29.3.16 15 σχόλια
[Η ηλικία της Δάειρας κατά τις παρακάτω στιχομυθίες ήταν μεταξύ 4 χρονών και 5 μηνών έως 4 χρονών και 6 μηνών]
#1
Ήμασταν στο αυτοκίνητο και σε μία μόνο διαδρομή, είχαμε 4 αξιομνημόνευτους διαλόγους! Επειδή λοιπόν οδηγούσα και δεν μπορούσα να καταγράψω λέξεις-κλειδιά ώστε να θυμηθώ μετά τους διαλόγους, την 5η φορά που πήγε να μου αρχίσει συζήτηση, την έκοψα απότομα, με το σκεπτικό μην πετάξει και άλλη ατάκα και πώς να τις θυμηθώ όλες αυτές, εξάλλου σε λίγο φτάναμε σπίτι...
23.3.16 22 σχόλια
Ένα πρωί, ένας αεροπόρος, που κατέληξε στην έρηµο της Σαχάρας λόγω µηχανικής βλάβης, ξύπνησε από µια φωνούλα: "Σε παρακαλώ… ζωγράφισέ µου ένα αρνί!" Έτσι γνώρισε τον µικρό πρίγκιπα, ένα περίεργο παιδί από έναν άλλο πλανήτη, όπου υπήρχαν µόνο τρία ηφαίστεια και ένα τριαντάφυλλο. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του, πριν φτάσει στη Γη, επισκέφτηκε πολλούς πλανήτες και συνάντησε παράξενους ανθρώπους. Ο αεροπόρος ένιωσε γοητευµένος από το ξανθό αγόρι που του διηγήθηκε τις περιπέτειές του και του έµαθε να κοιτάζει τον κόσµο µε την καρδιά, γιατί "το πιο σπουδαίο δε φαίνεται".
18.3.16 25 σχόλια
[Αυτή η ανάρτηση, θα μπορούσε να αποτελεί έναν διάλογο σε έναν ακόμα δεκά-λογο. Όμως προτίμησα να τον αφήσω μόνο και έρημο. Ένας μονό-λογος για τον οποίο ούτε τίτλο δεν μπόρεσα να βρω...]
Στιχομυθία με τη Δάειρα με αφορμή μία ερώτηση που της έκανα μετά την ανάγνωση άρθρου σχετικά με το προσφυγικό (αν και είχαμε ξαναμιλήσει το Φθινόπωρο για τον πόλεμο με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, δεν ξέρω πώς μου ήρθε να της πιάσω συζήτηση επ'αυτού όταν υπάρχουν τόσα όμορφα θέματα για συζήτηση με ένα μικρό παιδάκι. Βασικά μία ερώτηση ήθελα να της κάνω. Δεν ήξερα που θα με οδηγούσε η κουβέντα...)
15.3.16 22 σχόλια
Ούτε που κατάλαβα πότε πέρασαν 2 χρόνια από εκείνη την ημέρα που έμαθα τα χαρμόσυνα νέα, εκείνο το καλοκαίρι του 2013 και έσπευσα λίγο μετά να τα μοιραστώ μαζί σας μέσα από ένα quiz που "σκηνοθέτησα" στην παραλία Εγκρεμνή της Λευκάδας, κατεβαίνοντας (και ανεβαίνοντας) 338 σκαλοπάτια την ίδια μέρα που κράτησα στα χέρια μου το 2ο θετικό τεστ της ζωής μου! Και λίγες μέρες μετά ήρθε η λύση του quiz μαζί με την ανακοίνωση της δεύτερης εγκυμοσύνης μου και η χαρά μου ήταν απερίγραπτη. Συνέχισα εκείνο το καλοκαίρι να διακοπάρω ανέμελη μέσα στο ροζ μου συννεφάκι, ονειρευόμενη ένα φθινόπωρο και έναν χειμώνα ανέμελο και ξέγνοιαστο, όπως τότε που ήμουν έγκυος στη Δάειρα.
9.3.16 9 σχόλια
Πώς τα πάνε τα παιδιά σας με τα «πράσινα»; Όπου «πράσινα» βάλτε εκτός από τους πράσινους και σε ποικίλες αποχρώσεις κόκκινους, πορτοκαλί, κίτρινους και μωβ υγιεινούς καρπούς της φύσης. Στο δικό μας σπίτι, ενώ έχουμε μία λατρεία στη βάση της διατροφικής πυραμίδας (δημητριακά, ρύζι, ζυμαρικά και πατάτες) στο αμέσως πιο πάνω επίπεδο, στα φρούτα και τα λαχανικά δηλαδή, είχαμε για αρκετό καιρό συγκεκριμένες μόνο προτιμήσεις. Έχω δώσει «διπλωματικές μάχες» για να βάλω στην καθημερινότητα των παιδιών μου και άλλα χρώματα πέραν του κίτρινου που το λατρεύουμε σε μία συγκεκριμένη απόχρωση, τη μπανανί, και του πορτοκαλί που το προτιμούμε σταθερά στην απόχρωση των φρεσκοστυμμένων μανταρινιών. Όλα τα άλλα χρώματα ήταν εκτός συζήτησης για καιρό, μέχρι που έδωσα τις "μάχες" μου με επιμονή και κυρίως υπομονή, κάποιες τις κέρδισα, κάποιες ακόμα όχι. Προσπαθώ όμως.
8.3.16 7 σχόλια
Σόρρυ αν σας ζαλίζω με απανωτούς δεκα-λόγους, αλλά δεδομένου ότι το τελευταίο διάστημα δεν έχω καθόλου ελεύθερο χρόνο να γράψω, είπα να "ξεφορτωθώ" κάποιους από τους δεκάδες διαλόγους που έχουν μαζευτεί πάλι φασούλι-το-φασούλι :) Είναι μέρες που δεν προλαβαίνω να καταγράφω (κοινώς η Δάειρα σολάρει) και δυστυχώς έχω "χάσει" αρκετούς διαλόγους τους οποίους δε σημείωσα τη στιγμή που ειπώθηκαν, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να τους θυμηθώ με τίποτα μετά. Παρόλα αυτά, έχω δεκάδες που "περιμένουν" τη σειρά τους να δημοσιευτούν, να σας χαλαρώσουν και να σας κάνουν να χαμογελάσετε φαρδιά...
7.3.16 8 σχόλια
[Η ηλικία της Δάειρας κατά τις παρακάτω στιχομυθίες ήταν περίπου 4 χρονών και 5 μηνών]
Μία μέρα στο σχολείο, πηγαίνοντας στην τουαλέτα, δεν πρόλαβε να κατεβάσει το παντελονάκι της με αποτέλεσμα να έρχουμε ατύχημα (έτσι μου περιέγραψε το συμβάν η δασκάλα της). Όταν φτάσαμε στο σπίτι, ήθελα να το συζητήσω μαζί της καθώς έχω παρατηρήσει και η ίδια ότι πολλές φορές πηγαίνει στην τουαλέτα την τελευταία στιγμή τρέχοντας, ενώ το σώμα της τής έχει δώσει "σήμα" αρκετή ώρα πριν...
4.3.16 7 σχόλια
[Η ηλικία της Δάειρας κατά τις παρακάτω στιχομυθίες ήταν περίπου 4 χρονών και 5 μηνών]
#1
Ένα απόγευμα της ζήτησα να μαζέψει κάτι κάρτες που σκόρπισαν μαζί με τη Μελίβοια.
Εγώ: Δάειρα, μάζεψε σε παρακαλώ τις κάρτες που σκορπίσατε.
Δάειρα: (με ύφος χιλίων καρδιναλίων) Μαμά;;; Δε μου λες;;; Kαρτοϋπηρέτρια είμαι νομίζεις;
3.3.16 17 σχόλια
Αυτή η ανάρτηση, θα μπορούσε να αποτελεί έναν διάλογο σε έναν ακόμα δεκά-λογο. Όμως το θέμα είναι σοβαρό, με προβλημάτισε πολύ και είπα να του δώσω τη βαρύτητα που του αξίζει μέσα σε ένα ξεχωριστό post. Για αυτό ο δεκά-λογος σήμερα γίνεται μονό-λογος. Για χάριν της θρησκείας και της επιστήμης. Και της άσχετης μαμάς που δεν ξέρει την τύφλα της!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)
Your most lovable posts
