23.10.13

Emotions/thoughts: Στενοχωρημένη...ή μήπως έξω φρενών;



Ή μήπως και τα δύο; Και εξηγώ ευθύς αμέσως. Είναι ίσως η πρώτη φορά που γράφω ανάρτηση και ζητάω τη γνώμη/ συμβουλή σας, αλλά νομίζω ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, χρειάζεται οπωσδήποτε να πάρω κάποιες αποφάσεις και αισθάνομαι αρκετά μπερδεμένη. Το θέμα
έχει να κάνει με τον παιδικό σταθμό της μικρής μου. Πριν πάω στο δια ταύτα, θα κάνω μία μικρή εισαγωγή παραθέτοντας όσο πιο σύντομα μπορώ ένα ιστορικό, ώστε να έχετε όσο το δυνατόν πιο πλήρη εικόνα και να μην κρίνετε μόνο με τα πρόσφατα γεγονότα που με έχουν κάνει τούρμπο.

Ιστορικό
Η κόρη μου ξεκίνησε παιδικό σταθμό πέρισυ τον Σεπτέμβριο, ούσα τότε 12,5 μηνών. Αφενός μεν δεν είχαμε βοήθεια από παππουδογιαγιάδες (καθώς όλοι τους μένουν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά) και εγώ έπρεπε να επιστρέψω στην εργασία μου αφού έληξε η άδεια μητρότητας, αφετέρου δε ήθελα το παιδί μου να ενταχθεί σε ένα "σχολικό" περιβάλλον από νωρίς ώστε να αρχίσει να συναναστρέφεται καθημερινά με άλλα παιδάκια και να απασχολείται δημιουργικά στα πλαίσια ομάδας.

Για να μην μακρυγορώ,
άρχισα εντατική αναζήτηση παιδικού σταθμού σε σχετικά μικρή απόσταση από το σπίτι μας για να κερδίσουμε χρόνο στις μετακινήσεις. Αρχικά άρχισα να ψάχνω μέσω internet, κάνοντας μία πρώτη επιλογή με κριτήριο την απόσταση αλλά και το αν δεχόταν παιδιά στην ηλικία της κόρης μου. Αφού τα αποτελέσματα της αναζήτησης με "οδήγησαν" σε 4 σταθμούς, άρχισα τις επί τόπου επισκέψεις και συναντήσεις με τους εκάστοτε ιδιοκτήτες εξετάζοντας αν πληρούν τις βασικές προϋποθέσεις που είχα θέσει και τις είχα αναφέρει τότε και ΕΔΩ. Τελικά καταλήγω σε αυτόν που αισθάνθηκα ότι έχει πιο "οικογενειακό" περιβάλλον και όχι ιδρυματικό, σε αυτόν που είδα παιδάκια χαρούμενα, σε αυτόν που είδα έναν μικρό σαματά και όχι τα πάντα στην εντέλεια γεγονός που συνεπάγεται κατ' εμέ έντονη παιδική δραστηριότητα, σε αυτόν που -με λίγα λόγια- με κάλυπτε το περιβάλλον. Το γεγονός ότι για τον συγκεκριμένο σταθμό είχα και δύο καλές συστάσεις από γνωστούς, με έκανε να αισθανθώ ακόμη πιο σίγουρη και να τον επιλέξω ευθύς αμέσως.

Το μόνο πράγμα που με χάλαγε εξ' αρχής (αλλά δεν είχα αναφέρει ΤΟΤΕ) ήταν η ιδιοκτήτρια/ διευθύντρια εφεξής αποκαλούμενη ως 'κυρία' χάριν συντομίας. Από την πρώτη επίσκεψη, μου φάνηκε τελείως απρόσιτη, αγέλαστη, με λίγα λόγια δύσκολος άνθρωπος (χαρακτηριστικά τα οποία τα επιβεβαίωνα όλο και περισσότερο όσο περνούσε ο καιρός). Επίσης κατάλαβα ότι ήθελε να έχει τον απόλυτο έλεγχο επεμβαίνοντας συνεχώς στο έργο των παιδαγωγών (από τη μία αυτό θα μπορούσε να το θεωρήσει κάποιος καλό) ωστόσο αυτό το έκανε με έναν τρόπο μη πρέποντα ούτε για την ιδιότητά της ούτε για το περιβάλλον: με φωνές και ενίοτε τσιρίδες στις δασκάλες εν ώρα εργασίας και συνεχείς επιπλήξεις και υποδείξεις (αγνοώντας το ότι την ακούν παιδάκια και επίσης αγνοώντας ότι μπορεί να την ακούν και γονείς την ώρα που αφήνουν ή παραλαμβάνουν τα παιδιά τους). Με λίγα λόγια όλες τους (φαινόταν ότι) την έτρεμαν! Ενώ όλα στον σταθμό μου άρεσαν, δε μου άρεσε η ΄κυρία' και η συμπεριφορά της. Μπορεί να είναι εξαίρετη παιδαγωγός με πτυχία και εμπειρία, ωστόσο η συμπεριφορά της (θεωρώ) ότι δεν συντάσσεται με αυτό που επιτάσσει η επαγγελματική της ιδιότητα. Κάτι δε μου πήγαινε καλά από την πρώτη στιγμή που τη συνάντησα.

Και μετά ήρθα τα περιστατικά και μου επιβεβαίωσαν αυτές μου τις ανησυχίες. Χάριν συντομίας, επικεντρώνομαι σε 4 περιστατικά, αυτά που με ενόχλησαν περισσότερο από όλα.

Πηγή φωτογραφίας ΕΔΩ

Περιστατικό #1
Από την πρώτη κιόλας συνάντηση με την 'κυρία' (πριν κάνουμε εγγραφή στον σταθμό), την ενημέρωσα ότι η κόρη μου χρησιμοποιεί γιογιό. Τότε ήταν 12,5 μηνών και ήδη χρησιμοποιούσε γιογιό τους τελευταίους 2-3 μήνες (για κακά μόνο - το διευκρινίζω). Την παρακάλεσα λοιπόν να τους φέρω στον σταθμό ένα δικό της ατομικό γιογιό (καθώς αυτοί δε διέθεταν) ώστε να συνεχίσει να κάνει εκεί τα κακά της για να μην έχουμε πισωγυρίσματα.
Η αντίδρασή της ήταν του στυλ ότι αυτό αποκλείεται να συμβαίνει (ότι κάνει δηλ. τα κακά στο γιογιό από τόσο μικρή - με λίγα λόγια με αμφισβητούσε) με την επιχειρηματολογία ότι δεν της έχει συμβεί ποτέ στην επαγγελματική της θητεία, ότι είναι αφύσικο, ότι ο Froyd είχε πει αυτό και εκείνο και το άλλο και το δείνα και...μπλα μπλα μπλα, ότι τα παιδιά μαθαίνουν να βγάζουν την πάνα από 2,5 χρονών και πάνω και διάφορα τέτοια. Της εξήγησα ότι δε θα με ενδιαφέρουν οι θεωρίες από τη στιγμή που εδώ υπάρχει γεγονός. Εν πάσει περιπτώσει, από εκείνη την 1η συνάντηση έφυγα προβληματισμένη και μπορώ να πω ότι άρχισε να με επηρεάζει λιγάκι και σκεφτόμουν μήπως το παιδί μου δεν είναι φυσιολογικό.

Την ίδια μέρα μίλησα με τον παιδίατρό μας ο οποίος μου είπε πώς το παιδί μου είναι φυσιολογικότατο, απλά κάθε παιδί έχει τους ρυθμούς του, και πως αφού η κόρη μου έχει κάνει βήματα εμπρός δεν είναι σωστό να της κάνουμε βήματα προς τα πίσω επικαλούμενοι τις θεωρίες των βιβλίων. Διάβασα και διάφορα επιστημονικά (το τονίζω) άρθρα στο internet που επιβεβαίωναν τα λεγόμενα του παιδίατρου. Για να μην πολυλογώ, τη 2η φορά πήγα στο σταθμό αποφασισμένη "να δώσω μάχη" για το γιογιό μας. Τελικά το δέχτηκε η 'κυρία'. ΟΜΩΣ, πολύ σύντομα διαπίστωσα ότι η κόρη μου τα έκανε πάνω της, γιατί προφανώς δεν την έβαζαν στο γιογιό. Τα πειστήρια; Σχεδόν κάθε μέρα έβρισκα μέσα στη σχολική της τσάντα λερωμένο το παντελονάκι που της είχα φορέσει το πρωί και την παραλάμβανα με το backup παντελονάκι που είχα βάλει στην τσάντα για παν ενδεχόμενο. Το 'ενδεχόμενο' όμως από ενδεχόμενο μετατράπηκε σε σχεδόν καθημερινή τακτική της 'κυρίας'. Με λίγα λόγια άφηναν το παιδί να χεστεί πάνω του. Την παρακαλούσα (ποιος; εγώ η πελάτης που τα σκάω κάθε μήνα χοντρά -όχι αστεία- και στο κάτω κάτω και ως πελάτης -αλλά πάνω από όλα ως μάνα- έχω απαιτήσεις και μάλιστα όχι παράλογες θεωρώ) ...την παρακαλούσα που λέτε να χρησιμοποιεί το γιογιό για την κόρη μου. Με αγνοούσε όμως αφού κάθε τρεις και λίγο ανακάλυπτα ένα χεσμένο παντελονάκι στην τσάντα της.

Κανόνισα κατ' ιδίαν συνάντηση μαζί της. Της μίλησα ειδικά για αυτό το θέμα. Μου είπε ότι δεν μπορεί να απασχολεί μία ολόκληρη δασκάλα για 10 λεπτά μέχρι να κάνει η κόρη μου τα κακά της στο γιογιό!!! Δεν έχει αυτή την πολυτέλεια. Λες και η δασκάλα δεν αφιέρωνε κάποιο χρόνο να ξεσκατώσει τα παιδιά έτσι κι αλλιώς. Λες και η διαδικασία του ξεσκατώματος/πλυσίματος ήταν λιγότερο χρονοβόρα. Λες και θα την πείραζε να αφήσει το παιδί μου σε μια γωνιά να κάθεται για ένα 5λεπτο στο γιογιό την ώρα που αλλάζει/ πλένει τα υπόλοιπα παιδιά, αφού έτσι κι αλλιώς τα άλλαζαν ανά ομάδες.

Η λύση ήρθε από την ίδια την κόρη μου η οποία άρχισε μόνη της να προσαρμόζει την φυσική της ανάγκη και σιγά-σιγά άρχισε να ζητάει να κάνει τα κακά της το απόγευμα που πηγαίναμε σπίτι. Και μερικές φορές το βράδυ ή το πρωί που σηκωνόταν. Πάντως, πριν πάει στο σχολείο. Από τότε, δεν ξαναείδα λερωμένο παντελονάκι στην τσάντα της. Μόνο λερωμένα μπλουζάκια στα οποία είχε συνήθως χύσει πορτοκαλάδα ή τα οποία είχε βρέξει με νερό.

Πηγή φωτογραφίας ΕΔΩ

Περιστατικό #2
Άρχισα να βλέπω σημάδια από χτυπήματα πάνω στο παιδί μου. Την 1η φορά είδα γρατσουνιές στο ένα μπράτσο. Το πέρασα στο ντούκου. Λέω, "τυχαίο είναι" και δεν είπα τίποτα στην 'κυρία' την υποτίθεται πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα που ήταν control freak του σχολείου της και λογικά θα έπρεπε να ξέρει με το νι και με το σίγμα τι γίνεται εκεί μέσα αλλά ή δεν ήξερε ή το έπαιζε ότι δεν ήξερε (who knows?)

Την 2η φορά βλέπω δαγκωματιά στην πλάτη. Το λέω στη δασκάλα της ΚΑΙ στην 'κυρία'. Μου λένε αμφότερες ότι δεν το πήραν χαμπάρι (εντωμεταξύ απορώ η μάνα: είναι δυνατόν να μη πήραν χαμπάρι ότι κάποιο παιδί δάγκωσε το παιδί μου; Δηλαδή δεν υπήρχε καμία επίβλεψη;). Εντωμεταξύ στο σπίτι ρώτησα την κόρη μου ποιος την δάγκωσε και το παιδί μου απάντησε "ο Χ. μαμά".

Την 3η φορά, μετά από κάτι μέρες, βλέπω πάλι γρατσουνιές στο μάγουλό της. Τους κάνω παρατήρηση. Μου λένε ότι μάλλον (μάλλον;;;!!!) μόνη της γρατσουνίστηκε. Το περνάω και αυτό στο ντούκου!

Την 4η φορά βλέπω ολόκληρο σημάδι από δαγκωματιά στο μάγουλο. Γίνομαι έξω φρενών! Όχι άδικα, έτσι; Πάω στο γραφείο της 'κυρίας' και της κάνω έντονη παρατήρηση και σύσταση να είναι ιδιαίτερα προσεχτικές γιατί το φαινόμενο γίνεται κατ' εξακολούθηση. Εκεί (για πρώτη φορά) παραδέχτηκαν ότι όντως την δάγκωσε ένα παιδάκι αλλά δεν τον πρόλαβαν (δε μου αποκάλυπταν το όνομά του - εγώ βέβαια το ήξερα από την κόρη μου).

Η 5η φορά δε, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Μία μέρα που πήγα να την πάρω από το σχολείο, η κόρη μου είχε μία έντονη βαθιά γρατσουνιά κάτω ακριβώς από το αριστερό της μάτι. Επέπληξα έντονα τη δασκάλα της και ζήτησα συνάντηση με την 'κυρία' η οποία απουσίαζε. Ζήτησα επειγόντως συνάντηση την επομένη. Με είδε κατ' ιδίαν. Η κεντρική ιδέα του μονολόγου μου ήταν ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει, ότι υπάρχει μεγάλη ανευθυνότητα από την πλευρά τους, ότι θα πρέπει να κάνουν κάτι γιατί αύριο-μεθαύριο μπορεί να βρω το παιδί μου χτυπημένο πολύ άσχημα και αυτές να μην έχουν πάρει χαμπάρι τίποτα, μπλα μπλα μπλα και γενικά να έχουν το παιδί μου σε απόσταση ασφαλείας από τον Χ. Η απάντηση της ήταν ότι οι γρατσουνιές και οι δαγκωματιές είναι απολύτως φυσιολογικές μεταξύ παιδιών αυτής της ηλικίας, πως είμαι υπερπροστατευτική και αγχώδης χωρίς λόγο (!!!), μου σύστησε να χαλαρώσω λιγάκι (!!!), μου είπε ότι το παιδάκι (θύτης) είναι ένα πολύ ήρεμο και ήσυχο παιδάκι και αποκλείεται αυτό να έκανε αυτές τις εκδορές στην κόρη μου κλπ κλπ. Και όταν την ρώτησα αν ο φούφουτος έκανε τις δαγκωνιές και τις εκδορές στην κόρη μου, μου απάντησε ότι τα παιδιά στην ηλικία της κόρης μου έχουν μεγάλη φαντασία και πλάθουν ιστορίες!!!
Και εγώ απορώ πώς κρατήθηκα! Μα με κορόϊδευε. Ήταν πασιφανές. Όταν όμως της κατέστησα σαφές ότι αν δω έστω μία γρατσουνιά ακόμη στο παιδί όχι μόνο θα φύγουμε από το σχολείο, αλλά άφησα και σαφέστατο υπονοούμενο ότι επιφυλάσσομαι και για άλλες νομικές κινήσεις λόγω επανειλημμένης ανευθυνότητας που θέτουν σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα του παιδιού μου, τότε άλλαξε αμέσως τροπάριο και ως δια μαγείας το παιδί μου δεν το ξαναείδα με γρατσουνιές!!! Τυχαίο; Δε νομίζω!


Περιστατικό #3
Ένα πρωί που την πήγα στον σταθμό (μωρό ακόμη, 13,5 μηνών τότε) η δασκάλα της (στην οποία την παρέδιδα συνήθως το πρωί) ήταν απασχολημένη στο δωμάτιο τουαλέττα-αλλαξιέρα. Άλλαζε ένα παιδάκι πάνω στον πάγκο. Τη ρώτησα αν θα άφηνα το παιδί μου εκεί μαζί της ή να το πήγαινα στην τάξη με τα άλλα παιδάκια (που παρεπιπτόντως είδα ιδίοις όμμασι ότι δεν επέβλεπε κανείς τη δεδομένη χρονική στιγμή) και μου είπε να την αφήσω εκεί μαζί της. Πριν προλάβω να βγω από την τουαλέττα, έχει σηκώσει την κόρη μου και την είχε τοποθετήσει καθιστή πάνω στον πάγκο που άλλαζε το άλλο παιδάκι. Με το που την βλέπω, της ζήτησα πολύ ευγενικά να την κατεβάσει κάτω και προσφέρθηκα να την προσέχω εγώ μέχρι να αλλάξει το άλλο παιδάκι, από φόβο μην κάνει καμία απότομη κίνηση και πέσει στα πλακάκια από 1+ μέτρο ύψος.

Λογικά νομίζω σκέφτηκα ότι αν το παιδί μου κάνει κάποια απότομη κίνηση τη στιγμή που η δασκάλα πλένει τον πωπό του άλλου παιδιού βρισκόμενη 1,5 μέτρο πιο πέρα, τι θα κάνει; Θα προλάβει να πιάσει την κόρη μου ρίχνοντας το άλλο παιδί κάτω ή θα πιάσει το άλλο παιδί και η κόρη μου θα σκάσει στο πάτωμα; Άλλωστε 2 χέρια έχει, δεν είναι η θεά Κάλη.

Με ακούει που λέτε η 'κυρία' και έρχεται προς το μέρος μου εμφανώς ενοχλημένη και μου ζητάει να αποχωρήσω λέγοντάς μου ότι ξέρουν τη δουλειά τους και ότι δε θα αφήσουν το παιδί να πέσει κάτω (όπως δεν το άφησαν τις προηγούμενες φορές να υποστεί εκδορές σκέφτομαι εγώ)... και μπλα μπλα μπλα. Σε καμία περίπτωση δεν είχα σκοπό να παρέμβω στο παιδαγωγικό τους έργο αλλά όταν πρόκειται για τη σωματική ακεραιότητα του παιδιού μου και αφού τυγχάνει να είμαι παρούσα τη δεδομένη στιγμή, ως μάνα οφείλω να το προστατεύσω. Έτσι δεν είναι; Είμαι παράλογη; Τελικά αποχώρησα ενοχλημένη και αρκετά αγχωμένη.

Πηγή φωτογραφίας ΕΔΩ
Περιστατικό #4
Μας καλούν στην Χριστουγεννιάτικη γιορτή του σχολείου με πρόσκληση που άφησαν στην τσάντα της κόρης μου και στην οποία μας καλούσαν να πάμε να καμαρώσουμε τα παιδιά μας στη γιορτή του σχολείου. Είχε προγραμματιστεί για κάποιο Σάββατο μεσημέρι, και φυσικά ακυρώσαμε ό,τι είχαμε προγραμματίσει για να παρευρεθούμε στη γιορτή. Τις προηγούμενες μέρες, η κόρη μου τραγουδούσε στο σπίτι τα χριστουγεννιάτικα τραγουδάκια που είχαν μάθει (προφανώς στις πρόβες που έκαναν) και χόρευε τα διάφορα χορευτικά (που επίσης έμαθαν στις πρόβες).

Όταν ήρθε η μέρα της γιορτής, πάμε οικογενειακώς ενθουσιασμένοι και ανυπόμονοι να καμαρώσουμε την κόρη μας! Από τους πρώτους-πρώτους. Και μάλιστα καθίσαμε στη 2η σειρά.
Πριν αρχίσει η γιορτή, η κόρη μου περιφερόταν στη σκηνή και έπαιζε/ έτρεχε όπως και τα άλλα παιδάκια. Όταν ήταν να αρχίσει η γιορτή και ανεβαίνει η 'κυρία' στη σκηνή, μας καλωσορίζει και την ακούω να λέει "βγάλτε τη Δ.και τον τάδε από τη σκηνή για να αρχίσουμε". Παραξενευόμαστε τι συμβαίνει. Έρχεται μία δασκάλα (όχι η δασκάλα της) και μας δίνουν το παιδί στα χέρια λέγοντάς μας: "Η μικρή δε θα συμμετάσχει στη γιορτή. Δε σας ενημέρωσαν;"
"Όχι" ήταν η δική μας απάντηση.
Και στην ερώτηση "Για ποιο λόγο δε συμμετέχει;", 
η απάντηση ήταν: "Γιατί είναι μικρή".
"Και τι σχέση έχει αυτό; Αφού στο σπίτι μας τραγουδούσε όλα τα χριστουγεννιάτικα τραγουδάκια; Δε συμμετείχε στις πρόβες; Το θεωρείτε σωστό αυτό που γίνεται;", τη ρώτησα.
Και η δασκάλα μας παρέπεμψε να μιλήσουμε με την 'κυρία' αφού προφανώς δεν μπορούσε δεν της επιτρεπόταν από την 'κυρία' να πάρει θέση αφού θα λογοκρίνονταν στην πορεία (Σημειωτέον ότι τα μεγαλύτερα παιδάκια του ίδιου τμήματος συμμετείχαν κανονικά με την αιτιολογία ότι αυτά είναι πιο μεγάλα. Μιλάμε τώρα για παιδιά της ίδιας χρονολογίας γεννήσεως με την κόρη μου). Και αναρωτιέμαι η μάνα: Σημασία έχει ο μήνας γεννήσεως ή το αν το παιδί έχει την ικανότητα να συμμετάσχει; Αλλά ακόμη και αν δεν έχει την ικανότητα, στο κάτω-κάτω που είναι το κακό να συμμετάσχει ένα μικρό παιδί, να χαρεί και αυτό να χαρούν και οι γονείς του; Ή μήπως αυτή η γιορτή δε γίνεται για τα παιδιά και τους γονείς αλλά γίνεται για την 'κυρία'; Για επίδειξη τελειότητας; Ή μήπως όλα τα παιδάκια που συμμετείχαν ήταν πλήρως συντονισμένα και πειθαρχημένα; Καμία σχέση!

Ήμασταν και οι δύο πολύ προβληματισμένοι και απορημένοι γιατί μας ήρθε πολύ ξαφνικό όλο αυτό. Όταν άρχισε το πρόγραμμα της γιορτής και τα πρώτα τραγουδάκια, η μικρή μου δεν κρατιόταν. Ήθελε να πάει με τους συμμαθητές της στη σκηνή να τραγουδήσει και αυτή. Επειδή δεν την άφηνα, πήγε δίπλα από τις καρέκλες  που καθόμασταν εμείς που υπήρχε ένα κενό και άρχισε να τραγουδάει μόνη της και να συμμετέχει κανονικά μαζί με τα άλλα παιδάκια, αλλά από απόσταση. Τότε ήταν που βούρκωσα. Δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Την βλέπουν κάποιοι γονείς που καθόταν δίπλα και μας λένε: "γιατί το παιδί δεν το βάζετε στη σκηνή; Αφού τα ξέρει όλα τα τραγουδάκια" Και τους εξηγώ ότι δε μας το επιτρέπει η 'κυρία΄!!!

Τότε ήταν που την αρπάζει ένας πατέρας (ενός άλλου παιδιού) και την βάζει πάνω στη σκηνή. Η 'κυρία' φρικάρει. Το είδα στο ύφος της. Ωστόσο δε διακόπτει τη γιορτή. Η κόρη μου αρχίζει να τραγουδάει κανονικά μαζί με τα άλλα παιδάκια, συμμετέχει στα χορευτικά και είναι από τα πιο συνεργάσιμα παιδάκια στην σκηνή. Πειθαρχημένη και υπάκουη (και δεν τα γράφω αυτά επειδή είναι παιδί μου).

Και απορώ ξανά: "Πώς είναι δυνατόν το παιδί μου να έχει την ικανότητα να συμμετέχει και στα τραγουδάκια και στα χορευτικά και και ωστόσο να μην συμμετέχει στη γιορτή; Για ποιο λόγο;"

Στο τέλος της γιορτής, πάω και βρίσκω την 'κυρία' και της είπα πολύ ευγενικά (παρόλη την αναστάτωση που είχα υποστεί) ότι θα ήθελα να της μιλήσω κατ' ιδίαν μία από τις επόμενες μέρες. Ήταν πολύ απότομη, τσατισμένη και μου είπε ότι "δεν έχουμε να πούμε τίποτα". Η απάντησή μου ήταν ότι "Τη Δευτέρα στις 5 θα είμαι στο γραφείο σας. Φροντίστε να είστε εκεί".

Όταν πήγα σπίτι, έκλαιγα από την όλη αντιμετώπιση και το όλο συμβάν. Τη Δευτέρα πήγαμε στο γραφείο της και οι δύο γονείς, της είπαμε πόσο μας ενόχλησε αυτό που είχε συμβεί και πάνω από όλα η συμπεριφορά της και τότε άρχισε να βουρκώνει, μας ζήτησε συγγνώμη, μας είπε ότι φέρθηκε ως μη επαγγελματίας κλπ κλπ. Μην τα γράφω εδώ. Σημασία έχει ότι παραδέχτηκε το λάθος της (βέβαια ΜΟΝΟ όσον αφορά στη συμπεριφορά της απέναντί μου και ΟΧΙ στην απόφασή της να μην συμμετάσχει η κόρη μου στη γιορτή, καθώς έκρινε αντιπαιδαγωγικό (!!!!!!!!) το να συμμετέχουν μικρά παιδάκια) και ζήτησε συγγνώμη. Τώρα, επιχειρηματική τακτική ήταν για να μη μας χάσει από πελάτες; Ειλικρινής μεταμέλεια; Δε θα μάθουμε ποτέ! Ωστόσο, έριξα νερό στο κρασί μου για μία ακόμη φορά. Και μάλιστα τα Χριστούγεννα της έκανα και ένα συμβολικό δωράκι για να της δείξω ότι δεν της έχω κρατήσει κακία. Τι να κάνω η μάνα; Υποχώρησα για το καλό του παιδιού μου. Δε θα ήθελα οποιαδήποτε δική μας "διαμάχη" να έχει αντίκτυπο πάνω στο παιδί. Ωστόσο παρέμενα πολύ προβληματισμένη.

Πηγή φωτογραφίας ΕΔΩ

Επηρεασμένη λοιπόν από τα διάφορα περιστατικά που είχαν συμβεί κατά καιρούς και κυρίως από τα παραπάνω 4, σκεφτόμουν πολύ σοβαρά να της αλλάξω παιδικό σταθμό. Όμως έβλεπα ότι από τη δασκάλα της έπαιρνε πολλή αγάπη, ότι της άρεσε που πήγαινε στο σχολείο, ότι έκανε σημαντικές προόδους, ότι της έκανε καλό, ότι στην περιοχή μας δεν υπήρχαν άλλοι παιδικοί σταθμοί που να τους κρίνω κατάλληλους (τουλάχιστον όσον αφορά στις βασικές προϋποθέσεις που είχα θέσει) και ότι αν θα αποφασίζαμε να αλλάξουμε σταθμό θα έπρεπε πλέον να αναζητήσουμε άλλον σε αρκετά μεγάλη απόσταση, ότι δεν ήθελα να της αλλάξω περιβάλλον εν μέσω της χρονιάς και ότι στην τελική η 'κυρία' μπορεί να μη μου γεμίζει το μάτι και η χημεία μας να είναι πολύ κακή, ωστόσο δεν την συναναστρεφόταν το παιδί μου άμεσα. Οπότε, μετά από πολλή σκέψη, αποφασίζουμε το παιδί να μείνει σε εκείνον τον παιδικό σταθμό. ΟΜΩΣ αισθάνομαι τώρα τελευταία ότι το παιδί μου όχι μόνο δεν κάνει προόδους, όχι μόνο δε μένει στάσιμο, αλλά κάνει βήματα προς τα πίσω. Και έχει αλλάξει και η συμπεριφορά του προς το χειρότερο. Δεν την αναγνωρίζω! Και τελικά ανακάλυψα τι φταίει. Και ερχόμαστε στο δια ταύτα...Στο σήμερα.

Στο δια ταύτα...
Σήμερα το παιδί μου είναι στο μεταβρεφικό τμήμα. Στο τμήμα δηλαδή που κανονικά είναι τα παιδιά της χρονιάς της, δηλαδή τα παιδιά που γεννήθηκαν το 2011. Όμως, πηγαίνοντας τις προάλλες στην 1η συνάντηση γονέων που αφορούσε το τμήμα της (το μεταβρεφικό), ξαφνικά βρίσκομαι εν μέσω ανθρώπων που δε γνώριζα από πέρισυ. Και όσο περνάει η ώρα, συνειδητοποιώ το εξής:
Όλοι οι παλιοί συμμαθητές της και όντες γεννημένοι και αυτοί το 2011, έχουν πάει στο τμήμα της επόμενης χρονιάς και το παιδί μου έχει μείνει πίσω μαζί με τα μωρά!!!

Τι είχε γίνει; Απλά, γράφτηκαν φέτος πολλά παιδιά στο βρεφικό τμήμα και προκειμένου να μην απορρίψει τους νέους της πελάτες (=> το χρήμα) αφού δεν είχε ελεύθερες θέσεις στο βρεφικό, άρχισε να κάνει εσωτερικές μετακινήσεις με βάση μόνο την ηλικία. Με αποτέλεσμα να έχει φέρει τα μεγαλύτερα από τα βρέφη στο τμήμα της κόρης μου (ενώ δεν ανήκουν εκεί) και αναγκαστικά να έχει μεταφέρει από το τμήμα της κόρης μου προς το μεγαλύτερο τμήμα όλους τους παλιούς συμμαθητές της (ενώ δεν ανήκουν εκεί). Και τώρα η κόρη μου βρίσκεται εν μέσω παιδιών πολύ μικρότερών της τόσο ηλικιακά όσο και αναπτυξιακά επειδή τυγχάνει να είναι η μικρότερη της χρονιάς του '11. Και σκέφτομαι η μάνα. Την την πείραζε την 'κυρία' να μεταφέρει και το παιδί μου μαζί με τους συμμαθητές της στην επόμενη βαθμίδα εκπαίδευσης ώστε να μην αισθάνεται απομονωμένη; Τι δουλειά έχει το παιδί μου μαζί με παιδάκια που τα περισσότερα δεν περπατάνε ούτε μιλάνε ακόμη, που τα ταίζουν ακόμη στο στόμα, που με λίγα λόγια είναι πολύ μικρότερά της; Πώς η κόρη μου θα μπορέσει να συνυπάρξει και να αναπτυχθεί πνευματικά και συναισθηματικά μέσα σε ένα τέτοιο τμήμα όταν έχει να συναναστρέφεται μόνο μωρά ενώ οι φίλοι της από πέρισυ έχουν όλοι φύγει; Και στην τελική, ένας από τους λόγους που δεν της άλλαξα σταθμό είναι οι φίλοι της και οι παλιοί συμμαθητές. Και απορώ. Δεν σκέφτεται; Ή μήπως μου κάνει πόλεμο (για ανεξήγητο λόγο) προβάλλοντας στην πρώτη γραμμή το ίδιο μου το παιδί;

Πολλοί ίσως σκεφτείτε ότι έχω μεγάλη ιδέα για το παιδί μου, ότι θεωρώ ότι είναι το καλύτερο από τα άλλα, ότι είμαι μαμά κουκουβάγια και τα σχετικά. Καμία σχέση. Ξέρω πολύ καλά τι μου γίνεται. Ξέρω πολύ καλά τις δυνατότητες και τις ικανότητες της κόρης μου, ΑΛΛΑ και τις αδυναμίες της. Και ό,τι ξέρω, μου το έχουν επιβεβαιώσει κατά καιρούς και οι ίδιες οι δασκάλες της (κυρίας απούσης) ότι δηλ. το παιδί μου είναι πολύ προχωρημένο για την ηλικία του.

Είμαι πάρα πολύ στενοχωρημένη και ακόμη περισσότερο τσατισμένη με την όλη κατάσταση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα πάω να μιλήσω στην 'κυρία'. Δεν ήθελα να το κάνω θέμα ενώπιον των υπολοίπων γονέων στη συνάντηση της προηγούμενης εβδομάδας. Ωστόσο, σκέφτομαι ότι και να βρεθεί λύση, πάλι προσωρινή θα είναι αφού σε λίγο καιρό κάτι άλλο θα γίνει που θα με χαλάσει.
Το να απαιτήσω αλλαγή τμήματος είναι σίγουρα μία αποδεκτή λύση, απλά δεν ξέρω αν είναι η βέλτιστη. ΠΡΕΠΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΩ ΤΑ ΠΡΟΦΑΝΗ; Έχω χάσει την εμπιστοσύνη μου. Αυτό είναι το θέμα...

Πηγή φωτογραφίας ΕΔΩ
Και ερωτώ: Να το προσπαθήσω άλλη μία φορά; Να δώσω άλλη μία ευκαιρία και να ζητήσω ΑΠΛΑ να αλλάξει τμήμα το παιδί μου; Ή να αλλάξω άμεσα σχολείο; Ή μήπως είμαι υπερβολική και ψάχνω το τέλειο σχολείο που δεν υπάρχει; Ή μήπως είμαι παράλογη; Ή μήπως είμαι τελειομανής και ουτοπική; Έχετε αντίστοιχες κακές εμπειρίες ή εγώ έπεσα στην περίπτωση; Πείτε μου σας παρακαλώ αν εγώ είμαι ιδιαίτερα απαιτητική ως μαμά ή αν με τον συγκεκριμένο σταθμό κάτι δεν πάει καλά. Όχι τίποτα άλλο αλλά αρχίζω και αυτοαμφισβητούμαι ώρες-ώρες, μήπως έχω πολύ υψηλά standards (ενώ η πραγματικότητα σε όλους τους σταθμούς είναι διαφορετική) οπότε να μην μπω καν στην διαδικασία αλλαγής, απλά να περιοριστώ σε σκληρή διαπραγμάτευση μαζί της με συγκεκριμένους όρους όμως! Ή μήπως έτσι θέτω σε κίνδυνο το παιδί μου με το να ξεσπάει πάνω του έμμεσα ή άμεσα προκειμένου να περάσει εν τέλει το δικό της;

Αν με διαβάζει κάποιος παιδαγωγός, θα ήθελα να μου πει την ειλικρινή του άποψη. Θα ήθελα πραγματικά να ακούσω και τη δική σας ειλικρινή γνώμη και συμβουλή ως μαμάδες και φίλες. Όποια και αν είναι αυτή. Ακόμη και αν είναι αντίθετη με τη δική μου οπτική των πραγμάτων.
Σκοπός αυτής της ανάρτησης δεν είναι να θίξω τη συγκεκριμένη επαγγελματία ούτε το σχολείο της (άλλωστε αν ήθελα να το κάνω θα το έκανα με ονόματα). Απλά θα ήθελα να ακούσω απόψεις μαμάδων που είχαν αντίστοιχες εμπειρίες με εμένα και απόψεις παιδαγωγών, ώστε να δω τελικά αν στραβός είναι ο γυαλός ή αν στραβά αρμενίζω εγώ και να πάρω τη σωστότερη απόφαση για το παιδί μου.



Υ.Γ. Παρέθεσα, όσο μπορούσα ανεπηρέαστη από συναισθηματισμούς, γεγονότα. Ζητώ συγγνώμη για το μακροσκελές της ανάρτησης και ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας όσοι διαθέσατε αυτό το 15λεπτο να τη διαβάσατε μέχρι τέλους. 

ΥΓ. Ο Χ. (το "ήρεμο και άκακο παιδάκι που ήταν στη φαντασία της κόρης μου ότι την έδερνε" όλως τυχαίως) έφυγε από το σχολείο γιατί έδερνε άλλα παιδάκια!!! 

Πηγή 1ης φωτογραφίας

97 σχόλια :

  1. Ασπασία μου, διάβασα πολύ προσεκτικά όλη την ανάρτηση προσπαθώντας να είμαι όσο πιο "αντικειμενική" γίνεται, δηλαδή προσπαθώντας να "δικαιολογήσω" και τη στάση της κυρίας και τη δική σου. Όσο διάβαζα τόσο πιο πολύ προβληματιζόμουν με τα διάφορα περιστατικά που συνέβησαν.
    Δε θα σταθώ στα περιστατικά 1,2 και 3, παρ'όλο που τα θεωρώ πού σημαντικά, αλλά ειδικά στο 4ο.. Θεωρώ απαράδεκτη τη συμπεριφορά της διευθύντριας, πραγματικά απαράδεκτη.. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να αποκλείσουν τη Δάειρα από τη γιορτή και ειλικρινά απορώ.. Ακόμα κι αν ήταν όντως "ακατάλληλη" η ηλικία της για να συμμετέχει, αν δεν ήξερε τα τραγούδια ή δυσκολευόταν να μείνει ήσυχη (πράγμα που απ' ότι διαβάζω δεν συνέβαινε, αλλά ήταν άψογη), δεν θα έπρεπε να την αποκλείσουν. Σε τελική ανάλυση κανένας γονιός δεν πηγαίνει στη σχολική γιορτή για να δει το υπερθέαμα, αλλά για να καμαρώσει το παιδάκι του και να χαρεί! Έτσι δεν είναι; Ας υπάρχουν και μικροατυχίες, ας μην είναι και όλα άψογα οργανωμένα, άλλη είναι η ουσία της γιορτής! Τι ήθελαν να δείξουν στους γονείς δηλαδή; Οτι τα οργάνωσαν όλα άψογα και όλα τα παιδιά ήταν τέλεια προετοιμασμένα;
    Τώρα, όσο αφορά την τωρινή κατάσταση, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Είναι αδικαιολόγητο να αφήνουν ένα παιδί που είναι εμφανέστατα προχωρημένο για την ηλικία του σε μια τάξη που αναπτυξιακά δεν του ταιριάζει και δεν του παρέχει τα ερεθίσματα που θα του δώσουν την ώθηση να προχωρήσει μπροστά. Δεν ξέρω αν έχεις επικοινωνήσει με τις δασκάλες γι' αυτό το θέμα και πολύ θα ήθελα να μάθω την απάντησή τους. Ειλικρινά απορώ που σου κάνουν τέτοιο πόλεμο, γιατί με πόλεμο μοιάζει.
    Προσωπικά, θα σε συμβούλευα να αλλάξεις παιδικό σταθμό. Ξέρω οτι δεν είναι τόσο εύκολο, ενδεχομένως να επηρεάσει και τη Δάειρα, αλλά τα μικρά παιδάκια προσαρμόζονται πολύ εύκολα, κάνουν αμέσως καινούριες φιλίες. Από τη στιγμή που δεν τίθεται οικονομικό ζήτημα (εννοώ οτι δεν είσαι αναγκασμένη να μείνεις λόγω κάποιας επιδότησης ΕΣΠΑ ή κάτι τέτοιο) καλύτερα να βρεις κάτι άλλο. Από την άλλη, αν δεν είσαι διατεθειμένη ή αν δεν βρεις κάτι καλύτερο, τότε θα σε συμβούλευα να ξεκαθαρίσεις την κατάσταση με τις κυρίες, αν όχι ως μάνα (γιατί στην κοινωνία μας πολλοί δεν το λογαριάζουν) τότε ως πελάτισσα. Όσο σκληρό κι αν ακούγεται, υπάρχουν άνθρωποι που μιλούν μόνο τη γλώσσα του χρήματος. Κι αφού την πληρώνεις έχεις και δύναμη.
    Αυτό πιστεύω εγώ. Εύχομαι να πάνε όλα καλά και να βρεις κάποια λύση :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αθηνά μου σε ευχαριστώ πολύ. Η γνώμη σου έχει μεγάλη σημασία γιατί εκτός από φίλη είσαι και παιδαγωγός. Και θα σταθώ στην παιδαγωγική οπτική σου. Αυτή τη στιγμή σου γράφω και είμαι βουρκωμένη. Με έχει επηρεάσει πάρα πολύ η όλη κατάσταση και δεν είμαι και στα καλύτερά μου τώρα τελευταία.
      Όσο για αυτό που με ρωτάς, δεν μπορώ να μιλήσω με τη δασκάλα της ανενόχλητη χωρίς να έχω την 'κυρία' πάνω από το κεφάλι μου. Και είμαι σίγουρη ότι η δασκάλα δε θα μπορεί να εκφραστεί ελεύθερα όταν έχει τον επιθεωρητή και συνάμα εργοδότη της πάνω από το κεφάλι της. Δεν υπήρχε μία φορά (έστω μία) που να ρώτησα κάτι τη δασκάλα και να μην ήρθε να ακούσει τι της λέω. Λες και τις παρακολουθεί διαρκώς ένα πράγμα...

      Διαγραφή
    2. Συμφωνώ μέχρι τελείας με την Αθηνά...

      Διαγραφή
    3. Σκέφτομαι διάφορα από την ώρα που το διάβασα και κυρίως σκέφτομαι εσένα και σε καταλαβαίνω απόλυτα. Αυτό που μου ήρθε στο μυαλό τώρα μόλις είναι μια θεωρία που κάναμε στο πανεπιστήμιο και επειδή απ'ότι κατάλαβα η κυρία σας μιλάει μόνο τη γλώσσα της.. επιστήμης, ήθελα να σου πω να ρίξεις μια ματιά στη θεωρία του Vygotsky για τη "ζώνη επικείμενης ανάπτυξης". Διάβασέ την και πες μου μετά πόσο σωστό είναι να βάζεις ένα μικρό παιδί σε ένα αναπτυξιακό περιβάλλον πολύ κατώτερό του. (Καλά, εδώ που τα λέμε και χωρίς τη θεωρία ειναι αυτονόητο, αλλά ενδεχομένως να σου χρειαστεί όταν και αν πας να μιλήσεις στη διευθύντρια).

      Διαγραφή
  2. Μπορεί να σε διαβάζω συχνά αλλά πρώτη φορά αφήνω σχόλιο γιατί έχω εκνευριστεί και προβηματιστεί αρκετά!! Να ξεκινήσω λέγοντας πως έχω μια μικρούλα 13 μηνών σήμερα που ξεκίνησε να πηγαίνει σε βρεφονηπιακό 11 μηνών!! Έψαξα όλους τους σταθμούς της Θεσσαλονίκης και με ερωτήσεις παγίδες απέκλεισα πολλούς...Σύμφωνα πάντα με τα δικά μου θέλω και πιστεύω!! Δυστυχώς τα μάτια μου είδαν πολλά...Τέλος ο πρόλογος!!΄Θα σου πω τί θα έκανα στην περίπτωσή σου!! Ένα ένα τα περιστατικά μπορώ να τα θεωρήσω "εντάξει μωρέ" αλλά όλα μαζί μου μοιάζουν με πόλεμο!! Θα σου έλεγα να αλλάξεις σταθμό ή μάλλον θα σε παρακαλούσα να αλλάξεις σταθμό γιατί σε κανένα παιδάκι δεν αξίζει τέτοια συμπεριφορά!! Την μεγαλώνεις με τόσο όμορφο τρόπο και την γεμίζεις τόσο όμορφα συναισθήματα που θα ήταν κρίμα να μάθει από τώρα και την άλλη πλευρά του νομίσματος!! Μπορεί τώρα να φάινονται ασήμαντα σε μερικούς αλλά το παιδί σίγουρα τα επεξεργάζεται όσα συμβαίνουν... Ακόμα και το οτι μπήκε στην διαδικασία να αλλάξει την ώρα που κάνει κακά με θυμώνει!! Σε όλη της την ζωή θα καλείτε να αλλάζει τα θέλω της για να ταιριάξει-συμβιώσει με άλλους ανθρώπους δεν νομίζεις πως είναι νωρίς΄να το κάνει από τόσο μικρή; Ποιος μου λέει οτι έτσι δεν καταπιέζεται μέσα της; Ή επειδή είναι "μικρή" δεν ένιωσε την απομόνωση στην γιορτή του σχολείου; Στο κάτω κάτω για έναν λόγο μόνο θα έλεγα ίσως να κάνεις υπομονή και θα ήταν οι φίλοι της αν δεν υπάρχουν κι αυτοί ποιος ο λόγος; Σχετικά με την "κυρία" να την κάνει ο Θεός λυπάμαι αλλά νομίζω πως μιλάς σε ντουβάρι... Την έχω ικανή μετά από κάθε σας συζήτηση να γελάει και να λεει "καλά,καλά θα δεις εσύ"!! Και κλείνω λέγοντας πως δεν είσαι καθόλου μα καθόλου απαιτητική και πως εκπτώσεις για τα συναισθήματα των παιδιών μας δεν κάνουμε!! Υ.Γ. θα μπορούσα αν θέλεις κ δεν υπάρχει πρόβλημα να κοινοποιήσω το ποστ σου σε μια ομάδα στο ιντερνετ που θα ακούσεις πολλές απόψεις και από γονείς διαβασμένους και από παιδαγωγούς!! Φυσικά μόνο μετά το δικό σου οκ :) Φιλικά Δέσποινα!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δέσποινα, σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον και το σχόλιό σου. Δεν έχω καμία αντίρρηση να κοινοποιήσεις το link από το post μου σε αυτή την ομάδα. Όμως θα σε παρακαλέσω όχι ολόκληρο το post. Όποιος θέλει μπορεί να μπει εδώ να το διαβάσει και ας αφήσει το σχόλιό του στην ομάδα στο internet. Δεν έχω πρόβλημα με αυτό.
      Ο λόγος που το έγραψα είναι για να ακούσω απόψεις (ακόμη και αντικρουόμενες) και όχι για να ξεσπάσω. Είναι η 1η φορά που ζητάω βοήθεια από τους αναγνώστες μου. Ίσως μέσα μου είμαι επηρεασμένη συναισθηματικά και δεν τα βλέπω καθαρά τα πράγματα. Για αυτό ζητάω τη γνώμη σας και παρέθεσα συγκεκριμένα γεγονότα για να κρίνετε όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά. Σε ευχαριστώ και πάλι. Να χαίρεσαι το κοριτσάκι σου!

      P.S. Εννοείται θα μου πεις το όνομα της ομάδας για να τη βρω, ε; :)

      Διαγραφή
    2. Εννοείται με λινκ και μάλιστα προέτρεψα να σου απαντήσουν μέσα στο ποστ!! Εμένα με βοήθησαν σε παρόμοια θέματα που είχα με τον σταθμό της μικρής!! Ελπίζω να πάνε όλα καλά σε ότι κι αν αποφασίσεις και να είναι για το καλό της μικρής σου!!!

      Διαγραφή
    3. Δέσποινα, η ομάδα ποια είναι; Θέλω να δω μήπως άφησαν σχόλια στο FB.
      Σε ευχαριστώ πού για όλα!

      Διαγραφή
  3. Γεια και από μένα!
    Χωρίς να έχω προσωπική εμπειρία από παιδικούς σταθμούς, καθώς δεν έχω γυρίσει ακόμα στη δουλειά και χωρίς να προβλέπεται να αποκτήσω άμεσα αφού από Γενάρη που θα δουλεύω πάλι θα την κρατάει η πατέρας μου, με προβλημάτισαν πολύ αυτά που έγραψες.
    Τα περιστατικά 2 και 3 είναι από μόνα τους πολύ ανησυχητικά. Και τίποτε άλλο να μην είχε συμβεί αρκούν για να σε βάλουν αν όχι σε μεγάλη ανησυχία για τη σωματική ακεραιότητα του παιδιού, το λιγότερο σε σκέψεις.
    Το περιστατικό με τη γιορτή είναι το λιγότερο από αυτά που περιγράφεις, αλλά πολύ σοβαρό και ας μη φαίνεται. Δεν υπάρχει λογική σε αυτό που έγινε. Δε μπορείς να αποκλείσεις ένα παιδάκι από μια γιορτή! Τελεία! Ακόμα και τίποτα να μην ξέρει, ακόμα και να μην κάθεται 5 λεπτά σε μια θέση. Η γιορτή είναι για τα παιδιά, όχι για τους γονείς, όχι για τους δασκάλους. Τόσο απλά.
    Όσο για το πρώτο περιστατικό με τα κακά της Δάειρας όσο και το τελευταίο με την τάξη της, αυτό που καταλαβαίνω εγώ από τη συμπεριφορά αυτή είναι ότι η εν λόγω "κυρία" αντιμετωπίζει το σχολείο της (με την ευρύτερη έννοια σχολείο) ως πάρκινγκ. Θεωρώ ότι κριτήριο θα πρέπει να είναι οι δεξιότητες του παιδιού και στόχος η ανάπτυξή του, όχι αποκλειστικά η ηλικία. Δε λέω να βάλει τη Δάειρα με 5χρονα, προφανώς και αυτό κακό είναι, αλλά δεν μπορεί να τη βάλει και σε τάξη που θα την πηγαίνει πίσω, συμπεριφορικά, γνωστικά, συναισθηματικά.
    Νομίζω πώς αν ήμουν στη θέση σου, θα απαιτούσα να αλλάξει τάξη άμεσα, να ακολουθήσει τους περσινούς συμμαθητές της δηλαδή και παράλληλα θα έκανα εκ νέου μια έρευνα αγοράς άλλων σταθμών (θα το έλεγα κιόλας στην "κυρία" ότι το ενδεχόμενο να αλλάξω σταθμό είναι πολύ πιθανό).
    Φιλιά στην κούκλα σου και στην κοιλίτσα!

    Τρελοτουρίστρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντωμεταξύ η (εκ των υστέρων) επιχειρηματολογία της για το ότι ένα τόσο μικρό παιδί δεν πρέπει να συμμετέχει στις γιορτές είναι ότι είναι αντιπαιδαγωγικό!!! Παιδαγωγός δεν είμαι αλλά το φτωχό μου μυαλό αδυνατεί να κατανοήσει που έγκειται το αντιπαιδαγωγικό του πράγματος. Έλεος...
      Σε ευχαριστώ! Και εσύ φίλησέ μου το μπεμπέ σου.

      Διαγραφή
  4. πουλάκι μου..καταρχήν να μη στεναχωριέσαι (δεν είναι καλό στην κατάστασή σου)..Κατά δεύτερον..πάρε το παιδί από κει ΑΜΕΣΩΣ. !! Και στο λέω εγώ η νηπιαγωγός κι εγώ η μάνα.. Παρ' την απο κει.. Αυτή η "κυρία" δεν βλέπει τα παδιά σαν παιδιά αλλά σαν τσουβαλάκια με ευρώ.. Είναι το χειρότερο είδος παιδαγωγού- παιδαγωγός..λέμε τώρα.. Είναι στην καλύτερη περίπτωση.. απαράδεκτη.. Οχι ευκαιρία να μην δώσεις..άλλα ούτε κι εξηγήσεις να μη ζητήσεις. Πάρε το παιδί από εκεί μέσα και κάνε και δυσφήμηση.. Γιατί τέτοιου είδους "επαγγελματίες" δεν πρέπει να κυκλοφορούν και να βρίσκουν ανυποψίαστα θύματα.. Εκτός από το γεγονός οτι πληρώνεις και έχεις -πολύ σωστά- απαιτήσεις διόλου παράλογες μπορώ να πω.. όταν πρόκειται για παιδάκια τόσο μικρής ηλικίας το σχολείο πρέπει να είναι μέρος ασφάλειας, αγάπης, προστασίας, μάθησης, χαράς.. Ειλικρινά συγχύζομαι που υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι που φέρονται έτσι στα παιδιά μας και εμείς τους ανεχόμαστε.. Το μόνο που έχω να σου-ξανά- πω είναι να μην αφήσεις το παιδί εκεί.. Πήγαινέ την αλλού. Θα προσαρμοστεί μια χαρά κι αλλού και θα κάνει καινούριους φίλους. Και πάνω από όλα να μην συγχύζεσαι..πολλά φιλιά και πες μας τι θα κάνεις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπίδα μου, δε γνώριζα ότι είσαι νηπιαγωγός. Δε θυμόμουν μάλλον, γιατί τώρα που το λες κάποτε το είχες αναφέρει. Χαίρομαι που η παιδαγωγική σου οπτική ταυτίζεται με τη δική μου. Και αναρωτιέμαι ώρες-ώρες μήπως είμαι λάθος...

      Διαγραφή
    2. Ασπασάκι μου δυστυχώς έχω δουλέψει με τέτοιου είδους ανθρώπους- αφεντικά που βλέπουν τα παιδιά σαν πελάτες και όχι σαν παιδάκια, μαθητές, ψυχούλες.. Που καλοπιάνουν τους καλούς πελάτες και τους κακούς τους γράφουν και τους παραμελούν... έχω ακούσει τραγικές ιστορίες.. για παιδάκια που δεν τα άφηναν να μπούνε μέσα επειδή οι γονείς δεν είχαν πληρώσει, για παιδιά που δάγκωναν και χτυπούσαν αλλα οι δασκάλες έκαναν τα στραβά μαατια γιατί οι γονείς τους ήταν καλοί πελάτες.. και άλλα τετοια.. Μακάρι να υπήρχε ελεγκτικός μηχανισμός όπως λέει η Αγγελική αλλά εμείς είμαστε αιώνες πίσω..αλλά και να υπήρχε μάλλον θα έκαναν κι εκεί τα στραβά μάτια.. Εμπιστεύσου το ένστικτό σου και βρες ένα σχολείο που να νιώθεις ήσυχη όταν αφήνεις το παιδί σου.. Ήσυχη οτι την αγαπάνε και τη φροντίζουν.. Απλά πράγματα.. Κι άλλη φορά όταν κάτι δεν σου κολλάει.. το πιό πιθανό είναι οτι κάτι συμβαίνει.. φιλιά

      Διαγραφή
  5. Πάρε το παιδί και φύγε μακρυά...!
    Εχεις δώσει πολλές ευκαιρίες..στην "ΚΥρία"
    Δεν είμαι παιδαγωγός, μα σε ότι έχει να κάνει με το παιδί μου, είμαι πολύ αυστηρή!
    Φιλιά...
    **Αννιώ**

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η "εύκολη" λύση είναι να πάρεις το παιδί και να φύγεις (το "εύκολη" σε εισαγωγικά, γιατί ξέρω πως μόνο έυκολο δεν είναι). Αυτό όμως δεν λύνει το γενικό πρόβλημα και δεν θα σταματήσει την κυρία από το να το παίζει ... ... Φράου. Υπάρχει κάποιος ελεγκτικός φορέας που να επιβλέπει και να εποπτεύει τους παιδικούς σταθμούς (δημόσιους και ιδιωτικούς) ; Κάποιο νομικό κι εκπαιδευτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο οφείλουν να λειτουργούν ; Κάποια στάνταρντς με τα οποία θα πρέπει να δουλεύουν ; Συγγνώμη αν ρωτάω ηλίθιες ερωτήσεις, αλλά είναι επειδή δεν ξέρω πώς λειτουργούν τα πράγματα εκεί. Εδώ που βρίσκομαι, π.χ., αν κάποιος γονιός έχει ν' αντιμετωπίσει τα θέματα που αντιμετώπισες εσύ, μπορεί ν' απευθυνθεί στον ελεγκτικό φορέα Ofsted, ο οποίος κάνει τις απαραίτητες έρευνες κι έχει το δικαίωμα ακόμα και να κλείσει κάποιο εκπαιδευτικό ίδρυμα είτε δημόσιο είναι αυτό είτε ιδιωτικό. Αν υπάρχει, θα σε συμβούλευα ν' απευθυνθείς εκεί. Αν όχι, τότε πάρε την Δάειρα από εκεί το συντομότερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγγελική μου, δυστυχώς εδώ δεν είμαστε Δυτική Ευρώπη. Και να υπάρχει αυτός ο ελεγκτικός μηχανισμός, τι νόημα έχει; Δεν έχω στόχο να της κλείσω το μαγαζί. Στόχο έχω να προστατεύσω το παιδί μου. Ακόμη και καταγγελία να έκανα, θα έφευγα την άλλη μέρα. Δε θα άφηνα τη Δάειρα εκεί να πληρώσει τα σπασμένα.
      Επίσης, και να έρθει αυτός ο φορέας για έλεγχο, τι νομίζεις ότι θα κάνει η κυρία; Θα είναι τύπος και υπογραμμός. Για το φαίνεσθαι.
      Το θέμα μου εδώ είναι αν είμαι εγώ η παράλογη η όχι. Αν είμαι υπερβολική ή όχι. Αν οι λόγοι που κατέθεσα ως λόγους που με ενόχλησαν, θα ενοχλούσαν και άλλους στη θέση μου ή μήπως εγώ τα βλέπω στραβά τα πράγματα. Από ότι κατάλαβες, έχω φτάσει στο σημείο να αυτοαμφισβητούμαι, για αυτό και ζητώ και τη γνώμη σας.
      Στο κάτω κάτω οι υπόλοιποι γονείς μπορεί να είναι υπερευχαριστημένοι εκεί. Και να είμαι εγώ αυτή που έχω πρόβλημα. Τι να πω...
      Δεν έτυχε να συζητήσω και με κάποιον.

      Διαγραφή
    2. Παράλογη και υπερβολική δεν είσαι με τίποτα. Αλλά θέματα όπως η ασφάλεια της σωματικής ακεραιότητας των παιδιών, η προσωπική τους υγιεινή (το ότι την άφηναν να κάνει τα κακά της επάνω της, δηλαδή) και η πνευματική τους εξέλιξη θα πρέπει να εξασφαλίζονται 100% για όλα τα παιδιά, οπότε ακόμα κι αν υπάρχει έστω κι ΕΝΑ παιδί για το οποίο αυτές οι συνθήκες δεν πληρούνται, τότε θα πρέπει να ληφθούν μέτρα. Γιατί σήμερα είναι η Δάειρα με μια δαγκωματιά στην πλάτη και λερωμένο παντελονάκι και αύριο μπορεί να είναι κάποιο άλλο παιδάκι με σπασμένο μέλος σώματος και ουρολοίμωξη. Γι' αυτό το είπα.

      Πάντως υπάρχει ομοφωνία πως το Δαειράκι πρέπει να απομακρυνθεί από αυτό το περιβάλλον. Δεν της αξίζει να παραμένει εκεί.

      Διαγραφή
  7. Ασπασία μου καλησπέρα. Ήθελα να σου στείλω e-mail, αλλά επειδή μας το ζήτησες θα αφήσω το σχόλιο μου εδώ. Αν και δεν είμαι εκπαιδευτικός όπως γνωρίζεις, είμαι όμως μαμά και εργάζομαι με παιδιά. Το θέμα "παιδικός σταθμός" είναι αλήθεια ότι είναι υποκειμενικό, αλλά με βάση τα όσα περιέγραψες αντιλαμβάνομαι (χωρίς να κρίνω αν είναι σωστό ή λάθος) ότι δεν είσαι ευχαριστημένη. Τα περιστατικά που ανέφερες κάποιοι μπορεί να τα θεωρήσουν σημαντικά, κάποιοι άλλοι υπερβολικά. Όπως και να έχει όμως, εφόσον κρίνεις ότι υπάρχουν μελανά σημεία, και το σύστημα με το οποίο λειτουργεί ο συγκεκριμένος σταθμός δεν συμβαδίζει με όσα ως γονιός απαιτείς,προσωπική μου άποψη είναι να ψάξεις για άλλον.
    Όσον αφορά τα συγκεκριμένα συμβάντα,δε με εκπλήσσουν μεν, αλλά η αλήθεια είναι ότι ταιριάζουν περισσότερο στο προφίλ ενός δημόσιου και όχι ιδιωτικού σταθμού.
    Αν κάποιος μπορεί να σε βοηθήσει στο να πάρεις την σωστή απόφαση (να πάρεις ή να αφήσεις το παιδί), δεν είμαστε εμείς, αλλά η ίδια η Δάειρα. Αυτό στο αναφέρω όχι μόνο για τώρα, αλλά και για αργότερα. Παρατηρώντας και ακούγοντας το παιδί, μπορεί να αντιληφθείς και να προλάβεις πολλά πράγματα, ακόμα και σε μια τόσο μικρή ηλικία. Ξέρω ότι εσύ συγκεκριμένα το κάνεις και με το παραπάνω μάλιστα, περισσότερο το γράφω σαν υπενθύμιση, επειδή θα διαβαστεί και από άλλους. Το πρώτο λοιπόν είναι αυτό. Από εκεί και μετά ακολουθεί αυτό που προανέφερα. Ποιες είναι οι βασικές απαιτήσεις του γονέα όσον αφορά το καθημερινό πρόγραμμα του παιδιού του.
    Στην Ελλάδα δυστυχώς υπάρχουν αρκετοί παιδικοί που δεν τηρούν τις απαραίτητες προδιαγραφές, είτε κτιριακές, είτε σαν λειτουργία, είτε σαν καθημερινό πρόγραμμα, είτε ακόμα ακόμα σαν γενικότερη συμπεριφορά.Όπως καταλαβαίνεις άνοιξες μεγάλο θέμα....Υπάρχουν όμως και αρκετοί γονείς εξίσου που δεν τους ενδιαφέρει και πολύ....και δεν το ψάχνουν ιδιαίτερα. Γονείς που όχι μόνο δεν τους νοιάζει το ποιος γρατζούνισε το παιδί του, ή αν το πρόγραμμα έχει να προσφέρει κάτι στο παιδί, αλλά που ξεχνούν ακόμα και τα βασικά, όπως πχ την ώρα αποχώρησης του παιδιού τους....!!!!! και επιλέγουν με βάση το καλύτερο έντυπο (όσο πιο καλογραμμένο και με πολλές δραστηριότητες, τόσο καλύτερα), ακόμα και αν είναι ανύπαρκτες....!!!!
    Χαίρομαι που δεν ανήκεις σε αυτή την κατηγορία με την έννοια ότι είναι πλέον καιρός να αρχίσουμε να μιλάμε και να μη δεχόμαστε ότι κουτόχορτο προσπαθεί να μας ταΐσουν.
    Είμαι σίγουρη ότι θα βρεις την άκρη, είτε αποφασίσεις να δώσεις μια ακόμη ευκαιρία, είτε αλλάξεις εντελώς παιδικό. Επειδή σε καμία περίπτωση δε θα ήθελα να τα βάλω όλα σε ένα τσουβάλι, θα πέσουν και οι παιδαγωγοί να με φάνε....:)), σαφώς και δεν είναι όλοι οι παιδικοί ίδιοι. Και σίγουρα υπάρχουν αξιόλογοι εκπαιδευτικοί με αγάπη που εξακολουθούν να το βλέπουν ως λειτούργημα και όχι σαν επιχείρηση που αποσκοπεί μόνο στο κέρδος. Αυτά! Ελπίζω να βοήθησα. Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίνα μου, όλοι με βοηθάτε και σας ευχαριστώ. Το να διαβάζω τόσες απόψεις, είναι για μένα πολύ σημαντική βοήθεια. Η Δάειρα μπορεί να μην κάνει παράπονα για το σταθμό, αλλά έχει αλλάξει πάρα πολύ η συμπεριφορά της (τα έγραψα αναλυτικά σε e-mail αυτά) και εκτός αυτού αισθάνομαι ότι εκεί βαριέται. Το μεγάλο μου δίλημμα αυτή τη στιγμή είναι να ΑΠΑΙΤΗΣΩ αλλαγή τμήματος (θέτοντάς το ως όρο για να μην φύγουμε από εκεί) ή να ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΩ την αποχώρησή μας; Είμαι πολύ έντονα προβληματισμένη. Μάλλον προς το 2ο με βλέπω...

      Διαγραφή
  8. Καλημέρα. Διαβάζω την ανάρτησή σου με προσοχή και αν και δεν έχω την εμπειρία του παιδικού σταθμού, θα σου έλεγα να πάρεις την Δάειρα από εκεί. Είμαι σίγουρη ότι η πρόοδος της μέσα στον παιδικό σταθμό είναι σημαντική (τουλάχιστον από τον πρώτο της χρόνο εκεί) και ότι η δασκάλα της δεν έχει καμία σχέση με την Κυρία, αλλά αν εσύ δεν νιώθεις καλά και έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη σου (όχι άδικα) τότε δεν έχεις και πολλά να σκεφτείς. Η κυρία αυτή για κάποιο λόγο σου κάνει πόλεμο. Είναι αδιανόητο να αποκλείσει ένα παιδί από την γιορτινή παράσταση ή να το βάλει σε τάξη με μικρότερα παιδιά. Το ένστικτό σου (ως μάμά) αποκλείεται να σε οδηγήσει λάθος. Μπήκες στο δίλημμα... άρα μένει να πάρεις την απόφαση. Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νίκη μου, σε ευχαριστώ πολύ! Η αλήθεια είναι ότι έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη μου. Δεν μπορώ στην κατάστασή μου (εγκυμοσύνη) να είμαι συνεχώς στην τσίτα. Και να μην ήμουν έγκυος δηλ. Πόσο μάλλον τώρα...

      Διαγραφή
  9. καλησπέρα, όταν μια μαμά νιώθει οτι κάτι δεν παει καλά έχει πάντα δίκιο!Μην κάνει εκπτώσεις..πήγαινε το παιδάκι σου σε ένα άλλο σταθμό!μόνο εσυ μπορεις να διεκδικεις για το παιδί σου!!΄κούνα τους το μαντίλι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εκπτώσεις έκανα μέχρι τώρα γιατί αυτοαμφισβητούμουν. Έλεγα μήπως ήμουν υπερβολική. Είχε καλή δασκάλα. Αλλά τώρα, ξεχείλισε το ποτήρι...

      Διαγραφή
  10. Ασπασία μου καλησπέρα..Είμαι η τελευταία που θα ήθελες να ακούσεις την γνώμη της αλλά επειδή νιώθω ότι είσαι πολύ στεναχωρημένη,δεν ήθελα να φύγω από εδώ και να μη σου αφήσω ένα σχόλιο.. Πρώτα απ'όλα να σου πω ότι σε καταλαβαίνω και ας μην έχω παιδί. Το βρίσκω πολύ λογικό που είσαι τόσο προβληματισμένη. Τα διάβασα όλα και έχω να πω ότι το αντιμετώπισες πάρα πολύ σωστά και ώριμα.. Έδωσες πολλές ευκαιρίες και έκανες πολύ υπομονή, αν δεν κάνω λάθος! Αν ήμουν στην θέση σου, θα είχα αλλάξει παιδικό σταθμό από την στιγμή που θα είχα και την οικονομική δυνατότητα.. θα το έκανα πιο εύκολα δηλαδή. Νομίζω πως αυτό που προέχει είναι η υγιής εξέλιξη της Δάειρας. Κι εδώ υπάρχουν τρανταχτά σημάδια ότι εκεί προσπαθούν να την πάνε πίσω.. Το ξέρω πως δεν θα είναι εύκολη η προσαρμογή για την μικρή σου αν αλλάξει αλλά ίσως και να αξίζει να το παλέψεις.. Θα προσπεράσω όλα τα σοβαρά σκηνικά (ειδικά αυτό με τα χτυπήμα με θορύβησε πολύ) και θα σταθώ στην συμπεριφορά της κυρίας όταν πήγατε με τον άντρα σου. Φαινόταν ότι έχει ψυχολογικό πρόβλημα, ήταν αντιφατική η συμπεριφορά της πολύ.. Ακόμα και το γεγονός ότι διευθύνει παιδικό σταθμό και είναι αγέλαστη, με προβλημάτισε πολύ! Μπορεί να στέκομαι σε λεπτομέρειες αλλά μου έδειξαν πολλά που συνδέουν το παζλ. Εύχομαι το καλύτερο για την μικρή σου.. και σε παρακαλώ μην στεναχωριέσαι.. Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου, σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο. Επειδή δεν είσαι ακόμη μαμά, δε σημαίνει ότι δεν μπορείς να κρίνεις και εσύ από τα γραφόμενά μου και να εκφέρεις την άποψή σου. Οπότε, όλες οι απόψεις είναι σημαντικές για εμένα, ακόμη και η δική σου.
      Η αλήθεια είναι ότι είμαι πολύ στενοχωρημένη. Νομίζω και εγώ ότι έδωσα πολλές ευκαιρίες. Το θέμα είναι να ζητήσω αλλαγή τμήματος; Θα με ικανοποιούσε αυτό; Ή να αλλάξω σχολείο; Αυτό με προβληματίζει.

      Διαγραφή
    2. Σε βοηθάει να βάλεις κάτω τα υπέρ και τα κατά; Αν ζητήσεις αλλαγή τμήματος και το πετύχεις, θεωρείς πως δεν θα προκύψει και κάτι άλλο; Αυτό ίσως είναι το θέμα, ότι δεν μπορείς να τους έχεις εμπιστοσύνη πια.. Αν γινόντουσαν περιστατικά σε συγκεκριμένο τομέα θα έλεγες πως ο σταθμός αυτός υστερεί εκεί κι εκεί.. Όλα αυτά όμως δείχνουν μια συνολική αντιεπαγγελματική συμπεριφορά.. Διακρίνω ότι τους νοιάζει το φαίνεσθαι και όχι η σωστή εκπαίδευση και φροντίδα των παιδιών.. Για να μην στεναχωριέσαι τώρα που δεν κάνει.. πάρε το ρίσκο! Τα παιδιά είναι πολύ πιο προσαρμοστικά από όσο περιμένουμε..εσύ το ξέρεις καλύτερα!

      Σ'ευχαριστώ που θεωρείς σημαντική την άποψή μου.. Απλώς στο είπα γιατί συνήθως οι μητέρες προτιμάτε να ακούτε μόνο άλλες μητέρες, από άποψη εμπειρίας! Συμμετέχω κάποιες φορές γιατί έχω μητέρα Νηπιαγωγό και δεν μου είναι εντελώς άγνωστα όλα αυτά τα θέματα. (βέβαια εκεί έχει να κάνει με ηλικίες 4+5 μόνο) Ελπίζω σε μία από τις επόμενες αναρτήσεις σου να σε διαβάσουμε ανάλαφρη και δικαιωμένη! :) Καλό βράδυ φιλάκια!

      Διαγραφή
  11. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λοιπόν εγώ δε θα σπεύσω να σου πω να πάρεις το παιδί από εκεί αλλά θα σου παραθέσω τη δική μου οπτική γωνία μέσα από τα γεγονότα που παραθέτεις.
      Η τελική απόφαση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πάντα των γονέων και αυτό γιατί οι ίδιοι γνωρίζουν όσο κανείς άλλος το παιδί τους - σε αυτή την ηλικία- αλλά και αυτοί είναι που θα καθορίσουν τον τρόπο που θέλουν το παιδί τους να ανατραφεί και να πάρει τις πρώτες κοινωνικές δεξιότητες.
      Ο θεσμός του παιδικού σταθμού έγινε για λόγους πρακτικούς στην σύγχρονη κοινωνία ώστε να βοηθηθούν οι γονείς που εργάζονται και να μπορέσουν να αφήσουν το παιδί τους σε έναν χώρο όπου βρεφοκόμοι - παιδαγωγοί θα τα επιβλέπουν, θα τους καλύπτουν τις βασικές φυσικές τους ανάγκες και παράλληλα θα τα ψυχαγωγούν και θα τα διασκεδάζουν με διάφορα παιχνίδια και δραστηριότητες.
      Φυσικά δεν είναι υποχρεωτικό το να πάει ένα παιδί εκεί, γιατί όλα όσα θα κάνει είναι πράγματα που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έκανε το παιδί μέσα στην οικογένειά του.
      Από αυτούς θα αποκτύσει τις πρώτες κοινωνικές αλλά και θα αναπτύξει τις ψυχικές του δεξιότητες.
      Στην περίπτωσή σου λοιπόν είναι σαφές ότι οι λόγοι που πήγες το παιδί σου στον σταθμό πέρα από τους πρακτικούς είναι ότι ήθελες να το φροντίζουν και να του μάθουν κάποια πράγματα που θα του μάθαινες και εσύ η ίδια ως μαμά σωστά;
      Από την άλλη στο νηπιαγωγείο που είναι η υποχρεωτική εκπαίδευση για κάθε παιδί είναι ο χώρος όπου θα μάθει την πειθαρχία, θα ενταχθεί σε ένα σύνολο και θα συνεχίσει την κοινωνικοποίηση του αλλά κυρίως θα μπει σε ένα πρόγραμμα εκπαιδευτικών δεξιοτήτων πολύ πιο πειθαρχημένων και καθορισμένων.
      Η Δάειρα δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία.
      Ξεκινώ έτσι με τις διαφορές μεταξύ παιδικού ή βρεφονηπιακού σταθμού (αλήθεια πως χαρακτηρίζεται το σχολείο που πηγαίνει η Δάειρα;) και νηπιαγωγείου για να σου γίνει πιο ξεκάθαρος ο ρόλος του παιδικού σταθμού που αυτός καθορίζει και όλα αυτά που θα πρέπει να περιμένεις από τους ανθρώπους που εργάζονται εκεί.
      Θα σου πω τώρα από τη δική μου ματιά τα 4 περιστατικά που αναφέρεις:

      Διαγραφή
  12. 1ο ΘΕΜΑ ΤΟΥΑΛΕΤΑ
    Αν κατάλαβα καλά το πρόγραμμα του σταθμού περιλαμβάνει το να μάθουν οι ίδιοι στα παιδιά πως να πηγαίνουν τουαλέτα αλλά σε σχέση με τη Δάειρα θεώρησαν ότι είναι πολύ νωρίς για να μπουν στη διαδικασία.
    Την είχαν εντάξει δηλαδή ηλικιακά σε ένα τμήμα με παιδάκια που δεν είχαν αποκτήσει αυτή την ικανότητα οπότε δεν άλλαξαν κάτι παρόλο που η μικρή σου θα μπορούσε να το μάθει.
    Εδώ θα ήταν χρήσιμο να μας πεις πόσες δασκάλες αναλογούν ανά παιδί γιατί παίζει έναν ρόλο και αυτό.
    Αν υπάρχει ωστόσο καλή πρόθεση και παιδαγωγική κατάρτιση ιδανικά οι δασκάλες θα πρέπει να βοηθούν ένα παιδάκι που φαίνεται ότι έχει θέληση να πετάξει την πάνα. Όχι τίποτα άλλο για δική τους ευκολία.
    2ο ΘΕΜΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ-ΔΑΓΚΩΜΑΤΙΕΣ
    Από όλα όσα περιγράφεις δε θα σταθώ στην επικινδυνότητα του θέματος. Γιατί όλοι όσοι έχουμε βρεθεί σε τάξη, αλλά και οι γονείς με 2 και πάνω παιδιά, γνωρίζουμε ότι το πιο εύκολο είναι να χτυπήσουν, να μαλώσουν και να κάνουν κακό το ένα στο άλλο σε χρόνο dt.
    Αυτό ας το πάρουμε σαν δεδομένο ότι συμβαίνει σε έναν χώρο που κάποιο από τα παιδάκια είναι πιο επιθετικό και δεν έχει την ίδια ανατροφή από το σπίτι του με το δικό μας.
    Εκεί που θα σταθώ όμως είναι στην ενημέρωση!
    Πάντα μα πάντα όταν συμβαίνουν τέτοια περιστατικά οι δάσκαλοι ενημερώνουν τους γονείς.
    Το παιδί σε αυτές τις ηλικίες πολλές φορές δεν μπορεί να εκφραστεί, ξεχνάει, ακόμα και αν το ρωτήσεις μπορεί να μην σου απαντά. Είναι όμως δουλειά του παιδαγωγού να σε ενημερώσει, αν μη τι άλλο να δειξει ενδιαφέρον για το περιστατικό και σίγουρα να συζητήσει το θέμα με τους γονείς του άλλου παιδιού που δεν ξέρουμε αν έγινε.
    Δεν αναφέρεις κάπου αν σε ενημέρωσαν ότι το συγκεκριμένο παιδί έκανε τα ίδια μόνο με τη μικρή σου ή και με άλλα παιδάκια. Το λέω γιατί η κάθε περίπτωση πρέπει να έχει διαφορετική αντιμετώπιση από τις παιδαγωγούς.
    Σαφώς και με τα λόγια τους προσπάθησαν να μειώσουν την αξια του γεγονότος και πολλές φορές οι δάσκαλοι το κάνουν αυτό όχι μόνο για να καθησυχάσουν τους γονείς, αλλά γιατί ξέρουν ότι τα παιδιά καθημερινά αλλάζουν και ωριμάζουν και μαθαίνουν μέσα από τους τσακωμους να διαχειρίζονται διαφορετικά τα άλλα παιδιά. Εννοώ μαθαίνουν να αμύνονται, να αποφεύγουν ότι δεν τους αρέσει αλλά και να προστατεύονται.
    Όμως άλλο το ένα άλλο το άλλο. Να πρέπει δηλαδή ως γονέας να απειλήσεις για να λάβουν οι παιδαγωγοί τα μέτρα που θα έπρεπε ήδη να ειχαν πάρει.
    3o ΘΕΜΑ ΚΥΡΙΑ ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΟΥΣΑ
    Δεν έχω να πω πολλά για αυτό. Ήσουν μπροστά στη σκηνή έτσι έκρινες έτσι ένιωσες ως μαμά ανησύχησες.
    Ο τρόπος της κυρίας υπερπροστατευτικός ως προς τις δασκάλες και αγενής απόμακρος ως προς εσένα.
    Γνωρίζεις αν η διευθύντρια είναι παιδαγωγός ή απλή επιχειρηματίας που έχει προσλάβει βρεφονηπιοκόμους;
    Παίζει ΜΕΓΑΛΟ ρόλο.
    4ο ΘΕΜΑ ΓΙΟΡΤΗ
    Αυτό πρώτη φορά το ακούω και πρώτη φορά μου συμβαίνει!!!
    Έχω δει άπειρες φορές να βάζουν ακόμα και μωρά να συμμετάσχουν σε παράσταση μεγάλων, ειδικά όταν αυτά δεν ενοχλούν, αλλά να συμμετάσχει στις πρόβες και την ημέρα της γιορτής να βγαίνει εκτός, δεν το καταλαβαίνω.
    Με όποια λογική κι αν έγινε (που ξέρεις μπορεί να έπαιρνε κρυφά μέρος σε διαγωνισμό παιδικών σταθμών και να τους βιντεοσκοπούσαν για να προβληθεί η γιορτή στο Μέγαρο) και πάλι θα σταθώ στο θέμα ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΟΝΕΑ.
    Γιατί δεν σας το είπαν για να μπορείτε και εσείς να το διαχειριστείτε όπως έπρεπε.
    Το άλλο παιδάκι που έβγαλαν ήταν στην ίδια ηλικία με την Δάειρα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θεανώ μου, σε ευχαριστώ ΠΟΛΥ! Θα απαντήσω στις ερωτήσεις σου μία προς μία:

      - Πέρισυ στο τμήμα της Δάειρας ήταν 7 παιδάκια αλλά συνήθως έμεναν 6. Το ένα έλειπε τις πιο πολλές φορές. Άρα, 1 δασκάλα για 6 παιδάκια με μία βοηθό ήταν υπεραρκετές νομίζω για να υποστηρίξουν το θέμα του γιογιό. Εκτός και αν δεν υπήρχε βοηθός και με κορόιδευε η 'κυρία'

      - Σχετικά με τα χτυπήματα τώρα. Εδώ δεν παραδέχονταν ότι το άλλο παιδάκι τη χτύπησε και μου έλεγε ότι ήταν αποκυήματα της φαντασίας της κόρης μου!!! Θα μου έλεγε αν το άλλο παιδάκι χτυπούσε και άλλα; Απλά γρατσουνιές στους συμμαθητές της δεν είχα παρατηρήσει ποτέ. Τώρα αν είχαν κάτω από τη μπλούζα, δεν το ξέρω...

      - Το έγραψα και στην ανάρτηση. Είναι παιδαγωγός και μάλιστα με πτυχίΑ. Τρομάρα της. Πάντως μόνο σαν παιδαγωγός δε συμπεριφέρεται. Τι να κάνω τις μεθόδους της όταν δεν ξέρει να φέρθει; Τα παιδιά παίρνουν το παράδειγμα από τη συμπεριφορά των μεγάλων.

      - Αυτό με το Μέγαρο ισχύει ή το λες ειρωνικά; Ρε λες να έχει βλέψεις για το Μέγαρο η κυρία; Ε ρε γλέντια...

      Διαγραφή
  13. Η τελευταία μου ερώτηση έχει να κάνει και με το θέμα που θέτεις τώρα.
    Για καποιον λόγο όλα γυρνούν γύρω από την ηλικία.
    Η Δάειρα ήταν μικρή για να μάθει να μην χρησιμοποιεί την πάνα, ήταν μικρή για την γιορτή, είναι μικρή για να πάει στο επόμενο τμήμα. Γιατί;
    Υπάρχει κάποιο όριο ηλικιακό κάποια δέσμευση λόγω ημερομηνίας γέννησης που τους καθορίζει σε ποιο τμήμα θα πάει το κάθε παιδί όταν όλα όπως λες ήταν στην ίδια χρονολογία γεννημένα;
    Και ξανά θα ρωτήσω: Γιατί στην αρχή της χρονιάς ΔΕΝ ΣΕ ΕΝΗΜΕΡΩΣΑΝ ότι η Δάειρα θα παραμείνει στο τμήμα με τα μωρά;
    Γιατί τα περσινά παιδάκια πήγαν στο επόμενο τμήμα;
    Όλα αυτά θα έπρεπε να μπορείς να τα συζητήσεις με την διευθύντρια χωρίς να είσαι όυτε εσύ σε επίθεση ούτε αυτή σε επιθετική - άμυνα!
    Αναρωτιέσαι τώρα αν είσαι παράλογη, αν είσαι υπερβολική.
    Θα σε ρωτήσω κάτι το παιδί σου το βλέπεις χαρούμενο; Περνάει καλά, αγαπάει τις δασκάλες του; Έχει δεθεί μαζί τους;
    Έχει παιδάκια που χαίρεται όταν βλέπει και θέλει να βλέπει κάθε μέρα; Σου μιλάει για κάποιο παιδάκι από το περσινό τμήμα;
    Εσύ τί είναι αυτό που θέλεις πιο πολύ;
    Να έχεις την σιγουριά ότι το παιδί σου έχει, εκεί που το αφήνεις, σωστή αντιμετώπιση έτσι δεν είναι;
    Να του δώσουν ώθηση να μάθει πιο γρήγορα και πιο πολλά, να είναι ευτυχισμένο τις ώρες που δεν είναι με τη μαμά του.
    Ξέρεις ότι είναι πολύ μικρή ακόμα και μπορεί να προσαρμοστεί εύκολα σε οποιοδήποτε περιβάλλον θα είναι ευχάριστο.
    Οι δεξιότητες που θα αποκτήσει σε έναν παιδικό σταθμό δε θα την πάνε αύριο στο Πανεπιστήμιο.
    Στον παιδικό δεν θα μάθει την προπαίδεια, ούτε να κλίνει ρήματα, ούτε να λέει την ελληνική ιστορία.
    Ξέρεις πολύ καλά ότι για άλλο λόγο βρίσκεται εκεί.
    Διάλεξε λοιπόν το περιβάλλον που ταιριάζει στη φιλοσοφία της δικής σας οικογένειας. Στο περιβάλλον που θα έχει την ίδια ασφάλεια, ευγένεια, ζεστασιά, δοτικότητα που προσφέρετε εσείς στο παιδί σας.
    Ένα περιβάλλον που θα την πάει μπροστά.
    Εκτός πια κι αν δεν υπάρχει κάποια άλλη επιλογή γύρω σας ή κρίνεις ότι ο ρόλος των παιδαγωγών που έχει στον υπάρχοντα χώρο μπορεί να παρακάμψει όλα αυτά που σε ενοχλούν.
    Η λύση είναι απλή και όλα διορθώνονται αρκεί να αποφασίσετε συνειδητά τι είναι αυτό που θέλετε να δώσετε στο παιδί μέσα από τον παιδικό σταθμό.
    Ελπίζω να βοήθησα....
    Φιλιά πολλά και μην στενοχωριέσαι πάρε την απόφαση που σου λέει η καρδιά σου.
    Η Δάειρα είναι αστέρι την μεγαλώνετε καταπληκτικά και θα είναι μια χαρά σε όποιον παιδικό κι αν βρίσκεται!

    Σεντονάρα έγραψα αλλά ήθελα να στα πω αναλυτικά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα ξεκινήσω από το τελευταίο σου σχόλιο. Η Δάειρα ΔΕ θα είναι μια χαρά σε όποιον παιδικό και αν βρίσκεται, π.χ. σε αυτόν που είναι τώρα. Αφού ήδη κάνει πισωγυρίσματα. Εκτός αν εννοείς σε οποιονδήποτε άλλον εκτός από αυτόν :)

      Όσον αφορά στα άλλα ερωτήματα που θέτεις στην αρχή, σου είπα πώς λειτουργεί η κυρία. Περιμένει πρώτα να δει πόσα παιδιά θα γραφτούν και μετά τα μοιράζει ισάριθμα στα τμήματα με μόνο κριτήριο την ηλικία, και τα κάνει τουρλουμπούκι. Φέτος είχε πολλά βρεφάκια που έπιασαν τα πρώτα 2 τμήματα. Ενώ κανονικά θα έπρεπε να αρνηθεί εγγραφές από μπεμπάκια αφού "γέμισε" το βρεφικό τμήμα. Αυτή όμως είπε να μην χάσει πελάτες και τα μετέφερε στο 2ο τμήμα (της κόρης μου). Και το τμήμα της κόρης μου γέμισε από μπεμπάκια, άρα έδιωξε παιδιά (τους συμμαθητές της) προς το πιο πάνω τμήμα. Και ξέμεινε η κόρη μου με τα μωρά.

      Θεανώ σε ευχαριστώ για όλα! Ήταν πολύ βοηθητικά όλα όσα μου έγραψες. Φιλάκια

      Διαγραφή
  14. Από την στιγμή που το δικό σου ένστικτο σαν μαμά σου χτυπάει καμπανάκι πως πρέπει να αλλάξεις περιβάλλον στην μικρή, να το κάνεις! Το ότι ήρθε γρατσουνισμένη, δαγκωμένη, ασφαλώς σε κάνει έξαλλη σαν μαμά, αλλά ο.κ. μια - δύο φορές μπορεί να συμβεί όταν στην τάξη είναι τόσα δίχρονα. Αλλά μια - δύο φορές, όχι συνέχεια.
    Το ότι το παιδί είχε αρχίσει ήδη εκπαίδευση τουαλέτας και ήθελαν ντε και καλά να τα κάνει στην πάνα είναι απαράδεκτο. Θα μπορούσε να δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα δυσκοιλιότητας στην μικρή, χωρίς να έχει θέμα το παιδάκι.

    Το ότι θα την έβαζαν να καθίσει σε ένα έπιπλο λες και πρόκειται για εξάχρονο, τι να πω. Ούτε ταχυδακτυλουργός δεν θα μπορούσε να πιάσει και τα δύο παιδιά αν χρειαζόταν (που θα χρειαζόταν, για δίχρονα μιλάμε!).

    Το ότι δεν την άφησαν να συμμετέχει στην γιορτή είναι εξοργιστικό! Ακόμα και αν δεν ήταν η κοινωνική και λαλίστατη Δάειρα που ξέρουμε, ακόμα και αν επρόκειτο για ένα παιδάκι που απλά θα καθόταν στην σκηνή, έπρεπε να της έχουν ρόλο και να συμμετέχει. Μόνο αν το παιδί ήταν αρνητικό, έκλαιγε και δεν ένιωθε άνετα με την διαδικασία έπρεπε να το αφήσουν απ' έξω αλλά αφού πριν του είχαν δώσει την ευκαιρία να δοκιμάσει. Και φυσικά αν δεν συμμετείχε γιατί δεν ήθελε, δεν υπήρχε λόγος να είσαστε παρόντες και το παιδί να βλέπει και να αισθάνεται άσχημα. Αν είναι δυνατόν! Περισσότερο μου ακούστηκε σαν κόντρα μαζί σου αυτό και ότι ξέσπασαν στο παιδί να σου πω την αλήθεια.

    Όσο για το τελευταίο, το ότι τα άλλα παιδάκια πήγαν σε πιο προχωρημένο τμήμα και άφησαν την Δάειρα πίσω, δεν έχω λόγια. Και μάλιστα χωρίς να σας έχουν ενημερώσει για το τι γίνεται! Αν ήταν Μάρτιος - Απρίλιος, θα σου έλεγα να κάνεις υπομονή μέχρι το τέλος της χρονιάς και να την αλλάξεις περιβάλλον από Σεπτέμβρη. Αφού όμως είμαστε ακόμα στην αρχή της χρονιάς, θα σου έλεγα να την αλλάξεις, γιατί έχετε έναν ολόκληρο χρόνο μπροστά σας που δεν υπάρχει λόγος να στεναχωριέσαι βλέποντας τέτοιες συμπεριφορές. Βέβαια, το τέλειο δεν υπάρχει πουθενά. Παντού θα βλέπεις κάτι με το οποίο δεν θα συμφωνείς, και είναι φυσιολογικό αυτό. Είσαι η μαμά της! Απλά ακολουθείς το ένστικτό σου που θα σε οδηγήσει στο καλύτερο περιβάλλον για την μικρή σου. Και φυσικά θα τους έχεις συνέχεια από κοντά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υποτίθεται ενημερώθηκα (έμμεσα βέβαια) στην 1η συνάντηση των γονέων του τμήματος, όταν ξαφνικά βρέθηκα εν μέσω γονέων μωρών. Δηλ. αυτοενημερώθηκα :)
      Επίσης Μαρία μου, ο πάγκος συνέβη όταν η Δάειρα ήταν 13 μηνών. Ούτε καν 2 χρονών. Αφήνουν ένα μωρό πάνω σε ένα πάγκο 1+ μέτρου; Ούτε τώρα δεν το κάνω που είναι 2 χρονών.
      Αχ να ξέρατε πόσο με βοηθάτε όλες σας! Χίλια ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  15. Για το 1ο περιστατικο αφου το παιδι εδω και 2-3 μηνες εκανε τα κακα του στο γιογιο προφανως δεν ηταν κατι τυχαιο,και ποσο θα απασχολουσε την δασκαλα αν την εβαζε να κατσει στο γιογιο;;σιγουρα λιγοτερο αν επρεπε να την ξαπλωσει,να την πλυνει και να της ξαναβαλει πανα!

    Για το 2ο περιστατικο επειδη κι εμενα τις τελευταιες μερεςμου λεει για ένα κοριτσακι που την τσιμπαει χωρις ομως να βλεπω σημαδια,ρωτησα την δασκαλα ώστε να επιβεβαιωσω αν οντως συμβαινει και μου ειπε ότι αυτά συμβαινουν στα πλαισια της κοινωνικοποιησης αλλα της ειπε ότι παραπονο εχει να το λεει σε εκεινη,ετσι προς το παρον εμεινα ησυχη αφου είναι ενημερη!!Αν όμως ερχοταν με σημαδια και μου εκαναν τους ανηξερους στον παιδικο θα γινοταν χαμος!!προφανως ένα παιδακι που το δαγκωνουν το λιγοτερο που θα κανει είναι να κλαψει!!δεν μπορει να μην το ειδαν!

    Για το 3ο περιστατικο τι να πω;;Δεν χρειαζεται να εχεις σπουδασει για να ξερεις ότι δεν αφηνεις ένα παιδι τοσο ψηλα χωρις επιβλεψη!!η ‘’κυρια’’τι εκνευριστηκε;θα μπορουσε απλα να σου πει ότι θα την προσεχει εκεινη.

    Για το 4ο ποσο τσαντιστηκα!!!!επειδη το ξανακουσα αυτό πραγματικα δεν καταλαβαινω το λογο που το κανουν!!δηλαδη δεν είναι αντιπαιδαγωγικο ένα παιδακι να καθεται μονο του και να παρακολουθει τους συμμαθητες του;η Δαειρα μπορουσε να συμμετεχει αλλα και να μην ειχε μαθει τα τραγουδια και τα χορευτικα τι θα πειραζε να είναι και εκεινη πανω στην σκηνη;;θα χαλουσε το συνολο;;τοσο συντονισμενα ηταν τα υπολοιπα;;

    Και με κερασακι το τελευταιο γνωμη μου είναι ότι θα πρεπει να την αλλαξεις παιδικο!ειναι πολύ σημαντικο το παιδι να είναι με παιδια της ηλικιας της,το βλεπω και από την δικια μου που εχει κανει σημαντικη προοδο σε πολλα όπως στην ομιλια.σε τι θα την βοηθουσε να είναι σε ένα τμημα με τα παιδακια που δεν μιλανε;Βλεπω ότι ο παιδικος αυτος δεν είναι καθολου φιλικος και επικρατει μια τρομοκρατια!!Εφοσον η Δαειρα εχει χασει ηδη τους παλιους συμμαθητες της φανταζομαι θα προσαρμοστει γρηγορα σε ένα νέο περιβαλλον.Οσο για την ‘’κυρια ‘’που εδειξε μεταμελεια…ας γελασω!!!να δεις κλαμα που θα ριξει όταν θα της πεις το αντιο!!θα βλεπει τα ευρω να φευγουν!!

    Μονο μην στεναχωριεσαι και επηρρεαζεται και το μπεμπακι!!!Συγνωμη για το μεγαλο μηνυμα αλλα τα γραφω και τρεμω…εχω συγχυστεί πολύ μιλαμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το μπεμπάκι σκέφτομαι γλυκιά μου και στενοχωριέμαι που είμαι έτσι. Όλο αυτό δεν κάνει καλό στην ψυχολογία μου. Είναι το μόνο σίγουρο. Φιλάκια

      Διαγραφή
  16. Κοριτσάκι μου, μπορώ να καταλάβω πολύ καλά πόσο στενοχωρημένη θα νιώθεις αυτή τη στιγμή. Το παιδί σου είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο, θέλεις το καλύτερο για αυτό και νομίζω ότι ο συγκεκριμένος σταθμός δεν είναι.
    Σίγουρα θα είναι δύσκολη η μετάβαση για τη μικρή, ωστόσο πιστεύω ότι μακροπρόθεσμα θα είναι πολύ καλύτερα για το κορίτσι. Και σίγουρα δεν υπάρχει ο τέλειος παιδικός σταθμός, ωστόσο αυτός που περιγράφεις απέχει πολύ από το τέλειο.
    Πάρε το κοριτσάκι σου από εκεί... ειλικρινά, αυτό θα έκανα στη θέση σου.
    Δεν λέω τίποτα περισσότερο γιατί με έχουν καλύψει παραπάνω άτομα με περισσότερη εμπειρία στο παιδαγωγικό κομμάτι.
    Να μας κρατήσεις ενήμερες για ότι γίνει.
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ερμιόνη μου, σίγουρα θα σας ενημερώσω. Με έχετε βοηθήσει πάρα πολύ όλες σας!
      Αν αυτή τη στιγμή έβρισκα τον τέλειο σταθμό, θα είχε φύγει ήδη. Απλά υπάρχουν πολλά θέματα σε άλλους που δε με κάλυπταν όταν έψαχνα. Τώρα όμως μιλάμε για τη σωστή πνευματική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού μου. Άρα θα κάνω εκπτώσεις σε όλα τα άλλα προκειμένου το παιδί μου να είναι στο πιο κατάλληλο τμήμα για την ηλικία της. Και σκέφτομαι πολύ σοβαρά να αλλάξω σταθμό.

      Διαγραφή
  17. Ασπασία μου εγώ δεν μένω ούτε στην τουαλέτα ούτε στα χτυπήματα μεταξύ των παιδιών. Μένω στο γεγονός ότι σε έγραψαν κανονικότατα. Διαβάζοντας το κείμενο εγώ αυτό αισθάνθηκα!
    Δεν έπρεπε να ενημερωθείς ως γονέας ότι το παιδί σου δεν θα συμμετάσχει στην παράσταση για τον α ή τον β λόγο?
    Δεν έπρεπε να ενημερωθείς ως γονέας ότι το παιδί σου έπεσε θύμα άγριων διαθέσεων αλλου παιδιού?
    Δεν έπρεπε να ενημερωθείς ως γονέας ότι το παιδί σου άλλαξε τμήμα?
    Υποθέτω ότι αν είχες καθυστερήσει την πληρωμή τους κάποιες μέρες, μια χαρά θα σε είχαν ενημερώσει! Ξέρω ότι είναι δύσκολο να βρεις σταθμό που θα ανταποκρίνεται στα κριτήρια σου και που θα αισθάνεσαι κάπως ανασφαλής γιατί είσαι μαμά και η αγωνία πάντα μα πάντα θα υπάρχει. Εδώ όμως έχει δημιουργηθεί ένα κακό προηγούμενο πλεον, και νομίζω ότι δεν υπάρχει λόγος ούτε εσύ να είσαι συνεχώς στην τσίτα και να προσπαθείς να διασταυρώνεις πράγματα και καταστάσεις ούτε το παιδί σου να κινδυνεύει/παραγκωνίζεται/μένει πίσω χωρίς καν να ενημερώνεσαι. Στη θέση σου θα έψαχνα άλλο σταθμό, ιδίως από την στιγμή που έτσι και αλλιώς το παιδί τελικά δεν είναι με τους φίλους του στο τμήμα! Η Δάειρα δεν σου είχε πει τίποτα ότι δεν είναι με τα παλιά παιδάκια τόσο καιρό?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαχούλα μου, το παιδί μου δεν άλλαξε τμήμα. Απλά όλοι οι περσινοί συνομήλικοι συμμαθητές της άλλαξαν τμήμα (πήγαν σε μεγαλύτερο) και τα μπεμπάκια ήρθαν στης Δάειρας (σε μεγαλύτερο). Όμως ουσιαστικά έχεις δίκιο. Είναι σαν να άλλαξε τμήμα.
      Όντως με γράφει η κυρία. Νόμιζα ότι είμαι υπερβολική αλλά μου το επιβεβαιώνετε όλες ότι με γράφει κανονικότατα. Ρε που έφτασα...Να αμφισβητώ τον εαυτό μου!

      Διαγραφή
  18. Kalispera! Aspasia mou de xreiazetai na exei kaneis gnwseis paidagwgou gia na katalavei oti to paidi sou einai paneksypno...Kai mono pou parakolouthw tis anartiseis sou katalavainw oti i Daeira exei ypsilotero noitiko epipedo apo to meso oro tos ilikias tis.Den prokeitai na ksexasw tin ekpliksi mou otan eida t videaki me t paramythi pou iksere apo eksw. De tha sxoliasw ta peristatika pou aneferes. Alla pisteuw oti kathe mana stelnei to paidi tis sto sxoleio gia na einai kseniasti oti to paidi tis einai se kala xeria otan ekeini ergazetai, kai oxi gia na provlimatizetai, stenaxwrietai kai na exei tosi megali agwnia gia to an to paidi tis einai kala. Apo ola ta parapanw katalavainw pws afenos de sevontai esena kai afeterou tin kori sou. Kathe paidaki pou apoxwrizetai to spiti tou prepei na vrisketai se ena perivalon asfales kai tautoxrona tha prepei na tou dinontai dynatotites na proodeuei. Efoson to paidi sou menei stasimo enw apo oso ti gnwrizw mesa apo to blog katalavainw pws einai paneksypno nomizw pws einai wra na allakseis sxoleio.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ και για τα καλά σου λόγια και για τη γνώμη σου επί του θέματος. Αυτά σκέφτομαι και εγώ. Τελικά, όσο διαβάζω τα σχόλιά σου τόσο τα έχω καλά με τον εαυτό μου. Και εκεί που σκεφτόμουν ότι ίσως έχω υπερβολικές απαιτήσεις ή ότι είμαι υπερβολική, δεν ισχύει από ότι μου λέτε όλες σας.

      Διαγραφή
  19. Καλησπέρα Ασπασία.
    Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να εμπιστευτείς το ένστικτό σου.
    Αν νιώθεις και την ελάχιστη αμφιβολία καλύτερα να πάρεις τη μικρούλα από εκεί γιατί θα είσαι συνεχώς ανήσυχη και αυτό δεν είναι καλό για 'σένα και το καινούριο μωράκι που θα φέρεις στον κόσμο αλλά ούτε και για τη μικρούλα σου που είμαι σίγουρη πως καταλαβαίνει πως αισθάνεσαι.
    Νομίζω πως έδωσες αρκετές ευκαιρίες για να αποδείξουν πως ξέρουν να κάνουν τη δουλειά τους σωστά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ασπασία μου, θα ξεκινησω από την ουσία. Στη θέση σου θα αναζητουσα άμεσα εναλλακτική λύση. Δεν θα βρεις τον τέλειο σταθμό (δυστυχώς), όμως αν καταφερεις να βρεις ένα άλλο σχολείο που να καλύπτει αρκετά από τα απαιτούμενά σου, να πάρεις το παιδί από κει.
    Όταν το είχαμε κουβεντιάσει, είχες πει ότι είναι χαρούμενη η Δάειρα κ αγαπά τη δασκάλα της. Είναι πολύ σπουδαίο όλο αυτό και για μένα ιδιαίτερα σημαντικό. Όμως από τη στιγμή που α.έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη σου και β.η διευθύντρια δεν σε ενημερώνει για ιδιαίτερο σημαντικό ζήτημα όπως η παραμονή της Δάειρας στο περσινό τμήμα, δεν έχει νόημα να το παλέψεις άλλο.
    Το γεγονός ότι πέρσι άφησαν την κόρη σου έξω από τη γιορτή κ ότι η δασκάλα την είχε σε ψηλό έπιπλο σε τόσο μικρή ηλικία τα θεωρώ πολύ σοβαρά ζητήματα. Δεν θα αναλύσω φυσικά σε ένα σχόλιο όλη τη σκέψη μου, οπότε κλείνοντας σαν φίλη σου προτείνω να πάρεις βαθιά ανάσα, να σκεφτείς ότι ευτυχώς που έγινε έτσι κ σου άνοιξε τα μάτια και να αναζητήσεις ένα περιβάλλον που θυμίζει περισσότερο home sweet home. Για μένα πάντως, όταν έψαχνα σταθμό, η διεύθυνση έπρεπε οπωσδήποτε να μου ταιριάζει....όπως κ να το κάνουμε αυτή ορίζει τη "γραμμή" σε ένα σχολείο.
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Got it, φιλενάδα. Έχεις απόλυτο δίκιο. Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι.
      Όπως έγραψα και στην Μάχη, το παιδί μου δεν έμεινε στο ίδιο τμήμα. Είναι στο μεταβρεφικό. Απλά όλοι οι περσινοί ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΟΙ συμμαθητές της άλλαξαν τμήμα (πήγαν σε ακόμη μεγαλύτερο - το προ-προνηπιακό) και τα μπεμπάκια (που θα έπρεπε να βρίσκονται στο βρεφικό) ήρθαν στης Δάειρας (στο μεταβρεφικό). Όμως ουσιαστικά έχεις δίκιο. Είναι σαν να έμεινε στο ίδιο αφού συναναστρέφεται παιδιά του βρεφικού τμήματος. Φιλιά Σοφία μου!

      Διαγραφή
  21. Καλημέρα Ασπασία, από χτες που διάβασα (με προσοχή και από την αρχή ως το τέλος) τo post σου προβληματίστηκα πολύ. Σε διαβάζω πάντα, αλλά σου έχω γράψει σχόλια άλλες 2 φορές μόνο μέχρι τώρα, γιατί κι εγώ τρέχω και δεν προλαβαίνω. Εγώ έχω ένα αγοράκι 20 μηνών, που δεν έχει χρειαστεί να το στείλουμε παιδικό μέχρι στιγμής, οπότε δεν μπορώ να μοιραστώ την εμπειρία μου πάνω στο θέμα αυτό, και τώρα είμαι κι εγώ έγκυος 14 εβδομάδων. Όμως, μπήκα στη θέση σου και θα σου γράψω τη δική μου άποψη, γιατί φυσικά η τελική απόφαση είναι καθαρά δική σου και του Θοδωρή.

    Νευρίασα πάρα πολύ με όλα αυτά τα συμβάντα που περιέγραψες παρα πάνω, στενοχωρήθηκα και αν ήμουν στη θέση σου νομίζω ότι θα το είχα πάρει το παιδί από εκεί προ πολλού. Καταλαβαίνω απόλυτα γιατί δεν το έκανες μέχρι τώρα και "όποιος είναι έξω απ'το χορό πολλά τραγούδια ξέρει", όπως λέμε. Οπότε εγώ μπορώ να λέω ό,τι θέλω, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι στη θέση σου. Μετά όμως και από αυτό που έγινε φέτος πραγματικά δεν βρίσκω το λόγο να παραμένει πλέον η Δάειρα εκεί, σε ένα περιβάλλον που μόνο πίσω μπορεί να την πάει αναπτυξιακά, από ότι έχει φανεί μέχρι τώρα.

    Μου είπε και ο άντρας μου κάτι που εγώ δεν το είχα σκεφτεί. Ότι μπορεί να το έκανε επίτηδες η "κυρία" για να σας κάνει έτσι να πάρετε το παιδί από το σταθμό της. Ίσως να το έχει δει σαν προσωπική κόντρα μαζί σου (όπως έγραψες κι εσύ) και να θέλει να σας "ξεφορτωθεί" διπλωματικά.

    Έχω δει ένα σταθμό που βρίσκεται στο Νέο Ψυχικό και ίσως να άξιζε να ρίξεις μια ματιά (εγώ τον είχα στα υπόψιν σε περίπτωση που χρειαζόταν να στείλουμε τον μικρό). Δεν έχω προσωπική άποψη μιας και δεν έχω πάει το παιδί εκεί, αλλά έχω διαβάσει πολύ για τη μέθοδο Μοντεσσόρι και μια φίλη μου, που γνωρίζει μια εκ των παιδαγωγών μου έχει πει ότι πράγματι λειτουργεί με βάση το πρότυπο αυτό. Αν θέλεις ψάξε στο internet για τη Μοντεσσόρι (αν δεν γνωρίζεις ήδη, που έχω καταλάβει ότι είσαι πολύ διαβασμένη γενικά) και δε χάνεις τίποτα να τους κάνεις μια επίσκεψη. Το site είναι αυτό: http://www.owly.gr/home.html.

    Κλείνοντας θα σου πω να ακολουθήσεις το ένστικτό σου που πιστεύω ότι είναι αλάνθαστο. Αν αυτό σου λέει να το πάρεις το παιδί από'κει τότε κάν'το.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοφία μου, σε ευχαριστώ πάρα πολύ! Καταρχήν σου εύχομαι καλό υπόλοιπο εγκυμοσύνης και να φέρεις στο κόσμο ένα υγιέστατο μωράκι!!!
      Δε νομίζω ότι θέλει να με ξεφορτωθεί. Αλλιώς δε θα μου έκανε μόνη της πρόταση για μείωση διδάκτρων στο τέλος της περσινής χρονιάς όταν είδε ότι αργώ να της απαντήσω αν θα συνεχίσουμε και του χρόνου (δηλ. φέτος).
      Σκέφτηκα και εγώ ότι μου κάνει πόλεμο, αλλά το θεωρώ ανούσιο. Βασικά πιστεύω ότι απλά αδιαφορεί για την ανάπτυξη των παιδιών μας. Τα βλέπει απλά σαν ευρώ και τα χωρίζει σε τμήματα ανάλογα πώς την εξυπηρετεί καλύτερα. Σε κάθε περίπτωση δεν σκέφτεται σωστά, γιατί απλά δεν την ενδιαφέρει πιστεύω. Εκεί έχω καταλήξει.
      Σχετικά με τον owly ήταν στη short list μου, αλλά μου πέφτει λίγο μακριά. Δε θέλω να φάω τη μέρα στους δρόμους πήγαινε-έλα x 2 (πρωί και απόγευμα) και μάλιστα στην Κηφισίας σε ώρες αιχμής. Είναι τουλάχιστον 2 ώρες όλο αυτό από την καθημερινότητά μου και θα ήθελα να κάνω κάτι πιο δημιουργικό με το παιδί μου από το να βρίσκομαι μέσα στο αυτοκίνητο.
      Χίλια ευχαριστώ για όλα!!!

      Διαγραφή
    2. Ευχαριστώ πολύ ! Επίσης!!! :)
      Αφού σου πρότεινε μείωση διδάκτρων τότε σίγουρα δεν προσπαθεί να σε ξεφορτωθεί, έχεις δίκιο. Επίσης, μάλλον έχεις δίκιο στο ότι δεν ενδιαφέρεται για τα παιδιά και τα βλέπει σαν ευρώ, αυτό τουλάχιστον δείχνει η συμπεριφορά της.
      Κρίμα που είναι μακριά σου, αλλά και πάλι πιστεύω ότι θα βρεις σε πιο κοντινή απόσταση κάποιον άλλο παιδικό σταθμό που να σε εξυπηρετεί, ακόμα κι αν όχι κοντά στο σπίτι τουλάχιστον κοντά στη δουλειά. Σου εύχομαι να βρεις τη λύση το συντομότερο και να γίνει ό,τι είναι καλύτερο για τη Δάειρα! Φιλιά και να'σαι καλά!

      Διαγραφή
    3. Γεια σου μαμα της Δαειρας, ειμαι ο αντρας της Σοφιας.

      Με λιγα λογια γιατι εχω φριξει....Αν θες καποιον να της μαθει το νοημα του πονου τοτε πολυ ευχαριστως να της το μαθω....Ειναι μεγαλη κ.....α.

      Δεν εχει σημασια αν δε σε βολευει καποιος αλλος παιδικος σταθμος, για μενα προτεραιοτητα εχει το παιδι και ας ταλαιπωρηθεις εσυ λιγο παραπανω. Για μενα....παρε την μακρυα απο εκει το συντομοτερο αφου πρωτα της εξηγησεις το γιατι και το συζητησεις διαξοδικα. Αν η Δαειρα σου πει οτι θελει να παραμεινει τοτε πηγαινε πασο αλλιως παρτη και φυγε για το καλο της.

      Υ.Γ. ωραιο μπλογκ!

      Διαγραφή
    4. Άντρα της Σοφίας καλημέρα :)
      Δε θέλω βία :) Πιστεύω στο διάλογο.
      Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

      Διαγραφή
  22. Το τελευταίο δεν το ήξερα! Ότι δηλαδή την είχαν βάλει τη Δάειρα στο μεταβρεφικό. Το θεωρώ απαράδεκτο για ένα παιδί που είναι προχωρημένο. Έτυχε αυτές τις μέρες και άκουσα 2 περιστατικά (το ένα στο δικό μας σταθμό) που η διευθύντρια έκρινε ότι τα παιδιά έπρεπε να ανέβουν τάξη λόγω ανάπτυξης και χωρίς να παίζει ρόλο η ηλικία!
    Νομίζω πως στην περίπτωση σου έχεις δώσει πολλές ευκαιρίες και δεν χρειάζονται άλλες. Αν έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη σου (και δικαίως) πώς θα μπορέσεις να αφήσεις τη μικρή εκεί ακόμα κι αν αλλάξει τμήμα; Έχω την εντύπωση ότι και η συγκεκριμένη κυρία σαν επίτηδες να σε γράφει ακριβώς επειδή εκφράζεσαι έντονα και κάνεις παράπονα..σαν αντίποινα ένα πράγμα. Από τη στιγμή που πληρώνεις ένα σταθμό έχεις περισσότερες απαιτήσεις. Το καλό είναι ότι έχουμε Οκτώβριο και είναι μια χαρά για να αλλάξεις. Όπου και να πας δεν θα είσαι 100% ευχαριστημένη αλλά τουλάχιστον θα είναι καλύτερα από εκεί που είσαι τώρα. Η Δάειρα μπορεί όντως να περνάει καλά εκεί αλλά τα παιδιά προσαρμόζονται πολύ εύκολα σε νέο περιβάλλον, μην το φοβηθείς αυτό. Όλα θα πάνε καλά, κάνε την έρευνα σου, δες τι εναλλακτικές έχεις και θα μπουν όλα στη σειρά τους. Και θα είναι καλύτερα και το παιδί, θα δεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ βρε Βέρα μου. Και εγώ αυτό σκέφτομαι. Ακόμη και να την αλλάξει τμήμα, κάτι θα με τρώει. Άσε που δεν την εμπιστεύομαι και απόλυτα γιατί μπορεί μέσα στην ημέρα να την βάζει με τα βρεφάκια και να μην παίρνω χαμπάρι. Όσο για τον "πόλεμο" το θεωρώ ανούσιο. Όπως έγραψα και σε ένα άλλο σχόλιο, βασικά πιστεύω ότι απλά αδιαφορεί για την ανάπτυξη των παιδιών μας. Τα βλέπει απλά σαν ευρώ και τα χωρίζει σε τμήματα ανάλογα πώς την εξυπηρετεί καλύτερα. Σε κάθε περίπτωση δεν σκέφτεται σωστά, γιατί απλά δεν την ενδιαφέρει πιστεύω. Εκεί έχω καταλήξει. Kisses

      Διαγραφή
  23. Ασπασάκι μου σε φαντάζομαι να είσαι διχασμένη... δεν ξέρω μάλιστα αν σου κάνουμε καλό όλες εμείς οι τρελές με τις διάφορες απόψεις μας... όπως και να χει σου κάνω κόπι αυτό που έγραψα και στο μέηλ. Τώρα όσον αφορά στη Δάειρα... όντως αυτά που μας λες δείχνουν ότι η μικρή περνάει και αυτή μια φάση. Ενδέχεται βέβαια να λαμβάνει και όλη την "κακή" σας διάθεση.. . μας ψυχανεμίζονται τα άτιμα. Ξέρει για το μωρό; Μήπως τι λες πολλές φορές ότι δεν μπορείτε να κάνε αυτό ή εκείνο επειδή είσαι έγκυος ή επειδή είσαι "αδιάθετη"; Το λεώ γιατί κάτι παρόμοιο είχε περάσει η κουμπάρα μου ούσα έγκυος. (αλλα είπαμε όχι συγκρίσεις,χιχι). Τώρα από την πείρα μου ως δασκάλα να σου πω ότι πραγματικά όσες φορές τα παιδιά που έκανα μάθημα παρουσίαζαν κάποια αλλαγή συμπεριφοράς, όντως στο τέλος αποδεικνυόταν (όσο κι αν οι γονείς δεν το δέχονταν στην αρχή) ότι υπήρχε κάποιο πρόβλημα είτε στο σπίτι είτε στο σχολείο. Προσωπικά νομίζω ότι την απάντηση για το σχολείο της την ξέρεις ήδη... πάρτην από εκεί όσο πιο γρήγορα γίνεται!!! Σε αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν συναισθηματισμοί. Τα πολύ έξυπνα παιδιά (βλ. Δάειρα) χρειάζονται και το κατάλληλο περιβάλλον για να ανθίσουν... αλλιώς μαραίνονται. Πολλές φορές μάλιστα νιώθουν αποκομμένα ή αναγκάζονται να "μικρύνουν" για να μπορούν να γίνουν αποδεκτά από το περιβάλλον τους... και κάτι τέτοιο μυρίζομαι εδώ. Οπότε δεν υπάρχει λόγος να μένεις σε κάτι που κάνει κακό στο παιδί σου. Δέξου ότι το παιδί είναι πολύ μπροστά και προχώρα και εσύ!!!

    Προσπάθησε να χαλαρώσεις όμως λιγάκι γιατί έχεις και το μπε-μπέ... και αυτή η άδεια πότε θα ρθει επιτέλους από τηνδουλειά;

    Κάλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάλη μου, αν και έγκυος και κουρασμένη, ασχολούμαι μαζί της όλη την ώρα και μόλις έρθει ο πατέρας της ασχολείται αυτός μαζί της για να μπορέσω εγώ να κάνω καμία δουλειά. Δεν την αγνοούμε, της δίνουμε όλη την προσοχή που επιζητά. Το μωρό δεν έχει έρθει ακόμη και προσπαθούμε να μην το αναφέρουμε μπροστά της. Ξέρω ότι και η ηλικία και ο ερχομός του 2ου μωρού παίζουν το ρόλο τους, αλλά δε νομίζω ότι αυτά ευθύνονται για την τόσο απότομη συμπεριφορά της. Πιστεύω ότι στον παιδικό σταθμό την έχουν γραμμένη (ούσα πιο μεγάλη) και ασχολούνται πιο πολύ με τα μπεμπάκια της τάξης της (λογικό), ξέρω ότι εκεί δεν έχει ίση αντιμετώπιση με τους συμμαθητές της, ξέρω ότι βαριέται και ότι χάσει το ενδιαφέρον της πλέον.
      Σε κάθε περίπτωση η γνώμη σας μόνο καλό μου κάνει. Έχω κρίση. Δε με παρασύρετε. Απλά με βοηθάτε με τον τρόπο σας. Φιλιά

      P.S. Για την άδεια αργώ ακόμη. 3 μήνες :(

      Διαγραφή
  24. Να αλλάξεις παιδικό σταθμό.
    Στον παιδικό σταθμό πάμε τα παιδιά μας και θέλουμε να νοιώθουμε ότι τα αφήνουμε σε σίγουρα χέρια. Νοιώθεις ασφάλεια για τα επόμενα 2 (τουλάχιστον) χρόνια που θα πηγαίνει παιδικό η Δάειρα να την αφήνεις εκεί; Επίσης σε ένα, δύο δεν ξέρω πόσα χρόνια, θα έχεις άλλο ένα μωρό που θα χρειάζεται να πάει παιδικό. Θα θελήσεις να το πας στον παιδικό που πάει το αδερφάκι του. Θα θελήσεις να υπάρχει εμπιστοσύνη.
    Πάω και εγώ παιδικό το παιδί μου στον Βύρωνα. Και εσύ αν δεν κάνω λάθος είσαι σε διπλανή γειτονιά.
    Αυτό που κατάλαβα, απ'όλους τους παιδικούς που είδα, είτε μου έκαναν ή όχι είναι το εξής.
    Οι δασκάλες των παιδιών, δεν είναι ποτέ(στην περιπτωσή μου) παρούσες, όταν επιλέγουμε τον παιδικό. Πάντα μιλάμε με μια διευθύντρια η οποία θα μας γεμίσει ή όχι ο μάτι. Οι δασκάλες είναι συνήθως μικρές σε ηλικία, γλυκές κοπέλες που στην πλειοψηφία, ανεξαρτήτα από τον παιδικό, τα παιδιά μας θα λατρέψουν. Άρα η Δάειρα θα βρει και αλλού την δασκάλα που θα την αγαπήσει και θα δεθεί μαζί της. Είτε υπάρχει πρόγραμμα στον παιδικό σταθμό ή όχι. Απο κει και πέρα έρχεται το άλλο κομμάτι του παιδικού σταθμού ως σταθμός. Αν έχει εκπαιδευτικό πρόγραμμα, πόσες δασκάλες απασχολεί σε κάθε τμήμα, αν έχει επικοινωνία με τους γονείς, αν αν αν.
    Οπότε θα σου έλεγα, επειδή είσαι και ειδική περίπτωση που θα αλλάξεις στην "μέση" της χρονιάς σχολείο, να πας ξανά στους παιδικούς που είναι στην εμβέλεια σου. Να μιλήσεις με τις διευθύντριες και να ζητήσεις να είναι παρούσα και η δασκάλα, αν είναι δυνατό. Να εξηγήσεις την περίπτωσή σου και να δεις τι θα σου πούνε. Δεν χρειάζεται να αναφέρεις τον παιδικό στον οποίο πηγαίνεις.
    Δεν ξέρω αν σκέφτομαι σωστά...
    Αυτό που μου έκανε την πιο άσχημη εντύπωση είναι αυτό με την ηλικία. Το παιδί μου είναι πρόωρο και είναι γεννημένο Δεκέμβρη ενώ έπρεπε να γεννηθεί Φεβρουάριο, οπότε ήμουν σε δίλημμα αν πρέπει να τον πάω με τα μικρά ή τα μεγάλα παιδιά. Όλοι μα όλοι οι παιδικοί σταθμοί, αλλά και η ειδική παιδοψυχολόγος που μίλησα, μου είπαν, να δώσω στο παιδί μου την ευκαιρία να είναι με τα μεγάλα παιδιά. Με αυτά της ημερομηνίας που γεννήθηκε και όχι με την ηλικία που θα γεννιόταν. Να μην τον κρατήσω πίσω. Να μην τον βάλω με τα μικρά. Και δεν το μετάνοιωσα. Το παιδί μου τα κατάφερε μια χαρά.
    Η μικρή θα τα καταφέρει στον νέο σταθμό. Ίσως είναι λίγο δύσκολα στην αρχή αλλά θα τα καταφέρει.
    Ελπίζω να βοήθησα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με βοήθησες πολύ Μαργαρίτα. Σε ευχαριστώ! Εννοείται πώς εάν αλλάξω σταθμό θα θέσω συγκεκριμένους όρους. Αλλιώς δεν πάω. Δε θα την ξαναπατήσω.
      Βέβαια, αυτό που με προβληματίζει πολύ είναι ότι δεν έχει τύχει να ακούσω άλλο γονέα να παραπονιέται. Θα μου πεις, δεν έτυχε. Δεν έχω επαφές και με άλλους γονείς. Όμως και αυτό δεν είναι κριτήριο. Όλοι οι γονείς δεν έχουμε τα ίδια standards και τις ίδιες απαιτήσεις. Υπάρχουν και γονείς αδιάφοροι.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
    2. Καλησπέρα αν και σε διαβαζω πολύ καιρό πρώτη φορά θα απαντήσω γιατί το θέμα με καίει πολύ ως παιδαγωγός και ως μαμά ενός μικρού αγοριού στην ηλικά της κορούλας σου!! εχω πολύ αδυναμια στα μικρά παιδιά και θέλω να είναι όλα τους ευτυχισμένα κ χαρούμενα!!Εχω δουλεψει πολλά χρόνια σε παιδικούς σταθμούς όλοι έχουν τα υπέρ κ τα κατά κανείς δεν ειναι τέλειος..απλά πρεπει να σεβεται τις παιδικές ψυχούλες που εμείς οι μαμάδες τους εμπιστευόμαστε.. περυσι έτυχε να δουλεψω σε παιδικό σταθμό με μια απαισια ιδιοκτητρια η οποία μάλλον ειχε ψυχολογικα προβληματα φωναζε,μείωνε τις δασκαλες καθως κι εμένα φυσικά μπροστα στα ίδια τα παιδια.. αρκετές φορές και τα ιδια τα παιδια η χρονιά κυλησε τις περισσότερες φορές άθλια..οι γονεις βεβαια δε το γνώριζαν αυτο γιατι σε εκεινους εδειχνε άλλη εικόνα..εγω φυσικά το παιδάκι μου δεν θα το πηγαινα εκεί..στη δικιά σου θάση νομίζω ότι έκανες κ κάνεις πολύ υπομονή..το παιδάκι σου νομίζω οτι πρεπει να αλλάξει περιβάλλον το γρηγορότερο γιατι δεν του αξιζει να ειναι εκει μέσα που το χρησιμοποιούν ως αντικειμενο και μπορει να το βλάψει.. σου μιλάω εκ πειρας κ με πολυ αγάπη στα παιδια..η δασκάλα του μπορει να την αγαπάει κ να τη φροντίζει αλλα΄υπαρχει κ η άλλη η ''κυριά'' που πάντα θα επεμβαινει κ θα τη μειώνει στο έργο της κ όλα μπρος στα μάτια της Δαειρούλας!! Μακάρι οτι αποφαση κ να παρεις να ειναι η καλύτερη για σένα και την κορούλα σου γιατι το αξίζετε!!!

      Διαγραφή
    3. Φίλη μου σε ευχαριστώ! Δε γνωρίζω αν τα περαστικά που ανέφερα (υποδείξεις στις δασκάλες, φωνές κλπ) συμβαίνουν σε καθημερινή βάση, ωστόσο έχω τύχει μάρτυρας τέτοιων φαινομένων ουκ ολίγες φορές όταν πήγαινα να αφήσω ή να παραλάβω το παιδί μου. Αλλά και πάλι, το θεωρώ απαράδεκτο. Μπορούν οι συστάσεις να γίνονται σε εξωσχολικές ώρες ή αν γίνονται εν ώρα εργασίας των παιδαγωγών να γίνονται με ήπιο τρόπο.
      Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και τη γνώμη σου!

      Διαγραφή
  25. Ασπασία μου θα σου γράψω ως μαμά με εμπειρία σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό 4 ετών συνολικά.
    Παρόλο που παλιότερα σου είχα πει να κάνεις λίγη υπομονή (με κριτήριο πάντα πως η Δάειρα είναι ευτυχισμένη εκεί και περνάει καλά, μαθαίνει πράγματα), γιατί δυστυχώς δεν υπάρχει ο τέλειος παιδικός σταθμός, πλέον αναθεωρώ. Αναθεωρώ με τα νέα δεδομένα που δεν γνώριζα, για την στασιμότητα/αλλαγή τμήματος.

    Επειδή κάπως παρόμοια την έχω πατήσει με κακή Δ/ντρια (όπως περίπου περιγράφεις τη δίκη σας, συγκεντρωτική, γκεστάπο, αγέλαστη) και όλο έλεγα να κάνω υπομονή επειδή τα παιδιά περνούσαν καλά στην τάξη με τις δασκάλες κ τους συμμαθητές, μην τα υποβάλλω σε αλλαγή σχολείου, είχαν τους φίλους τους τόσα χρονιά, να δώσω ευκαιρίες στη Δ/ντρια, κλπ
    Κακώς! Εσύ έχεις ακόμα χρόνο να την αλλάξεις σταθμό! Είναι μικρούλα και έχει ακόμα τουλάχιστον 3 χρόνια μπροστά της σε όποιο παιδικό σταθμό θα είναι. Είναι ακόμα αρχή της σαιζόν, προλαβαίνεις.

    Κάθε χρονιά έλεγα πως θα αλλάξουν τα πράγματα, πως του χρόνου θα φύγουν για νήπιο, κλπ και έτσι έκατσα σαν ηλίθια και το έχω μετανιώσει! Το έχω μετανιώσει όχι γιατί έπαθαν κάτι κακό, αλλά γιατί θα μπορούσαν να είναι πολύ καλύτερα! Έδωσα πολλές ευκαιρίες στο σταθμό, πολλές.
    Εσύ έχεις ακόμα χρόνο, προλαβαίνεις να αλλάξεις σταθμό. Αυριο-μεθαυριο θα πηγαίνουν δυο παιδιά, οπότε πρέπει να πάρεις την πιο σωστή απόφαση.
    Τα παιδιά προσαρμόζονται απίστευτα γρήγορα στα νέα δεδομένα, εμείς οι γονείς τα βλέπουμε τελικά πιο δύσκολα όλα. Το έχω διαπιστώσει πολλάκις!!! Εφόσον βλέπεις πως η Δάειρα δεν περνάει πλέον καλά, πως κάνει βήματα προς τα πίσω και εσείς σαν γονείς έχετε ξενερώσει/χαλαστεί/θορυβηθεί, νομίζω ο κύβος ερρίφθη. Οι σχέσεις σε κάθε τομέα πρέπει να βασίζονται σε αμοιβαία εμπιστοσύνη και κατανόηση, κάτι που εδώ βλέπω μόνο από τη δική σας πλευρά να συμβαίνει.

    Συμφωνώ λοιπόν πως όπου υπάρχει καπνός υπάρχει φωτιά όπως έγραψαν πολλές κοπέλες.
    Θα μπορούσα να προσπεράσω τα περιστατικά 1,2 και 3 επειδή πάνω κάτω μπορεί να τα συναντήσει κάποιος σε παιδικούς σταθμούς (όχι ότι τα δικαιολογώ φυσικά, αλλά δεν θα με έκαναν να αποχωρίσω από σταθμό).
    Το περιστατικό 4 με χάλασε πολύ γιατί δείχνει λάθος σκεπτικό, οπισθοδρομική στάση.
    Κατά τη γνώμη μου η συμμετοχή στις γιορτές, σε τέτοιες ηλικίες πρέπει να είναι προαιρετική, όχι απαγορευτική. Εννοώ αν θέλει και μπορεί, το παιδί και οι γονείς του, φυσικά να συμμετάσχει. Όχι να το απαγορεύουν βάσει ηλικίας!
    Η δική μου κόρη πχ 20 μηνών που συμμετείχε στην τότε Χριστουγεννιάτικη γιορτουλα του σχολείου, έκλαιγε και κουράστηκε. Κάθε παιδί όμως είναι διαφορετικό και υπήρχαν συμμαθητές της που τα πήγαν περίφημα. Δεν μπορούμε να τα βάζουμε όλα στο ίδιο καζάνι. Μια σωστή παιδαγωγός και δει Δ/ντρια το γνωρίζει!
    Αυτό όμως που θεωρώ απαράδεκτο είναι που έβαλαν τη Δάειρα, ένα πανέξυπνο παιδί με τα μικρά και χωρίς να σας ενημερώσουν κυρίως!
    Αντί το παιδί αυτό να πηγαίνει "μπροστά", μένει στάσιμο ή πάει και πίσω. Ένα παιδί σαν τη Δάειρα που έχει τρομερά εφόδια να μεγαλουργήσει, να πάει πολύ μπροστά, μόνο καλό θα έκανε στο συγκεκριμένο σχολείο αν την πήγαιναν με τα μεγαλύτερα παιδάκια. Αυτό ακόμα και ένας άσχετος μπορεί να το σκεφτεί.
    Η "πανέξυπνη" και τόσο "τέλεια" Κυρία δεν μπόρεσε? Απερισκεψία? Κακία? Έλλειψη γνώσεων? Οτι και να είναι, είναι λάθος!
    Διαισθάνομαι ένα πόλεμο απο τη Δ/ντρια, τον οποίο δεν μπορώ να καταλάβω.
    Της έχεις δώσει πολλές ευκαιρίες πιστεύω.
    Και να της μιλήσεις δεν νομίζω να βγει κάποιο αποτέλεσμα γιατί εδώ και 1 χρόνο δεν το είδα!
    Το αντίθετο μάλιστα.
    Θα έλεγα να κάνεις την έρευνά σου, να καταλήξεις σε νέο σταθμό και να της το ανακοινώσεις.
    Όπως σου είπα και προσωπικά, να τσεκάρεις το συμφωνητικό που έχεις υπογράψει μαζί της, μην πληρώσεις κερατιάτικα.
    ...συνέχεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιστεύω απόλυτα πως δεν κάνεις λάθος και σίγουρα τα πράγματα δεν είναι καλά εκεί μέσα για τη Δάειρα συγκεκριμένα που μιλάμε.
      Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται και εδώ ξεκινήσαμε με ένα αεράκι και φτάσαμε σε φουρτούνα! Η Κυρία δεν μπόρεσε να διαχειριστεί ένα πανέξυπνο παιδί σαν τη Δάειρα και φυσικά ούτε τους γονείς της που έχουν κριτήρια και ψάχνονται.
      Για άλλους γονείς μπορεί ο συγκεκριμένος σταθμός να είναι ο τέλειος. Για σας όχι.

      Τα παιδάκια δεν είναι ευρώ....είναι ψυχούλες!!! Δυστυχώς δεν το βλέπουν όλοι αυτό.
      Δεν κάνεις λάθος Ασπασία.
      Οπότε μην αυτο-αμφισβητείσαι και βρες τον καλύτερο σταθμό για το Δαειράκι και την αδελφούλα της που σε κάποια χρονάκια θα την ακολουθήσει:)
      Είμαι σίγουρη πως εσύ και ο Θοδωρής θα πάρετε την πιο σωστή απόφαση.
      Όλα θα πάνε καλά. Σε λίγο καιρό θα έχουν φτιάξει τα πράγματα και εσύ θα τα σκέφτεσαι και θα γελάς.

      Happy thougths!!!!

      (συγνώμη για το σεντόνι!!!)

      Διαγραφή
    2. Με όλα αυτά τα σχόλια που μου έχετε γράψει και έχω διαβάσει πολύ προσεχτικά, ένα είναι σίγουρο: ότι δεν είμαι υπερβολική στο γεγονός πως κάτι δε μου πάει καλά εκεί μέσα, αφού σχεδόν όλοι σας μου χαρακτηρίζετε και τα 4 περιστατικά, αλλά και την τωρινή κατάσταση, μη αποδεκτά.
      Δημητρούλα, σκέφτομαι πολύ σοβαρά να φύγουμε. Ωστόσο είναι κάποια πρακτικά θέματα που με απασχολούν. Π.χ. μεθαύριο που θα γεννήσω και το μωρό, θα μπορώ να πηγαίνω να παραλαμβάνω τη Δάειρα κάνοντας βόλτα το μωρό με το καρότσι. Τόσο κοντά στο σπίτι μας είναι. Επίσης, το συγκεκριμένο σχολείο δέχεται παιδάκια από 6-7 μηνών. Οπότε, όταν επιστρέψω από την άδεια μητρότητας, θα μπορώ να τα πηγαίνω και τα 2 εκεί. Στην περιοχή μου υπάρχουν άλλοι 2 σταθμοί που έχω ξεχωρίσει για τώρα (οι οποίοι δέχονται από 2 ετών και πάνω μόνο), αλλά για αύριο δε θα μου κάνουν γιατί θα αναγκάζομαι το μωρό να το πηγαίνω αλλού. Και δεν μπορώ να πηγαίνω σε 2 παιδικούς. Θα με φάνε οι δρόμοι. Είμαι πολύ μπερδεμένη ρε γμτ...
      Εντωμεταξύ το παιδί μου δεν παραπονιέται. Θα μου πεις μπορεί να έχει συμβιβαστεί. Αλλά εγώ βλέπω διαφορές στη συμπεριφορά της και βήματα προς τα πίσω. Το θέμα είναι περίπλοκο.

      Σε ευχαριστώ πολύ πάντως για το σχόλιο και το encouragement :)
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  26. Ασπασία μου νομίζω πως θα έφευγα και μάλιστα πριν καν φτάσουμε στα σημερινά γεγονότα.
    Πρώτον είναι κρίμα για κάθε παιδί να γίνεται "λάστιχο" και δεύτερον είναι κρίμα για σένα - και μάλιστα στην κατάστασή σου - ν' ασχολήσε με κάτι τόσο ψυχοφθόρο.
    Σου έγραψα μόνο 3 σειρές, αλλά για μένα είναι ξεκάθαρο, αυτό θα έκανα...
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λιτσάκι μου σε ευχαριστώ πολύ! Και εγώ θα έφευγα (ή θα φύγω) αλλά το θέμα είναι λίγο περίπλοκο. Για να μην τα ξαναγράφω, αν θέλεις διάβασε τι έγραψα στη Δήμητρα (ακριβώς από πάνω σου).
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  27. Καλησπέρα, είμαι δασκάλα -δημοτικού βέβαια- σε μεγάλο ιδιωτικό της Αθήνας. Νομίζω πως από τα παραπάνω σχόλια έχεις ήδη την απάντηση στο ερώτημά σου. Και η δική μου άποψη είναι να πάρεις τη μικρή σου από εκεί οπωσδήποτε. Φρόντισε να βρεις ένα σχολείο που να έχει μια διευθύντρια με την οποία θα μοιράζεστε τις ίδιες απόψεις,μία διευθύντρια που να αγαπά τη δουλειά αυτή. Κατά τη γνώμη μου σχεδόν όλα εξαρτώνται από τη διεύθυνση, οι δασκάλες στο κάτω κάτω θα κάνουν ό,τι τους λένε σε έναν ιδιωτικό παιδικό σταθμό. Όλα θα πάνε καλά, είμαι σίγουρη.
    Φιλικά, Τζένη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Τζένη :) Αυτό σκέφτομαι και εγώ, απλά από όσους έχω επισκεφτεί είναι πολύ δύσκολο να βρω κάποιον που να με καλύπτει 100%. Σίγουρα θα υπάρχει, απλά εγώ δεν το έχω βρει ακόμη. Είναι δύσκολο να βρεις κάποιον που να σου καλύπτει όλες τις προϋποθέσεις που έχεις θέσει. Το θέμα της δ/νσης είναι πολύ σημαντικό, ωστόσο δεν είναι το μόνο. Έχω βρει ευγενέστατη δ/ντρια αλλά χάλια περιβάλλον π.χ.
      Σε ευχαριστώ πολύ. Είμαι υπό σκέψη...

      Διαγραφή
    2. Εγώ ευχαριστώ που μου απάντησες!! Θα το βρεις αυτό που θέλεις και νομίζω ότι όταν γίνει αυτό, θα το καταλάβεις από την πρώτη στιγμή.. Να χαίρεσαι την κορούλα σου, είναι πολύ γλυκιά!

      Διαγραφή
  28. Γλυκιά μου Ασπασία, καλησπέρα. Θα σου μιλήσω κι εγώ ως μαμά που έχει εμπειρία με παιδικούς σταθμούς και στα 2 μου κορίτσια. Εμάς μας είχε συμβεί το ανάποδο από το δικό σας...η μεγάλη μου κόρη ξεκίνησε παιδικό σταθμό ακριβώς στην ίδια ηλικία με τη δική σου και την επόμενη χρονιά έκλεισε το ενδιάμεσο τμήμα και το παιδί μεταφέρθηκε σε τμήμα με μεγαλύτερα παιδάκια. Ιούνιο μήνα λοιπόν μου ανακοινώνουν ότι θα πρέπει να βιαστούμε να βγάλουμε τις πάνες. Τρώω εγώ μια φρίκη άνευ προηγουμένου και ξεκινάμε την προσπάθεια. Το παιδί έφτασε σε σημείο να μην κάνει τσίσα του και να τρέχουμε στους γιατρούς να κάνουμε επώδυνες εξετάσεις για να ανακαλύψουμε αν είχαν πάθει κάποια βλάβη τα νεφρά του.
    Εννοείται ότι έγινε χαμός. Πήρα τηλέφωνο τις δασκάλες της και τους ξεκαθάρισα ότι το παιδί δεν είναι έτοιμο και ότι δεν πρόκειται να πιεστεί σε καμία περίπτωση να βγάλει τις πάνες επειδή ο σταθμός αποφάσισε ξαφνικά να μεταφέρει το παιδί μου σε μεγαλύτερη τάξη (έξαλλη η παιδίατρός μου εννοείται!).
    Εγώ όμως στάθηκα σε ένα πράγμα τυχερή. Η Νεφέλη μου πήγαινε σε ένα σταθμό όπου τόσο η διευθύντρια όσο και οι δασκάλες ήταν εξαιρετικές (και λίγα λέω). Να σημειώσω ότι επρόκειτο για Δημοτικό παιδικό σταθμό και όχι ιδιωτικό (το αναφέρω γιατί πολλά ακούγονται για αυτό το θέμα που κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι εντελώς άδικα!)
    Όπως σου έλεγα λοιπόν, είχε εξαιρετικό προσωπικό. Έμαθα πολύ αργότερα ότι ο προηγούμενος διευθυντής του σταθμού είχε έρθει στην Ελλάδα από τη Σουηδία όπου είχε εργαστεί για χρόνια και έτσι "εκπαίδευσε" το προσωπικό στα εκεί συστήματα (έτσι εξηγήθηκαν πολλά στο μυαλό μου!). Εξαιρετικές λοιπόν οι δασκάλες κατανόησαν το λάθος και προσαρμόστηκαν και παρέα (με απόλυτη συνεργασία) καταφέραμε το παιδί να βγάλει τις πάνες στο δικό του χρόνο, να ηρεμήσει και γενικώς όλα να πάνε καλά. Στη δική μας περίπτωση δεν έφταιγε ακριβώς ο ίδιος ο παιδικός σταθμός αλλά ο δήμος ουσιαστικά που είχε κάνει αυτές τις αλλαγές.
    Με όλα αυτά θέλω να πω πως δεν σε θεωρώ καθόλου υπερβολική. Εμένα το παιδί μου όταν πρωτοπήγε στο σταθμό ήταν ένα σχετικά εσωστρεφές παιδί που δυσκολεύτηκε και να προσαρμοστεί (έκλαιγε κάθε μέρα για ενάμιση μήνα και ήμουν έτοιμη να την πάρω αλλά με έπεισαν οι δασκάλες της να την αφήσω να συνεχίσει). Δεν έχω λόγια για την εξέλιξή της και αυτό φάνηκε και στο Προνήπιο πέρσι αλλά και ήδη φαίνεται στο Νήπιο φέτος. Κι εγώ απέκτησα πολύ υψηλά standards με αποτέλεσμα φέτος που άλλαξε σχολείο να βλέπω τα πράγματα πολύ πιο αυστηρά. Ήδη σε περιστατικό που αντιλήφθηκα στο Νηπιαγωγείο χώθηκα κανονικά και διορθώθηκε η κατάσταση...και πίστεψέ με ήμουν ικανή να τα κάνω όλα λίμπα για το παιδί μου.
    Για μένα λοιπόν ο παιδικός σταθμός δεν είναι απλά φύλαξη. Έτσι έμαθα τουλάχιστον με την κόρη μου. Οι σωστοί παιδικοί σταθμοί πρέπει να διδάσκουν τα παιδιά μας και να τα βοηθούν να εξελιχθούν. Και αυτό που συνέβη σε εσάς είναι το λιγότερο απαράδεκτο. Γνώμη μου είναι να την πάρεις άμεσα από τον συγκεκριμένο παιδικό σταθμό και να την πας κάπου καλύτερα. Και όσον αφορά στις ανησυχίες σου για την προσαρμογή της σε διαβεβαιώ ως μαμά ενός παιδιού που πάντα είχε αυτό το θέμα με τις αλλαγές πως δεν θα πάθει απολύτως τίποτα το κοριτσάκι σου. Σε έναν σωστό παιδικό σταθμό οι δασκάλες της θα φροντίσουν να ενταχθεί και να συμμετάσχει στα πάντα - το ίδιο συνέβη σε εμάς όταν πήγε με μεγαλύτερα παιδιά..δεν αντιμετώπισε το παραμικρό πρόβλημα προσαρμογής (πέρα από το θέμα με την πάνα το οποίο και λύθηκε).
    Ψάξε να βρεις έναν σταθμό με το κατάλληλο προσωπικό (τι σου λέω τώρα βέβαια) έστω από άλλες μαμάδες που γνωρίζεις πιθανόν. Για μένα εκεί είναι όλο το θέμα. Και επίσης ψάξε να βρεις χαμογελαστά πρόσωπα! Τα παιδάκια μας χρειάζονται χαμόγελα και είμαι σίγουρη πως το ένστικτό σου θα σε οδηγήσει στη σωστή επιλογή!
    Ζητώ συγνώμη για το σεντόνι! Εύχομαι όλα να πάνε καλά!
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ειρήνη. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τη γνώμη/ συμβουλή σου! Ο χρόνος μας σαν μαμάδες είναι πολύτιμος και εκτιμώ απεριόριστα το γεγονός ότι ανταποκριθήκατε τόσες πολλές να με βοηθήσατε με τη γνώμη σας και μάλιστα γράφοντας τόσα πολλά. Σας υπερευχαριστώ!

      Το θέμα είναι ότι το παιδάκι μου μέχρι τώρα είχε εξελιχθεί πάρα πολύ. Είναι βέβαια και στο παιδί αλλά πιστεύω ότι και ο παιδικός το βοήθησε πάρα πολύ. Έχει μάθει πάρα πολλά τραγουδάκια, έχει εξελιχθεί πάρα πολύ πνευματικά αλλά και συναισθηματικά θεωρώ. ΔΕΝ ΕΙΧΑ παράπονο ως προς αυτό. Είχα άλλα θέματα (τα κυριότερα τα ανάφερα στα 4 περιστατικά που αναφέρω) με τη δ/ντρια/ ιδιοκτήτρια. Θέματα συμπεριφοράς και νοοτροπίας. Δεν ταίριαζε η χημεία μας. Πώς να το πω. Ή είμαι πολύ απαιτητική για τα γούστα της. Τι να πω...

      Φέτος όμως είχα δείγματα ότι κάτι δεν πάει καλά με το παιδί μου. Ναι μεν μπορεί να ευθύνονται και άλλοι παράγοντες για αυτό (π.χ. τα παιδιά περνάνε φάσεις και τώρα π.χ. περνάει φάση η κόρη μου λόγω ηλικίας) όμως καταβάθος πιστεύω ότι φταίει και ο σταθμός. Και όταν διαπίστωσα ότι είναι σε τμήμα με μπεμπάκια και ότι έφυγαν οι συμμαθητές της, εξοργίστηκα!
      Το να απαιτήσω αλλαγή τμήματος είναι σίγουρα μία αποδεκτή λύση, απλά δεν ξέρω αν είναι η βέλτιστη. ΠΡΕΠΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΩ ΤΑ ΠΡΟΦΑΝΗ; Έχω χάσει την εμπιστοσύνη μου. Αυτό είναι το θέμα...

      Διαγραφή
    2. Τα προφανή προφανώς δεν είναι και τόσο προφανή για όλους Ασπασία μου. Οπότε μην αγχώνεσαι άλλο και πάρε το παιδάκι σου και πήγαινέ το σε έναν καλύτερο σταθμό. Η χημεία κατά τη γνώμη μου είναι πολύ σημαντική γιατί θα νιώθεις κι εσύ ήσυχη. Και πάλι λέω...το ένστικτο της μάνας είναι αλάνθαστο. Ακολούθησέ το!

      Διαγραφή
    3. Αυτό σκέφτομαι ώρες-ώρες. Ότι όσες φορές έχω αμφισβητήσει τον εαυτό μου στη ζωή μου σε πράγματα που έχω χαλαστεί (έλεγα μήπως είμαι υπερβολική, μήπως εγώ τα βλέπω λάθος, μήπως είμαι καχύποπτη, μήπως μήπως μήπως...), τελικά αποδείχτηκε ότι κακώς έκανα. Το ένστικτό μου είναι αλάνθαστο. Πόσο μάλλον τώρα που είμαι μάνα και πρόκειται για το παιδί μου...
      Φιλάκια και καλημέρα!

      Διαγραφή
  29. καλη μ φιλη....εχω τελειωσει βρεφοκομια και ειμαι μανα δυο παιδιων σου συνιστω να την αλλαξεις οποσδηποτε παιδικο σταθμο...η σταση της κυριας ειναι απαραδεκτη εγω αυτο θα κανα για το παιδι μου ....ειναι υποχρεωση του νιπιαγωγου να βοηθησει στη κοινονικοποιηση του παιδιου ,την πνευματικη συναισθηματικη και νοητικη του εξελιξη και αναπτυξη του...με λιγα λογια φιλεναδα αλλαξε την οποσδηποτε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλη μου σε ευχαριστώ πολύ! Για να μην τα ξαναγράφω, θα κάνω copy-paste αυτό που έγραψα στην Ειρήνη παραπάνω:

      Το θέμα είναι ότι το παιδάκι μου μέχρι τώρα είχε εξελιχθεί πάρα πολύ. Είναι βέβαια και στο παιδί αλλά πιστεύω ότι και ο παιδικός το βοήθησε πάρα πολύ. Έχει μάθει πάρα πολλά τραγουδάκια, έχει εξελιχθεί πάρα πολύ πνευματικά αλλά και συναισθηματικά θεωρώ. ΔΕΝ ΕΙΧΑ παράπονο ως προς αυτό. Είχα άλλα θέματα (τα κυριότερα τα ανάφερα στα 4 περιστατικά που αναφέρω) με τη δ/ντρια/ ιδιοκτήτρια. Θέματα συμπεριφοράς και νοοτροπίας. Δεν ταίριαζε η χημεία μας. Πώς να το πω. Ή είμαι πολύ απαιτητική για τα γούστα της. Τι να πω...

      Φέτος όμως είχα δείγματα ότι κάτι δεν πάει καλά με το παιδί μου. Ναι μεν μπορεί να ευθύνονται και άλλοι παράγοντες για αυτό (π.χ. τα παιδιά περνάνε φάσεις και τώρα π.χ. περνάει φάση η κόρη μου λόγω ηλικίας) όμως καταβάθος πιστεύω ότι φταίει και ο σταθμός. Και όταν διαπίστωσα ότι είναι σε τμήμα με μπεμπάκια και ότι έφυγαν οι συμμαθητές της, εξοργίστηκα!
      Το να απαιτήσω αλλαγή τμήματος είναι σίγουρα μία αποδεκτή λύση, απλά δεν ξέρω αν είναι η βέλτιστη. ΠΡΕΠΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΩ ΤΑ ΠΡΟΦΑΝΗ; Έχω χάσει την εμπιστοσύνη μου. Αυτό είναι το θέμα...

      Διαγραφή
  30. κορίτσια τα είπατε ΟΛΑ.παρε τη μικρή σε αλλο παιδικό να βρεις την υγειά σου...πολυ βαβούρα κι ερχετε κι άλλο! επιβάλετε να είστε ΟΛΟΙ ευτυχισμένοι! =D καλή επιτυχία στο νεο παιδικό(το νιώθω....εισε ήδη εκεί....);)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. hariclaki, μη μου πεις ότι κάθισες και διάβασες όλα αυτά τα σχόλια;;;;;;;;!!!!
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το ενδιαφέρον σου και πάνω από όλα για το χρόνο σου!
      Είμαι λες; Για να δούμε...

      Διαγραφή
  31. Καλησπέρα και απο εμένα, ο πασάς μου είναι το Μάιο 2011 γεν. κατα τη διαρκεια της εγκυμοσύνης μου σε εκείνον η πριγκίπισσα πήγε για 2η χρονιά παιδικό την πρώτη ήταν σε ιδιωτικο και ξεκίνησε 21 μηνών και όλα ήταν αψογα, τη δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τη χρονιά που ήμουν έγκυος δηλαδή την πήγαμε στο δημόσιο που ήταν στην περιόχη μας, για να είναι πιο κοντά μας αφου εγώ τους πρώτους μήνες ήμουν στο κρεβάτι, περιττό να σου πώ ότι με το Καλημέρα σας ξεκίνησαν τα προβλήματα και οι παρατηρήσεις και όλα γινόταν πάντα όταν τη πηγαινα ή την έπερνα εγώ , μετά της 2 εβδομάδες ήθελα να τη πάρω να φύγουμε και η πεθερά μου και ο σύζυγος έλεγαν γιατί να τους κάνουμε τη χάρη , επιρεάστηκα, κακό αυτό παρόλο που πήγε και η πεθερά μου και τους απείλησε οτι θα πάει το σύμβουλο , το θέμα έιναι ότι το μονο που έγινε ήταν να μειώσουν λίγο ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΕ ΑΝΤΙΧΤΥΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟΥ και αυτό φάνηκε οταν πήγε προνήπιο και νήπιο τώρα είμαστε 1η Δημ
    ο πασας πάει παιδικο απο 14 μηνών εννοείτε στην πόλη και εάν δεν τον επερναν προτιμούσα να τον κρατησω σπίτι και να μη δουλέψω παρά να τον στέιλω εκει, με τιποτα ., αυτά είναι τα προσωπικά μας βιώματα απο παιδικούς , χωρίς να θέλω να σε επιρεάσω, Η ευτυχία των παιδιών μας πρέπει να μπάινει πάνω απόλα ε΄τσι πιστεύω , καλή αποφαση σου εύχομαι , απο xiotiko.blogspot.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο. Η ευτυχία των παιδιών μας πάνω από όλα!
      Σε ευχαριστώ φίλη μου!

      Διαγραφή
  32. διάβασα την ανάρτηση ,αλλά δεν διαβασα τα σχόλια ,οπότε δεν ξέρω αν εχουν ειπωθεί αυτα που θα πω .... δε θα μεινω στα 4 περιστατικά ,αλλά μόνο στο τελευταίο που θεωρώ απαράδεκτο!
    εχω διδυμα αγόρια ,που πήγαιναν παιδικό απο 2 χρονών ,όπως και των αδερφων μου τα παιδιά πήγαιναν παιδικό από 9 μηνών! Αυτό ποτέ δεν το εχω ξανακουσει ,ακομα και στον χειροτερο παιδικό σταθμό! τα τμήματα δημιουργούνται σύμφωνα με το έτος γέννησης κυρίως στην τωρινη ηλικία της κόρης σου! Έχω δει το βιντεάκι που η μικρη λέει το παραμυθάκι και πράγματι έχεις ξεχωριστο παιδί!
    Όμως ,επειδή και ο μεγάλος μου γιος ήταν έτσι ,ποιος νομίζεις πως ευθύνεται για την ωριμότητα του παιδιού σου ;; Εσύ και μόνο εσύ! Θέλω λοιπόν να σου πω ,πως δεν υπάρχει ο τέλειος σταθμός ,πως όσο περισσοτερα προγραμματα και να σου παρουσιάζει ,όσο καθαροτερος κι αν σου φαινεται από άλλους ,όσα πτυχια και σεμινάρια περισσοτερα εχει απο άλλους δε σημαίνει απολύτως τίποτα!
    υπάρχουν σταθμοί μικροί ,που δε σου γεμίζουν το μάτι αλλά θαυματουργοί !
    Κανένας σταθμός δε θα κάνει το παιδί σου ιδιοφυία ,αν εσύ στο σπίτι δεν ασχοληθείς με το παιδί !
    σε αυτο το σταθμο εχει δημιουργηθει αρνητικό κλιμα ,απο τις παρατηρησεις σου (όσο κι αν εσυ νομιζεις πως εχεις δίκιο) και όσο κι αν σου ζήτησαν συγνώμη ,θα εξακολουθείς να έχεις γιατι είσαι πολυ επιφυλακτική απέναντί τους!
    οι παιδικοί στην Αθηνα σας εκμεταλλεύονται (οι περισσοτεροι) λόγω ανάγκης!
    κακώς ,για εμένα ,που έγραψες εκεί το παιδί ,μόνο και μόνο απο το συμβάν της γιορτής ,αφού εστω κι αν δεν επρεπε να το βάλουν στη γιορτη ,είπες πως ξύνισαν τα μουτρα της επειδή το παιδάκι ανέβηκε στη σκηνή!
    Αυτά είναι απαράδεκτα για παιδάκια 2 - 3 χρονών!
    τα είπα και λίγο μπερδεμένα ,να με συγχωρείς ,αλλά απορω πραγματικά γιατι ζητάς τη συμβουλή άλλων εφόσον μόνο από την περιγραφή σου φαίνεται ένα αρνητικό κλιμα ,φαντάσου να το ζεις κιόλας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νάσια, σε ευχαριστώ πολύ για τη γνώμη/ συμβουλή σου! Ζητάω τη γνώμη σας γιατί αρχικά ήθελα να δω μήπως τελικά είμαι υπερβολική, περίεργη, παράλογη, πολύ απαιτητική, μήπως γενικά δεν ήταν και τόσο στραβός ο γιαλός απλά μήπως αρμένιζα εγώ στραβά. Όμως εδώ φαίνεται ότι όλοι σας ασπάζεστε τη δική μου οπτική των πραγμάτων => άρα είναι στραβός ο γυαλός. Αυτό ήταν το ένα θέμα.
      Το άλλο θέμα είναι ότι ναι μεν αυτά που έχω είναι θέματα, ωστόσο είναι θέματα που θα με κάνουν να πάρω το παιδί μου από το σταθμό; Ή μήπως να μιλήσω μαζί της, να απαιτήσω, να διεκδικήσω;
      Από την άλλη σκέφτομαι ότι ενδεχομένως η αλλαγή σταθμού είναι η μόνη λύση, γιατί δε χρειάζεται να μπαίνω συνεχώς στη διαδικασία να διεκδικώ τα αυτονόητα.
      Με το περιστατικό της γιορτής σκεφτήκαμε πολύ σοβαρά να φύγουμε. Όμως ήταν μέση της χρονιάς και επίσης στην περιοχή μας και σε μία λογική απόσταση από το σπίτι μας δεν είχα βρει έναν άλλον σταθμό που να με ικανοποιεί ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΧΕΤΑΙ ένα παιδί κάτω από 2 χρονών (οι περισσότεροι δέχονταν από 2 ή 2μιση και πάνω). Οπότε είπαμε να δώσουμε ακόμη μία ευκαιρία στην κυρία αφού μετανόησε και ζήτησε συγγνώμη. Και όχι επειδή άκουσα το συγγνώμη (δεν είναι εγωιστικό το ζήτημα) απλά επειδή σκέφτηκα ότι μάλλον κατάλαβε το λάθος της και άλλαξε στάση. Οπότε για αυτό καθίσαμε.
      Το φετινό όμως, ότι έδιωξε όλους τους ΣΥΝΟΜΙΛΗΚΟΥΣ (εννοώ της ίδιας χρονιάς γέννησης) συμμαθητές της στο πιο πάνω τμήμα και την έχει αφήσει πίσω μόνη της, με έχει τσατίσει πολύ.

      Διαγραφή
    2. επίσης φαντάζομαι πως οι τιμές εκει είναι πολύ ακριβές....αν εχεις τη δυνατότητα ,θα σου έλεγα να βρεις μια γυναικα και να εχεις το παιδάκι σπίτι...με την κρίση μπορεις να βρεις γυναικα που να χρειαζεται το ποσό που δίνεις στον παιδικό ,να πάρεις συστασεις γι αυτην ή να σκεφτεις κάποια γνωστη σου και άνθρωπο εμπιστοσύνης! Στο λέω ,και ειμαι απολυτως σιγουρη γι αυτο ,ο καλύτερος παιδικός δεν προσφερει τίποτα στο παιδί,εκτος της παρεας με παιδάκια! τραγουδακια ,παραμυθακια ,βλέπω μαθαινει κι απο εσενα (ειναι πανέξυπνη ,δεν πρόκειται να μείνει πίσω τέτοιο παιδί)και όταν πάει του χρονου ή προνηπιο θα ειναι σε θεση να σου μεταφερει καλύτερα τι γινεται στο σχολειο...φανταζομαι όμως πως μπορει και να το έχεις ψαξει...

      Διαγραφή
  33. Καλησπέρα.
    Διάβασα την ανάρτησή σου και τα αρχικά σχόλια (επειδή όμως πολλά ήταν μακροσκελή, παρέλειψα τα υπόλοιπα). Κι επειδή ζήτησες ανατροφοδότηση, είπα να σου πω κι εγώ την άποψή μου. Δεν είμαι παιδαγωγός μεν, είμαι όμως ψυχολόγος. Και αποφάσισα να σου απαντήσω μέσω μίας βασικής ερώτησης: Πώς νιώθει το κοριτσάκι σου σε αυτόν τον παιδικό σταθμό; Το έθιξες, νομίζω, στο τέλος της δημοσίευσής σου. Προσωπικά, δε θα σκεφτόμουν περισσότερα για να πάρω την απόφασή μου.
    Ελπίζω να πάνε όλα καλά. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα χρειαζόμουν και μία γνώμη ψυχολόγου! Σε ευχαριστώ για τη συμβουλή.
      Αν και φαντάζομαι ότι η ερώτηση είναι ρητορική (με την έννοια ότι χρειάζεται να την απαντήσω μόνη μου) θα πω ότι το κοριτσάκι μου το αισθάνομαι ότι βαριέται εκεί. Κατά τα άλλα δε μπορώ να πω ότι κακοπερνάει (από άποψη μεταχείρισης). Η δασκάλα του είναι πολύ καλή. Την έχω κατασυμπαθήσει. Ωστόσο, το γεγονός ότι είναι σε τμήμα με πολύ μικρότερα παιδιά την κάνει να μιμείται συμπεριφορές τους και αντί να κάνει βήματα προς τα εμπρός, διαπιστώνω πισωγυρίσματα. Και είναι και τα περιστατικά με τη δ/ντρια (έχω αναφέρει τα πιο σημαντικά κατά τη γνώμη μου) που με έχουν θορυβήσει πολύ.
      Τείνω προς την απόφαση να φύγω. Ωστόσο έχω και σοβαρά πρακτικά ζητήματα που με απασχολούν. Σε λίγο καιρό θα γεννήσω το 2ο παιδάκι μου οπότε σε 1 χρόνο και κάτι, θα χρειαστεί να το πάω και αυτό σε βρεφονηπιακό. Επομένως, πρέπει να βρω μία λύση που να είναι και για παιδιά μικρότερων των 2-2μιση ετών. Αυτή τη στιγμή αυτούς που έχω υποψήφιους, δέχονται από 2 και πάνω. Επομένως τι θα κάνω στο άμεσο μέλλον; Θα πηγαίνω τα παιδιά μου σε διαφορετικά σχολεία; Ρητορικό το ερώτημα...

      Διαγραφή
    2. Γειά σου και πάλι, μαμά της Δαείρας (πολύ ωραίο όνομα έχει η μικρή σας, παρεμπιπτόντως). :-)
      Συμπληρώνω, σε όσα έγραψα παραπάνω: το να βαριέται ένα παιδάκι, σημαίνει ότι δεν παίρνει επαρκή ή κατάλληλα ερεθίσματα. Το να "κακοπερνάει" δε σημαίνει μόνο ότι αδιαφορούν για αυτό, ή το χτυπούν, ή του μιλούν άσχημα. Θεωρώ πως και όταν ανακόπτεται η εξέλιξή του, η ωρίμανσή του, ένα παιδί κακοπερνάει. Με την έννοια ότι η φροντίδα που του παρέχεται δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του, με αποτέλεσμα να αρκείται σε λιγότερα από όσα χρειάζεται. Μην υποτιμάς τη βαρεμάρα σε αυτή την ηλικία. Τώρα είναι η εποχή για να "πετάξει" η φαντασία της, η δημιουργικότητά της, να κινητοποιηθεί το δυναμικό της, να βάλει βάσεις για το πώς θα αντιμετωπίζει τον κόσμο και τον εαυτό της μέσα σε αυτόν. Όχι για να βαριέται.
      Πιστεύω πως το περιβάλλον του συγκεκριμένου παιδικού σταθμού δε συμπίπτει με εκείνο που είχες στο μυαλό σου, όταν ονειρευόσουν να προσφέρεις στο παιδί σου "το καλύτερο". Από εκεί και πέρα ελπίζω οι όποιες τυχόν υποχωρήσεις κάνετε (γιατί αντιλαμβάνομαι τα πρακτικά προβλήματα) να έχουν ως αποτέλεσμα τον καλύτερο δυνατό συμβιβασμό ανάμεσα στο εφικτό και το ευκταίο.
      Καλή συνέχεια. :-)

      Διαγραφή
    3. Σε ευχαριστώ γλυκιά μου. Σε ευχαριστώ πολύ που ξαναμπήκες στο blog και που είχαμε αυτόν τον μικρό διάλογο. Λαμβάνοντας υπόψη την επαγγελματική σου ιδιότητα, μπορώ να πω ότι η συμβουλή σου έχει μία ιδιαίτερη βαρύτητα για εμένα. Χαίρομαι που η δική σου οπτική συντάσσεται με τις σκέψεις που έχω ήδη κάνει καθώς επίσης και με τις σκέψεις των περισσοτέρων μαμάδων που μου έγραψαν τη γνώμη τους. Τελικά από ότι αποδεικνύεται και μου επιβεβαιώνετε όλες σας, ο γιαλός είναι στραβός. Εγώ μια χαρά αρμενίζω.


      Σε ευχαριστώ πολύ και πάλι. Και για το όνομα της μικρής. Μία μικρή διόρθωση: είναι Δάειρα. Όχι Δαείρα. Ελπίζω και τώρα να σου αρέσει το ίδιο!
      Και αν τυχόν έχεις χρόνο και διάθεση και θα ήθελες να δεις για ποιο λόγο την ονομάσαμε έτσι και τι σημαίνει το συγκεκριμένο όνομα, μπορείς να διαβάσεις αυτή μου την ανάντηση (κάνεις copy-paste το παρακάτω link στον browser που χρησιμοποιείς):

      http://www.mylovablebaby.com/2012/08/blog-post_7.html

      Διαγραφή
    4. Σε ευχαριστώ για την παραπομπή, γιατί με ενδιαφέρουν πολύ τα ιδιαίτερα ονόματα. Σου το εξηγώ εκτενώς στο σχόλιο που σου άφησα στην ανάρτησή σου εκείνη, την οποία ήδη διάβασα. :-)
      Χαιρετώ!

      Διαγραφή
  34. Στοργική μαμά, Ασπασία μου,πολύ προβληματίστηκα από τη συμπεριφορά της κυρίας.Η όλη στάση της από την αρχή έχει πολλά μείον. Μου δίνει την εντύπωση ότι πέφτει σε σοβαρά ατοπήματα που δεν αρμόζουν σε μια υπεύθυνη για τη διαπαιδαγώγηση μικρών παιδιών. Είναι αναφέρετο δικαίωμα τού κάθε γονιού να προασπίζεται τη σωματική και ψυχική υγεία του παιδιού του και μάλιστα όταν αυτό βρίσκεται σε μια τόσο μικρή ηλικία, όπως η γλυκιά μας ,Δαειρούλα!
    Όλα τα περιστατικά που περιγράφεις πιστοποιούν ότι η συμπεριφορά της κυρίας είναι αδικαιολόγητη.Ίσως θεωρεί ότι σας κάνει και τη χάρη να φιλοξενεί το παιδί κάθε εργαζόμενης μητέρας στο σταθμό της. Ξεχνάει ότι ″είναι και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια″ όπως λέει και ο λαός μας.
    Το πρώτο που θα έπρεπε να διαθέτει είναι το να συνεργάζεται με τους γονείς και όχι να τους βλέπει με καχυποψία. Θα έπρεπε να είναι πιο ευγενική και να σέβεται περισσότερο τους γονείς και όχι να μιλάει με τέτοιο τρόπο, όταν προσπάθησες να κάνεις διάλογο μαζί της! Από εσάς ζήτησε συγγνώμη έστω και επιφανειακά, γιατί ,αν το εννοούσε, θα είχε αλλάξει συμπεριφορά απέναντί σας, από τη Δάειρα ζήτησε; Μπόρεσε να καταλάβει πώς ένιωσε το παιδάκι, όταν το κατέβασε από τη σκηνή; Ή θεωρεί ότι δεν καταλαβαίνουν τα μικρά παιδιά λόγω ηλικίας τη συμπεριφορά των μεγάλων και μάλιστα όταν αυτοί είναι οι δάσκαλοί τους; Αν θεωρεί κάτι τέτοιο δεν κάνει για παιδαγωγός!
    Ακόμη μια σοβαρή της παράλειψη είναι ότι δε σας ενημέρωσε ότι απομονώνει τη Δάειρα από τα παιδάκια που ήταν μια χρονιά μαζί τους. Τα όρια για την ένταξη σε τμήμα δεν είναι απόλυτα. Λαμβάνεις υπόψη και το τι μπορεί να κάνει το παιδάκι. Είμαι σίγουρη ότι η Δάειρα θα νιώθει ανιαρά στο τμήμα που περιγράφεις γι αυτό ,αν δεν της αλλάξεις παιδικό, να της αλλάξεις το τμήμα.
    Συμπεραίνω με βάση την περιγραφή σου ότι η κυρία έχει εγωισμό και αυταρχισμό όχι μόνο απέναντι στους δασκάλους, που φαίνεται να τον υφίστανται εφόσον η ανεργία έχει φτάσει στα ύψη, αλλά και απέναντι στους γονείς. Δεν νομίζω να συμβαίνει αυτό μόνο απέναντι σε σένα.
    Αγαπημένη μου, Ασπασία, δεν αξίζει να συγχύζεσαι από τέτοιες συμπεριφορές, αλλά ούτε και να επιτρέπεις να μεταχειρίζονται το παιδί σου όπως θεωρεί ο καθένας συμφερότερο για τον εαυτό του. Καταλαβαίνεις τι εννοώ στην προκειμένη περίπτωση! Να είσαι ψύχραιμη και να μην αγχώνεσαι! Μη ξεχνάς ότι εγώ είμαι στη διάθεσή σου, όταν και όσο με χρειαστείς.
    Σε αγαπώ πολύ
    Η μαμά σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαμά, εμείς τα είπαμε στο τηλ. Μην τα γράφω και εδώ! Το μόνο που θα γράψω είναι ότι η αρχική (κακή) εντύπωση που αποκόμισες εκείνη τη μέρα που πήγαμε μαζί να πάρουμε τη Δάειρα από το σταθμό, ήταν τελικά σωστή. Δε θα επεκταθώ περισσότερο.

      Διαγραφή
  35. Κάτι άσχετο, πόσο γλυκιά είναι η μαμά σου!!! :)

    Τρελοτουρίστρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ Τρελοτουριστάκι :) Παρεπιπτόντως, η μαμά μου είναι παιδαγωγός. Λαμβάνοντας υπόψη την παιδεία που έχω πάρει μέσα στην οικογένειά μου έχοντας τη μαμά μου ως πρότυπο παιδαγωγού από τη μία και ούσα εγώ η ίδια μαμά που θέλει να προστατεύσει το παιδί της από την άλλη (όπως όλες οι μαμάδες), μάλλον έτσι εξηγούνται οι υψηλές (μη αναφέρω τον όρο λογικές) απαιτήσεις μου στο πώς θα έπρεπε να συμπεριφέρεται μία νηπιαγωγός (στην προκειμένη περίπτωση η κυρία).
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  36. Ασπασία, διαβάζοντας μόνο δειγματοληπτικά κάποια σχόλια (και όχι όλα αφού είναι πάρα πολλά και μακροσκελή) ένα θα πω: ταυτίζομαι απόλυτα με όσα έγραψαν όλες οι φίλες αναγνώστριες που διάβασα (φαντάζομαι και οι υπόλοιπες που δε διάβασα θα έχουν αντίστοιχη γνώμη). Το καλύτερο που έχεις να κάνεις για το παιδί σου είναι να το πάρεις από αυτόν τον σταθμό. Ακόμη και τώρα να έβρισκες μία λύση που σε ικανοποιούσε εκεί ώστε να μην το αλλάξεις, κάτι άλλο θα συμβεί στο μέλλον. Μην παίζεις με την ψυχική, συναισθηματική και πνευματική υγεία του παιδιού σου. Τα δείγματα που έχεις είναι αρκετά για να σε κάνουν να προβληματιστείς και να αλλάξεις σταθμό.
    Αναμένουμε νεότερα. Όχι τίποτα άλλο, αλλά αισθανόμαστε το Δαειράκι σαν πολύ κοντινό μας πρόσωπο (όσο την έχουμε γνωρίσει μέσα από το blog σου) και νοιαζόμαστε για αυτήν.
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Να πάρεις το παιδί σου απο εκεί....
    Μαμά δεν είμαι , είμαι όμως δασκάλα.
    Ολα τα περιστατικά που αναφέρεις είναι πολύ σοβαρά....
    Στη σχολική γιορτή πάντα συμμετέχουν όλοι οι μαθητές μου ( εκτός αν τους έχω μοιράσει σε Χριστούγεννα, Πολυτεχνείο κτλ)
    Εχει τύχει παιδί να μην ανοίξει το στόμα του. Ηταν εκεί όμως πάντως στη σκηνή , δίπλα σε όλα τα άλλα. Και μιλάω για παιδιά πάνω απο 6 ετών.
    Πόσο μάλλον ένα μικρό παιδάκι όπως η κορούλα σου

    Γιατί νιώθω πως σου κάνει πόλεμο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Το ξέρω ότι άργησα να δω την ανάρτηση, αλλά δεν μπορώ να μην σχολιάσω. Γενικά, δεν θέλω να είμαι κάθετη στις απόψεις μου, αλλά αυτή τη φορά θα κάνω μια εξαίρεση και θα σου πω να πάρεις το αγγελούδι σου από εκεί το συντομότερο δυνατόν. Τα περιστατικά που περιγράφεις μόνο απαράδεκτα μπορώ να τα χαρακτηρίσω. Μην περιμένεις να παραδεχτεί τίποτα η "κυρία". Άλλωστε, η γνώμη της δεν πρέπει να έχει και καμία σημασία από τη στιγμή που βλέπεις με τα μάτια σου ότι υπάρχει πρόβλημα. Σημασία έχει να νιώθεις ότι αφήνεις το παιδάκι σου σε καλά χέρια και όχι να αναρωτιέσαι αν θα βρεις δαγκωματιές στο προσωπάκι του ή αν θα του επιτρέψουν να συμμετάσχει στη γιορτή λόγω ηλικίας (έλεος!!!). Εύχομαι να πάρεις την καλύτερη απόφαση για σένα και την κουκλίτσα σου!
    Σε φιλώ γλυκά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Την άποψή μου στην έχω πει και αλλου. Αυτό που ήθελα να πώ είναι οτι μέσα απο την ανάρτηση σου δόθηκε η ευκαιρία να γίνει μία καταπληκτική ανταλλαγή ιδεών πολύ χρησιμη για κάθε γονιό που έχει παιδί σε αυτές τις ηλικίες. Εύχομαι τα καλυτερα για την Δαειρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Τι να σου σου πω κορίτσι μου...σε νιώθω όσο δεν μπορείς να φανταστείς. Εμένα ο μικρούλης μου πηγαίνει ιδιωτικό παιδικό από 9 μηνών και γενικά είμαι ευχαριστημένη... αν και κάποιες φορές έχει τύχει το παιδί να μου έρθει χτυπημένο στο σπίτι και πολύ απλά το πρόβλημά μου είναι ότι δεν μου λένε πως χτύπησε το παιδί, και συγκεκριμένα μια φορά έγινες χαμός γιατί όταν πήγα να τον πάρω μου τον δώσανε με τα μαλλάκια μέσα στα μάτια του και πως κάνω να του τα πάω στην άκρη, βλέπω ότι είχε μια πληγή στο κεφάλι. Και επειδή εκείνη την ώρα που το είδα έτυχε να μιλάω με την ιδιοκτήτρια (άλλες φορές το καταλαβαίνω αφού έχουμε πάει σπίτι, οπότε ο καλός μου, μου λέει πως δεν έγινε και κάτι), την ρωτάω πως το έπαθε αυτό και μου απαντάει ότι χτύπησε μόνος του το κεφαλάκι του στο προσκέφαλο της κούνιας του. Το θέμα δεν ήταν ότι χτύπησε, πραγματικά, αλλά ότι πήγανε να το καλύψουν βάζοντας τα μαλλάκια μες τα μάτια του. Θεωρώ ότι από τη στιγμή που τους εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας, θα πρέπει να έχουμε μια ειλικρινή σχέση. Θέλω, απαιτώ να μου λένε οτιδήποτε έχει σχέση με το παιδί μου και στην τελική, επειδή τα έχω πάρει, τους πληρώνουμε για αυτόν το λόγο. Γιατί δηλαδή να φτάνουμε σε σημείο να αμφισβητούμε τον ίδιο μας τον εαυτό μας ή να φοβόμαστε ότι είμαστε υπερβολικές, επειδή θέλουμε το αυτονόητο για τα παιδιά μας. Απαράδεκτο! Νομίζω ότι πρέπει να κάνεις αυτό που εσύ θεωρείς σωστό για το παιδάκι σου αλλά και για σένα την ίδια για να ηρεμήσει η ψυχούλα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts