25.11.18 12 σχόλια


Το ξέρω ότι έχω εξαφανιστεί από εδώ μέσα και η αλήθεια είναι ότι μου έχει λείψει πολύ το blog. Μία άλλη μεγάλη αλήθεια όμως είναι ότι εδώ και αρκετό καιρό έχουν αλλάξει οι προτεραιότητες μου και η συχνή παρουσία μου εδώ είναι προς το παρόν, μη εφικτή. Προς το μέλλον, θα δείξει...
Μιας και έχω 5,5 μήνες να γράψω ανάρτηση και μιας και μπήκα στη διαδικασία να καταγράψω (για να μην τη ξεχάσω) την προχθεσινή στιχομυθία με την Δάειρα με θέμα την ύπαρξη ή όχι του Άγιου Βασίλη, είπα να τη μοιραστώ εδώ και τώρα, ενόψει της εορταστικής περιόδου που ήδη έχει ξεκινήσει. Θα μπορούσε να αποτελεί έναν διάλογο σε έναν ακόμα δεκά-λογο. Όμως σκέφτηκα να τον απομονώσω μέσα σε ένα ξεχωριστό post. Έτσι ο δεκά-λογος σήμερα γίνεται μονό-λογος. 

Το ερώτημα είναι φιλοσοφικό: Υπάρχει ή όχι ο Άγιος Βασίλης; Ή για να το θέσω ακριβέστερα... Πιστεύω ή όχι στην ύπαρξη του Άγιου Βασίλη;

6.6.18 6 σχόλια


[Η ηλικία της Δάειρας και της Μελίβοιας κατά τις παρακάτω στιχομυθίες ήταν 6 - 6,5 χρονών και 3,5 - 4 χρονών αντίστοιχα]


#1
Φοράω ένα λεοπάρ μπλε μακό t-shirt (το φορούσα και στο πρόσφατο ταξίδι στην Κέρκυρα - δες εδώ ποιο). Με βλέπει η Μελίβοια...

Μελίβοια:  Μαμά, πώς είσαι έτσι ντυμένη σαν τζάγκουαρ;;; Την έχεις ξαναβάλει αυτή τη στολή.

Γου-ατ;;;!!! Στολή το Τζούσυ Κουτούρ μου;;;!!! 



#2
Ήμασταν οι τρεις στο αυτοκίνητο και η Μελίβοια κάποια στιγμή νευρίασε που της αρνήθηκα κάτι που μου ζήτησε και πέταξε επίτηδες κάτω το παγουράκι της. Ενώ την είδα από τον καθρέφτη να κάνει την κίνηση, της έδωσα ευκαιρία να αποκαλυφθεί μόνη της...

Εγώ: Ποιος το έκανε αυτό;
Μελίβοια: Όχι εγώ μαμά!!!
Δάειρα: (με ειρωνικό ύφος γιατί η αδερφή της είπε ψέματα...) Ναι, ναι, όχι η Μελίβοια! Ο Φούφουτος που είναι συνήθως μαζί μας το έκανε.
Μελίβοια: Ναι μαμά και η Δάειρα τον είδε!!!

No comment.


#3
Έχουμε πάει βόλτα στο Άλσος Συγγρού και τις παροτρύνω να κοιτάξουν τριγύρω τις ομορφιές της φύσης...

Εγώ: Κορίτσια, κοιτάξτε τα δέντρα, τους θάμνους, τα λουλουδάκια...
Δάειρα: Και τι το ενδιαφέρον έχει αυτό για να μας το πεις;;; Κανονικά δέντρα σαν όλα τα άλλα είναι.

No comment.


#4
Είμαστε στο αυτοκίνητο και αυτοσχεδιάζουμε γρίφους προκειμένου να εξασκηθούμε λίγο στις περιγραφές. Στην περιγραφή του γρίφου έχουμε συμφωνήσει να λέμε τι είναι, πώς είναι και σε τι χρησιμοποιείται. Τα κορίτσια περιγράφουν και εγώ προσπαθώ να μαντέψω. Ξεκινάω ένα παράδειγμα για να τους δώσω να καταλάβουν πώς θα περιγράφουν...

Εγώ: Τι είναι αυτό που έχει μία επιφάνεια και τέσσερα πόδια και είναι έπιπλο και το χρησιμοποιούμε για να τρώμε;
Μελίβοια: Το τραπέζι.
Εγώ: Σωστά. Τώρα η σειρά σου Μελίβοια να σκεφτείς γρίφο.
Μελίβοια: Τι είναι αυτό που πετάει και γλιστράει στο χιόνι;
Εγώ: Δεν μπορώ να σκεφτώ.
Μελίβοια: Το ελικόπτερο.
Εγώ: Μα δε γλιστράει το ελικόπτερο.
Μελίβοια: Τι λες! Από κάτω του έχει πέδιλα του σκι.

Εδώ μπαίνει emoticon 'Ντόιγκ'.


#5
Στην παραπάνω φάση... αφού έχουν παίξει αρκετή ώρα μεταξύ τους με "γρίφους", άρχισα να τους λέω εγώ γρίφους προκειμένου να τους μαντέψουν. Κάποια στιγμή μετά από αρκετούς, κουράστηκα. Η Δάειρα όμως επέμενε να συνεχίζουμε να παίζουμε...

Εγώ: Δάειρα, δεν μπορώ άλλο. Κουράστηκα.
Δάειρα: Έεεεελα! Μπορείςςςςς!
Εγώ: Αλήθεια σου λέω. Δεν μπορώ να σκεφτώ.
Δάειρα: Μπορείς να σκεφτείς. Μου λες ψέματα.
Εγώ: Δεν μπορώ να σκεφτώ!
Δάειρα: Μπορείς να σκεφτείς. Ότι δεν μπορείς να σκεφτείς!

Εν σκέπτομαι. Ότι ουδέν σκέπτομαι! (ala Socrates: Εν οίδα. Ότι ουδέν οίδα!)


#6
Ήμασταν πάλι στο αυτοκίνητο (οι ωραιότερες συζητήσεις γίνονται καθ' οδόν) και η Μελίβοια μου ζητάει σοκοφρέτα...

Μελίβοια: Μαμά, τώρα που θα πάμε σπίτι θα μου δώσεις μία σοκοφρέτα;
Εγώ: Όταν φας το ρυζάκι σου, εάν εξακολουθείς να επιθυμείς σοκοφρέτα, θα σου δώσω. Αλλά μετά από το ρυζάκι. Θα είναι το επιδόρπιό σου.
Μελίβοια: Πρώτα θα φάω τη σοκοφρέτα και μετά το ρυζάκι.
Εγώ: Όχι Μελίβοια. Πρώτα το ρυζάκι και μετά τη σοκοφρέτα. Γιατί εάν φας τη σοκοφρέτα, θα σου κοπεί η όρεξη και δε θα φας το ρυζάκι.
Μελίβοια: Μαμά σου το υπόσχομαι. Πεινάω τόσο πολύ που θα τα φάω και τα δύο.

(... τότε πετάγεται η από μηχανής θεά Δάειρα να σώσει την κατάσταση...)

Δάειρα: Μαμά, σε προειδοποιώ μην την πατήσεις και εσύ σαν τη μάνα σου που το καλοκαίρι την είχε πείσει (σημ. η Μελίβοια) τη γιαγιά να της δώσει σοκοφρέτα και μετά θα φάει το ρύζι της και τελικά δεν έφαγε ούτε κόκκο...

Γιαγιά;;;!!! Αυτά δε μου τα είπες...


#7
Είμαστε την περίοδο μεταξύ Τσικνοπέμπτης και Κυριακής της Αποκριάς. Εκείνο το 10ήμερο δηλαδή και ετοιμάζεται για το σχολείο...

Εγώ: Δάειρα, δεν ταιριάζουν αυτά που φοράς.
Δάειρα: Δεν πειράζει, έτσι κι αλλιώς καρναβάλια έχουμε.

No comment.


#8
Πασχαλινές διακοπές στο πατρικό μου. Έχει ανέβει σε ένα δέντρο και θέλει να ανέβει πιο ψηλά. Με πιάνει το σύνδρομο της Ελληνίδας μάνας, που by the way... δε με λες, αφού αν και Ελληνίδα αν και μάνα, απέχω πολύ από το συγκεκριμένο "πρότυπο"...

Εγώ: Δάειρα, αυτό που πας να κάνεις είναι επικίνδυνο.
Δάειρα: Θέλω να ανέβω πιο ψηλά.
Εγώ: Είναι αδύνατον να ανέβεις πιο ψηλά.
Δάειρα: Στο επικίνδυνο συμφωνώ. Στο αδύνατον δε συμφωνώ. Τίποτα δεν είναι αδύνατον. Εντάξει όχι και τίποτα. Εκτός από το να σουβλίσεις αρνί χωρίς φωτιά. Αυτό όντως είναι αδύνατον.

No comment.


#9
Έχουμε μπακαλιαράκια. Τα βλέπει...

Δάειρα: Μπλιαχ. Μα δε μου αρέσουν τα μπακαλιαράκια. Μόνο της γιαγιάς τα μπακαλαράκια τρώω.
Εγώ: Ουτέ της γιαγιάς τρως. Το καλοκαίρι δεν τα έφαγες.
Δάειρα: Με μάτιαξε μία γριά και με πονούσε η κοιλιά μου για αυτό δεν είχα φάει τότε.

No comment.


#10
Η Δάειρα με έχει νευριάσει που δεν ακούει, οπότε της κάνω παρατήρηση. Ορθά και κοφτά.

Εγώ: ΔΑ. ΕΙ. ΡΑ.  ΜΙ. ΛΗ. ΣΑ. Δεν. Θα. Το. Ξα. Να. Πω!
Δάειρα: (με εμφανή απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό της...) Μαμά;;;;;;; Γιατί μιλάς σαν βραδύποδας;

Ooooommmmm...

Image via


To  'δεκάλογος' δεν το χρησιμοποιώ με την έννοια του βασικού συνόλου έγκυρων κανόνων, αλλά με την έννοια: δέκα + λόγια (=δέκα διάλογοι). Άλλοτε μου προκαλούν γέλιο, άλλοτε απλά χαμόγελο, άλλοτε συγκίνηση και άλλοτε έντονο προβληματισμό, οι διάλογοι με τη μεγάλη μου κόρη είναι πάντα χαριτωμένοι. Και μπορεί εδώ και κάτι μήνες να έχει μπει γερά στο "παιχνίδι" και η Μελίβοια, αλλά επειδή όλο αυτό ξεκίνησε 4+ χρόνια πριν από τη Δάειρα, τιμής ένεκεν διατηρεί το όνομά της αν και σε αρκετούς διαλόγους συμμετέχει και η μικρή αδερφή. Για να δείτε όλους τους δεκαλόγους της Δάειρας, πατήστε εδώ.


29.5.18 5 σχόλια


Μα.Μού.Νια πάνω σε τοίχους. Απαράδεκτα πράγματα!!!

23.5.18 Δεν υπάρχουν σχόλια


Δε γράφω συχνά στο blog, εδώ και αρκετό καιρό. Αυτό το έχετε καταλάβει. O χρόνος που έχω επιλέξει να διαθέτω σε καθημερινή βάση στο internet για προσωπικά θέματα, είναι ελάχιστος. Από αυτό το 'ελάχιστο' λοιπόν, το μεγαλύτερο "κομμάτι" το διαθέτω στην online προσωπική αλληλογραφία μου (e-mails), στην ενημέρωσή μου (ειδησεογραφία καθώς TV έχω σταματήσει να παρακολουθώ εδώ και 2+ χρόνια) και στο Instagram (αγαπημένο μου σόσιαλ μίντι-ουμ). Πολύ μικρότερο "κομμάτι" δε, το διαθέτω στο FB (υπάρχουν μέρες που δε μπαίνω και καθόλου) και ελαχιστότατο σε αυτό εδώ το blog (υπάρχουν εβδομάδες ολόκληρες που κάνω να ανεβάσω ανάρτηση). Τις προάλλες, κοίταζα τις αναρτήσεις του τελευταίου χρόνου και διέκρινα μία κάποιου τύπου (να το πω κομψά) εγκατάλειψη από πλευράς μου σε κάτι που ξεκίνησα με πολύ αγάπη 6+ χρόνια πριν και που πλέον, λόγω ελάχιστου internet-ικού προσωπικού χρόνου και αλλαγής προτεραιοτήτων στη ζωή μου, έχω αφήσει σε τελευταία μοίρα.

17.5.18 1 σχόλιο


Όπως έχω αναφέρει αρκετές φορές στο Instagram (το οποίο μου είναι το πιο προσφιλές από όλα τα social media και χρησιμοποιώ συχνότερα), τα αξιόλογα παιδικά βιβλία που έχουμε ξεχωρίσει, από όλα όσα έχουμε διαβάσει με τα κορίτσια, είναι πολλά περισσότερα από όσα (προλαβαίνω να) σας δείχνω (αρχικά στο @mylovablephotos και στη συνέχεια στο My Lovable Baby). Αυτήν εδώ την ανάρτηση με τις 10 τελευταίες μας βιβλιοπροτάσεις, την ενημερώνω από το Νοέμβρη (ω ναι!!!) που μας πέρασε (οπότε και σας είχα δείξει τις τότε 10 τελευταίες βιβλιοπροτάσεις μας). Και όλο λέω θα τη δημοσιεύσω και όλο το αναβάλλω. Με αποτέλεσμα, οι 10 τελευταίες βιβλιοπροτάσεις να έχουν γίνει 10+56!!! 66 νέα παιδικά βιβλία λοιπόν έχω προλάβει να σας παρουσιάσω στο Instagram τους τελευταίους 6,5 μήνες. Σίγουρα αρκετά λιγότερα από όσα έχουμε διαβάσει, ωστόσο βιβλία που αγαπήσαμε, ξεχωρίσαμε και αξίζει να μοιραστώ μαζί σας και στο blog. Και θα ακολουθήσουν και άλλα.

8.3.18 Δεν υπάρχουν σχόλια


Πολύ συχνά με ρωτούν με ειλικρινή απορία/έκπληξη φίλοι, γνωστοί, συνάδελφοι "...μα πώς τα βγάζεις πέρα με όλα αυτά που κάνεις;;;!!!". H αλήθεια είναι ότι κάνω πολλά. Πάρα πολλά.


Την ίδια απορία είχε και το Fitness περιοδικό SHAPE Magazine Greece (shape.gr) όταν μου ζήτησε να με φιλοξενήσει στη στήλη του #ShapePeople με μία συνέντευξη που παραχώρησα με μεγάλη μου χαρά! Με πολύ μεγάλη μου χαρά να είμαι ειλικρινής, γιατί εκτός του ότι είναι ένα από τα πιο αναγνωρισμένα περιοδικά που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στο διαδίκτυο και στα περίπτερα, η ύλη του έχει να κάνει με άσκηση, καλή ζωή (wellness), υγιεινή διατροφή, ομορφιά, έμπνευση για συναισθηματική ευημερίαμαμά & παιδί... όλα τα όμορφα μιας ισορροπημένης ζωής δηλαδή, που ασπάζομαι και πρεσβεύω :)

5.3.18 3 σχόλια


Χρόνια μήνες και ζαμάνια!!! Καλό μήνα! Μπήκε ο Μάρτης, πόσο πια να απέχω από εδώ μέσα... Πάνε ακριβώς 118 μέρες που δεν έχω ανεβάσει ανάρτηση. Είναι φορές που μου λείπει πολύ το blog. Δυστυχώς όμως οι καθημερινοί ρυθμοί μου έχουν ενταθεί τόσο πολύ, που δυσκολεύομαι να βρω χρόνο για να γράψω. Και έχω τόσα πολλά νέα από την τελευταία φορά που έγραψα εδώ μέσα και όλο λέω θα γράψω και όλο δεν τα καταφέρνω... 
Την internet-ική μου παρουσία έχει σχεδόν μονοπωλήσει το Instagram (βλ. στη δεξιά μπάρα τα τελευταία μου IG posts). Μπορεί να μην υπάρχω τακτικά εδώ, όμως βρίσκομαι σταθερά εκεί, όπου με βρίσκετε ως mylovablephotos. Το My Lovable Baby θα συνεχίσει να υπάρχει και θα επανέρχομαι με την πρώτη ευκαιρία. Μέχρι να επανέλθω με κάτι διαφορετικό, θα με "ξελασπώνουν" τα κορίτσια με τους χαριτωμένους διαλόγους τους που πάλι μου έχουν μαζευτεί αρκετοί. Απ' το ολότελα, καλήοί και η Παναγιώταινα οι δεκάλογοι, έτσι δεν είναι; :)

Your most lovable posts

Your most lovable posts