24.1.14

Ο δεκά-λογος της Δάειρας: "Η μαμά και εγώ είμαστε κότες..."





[Ειπώθηκαν μεταξύ 27,5 μηνών και 28 μηνών]   


#1
Η εμμονή της με την σοκολάτα είναι γνωστή. Μία μέρα όπως καθόμασταν στο καθιστικό...

Δάειρα: Μπαμπά κάτι σκέφτομαι.
Μπαμπάς: Τι σκέφτεσαι;
Δάειρα: Ότι θέλω να φάω μία σοκολάτα.

Τι κακό με αυτό το παιδί. Να μην σκέφτεται ποτέ ότι θέλει να φάει ένα μήλο, μία μπανάνα, ένα πορτοκάλι...


#2
Μόλις είχα μαγειρέψει και είχε φαγωθεί να πάμε μέσα στο δωμάτιό της να παίξουμε. Μιλάμε για
μεγάλη ανυπομονησία.

Δάειρα: Μαμά, έλα. Έλααααααααα. Πάμεεεεεεεε.
Μαμά: Περίμενε λίγο Δάειρα να κλείσω το παράθυρο μην μπει καμία μύγα και πάει στο φαγητό.
Δάειρα: Δεν πειλάζει μαμά. Θα την διώξω. Θα της πω "φύγε παλιομύγα! Μην τσιμπάς τη μαμά μου".

Είπαμε. Με τη Δάειρα δίπλα μου δε φοβάμαι τίποτα. Ούτε καν τις μύγες...


#3
Της ζωγράφιζα σχήματα.

Μαμά: Δάειρα, αυτό είναι ένα τετράγωνο.
Μαμά: Και αυτό είναι ένα τρίγωνο.
Μαμά: Και αυτός είναι ένας κύκλος.
Μαμά: Και αυτό είναι ένα εξάγωνο.
Δάειρα: Βλε μαμά, αυτό δεν είναι εξάγωνο. Είναι πολύγκωνο.

Μετά τα μαθήματα γλώσσας, αρχίσαμε και τα μαθήματα γεωμετρίας. Δασκάλα η κόρη, μαθήτρια η μαμά.


#4
Της έχω αγοράσει κάτι πλαστικά φρούτα και λαχανικά και παίζαμε το μανάβικο. Η Δάειρα η μανάβισσα και εγώ η πελάτισσα. Πάω λοιπόν να ψωνίσω στο μανάβικο...

Μαμά: Καλημέρα σας!
Δάειρα: Καλημέλα κυλία μου!
Μαμά: Για να δούμε, τι καλό έχετε σήμερα; Λοιπόν, θέλω να μου βάλετε στην τσάντα μία μπανάνα, μία μελιτζάνα, ένα αγγουράκι, δύο ντομάτες και μία πιπεριά.

Μου τα βάζει...

Δάειρα: Ολίστε (=ορίστε) κυλία μου.
Μαμά: Αααα, ευχαριστώ πολύ!

Φεύγω...

Και αφού απομακρύνθηκα από το δωμάτιο, ακούω μία φωνή...

Δάειρα: Μην ξεχάσεις να φέλεις (=φέρεις) τα λεφτά.

Που πας ρε Ασπασία Καραμήτρο χωρίς να πληρώσεις;


#5
Προσπαθώ να της θυμίζω συχνά-πυκνά το μωράκι για να μην της έρθει ταράκουλο όταν θα εμφανιστούμε κάποια στιγμή στο σπίτι από το μαιευτήριο. Και επίσης προσπαθώ να την προετοιμάζω από τώρα ότι θα πρέπει να μοιράζεται μαζί του τα πράγματά της, ώστε να είναι εξοικειωμένη με την ιδέα.
Στο δωμάτιό της λοιπόν, έχει 2 ρόδες. Από αυτές που έχουν ένα κοντάρι και όταν τις τσουλάς στο δρόμο κάνουν κρ, κρ, κρ. ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ρόδες είναι ίδιες με τη μόνη διαφορά ότι η μία είναι φούξια και η άλλη λαχανί. ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ τις αγόρασε ο πατέρας της επειδή του το ζήτησε (το ότι δεν αρκέστηκε στη μία μόνο, το αφήνω ασχολίαστο).

Μαμά: Δάειρα, θα δώσεις μία ρόδα στο μωράκι;
Δάειρα: Όχι! (μιλάμε για το απόλυτο 'Όχι'. Το 'Όχι' του Μεταξά ένα πράγμα...)
Μαμά: Και τι θα τις κάνεις και τις δύο; Μία δε σου φτάνει;
Δάειρα: Θα της πάρουμε μία κούτσικη της μπέμπας! (κούτσικη=μικρή)

Αρχίσαμε...


#6
Στο ασανσέρ της πολυκατοικίας πετυχαίνουμε 2 γειτονάκια που μένουν από πάνω μας, μαζί με τον μπαμπά τους. Όταν μπήκαμε στο σπίτι μας...

Μαμά: Δάειρα, γιατί δε μίλησες στα παιδιά;
Δάειρα: Γκιατί ήμουνα λίγο ντλοπαλούλα!

Όπου τη συμφέρει, είναι ντροπαλούλα...


#7
Πήγα (λίγο καθυστερημένα είναι η αλήθεια...) να την πάρω από το καινούριο της παιδικό σταθμό. Όπως προχωρούσαμε στον προαύλιο χώρο την πιάνουν ξαφνικά (άουτ οφ δε μπλου) τα κλάμματα και μου λέει...

Δάειρα: Μαμά, σήμελα τα πέλασα πολύ όμολφα!
Μαμά: Ναι αγάπη μου; Πολύ χαίρομαι. Γιατί κλαις όμως;
Δάειρα: Γιατί ήθελα να έλθεις να με πάλεις.
Μαμά: Άργησα στη δουλειά. Συγγνώμη. Δε θα το ξανακάνω.
Δάειρα: Ναι. Οι μαμάδες πάνε στη δουλειά και μετά έλχονται να πάλουν τα κολιτσάκια τους από το σχολείο.

No comment...


#8
Κάτι έκανα που μάλλον δεν το ενέκρινε, οπότε πετάει στο άσχετο το εξής:

Δάειρα: Παναγκία μου! Αυτή η μαμά κάνει όλο ζαβολιές.

No comment...


#9
Ήμουν στην κουζίνα και η Δάειρα ήταν εκτός του οπτικού μου πεδίου. Κάποια στιγμή δεν άκουγα κιχ και ανησύχησα. Την φώναζα και δεν απαντούσε. Δυνάμωσα τις φωνές και σταμάτησα ό,τι έκανα και πάνω που ετοιμαζόμουν να πάω να δω, έρχεται τρέχοντας εκφράζοντας αγανάκτιση και μου κάνει...

Δάειρα: Τι θέλεις βλε Ασπασία;;;;;;;;;;;;;;;;

Σωστά. Τι θέλω και το ζαλίζω το παιδί και δεν το αφήνω στην ησυχία του...


#10
Έπαιζε με τον μπαμπά της...

Μπαμπάς: Αν ο μπαμπάς είναι λιοντάρι. Η μαμά τι είναι;
Δάειρα: Λιονταλίνα
Μπαμπάς: Και η Δάειρα;
Δάειρα: Λιονταλάκι.

Μπαμπάς: Αν ο μπαμπάς είναι λαγός. Η μαμά τι είναι;
Δάειρα: Λαγκουδίνα.
Μπαμπάς: Και η Δάειρα;
Δάειρα: Λαγκουδάκι.

Μπαμπάς: Αν ο μπαμπάς είναι γεράκι. Η μαμά τι είναι;
Δάειρα: Γελακίνα.
Μπαμπάς: Και η Δάειρα;
Δάειρα: Γελακάκι.

Μπαμπάς: Αν ο μπαμπάς είναι κατσίκα. Η μαμά τι είναι;
Δάειρα: Κατσικίνα.
Μπαμπάς: Και η Δάειρα;
Δάειρα: Κατσικάκι.

Μπαμπάς: Αν ο μπαμπάς είναι κότα. Η μαμά τι είναι;

Σκέφτεται λίγο...

Δάειρα: Λε μπαμπά. Δεν είσαι κότα! Είσαι κόκκολας! Η μαμά και εγώ είμαστε κότες!

Και κότα και μαϊμού;;;;;;;;;;;;;;; Έλεος!!!!!!!!!!!

(Σημ: Η κόρη μου κατά καιρούς με έχει συγκρίνει με τη μαϊμού. Ντοκουμέντα εδώ και εδώ)

Πηγή φωτογραφίας

9 σχόλια :

  1. Μπράβο βρε Ασπασία... γελάει και το χειλάκι μας. Εμένα πάλι προχθές που την ρώτησαν τι είναι και αντί για το κλασσικό "τσακάλι" απάντησε "κότα"! Μηπως πρέπει να ανησυχήσω. Εγώ πάντως γέλασα με το μανάβικο. Τελικά μάλλον πρέπει να σε πει "πάπια" αφού φεύγεις χωρίς να πληρώσεις,χιχι!!! Κάλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχχαχαχαχχα!!!!!!!!!!! Η Δάειρα είναι θεά!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καταπληκτική,μοναδική,υπέροχη!!! Όπως πάντα!!!Δαειράκι δεν παίζεσαι!!!
    Νανά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η μέρα σήμερα ήταν μελαγχολική. Εκεί που προσπαθούσε ο ήλιος να φωτίσει τη γύρω πλάση και να ξεφύγουμε από τη χειμωνιάτικη ατμόσφαιρα, έρχονταν το μαύρο σύννεφο και σκοτείνιαζε το τοπίο. Μια εναλλαγή φωτός και σκιάς! Ένα θέαμα που σε γέμιζε με ποικίλα συναισθήματα. Και εκεί πού πήγαινα να μελαγχολήσω να και τα γλυκά λογάκια της μοναδικής μου Δαειρούλας μού έφτιαξαν και πάλι τη διάθεση. Γελούσα, γελούσα μόνη μου και πάλι.
    Ανεπανάληπτο κοριτσάκι μου, ευτυχώς που υπάρχεις στη ζωή μας και την κάνεις τόσο όμορφη και τόσο ξεχωριστή! Είσαι ο ήλιος που φωτίζεις τη ζωή μου και με κάνεις να ξεχνώ έστω και για λίγο τα βάσανά της. Μικρό μου αγγελούδι είσαι καταπληκτική!
    Αξίζει και σε σένα, Ασπασία μου, ένα μεγάλο μπράβο που συνεχίζεις να καταγράφεις τα έξυπνα λογάκια της κορούλας σου, για να μη λησμονηθούνε από τον πανδαμάτορα χρόνο. Θα αποτελούν κυρίως για το κοριτσάκι σου μια πλούσια συλλογή, όταν μεγαλώσει, όπου θα βλέπει τι έλεγε, όταν ήταν μικρούλα!
    Μαμά και κόρη είστε χαριτωμένες. Πάντα σας αγαπώ πολύ.
    Η μαμά σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. πολυ πολυ γέλιο ειναι υπέροχη απολαυσε την οσο πιο πολυ μπορεις και να θυμασαι την ωρα που γεννας το δευτερο ή το τριτο μια ακομη ιδια αγαπη ξεχωριστη ξεκιναει απο την αρχη γιατι κανενα μας παιδι δεν μοιραζεται τιποτα με κανεναν
    Σε ευχαριστώ για την συμμετοχή σου στο χριστουγεννιάτικο πανηγύρι του stars and icicles περιμένω την διεύθυνση σου στο email katitimou@gmail.com για να σου στείλω το αναμνηστικό δωράκι !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Νόμιζα θα σου έδινε απόδειξη στο μανάβικο! Αλλά τι απόδειξη;;;Χωρίς να πληρώσεις;;;
    Χεχεχεχ, είναι fab το Δαειράκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. χιχιχι ειναι πολυ γλυκεια ετσι που τα λεει!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts