Ο δεκά-λογος της Δάειρας: Τα κατσαβίδια

[Ειπώθηκαν μεταξύ 26 μηνών και 26,5 μηνών]


#1
Μαμά: Δάειρα; Να πάμε στο A. (ο παλιός της παιδικός σταθμός) ή σε άλλο σχολείο;
Δάειρα: Να καθίσουμε σπίτι μας.

Μήνυμα #1 ή σύμπτωση; 


#2
Μαμά: Αγαπάς πιο πολύ την Σ. ή την Φ.; (περσινή και φετινή δασκάλα της αντίστοιχα)

Το σκέφτεται λίγο...

Δάειρα: Αγκαπώ πιο πολύ τη μαμά μου.

Μήνυμα #2 ή σύμπτωση; 


#3
Πρωινή συζήτηση με τον πατέρα της...

Δάειρα: Μπαμπά; Δε θέλω να πάω σχολείο σήμελα. Θέλω να καθίσω εδώ μαζί σου.
Μπαμπάς: Ο μπαμπάς πρέπει να πάει στη δουλειά Δάειρα.
Δάειρα: Γιατί;
Μπαμπάς: Για να φέρει χρήματα.
Δάειρα: Γιατί;
Μπαμπάς: Για να πάρουμε φαγητά και ρούχα και παπούτσια και να πάμε βόλτα και με όσα περισσέψουν, να πάρουμε παιχνίδια.
Δάειρα: Η μαμά που είναι;
Μπαμπάς: Και η μαμά πήγε στη δουλειά.
Δάειρα: Πειλάζει (=πειράζει) να καθίσω σπίτι να σας πελιμένω να γυλίσετε;

Μήνυμα #3 ή σύμπτωση;   


#4
Στο άσχετο...

Δάειρα: Ο μπαμπάς είναι πιο δυνατός από το λύκο. Και η Δάειλα είναι πιο δυνατή από τις αλεπούδες.

Με κοιτάζει και συνεχίζει...
Δάειρα: Και η μαμά είναι πιο δυνατή από τις μαϊμούδες!

Ούτε καν από τον King Gong;;;;;; Θίχτηκα τώρα η μάνα! 


#5
Στο ασανσέρ, επιστρέφοντας από βόλτα, μου κάνει ο πατέρας της...

Μπαμπάς: Πεινάω σαν λύκος.

Και πετάγεται η Δάειρα...

Δάειρα: Και εγώ πεινάω σαν αλεπουδίτσα!

Εγώ μάλλον θα την βγάλω με μπανάνες. 


#6
Μία μέρα της στίβω πορτοκάλι και της το δίνω να το πιει. Δοκιμάζει και μου κάνει μετά από λίγο...

Δάειρα: Βλε μαμά! Βγάλε τα ψιχούλια (=ψιχουλάκια) πλώτα (=πρώτα)!

Δεν είχα στραγγίσει το χυμό με το σουρωτήρι. 


#7
Στο άσχετο...

Δάειρα: Μαμά. Με αγκαπάει πολύ ο Αγγελούλης μου (σημ. ο θείος ο Άγγελος)
Μαμά: Ναι αγάπη μου. Σε αγαπάει πολύ! Όλοι οι θείοι σου σε αγαπάνε. Και ο θείος Πϊπης, και η θεία Έλενα και η θεία Νανά.
Δάειρα: Ναι. Το ξέλω! Με αγκαπάνε και όλα τα άλλα ζωάκια μαμά!

Όπως και να το κάνουμε, μία αντωνυμία σε λάθος μέρος κάνει τη διαφορά! 


#8

Το βράδυ για να την κοιμίσω, της διαβάζω παραμύθια ή της αφηγούμαι φανταστικές ιστορίες που βγάζω από το μυαλό μου. Ενίοτε της λέω και ιστορίες από όταν ήμουν μικρή...

Μαμά: Μια φορά όταν ήμουν μικρή...μπλα μπλα μπλα...και ετοιμαστήκαμε να πάμε στη θάλασσα...μπλα μπλα μπλα...και όταν φτάσαμε, κατέβηκα γρήγορα και άρχισα να τρέχω στην άμμο και η άμμος με έκαιγε γιατί δε φορούσα σαγιονάρες...και μπλα μπλα μπλα...
Δάειρα: Λε μαμάαααααααααα! Στη θάλασσα φολάμε παντόφλες και καπέλο και αντηλιακό για να μη μας κάψει ο ήλιοοοοοοοοοος!

Δάσκαλε που δίδασκες...Άλλα της μαθαίνω και άλλα έκανα μικρή. 


#9
Ένα βράδυ, της έχω διαβάσει ένα σωρό παραμύθια και αρνούνταν να κοιμηθεί. Οπότε...

Δάειρα: Μαμά; Πες μου μία ιστορία για όταν ήσουνα μική (=μικρή).
Μαμά: Όχι Δάειρα. Τώρα θα κοιμηθούμε.
Δάειρα: Όχι. Πες μου!
Μαμά: Καλά. Όταν ήμουνα μικρή, η γιαγιά Χριστίνα μου είπε να πάω στο κρεβάτι μου να κοιμηθώ. Και εγώ σαν καλό παιδάκι, άκουγα τη μαμά μου και πήγαινα για ύπνο νωρίς. Και κοιμόμουν μέχρι το πρωί. Τελείωσε η ιστορία.
Δάειρα: Πες μου τότε για όταν ήσουν ξύπνια!

Ντόιγκ! 


#10
Ένα βράδυ, της διηγείται ο πατέρας της φανταστικές ιστορίες, μήπως και αξιωθεί να κοιμηθεί...

Μπαμπάς: Μια φορά όταν μεγάλωσα πια, πήρα το αυτοκίνητό μου και πήγα μία βόλτα στο δάσος. Όμως, στην αρχή του δάσους το αυτοκίνητό μου χάλασε και δεν προχωρούσε άλλο. Και τι να έκανα; Έμεινα εκεί και περίμενα...
Δάειρα: Λε μπαμπά, δεν είχες μαζί κατσαβίδια να το φτιάξεις;

Πάντως, αν δε θέλει ένα παιδί να κοιμηθεί, δε θέλει. Πάει και τελείωσε!

Πηγή φωτογραφίας