27.1.14

Ο δεκά-λογος της Δάειρας: Τριαλαρί - τριαλαρό...




Μπορεί οι γιορτές να πέρασαν, όμως οι χαριτωμένοι διάλογοι που είχα με την κόρη μου εκείνη την περίοδο, έμειναν για τα καλά χαραγμένοι στο μυαλό μου. Και για να μην τους σβήσει κάποτε το άτιμο-μακριά-από-εδώ-Alzheimer, φρόντισα να τους καταγράψω...

[Ειπώθηκαν μεταξύ 27,5 μηνών και 28,5 μηνών] 


#1
Κοιτάζουμε μαζί τη γυάλινη φάτνη που έφτιαξα για τα Χριστούγεννα...

Της δείχνω την Παναγία.
Μαμά: Δάειρα, ξέρεις ποια είναι αυτή; 
Δάειρα: Η Παναγίτσα.

Της δείχνω τον μικρό Ιησού.
Μαμά: Και αυτός;  
Δάειρα: Ο Χιστούλης (=Χριστούλης).

Της δείχνω τον Ιωσήφ.
Μαμά: Και αυτός εδώ; 
Δάειρα: Ο Παναγίτσος.

Αν αυτός είναι ο Παναγίτσος, τότε ο μπαμπάς μας ο Θοδωρής είναι ο Ασπασίτσος... 


#2
Τη ρωτάω μία μέρα... 

Μαμά: Τι δώρο θέλεις να σου φέρει ο Άγιος Βασίλης;
Δάειρα: Ένα αυτοκίνητο λοζ (=ροζ), φούξια και μωβ.

Λίγο το κακό. Του χρόνου φοβάμαι μήπως ζητήσει έναν πύραυλο τυρκουάζ και λαχανί, γιατί την κάτσαμε τη βάρκα... 


#3
Μία μέρα, όπως ήμουν απασχολημένη στην κουζίνα, έκανε πολλές σκανταλιές και με είχε τσατίσει γιατί έπρεπε να τρέχω συνεχώς από πίσω της για να μη χτυπήσει. Προφανώς τα έκανε για να τραβήξει την προσοχή μου, αφού εγώ ήμουν απασχολημένη στον νεροχύτη. Ανέβαινε όρθια στα τραπέζια, στις καρέκλες, κουλουπού κουλουπού...

Μαμά: Δάειρα, κάθισε φρόνιμα σε παρακαλώ.

Με "έγραφε" κανονικότατα και αναγκάστηκα να την εκβιάσω παρόλο που το αποφεύγω ως μέθοδο συμμόρφωσης...

Μαμά: Δάειρα, αν δεν καθίσεις φρόνιμα, θα πάρω τηλέφωνο τον Άγιο Βασίλη και θα του πω να μη σου φέρει το αυτοκίνητο που του ζήτησες.

Μετά από λίγο, στρογγυλοκάθεται σε μία καρέκλα της κουζίνας και τη βλέπω να ζωγραφίζει με ένα στυλό το τραπεζομάντηλο.

Μαμά: Δάειρα, τι κάνεις εκεί;;;;;;;;;;;;;;;!!!!!!!!!!!! (φρικαρισμένη)

Δάειρα: Γάφω (=γράφω) γάμμα (=γράμμα) στον Άγκιο Βασίλη να μου φέλει το δώλο (=δώρο) μου.

Σιγά μη χρειάζεται και μεσάζοντα για να μιλήσει στον Άγιο... 


#4
Μία μέρα, όταν επιστρέψαμε στο σπίτι από τον παιδικό σταθμό και είχα ολοκληρώσει και τις τελευταίες "πινελιές" στον Χριστουγεννιάτικο στολισμό μας... 

Δάειρα: Ωωωωωω! Το σπίτι μας είναι Χιστουγκεννιάτικο (=Χριστουγεννιάτικο)!!!

Η μαμά φροντίζει να το κάνει Χριστουγεννιάτικο και η Δάειρα... καλοκαιρινό. 


#5
Όταν ο μπαμπάς έστησε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και πριν προλάβουμε να το στολίσουμε, η Δάειρα το παρατηρούσε από σχετικά μεγάλη απόσταση...

Μαμά: Δάειρα, γιατί δεν πλησιάζεις το δέντρο; Έλα να το στολίσουμε.
Δάειρα: Όσι (=όχι). Φοβάμαι μήπως βγει από μέσα κανένα σκιούλι (=σκιούρι = σκίουρος). 

Σκιούρι, όπως λέμε λαγούδι. Καλά που δε μας διαβάζει ο κος Μπαμπινιώτης.... 


#6
Το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων είχαμε κάνει μαζί το τελετουργικό με το μπισκότο και το γάλα. Τα αφήσαμε στο τζάκι για τον Άγιο.
Ανήμερα των Χριστουγέννων βρίσκει δίπλα στο τζάκι το δώρο που της άφησε ο Άγιος Βασίλης. Ο Άγιος Βασίλης τελικά της έφερε το ροζ, φούξια και μωβ αυτοκίνητο που του ζήτησε. Και μάλιστα εκεί που η μαμά διευκρίνισε στον Άγιο το αυτοκίνητο να είναι μεγέθους barbie, ο μπαμπάς έκανε άλλο deal με τον Άγιο Βασίλη και το αυτοκίνητο ήρθε σε μέγεθος Δάειρας!
Το βράδυ των Χριστουγέννων λοιπόν, την βλέπω πάει και αδειάζει την μπισκοτοθήκη μέσα στο τζάκι.

Μαμά: Τι κάνεις εκεί;;;;;;;;!!!!!!!! (φρικαρισμένη πάλι)
Δάειρα: Λίχνω (=ρίχνω) τα μπισκότα στο τζάκι για να έλθει ο Άγκιος Βασίλης πάλι.

Και απόρησα η μάνα: δεν της φτάνει ολόκληρο αυτοκίνητο; Τι άλλο θέλει; 


#7
Ένα απόγευμα είχαν κατέβει μαζί με τον μπαμπά της στην πιλοτή της πολυκατοικίας για να το οδηγήσει.

Δάειρα: Μπαμπά κοίτα. Είμαι καλή οδηγού.

Kimi (Raikkonen) φάε τη σκόνη μας... 


#8
Ένα άλλο απόγευμα που η Δάειρα οδηγούσε το καινούριο της αυτοκίνητο, κατέβηκε και ο παππούς κάτω. Ο παππούς είναι μεγάλο πειραχτήρι και τη Δάειρα την ενοχλεί αυτό. Και ο παππούς αρέσκεται να την "τσιτώνει". Κάποια στιγμή που η Δάειρα ήταν εκτός αυτοκινήτου, ο παππούς πάει (και καλά...) να μπει μέσα στο αυτοκίνητό της.

Δάειρα: Παππού, παλαείσαι (=παραείσαι) μεγκάλος και παλαείσαι (=παραείσαι) αγκολάκι (=αγοράκι) για να μπεις. Αυτό είναι μόνο για τα κολιτσάκια (=κοριτσάκια).

Αυτό το "παραείσαι" είναι μαργαριτάρι της Πέππας της γουρουνίτσας που το έχουμε υιοθετήσει για τα καλά στο λεξιλόγιό μας... 


#9
Πριν τη Χριστουγεννιάτικη γιορτή στο σχολείο την "ψάρευα" για να μάθω τι θα ντυθούν, καθώς το σχολείο μας το κρατούσε για έκπληξη μέχρι 2 μέρες πριν τη γιορτή, οπότε και παραλάβαμε τις στολές.

Μαμά: Δάειρα, τι θα ντυθείς στη γιορτή του σχολείου;  
Δάειρα: Εεεε (σκέφτεται)...δεν ξέλω.

Μαμά: Μήπως θα ντυθείς χιονούλα; 
Δάειρα: Εεεε (σκέφτεται)...δεν ξέλω.

Μαμά: Μήπως θα ντυθείς προβατάκι; 
Δάειρα: Εεεε (σκέφτεται)...δεν ξέλω.

Μαμά: Μήπως θα ντυθείς αστεράκι; 
Δάειρα: Εεεε (σκέφτεται)...δεν ξέλω.

Μαμά: Μήπως θα ντυθείς αγγελάκι; 
Δάειρα: Α, ναι. Αγγελάκι θα ντυθώ.

Μαμά: Ναι; Δηλαδή θα φοράς ένα άσπρο φόρεμα; 
Δάειρα: Όσι. Θα φολάω λοζ (=ροζ), φούξια και μωβ.

Μαμά: Δάειρα, τα αγγελάκια δε φοράνε ροζ, φούξια και μωβ. Φοράνε άσπρα. 
Δάειρα: Εγκώ θα είμαι ένα αγγελάκι λοζ (=ροζ), φούξια και μωβ!

Σωστά. Αυτά είναι τα αγγελάκια νέας γενιάς...
(Σημ. Τελικά Αγιοβασιλίνα ντύθηκε. Άσχετο...) 


#10
Η εμμονή της με την σοκολάτα είναι γνωστή. Το έχω γράψει άλλωστε πολλές φορές. Τα Χριστούγεννα λοιπόν, είχα φτιάξει χειροποίητα σοκολατάκια. Της έδωσα να δοκιμάσει ένα και έκτοτε με "ζάλισε" να τρώει σοκολατάκια.

Δάειρα: Μαμά, θέλω σοκολατάκι.
Μαμά: Όχι άλλο Δάειρα. Ήδη έφαγες δύο.
Δάειρα: ΘΕΛΩ!
Μαμά: Σου είπα, όχι άλλο. Δεν κάνει. Θα χαλάσουν τα δόντια σου και θα γίνεις άσχημη.

Αφού περνάει λίγη ώρα, νόμιζε ότι το είχα ξεχάσει. Και με πλησιάζει ναζιάρικα και μου λέει:

Δάειρα: Μαμά, να δοκιμάσω ένα σοκολατάκι να δω αν είναι καλό;

Τριαλαρί - τριαλαρό...

9 σχόλια :

  1. Οι ατάκες της Δάειρας είναι οι αγαπημένες μου αναρτήσεις!
    Δαειράκι προχώρα, σε θέλει η μπλογκοχώρα :)))))))))))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τέλειο σκανταλιάρικο ζουζούνι!!! Είναι φοβερή!! φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ε μα να μην δοκιμάσει το παιδί αν τα πέτυχες τα σοκολατάκια;;;; Τι, να μην είναι καλά και να τα δώσετε στους καλεσμένους και να γίνετε ρεζίλι;;;; Τσ τσ τσ...... Αφού είπαμε, η Δάειρα είναι η επίσημε σοκολατο-γευση-γνώστρια του σπιτιού!
    Και ποιος σου είπε εσένα κυρία μαμά, ότι τα αγγελάκια φοράνε μόνο άσπρα; ε;;; εεε;;;
    Α ρε Ασπασία, να σε δω σε δύο - τρία χρόνια που θα είναι η Δάειρα πρωτομάστορας και από πίσω η μικρή να ξεσηκώνει.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μα τι πονηροφατσα!!!ειναι απιστευτη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γλυκιά μου, Δάειρα, σου αφιερώνω αυτούς τους στίχους:

    Έχεις αγγελική θωριά και έχεις περίσσια χάρη.
    Μάτι κακό να μη σε δεί μήπως και σε βασκάνει.
    Μας κάνεις όλους να γελάμε με τα καμώματά σου.
    Όμοιά σου δεν υπάρχει σε όλη την πλάση.
    Συνέχισε, κορίτσι μου γλυκό, ο νους να κατεβάζει
    λογάκια έξυπνα που μας χαροποιούν.
    Λάμπεις σαν τον ήλιο που δίνει ζωή στην πλάση.
    Είσαι πηγή γέλιου! παντού σκορπάς γαλήνη!
    Πάντα να ανεβαίνεις πιο ψηλά τα σκαλοπάτια της ζωής
    και να έχεις σαν εφόδια την αγάπη και την πίστη στον εαυτό σου.
    Μη φοβηθείς τους Λαιστρυγόνες και του Κύκλωπες
    Που θα βρεθούν στο δρόμο σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πως παλιά λέγανε η Γιώργαινα, η Χρίσταινα... Ε , το παιδί βγήκε λίγο φεμινίστρια... Παναγίτσος λοιπόν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Οι ατάκες της Δάειρας είναι απίστευτες!!! Φοβερή!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Παναγίτσος και Ασπασίτσος παίρνουν δέκα για μένα στη σημερινή ανάρτηση! χαχα! Θεά η μικρή σου! Τρελή πάρλα... τι έχει να πει το στόμα της όταν θα έρθει με το καλό το μωρό δεν ξέρω!!! Φιλάκια Ασπασάκι! Κάλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts