεταλλάχθηκε σε βαθύτατη αισιοδοξία, θετική σκέψη και δημιουργικότητα.

26.6.15 11 σχόλια


Σήμερα θα "δανειστώ" έναν πρόσφατο διάλογο που είχα με την κόρη μου, για την κατηγορία 'Delicious healthy' αντί για την κατηγορία 'Ο δεκά-λογος της Δάειρας' που θα τον δημοσίευα ως συνήθως, γιατί έχω λόγο.

Ένα απόγευμα...

Δάειρα: Μαμά, γιατί πάω σχολείο; (σημ. στα προ-προνήπια πάει)
Μαμά: Για να περνάς όμορφα τις ώρες που λείπουμε από το σπίτι ο μπαμπάς και εγώ. Για να παίζεις με τις φίλες σου και για να μαθαίνεις όμορφα και χρήσιμα πράγματα.

Δάειρα: Μα γιατί να λείπετε από το σπίτι;
Μαμά: Γιατί δουλεύουμε, Δάειρα. Αν δεν πάει η μαμά στη δουλειά της πώς θα πάρει χρήματα για να αγοράζουμε τρόφιμα, ρούχα, παιχνίδια και να πηγαίνουμε βόλτες; Το ίδιο ισχύει και για τον μπαμπά.

Δάειρα: Μαμά; Τι δουλειά κάνεις;
Μαμά: Είμαι Μηχανικός Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής.

Δάειρα: Δηλαδή τι είναι αυτό;

(προσπαθώ να της εξηγήσω με απλά λόγια. Πώς να εξηγήσω όμως σε ένα 3,5χρονο+ όρους όπως ανάλυση, σχεδίαση, υλικό και λογισμικό, αλγόριθμοι, πληροφορική κλπ. Οπότε της το λέω όσο πιο απλά μπορώ χρησιμοποιώντας έννοιες που ξέρει).

Μαμά: Έχω σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο τους υπολογιστές και μπορώ να καταλάβω πώς φτιάχνονται και πώς λειτουργούν. Και μπορώ να φτιάχνω και προγράμματα για υπολογιστές. Κατάλαβες;
Δάειρα: Ναι, μαμά! Δηλαδή όταν φτιάχνεις πάρτι είσαι μηχανικός πάρτι και όταν φτιάχνεις παγωτό είσαι μηχανικός παγωτών. Κατάλαβα.

Ω, ναι φίλοι μου! Παγωτατζής του Πολυτεχνείου είμαι!!! Παγωτατζής με ανώτατες σπουδές. Παγωτατζής με Δίπλωμα και Μεταπτυχιακό… στις γαρνιτούρες.

Και επειδή από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια, θα σας πω πώς έχει η κατάσταση. Ένα βράδυ κάτι μέρες πριν από το συγκεκριμένο διάλογο περί επαγγέλματος της μαμάς (και απονομής από την κόρη μου -την πρύτανη- νέου διπλώματος επιστημονικής κατάρτισης στον τομέα της κατασκευής πάρτι και παγωτού) μου ζητάει παγωτό και μάλιστα σοκολατένιο. Επειδή αφενός μεν ήθελα να αποφύγω τα έτοιμα του ψυγείου, αφετέρου δε βαριόμουν να ντυθώ, να ντύσω παιδιά, να τα φορτώσω παραμάσχαλα, να πάρω αυτοκίνητο και να πάω να αγοράσω, είπα να φτιάξω.

24.6.15 10 σχόλια


[Η Δάειρα κατά τους παρακάτω διαλόγους είναι 3 χρονών και 8 μηνών]

#1
Είναι απόγευμα μετά το σχολείο. Την παραλαμβάνω από το σχολικό, μπαίνουμε σπίτι, κάνουμε το τελετουργικό (βγάζουμε παπούτσια, πλένουμε χεράκια, αλλάζουμε ρούχα) και αρχίζει...

Δάειρα: Μαμά; Θέλω να δω Frozen.

(Προκειμένου να την αποτρέψω να δει κινούμενα σχέδια)
Μαμά: Δεν ξέρω να το βάζω.
Δάειρα: Έλα προσπάθησε. Θα τα καταφέρεις!!!

(Σκέφτομαι ότι θα μου φάει τα αυτιά, άλλωστε έχω και δουλειές να κάνω, οπότε ενδίδω και της το βάζω…χωρίς να έχω τύψεις)
Δάειρα: Μπράβο μαμά! Τα κατάφερες!!!

Υπερπροσπάθεια έκανα να μην της το βάλω (να πω την αμαρτία μου)


#2
Ήμασταν στο αυτοκίνητο...

Μαμά: Δάειρα, δεν είπαμε ότι δε βάζουμε τα παπούτσια πάνω στο κάθισμα;
Δάειρα: Για τα παπούτσια είπαμε. Για τις μπότες ΔΕΝ είπαμε. ΑΥΤΕΣ, είναι μπότες.

No comment.


#3
Μόλις μπήκαμε στο αυτοκίνητο να πάμε βόλτα, άρχισε...

Δάειρα: Μαμά, δώσε μου το τηλέφωνό σου για να δω κινούμενα σχέδια.
Μαμά: Όχι Δάειρα. Το τηλέφωνο έχει ακτινοβολία και δεν κάνει να το έχουν τα μικρά παιδιά. Πόσες φορές θα σου το πω;
Δάειρα: Αν μου το δώσεις το τηλέφωνο γρήγορα και βάλω το αεροπλανάκι (=flight mode) δε θα πεταχτεί ρεύμα και τότε θα μπορώ να το πάρω.

Η Δάειρα νομίζει ότι η ακτινοβολία είναι ρεύμα που πετάγεται σαν το φασουλή (που είναι κρυμμένος στο κουτί και αν τ’ ανοίξεις ψηλά θα πεταχτεί) αν δε βάλει το αεροπλανάκι γρήγορα.


#4
Ο διάλογος συνεχίζεται.(το καλό το παλικάρι -η μαμά- ξέρει και άλλο μονοπάτι...)

Μαμά: Δεν στο δίνω γιατί δεν έχει μπαταρία και τη χρειάζομαι.
Δάειρα: Μαμά άκου. Η μαμά το ανοίγει, το δίνει στην κόρη της, η κόρη της το ξεφορτίζει, η μαμά πάει σπίτι, το φορτίζει...και έτσι γίνονται τα πράγματα.

Όσο ζω μαθαίνω...πώς γίνονται τα πράγματα. 


#5
Αφού δε βγάζει άκρη με τη μαμά, απευθύνεται στον μπαμπά...

Δάειρα: Μπαμπά, θέλω το τηλέφωνό σου.
Μπαμπάς: Δε σου το δίνω γιατί δεν έχει πολλή μπαταρία.
Δάειρα: Δεν πειράζει. Όταν επιστρέψουμε θα το φορτίσουμε και το δικό σου.

Δε βγάζεις άκρη. Πάλι καλά που δε ζήτησε από την μπεμπούλα το δικό της κινητό :)


#6
Ανεβαίνει πάνω στο τραπέζι του σαλονιού. Απευθυνόμενη στη γιαγιά της...

Δάειρα: Γιαγιά, να πηδήξω κάτω;
Γιαγιά: Όχι Δάειρα. Είναι επικίνδυνο.
Δάειρα: Δε μου αρέσει η συμπεριφορά σου γιαγιά.

Και φυσικά, πήδηξε. Ρωτήσαμε, για να πούμε ότι ρωτήσαμε. Για να είμαστε politically correct.


#7
Περνούσαμε έξω από μία εκκλησία όταν είδα τη νεοκόρισσα να χτυπάει την καμπάνα. Η Δάειρα δεν την είδε, όμως άκουσε τον χτύπο...

Δάειρα: Την καμπάνα ποιος τη χτύπησε;
Μαμά: Μια κοπέλα.
Δάειρα: Ή ένας κοπέλος; Κοπέλος είναι τα αγόρια, οι μπαμπάδες και οι παπάδες.

Ο κοπέλος
Η κοπέλα
Το καπέλο
(άσχετο...Αλλά με την κόρη μου θα ξεχάσω και αυτά που ξέρω)


#8
Το βραδάκι μίας πολύ κουραστικής μέρας, θέλω να την κάνω ένα γρήγορο ντουζάκι να ξεμπερδεύω (ώρες-ώρες και το μπάνιο του παιδιού αγγαρεία το βρίσκω). Η Δάειρα όμως επιμένει να καθίσει με τις ώρες μέσα στην μπανιέρα να παίξει με τις κούκλες της. Είναι ήδη αργά και δεν έχω υπομονή να περιμένω. Κρατώντας στα χέρια της την Ariel τη γοργόνα...

Δάειρα: Μαμά, θέλω να κάνω πολλή ώρα μπάνιο. Θέλω να παίξω με τις κούκλες μου.
Μαμά: Όχι, Δάειρα, σήμερα. Σήμερα θα κάνουμε ένα γρήγορο ντουζάκι γιατί η μαμά είναι πολύ κουρασμένη και εκτός αυτού έχει έρθει η νύχτα και πρέπει να κοιμηθείς.
Δάειρα: Μα θέλω να κάνω μπάνιο τη γοργόνα! Μυρίζει ψαρίλα. Να, μύρισέ την μαμά. Αλήθεια λέω.

Βγαίνει η βαρκούλα του ψαρά από το περιγιάλι ♪ ♫ ♫ ♪ ♪ Κι απλώνει ο ναύτης με χαρά τα δίχτυα του και πάλι ♪ ♫ ♫ ♪ ♪ 
Το φεγγαράκι το γυαλό τον κάνει σαν καθρέφτη ♪ ♫ ♫ ♪ ♪ Κάθε γοργόνα παχουλή μέσα στα δίχτυα πέφτει ♪ ♫ ♫ ♪ ♪ ...και πάει λέγοντας
Φρέσκια γοργονούλα σπαρταριστή. Μόλις πιάστηκε στα δίχτυα. 


#9
Ένα βράδυ στην μπανιέρα έπαιζε με τα παπάκια της μπέμπας.

Μαμά: Παίζεις με τα παπάκια; (ρητορικό το ερώτημα)
Δάειρα: Τα πλένω ρε μαμά γιατί έχουν μικρόβια.

Πάλι καλά που δεν τα ψέκασε με Dettol.
Οι γοργόνες μας μυρίζουν ψαρίλα, τα παπιά μας είναι μολυσμένα με μικρόβια...σε λίγο θα κυκλοφορούμε με αντισφυξιογόνες μάσκες σπίτι μας.


#10
Ένα απόγευμα η μπεμπούλα κλαίει. Η μεγάλη αδερφή απευθυνόμενη στη μικρή...

Δάειρα: Τι τσιρίδα είναι αυτή μπέμπα; H Άριελ κοιμάται. Θα μου την ξυπνήσεις.

Και όχι τίποτα άλλο, αλλά θα ξυπνήσει η γοργόνα, θα μυρίζει (πάλι) ψαρίλα και θα θέλει (πάλι) να την κάνει μπάνιο και θα θέλω (πάλι) να την κάνω ένα ντουζάκι στα γρήγορα να ξεμπερδεύω και θα έχω (πάλι) θέμα.

Πηγή εικόνας

To  'δεκάλογος' δεν το χρησιμοποιώ με την έννοια του βασικού συνόλου έγκυρων κανόνων, αλλά με την έννοια: δέκα + λόγια (=δέκα διάλογοι). Άλλοτε μου προκαλούν γέλιο, άλλοτε απλά χαμόγελο, άλλοτε συγκίνηση και άλλοτε έντονο προβληματισμό, οι διάλογοι με τη μεγάλη μου (πλέον) κόρη είναι πάντα χαριτωμένοι. Για να δείτε όλους τους δεκαλόγους της Δάειρας, πατήστε εδώ.
  
Εάν είσαι νέος αναγνώστης και σου αρέσει το My Lovable Baby, πες το μας με ένα Like.


19.6.15 5 σχόλια


Κάτι πάρα πολύ όμορφο θα συμβεί στην πόλη μας σε δύο μέρες! Την Κυριακή 21 Ιουνίου (μεθαύριο δηλ), 11:00-17:00, σας περιμένουμε στο χώρο Free Thinking Zone σε μία ολοήμερη συνάντηση προσφοράς αγάπης. Δέκα αγαπημένες φίλες bloggers στηρίζουμε την προσπάθεια της givethekids.gr και θα είμαστε εκεί για να χαρίσουμε, μαζί με εσάς, ΑΓΑΠΗ μέσα από την προσφορά βασικών ειδών SM σε οικογένειες που το έχουν ανάγκη.

18.6.15 5 σχόλια


[Η ηλικία της Δάειρας κατά τους παρακάτω διαλόγους ήταν 3 χρονών και 4,5 μηνών]

#1
Πλησιάζουν τα Xmas και ο μύθος του Άγιο Βασίλη είναι πολύ ζωντανός στο σπίτι μας. Ένα βράδυ λοιπόν, δε θέλει να κοιμηθεί νορμάλ ώρα (συνηθισμένη κατάσταση στο σπίτι μας) και ο μπαμπάς της προσπαθεί να την πείσει.

16.6.15 10 σχόλια


Καιρό έχω να δημοσιεύσω διαλόγους με τη Δάειρα και μου έχουν μαζευτεί πολλοί, οπότε καιρός είναι για τον επόμενο δεκάλογο. Ο συγκεκριμένος μετράει ένα εξάμηνο πίσω.

[Η ηλικία της Δάειρας κατά τους παρακάτω διαλόγους ήταν 3 χρονών και 4,5 μηνών]

Your most lovable posts

Your most lovable posts