9.9.12

Emotions/ thoughts: Πώς αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε βρεφονηπιακό/ παιδικό σταθμό



Οι διακοπές τελείωσαν, ακόμη και για τους πιο αργοπορημένους σαν και εμάς που εξαντλήσαμε το καλοκαίρι εκτός σπιτιού. Τρεις μήνες εκτός ήταν αρκετοί για να μην μπορώ να φέρω το σπίτι στα ίσια του. Μία εβδομάδα μετά την επιστροφή μας υπάρχουν πράγματα που δεν έχουν τοποθετηθεί στη
θέση τους, υπάρχουν πλυντήρια που δεν έχουν "μπει", υπάρχουν εξωτερικές δουλειές που δεν έχουν διεκπεραιωθεί και επίσης υπάρχει ένας σωρός από φακέλους λογαριασμών που δεν έχουν καν ανοιχτεί. Αιτίες;
[α] Αξιόλογη προσπάθεια προσαρμογής στη νέα πραγματικότητα (επιστροφή στο γραφείο μετά από 15μηνη απουσία). Λέω 'αξιόλογη προσπάθεια' γιατί μετά από ένα 8ωρο στη δουλειά αδυνατώ να βρω το κουράγιο να δουλέψω στο σπίτι. Έρχομαι και ασχολούμαι ΜΟΝΟ με τη μικρή.

[β] Πανικόβλητη προσπάθεια εύρεσης λύσης για να "παρκάρω" την μπεμπούλα για όσο ο μπαμπάς της και εγώ βρισκόμαστε εκτός σπιτιού. Λέω 'πανικόβλητη προσπάθεια' γιατί ΕΠΡΕΠΕ να βρεθεί λύση μέχρι το τέλος της προηγούμενης εβδομάδας.

Δε θα επεκταθώ στη δυσκολία προσαρμογής μου στη νέα (εργασιακή) πραγματικότητα μετά από 15 μήνες απουσίας. Θα μου πάρει χρόνο μεν ψυχικό σθένος δε, αλλά θα κάνω την καρδιά μου πέτρα και θα το αντέξω. Μπορώ να κάνω διαφορετικά; Μπορώ να προσπαθήσω να παίξω κανένα Joker με την ελπίδα..."και αν μου κάτσει;". Μέχρι να γίνει αυτό όμως θα υπομείνω το γραφείο μου.

Με το παιδί μου όμως έπρεπε να βρω λύση άμεσα. Το μισό καλοκαίρι το πέρασα με την  προετοιμασία της νεραϊδένιας μας βάπτισης και το άλλο μισό προσπαθούσα να έρθω στα ίσια μου και να ξεκουραστώ. Κουράστηκα πολύ φέτος. Πάρα πολύ θα έλεγα! Το φθινοπωρο-χειμωνα-άνοιξη κουράστηκα και το καλοκαίρι ΔΕΝ ξεκουράστηκα. Αυτούς τους 15 μήνες που "καθόμουν" με άδεια μητρότητας, όλα τα έκανα εκτός από το να κάθομαι. Το μεγάλωμα ενός παιδιού και ειδικά ο πρώτος καθοριστικός και πολύ απαιτητικός χρόνος της ζωής του είναι η πιο ιερή και δύσκολη εργασία για εμάς τις γυναίκες. Βέβαια, μόνο οι μαμάδες μπορείτε να με καταλάβετε 100%. Ή μάλλον καλύτερα, μόνο οι μαμάδες που δεν έχετε βοήθεια από γιαγιά, νταντά κλπ

Οπότε, φέτος το καλοκαίρι, δεν μπορώ να πω ότι έφτασα στα επιθυμητά επίπεδα ξεκούρασης που θα ήθελα...ξέρετε...σε αυτά που λες κάποια στιγμή: "φτάνουν πια οι διακοπές, καιρός να επιστρέψουμε σπίτι". Όχι όχι...αυτό δεν το είπα ούτε μια στιγμή. Χρειαζόμουν και άλλες διακοπές καθώς οι διακοπές που έκανα ήταν μόνο κατ' όνομα. Εντάξει...δε λέω...είχα μοιραστεί τη φροντίδα της μικρής με τους παππούδες και τις γιαγιάδες και τους θείους και τις θείες αλλά....(πάντα υπάρχει ένα "αλλά")..δεν μπορεί ένας Αύγουστος (και ειδικά όταν μάζεψα και άνοιξα βαλίτσες 6 φορές) να υποκαταστήσει την πολύμηνη κούραση που πέρασα. Τέλως πάντων...Και του χρόνου να είμαστε καλά.

Για να μην μακρυγορώ, είχαμε μείνει στο ότι έπρεπε να βρεθεί μία λύση για το παιδί άμεσα. Γιατί
ξαφνικά έπρεπε και οι δύο μας να εργαστούμε και λύση για τη μικρή δεν είχαμε φροντίσει να βρούμε νωρίτερα. Το αμελήσαμε εσκεμμένα. Λέγαμε, "έλα μωρέ, κάτι θα κάνουμε μόλις επιστρέψουμε" και αρκεστήκαμε στο να μην κάνουμε τίποτα πριν το καλακαίρι αλλά και ούτε μέσα στο καλοκαίρι.

Κατ' αρχήν, ο μπαμπάς της και εγώ θα έπρεπε να ξεκαθαρίσουμε τι ακριβώς θέλαμε. Δεν είχαμε ξεκαθαρίσει αν επιθυμούσαμε απλώς φύλαξη, η οποία συνήθως γίνεται από γιαγιάδες ή παιδαγωγούς στο σπίτι, ή αν επιδιώκαμε την ένταξη του παιδιού μας στο περιβάλλον του παιδικού σταθμού και την πρώιμη κοινωνικοποίησή του, με ότι αυτά που προανέφερα συνεπάγονται.  Γιαγιά, νταντά ή παιδικός σταθμός; Ένα ερώτημα που μας απασχόλησε πολύ τις τελευταίες ημέρες αλλά βρήκαμε λύση άμεσα. Μπορούσαμε να κάνουμε και αλλιώς; Home alone για την μικρή "δεν παίζει" έτσι κι αλλιώς. Οπότε, σκεφτήκαμε τα υπέρ και τα κατά...το σκεφτήκαμε από εδώ...το σκεφτήκαμε από εκεί και καταλήξαμε παιδικό σταθμό.

Γιαγιά δεν παίζει (ούτε η μία ούτε η άλλη) για πολλούς και διάφορους λόγους. Η μεγάλη (χιλιομετρική) απόσταση είναι ο κυριότερος. Καμία από τις δύο γιαγιάδες δεν είναι κοντά μας, οπότε η λύση της γιαγιάς δεν ήταν καν επιλογή για εμάς. Βέβαια και να ήταν δεν ξέρουμε αν θα επιλέγαμε αυτή τη λύση, αλλά αφού δεν είναι, δεν αξίζει να το συζητάμε καν. Πάμε παρακάτω.

Η νταντά δεν παίζει σαν λύση επίσης (για εμάς εννοώ). Οι λόγοι πάρα πολλοί με κυριότερο το ότι  η επιλογή της κατάλληλης νταντάς είναι δύσκολη υπόθεση καθώς απαιτεί χρόνο (που δεν είχα), έρευνα (που θέλει χρόνο που...δεν είχα), ακονισμένο ένστικτο (που έχω...αλλά τι να το κάνεις εάν δεν έχεις τα προηγούμενα δύο) και είναι μια διαδικασία που δημιουργεί στρες (που δεν θέλω να έχω). Γενικά είμαι δύσκολος άνθρωπος με την έννοια του πολύ απαιτητικού και ειδικά σε θέματα που αφορούν το παιδί μου αυτό το 'χάρισμά' μου πολλαπλασιάζεται.

Πολύ δύσκολα μπορώ να εμπιστευτώ κάποιον περισσότερο από τον εαυτό μου. Και ειδικά έναν ξένο. Οπότε, δεν μπορούσα να φέρω τη νταντά ξαφνικά στο σπίτι και να αφήσω το παιδί μόνο του μαζί της από την πρώτη μέρα. Έπρεπε να καθίσω κάποιες μέρες μαζί με τη νταντά και το παιδί, ώστε να νιώσει ασφαλές μαζί της αλλά και για νιώσω και εγώ ασφαλής ότι το παιδί μου θα είναι σε 'καλά χέρια'. Και για έναν άνθρωπο τόσο απαιτητικό σαν και μένα, αυτό απαιτεί χρόνο...πολύ πολύ πολύ χρόνο...χρόνο που δεν είχα.

Βέβαια, όσο χρόνο και να έχεις, ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τον ξένο άνθρωπο που βάζεις σπίτι σου να φυλάξει το παιδί σου. Δεν μπορείς ποτέ να ξέρεις τι κρύβει η ψυχή του κάθε ανθρώπου και τι αντιδράσεις μπορεί να βγάλει σε κάποια δύσκολη στιγμή. Ειδικά όταν έχεις να κάνεις με ένα βρέφος που το λεξιλόγιό του περιορίζεται σε καμιά δεκαριά λέξεις, είναι αδύνατον να σου εκφράσει τη δυσαρέσκειά του αν δεν περνάει καλά. Δεν έχω καμία διάθεση για πειραματισμούς λοιπόν και κάπως έτσι, δια της εις άτοπον απαγωγής, κατέληξα στη λύση του παιδικού σταθμού (με τη σύμφωνη γνώμη του πατέρα της φυσικά, στον οποίο φρόντισα προηγουμένως να αναπτύξω την πειστικότατη αλλά και αυτονόητη επιχειρηματολογία μου κατά των προηγούμενων δύο λύσεων).

Εμπιστεύομαι πιο εύκολα το οργανωμένο περιβάλλον του παιδικού σταθμού, όπου υπάρχουν και άλλα μωρά εκτός από το δικό μου, από μια νταντά που δεν γνωρίζω (που ακόμη και να τη γνωρίσω δε θα τη μάθω ποτέ). Στον παιδικό υπάρχει έλεγχος. 

Επίσης το παιδί συναναστρέφεται με άλλα παιδιά και αναπτύσσει την κοινωνικότητά του. Μαθαίνει διαρκώς καινούργια πράγματα, περνάει δημιουργικά τον χρόνο του, καλλιεργεί τις δεξιότητές του μέσα από τα παιχνίδια, τα τραγούδια, τις ζωγραφιές, τις κατασκευές κλπ.

Σε αντίθεση με το ευέλικτο συνήθως περιβάλλον του (δικού μας) σπιτιού, στον παιδικό υπάρχουν κανόνες στους οποίους το παιδί πρέπει να υπακούει, πρόγραμμα το οποίο πρέπει να τηρεί, κανονισμοί που οφείλει να σέβεται.

To μόνο αρνητικό βέβαια είναι το θέμα των ιώσεων, αλλά και τι να κάνουμε; Δεν μπορούμε να έχουμε το παιδί στην απομόνωση για αυτόν τον λόγο. Και να μη πάει παιδικό, κάπως πως θα έρθει σε επαφή με άλλα παιδιά: παιδική χαρά, παιδιά φίλων/ γνωστών, κλπ.

Αυτά σκέφτηκα συν όλα τα αρνητικά των άλλων δύο λύσεων και τελικά το αποφάσισα. Παιδικός και μόνο παιδικός.

Μετά άρχισε άλλο θέμα. Που θα βρω τον κατάλληλο παιδικό; Εκεί αρχίζει ο μαραθώνιος αναζήτησης. Έψαξα πολύ μέσω internet. Έψαξα για παιδικούς/ βρεφονηπιακούς σταθμούς που δέχονται παιδιά της ηλικίας της μικρής μου. Έψαξα για σταθμούς στην περιοχή που μένουμε αλλά και στις γειτονικές περιοχές. Το πρώτο φιλτράρισμα το έκανα μέσω internet και αφού επέλεξα με πολύ αυστηρά κριτήρια 3-4 σταθμούς που με ικανοποίησαν, τους επισκέφτηκα για τους δω από κοντά. Τα κριτήριά μου συγκεκριμένα:

- Καθαρές εγκαταστάσεις (δωμάτια, χώρος τουαλέττας, κουζίνα)
- Όμορφες/ καλαίσθητες εγκαταστάσεις
- Οι εγκαταστάσεις του σταθμού θα πρέπει να είναι διαμορφωμένες με τέτοιο τρόπο ώστε να προσφέρουν ασφάλεια και να εμπνέουν το παιδί μου
- Να υπάρχει όμορφος κήπος και ξεχωριστό μέρος κατάλληλα διαμορφωμένο για τα βρέφη
- Να περνάνε αρκετή ώρα στον κήπο, όταν ο καιρός το επιτρέπει
- Να είναι σε κοντινή απόσταση από το σπίτι
- Ο σταθμός να είναι οργανωμένος σε ομάδες ανάλογα με την ηλικία: βρέφη, προπρονήπια, προνήπια, νήπια
- Τα βρέφη να είναι σε ξεχωριστό χώρο από τα προπρονήπια, τα προνήπια και τα νήπια
- To μενού να είναι προσεγμένο (καλά κρέατα, φρέσκα φρούτα και λαχανικά)
- Το παιδαγωγικό πρόγραμμα και πώς αυτό είναι οργανωμένο
- Ποιες είναι οι αναλογίες παιδαγωγών - παιδιών, δηλαδή πόσα παιδιά έχει κάθε παιδαγωγός στην εποπτεία της/του
- Εάν γίνεται επίσκεψη από παιδίατρο και πόσο τακτικά
- Εάν υπάρχει παιδοψυχολόγος με ενεργό ρόλο
- Πώς γίνεται η φάση προσαρμογής (εάν υπάρχει δυνατότητα παρουσίας γονέα) και πόσο αυτή διαρκεί

Τους 2 από τους 4 παιδικούς τους απέρριψα λόγω συνθηκών. Δεν ήταν όσο καθαρά θα ήθελα να είναι και επίσης το περιβάλλον ήταν "γκρι". Μουντό, βαρετό, καθόλου χαρούμενο, παλιά διαλυμένα έπιπλα, βρεφάκια παρατημένα σε έναν μεγάλο άδειο χώρο με 5-6 παιχνίδια, πολλά βρέφη συγκεντρωμένα στο ίδιο τμήμα, αυλή μόνο με χώμα, προσαρμογή χωρίς την παρουσία γονέα (πας το αφήνεις και ο Θεός βοηθός). Ένα παιδάκι να κλαίει με λυγμούς και να μην του δίνει κανένας σημασία. Και πολλά πολλά πολλά άλλα αρνητικά που (ειλικρινά σας μιλάω - βαριέμαι να τα γράψω). Μου θύμησαν ίδρυμα. Πόσο είχα ξεγελαστεί από το καλά προσεγμένο internet-ικό προφίλ τους; Μέρα με τη νύχτα. Απορώ, οι γονείς που τους προτίμησαν για τα παιδιά τους, δεν είδαν αυτά που είδα εγώ; Ή δεν τους ενδιαφέρει;
  
Τον τρίτο σταθμό τον απέριψα καθώς διαπίστωσα ιδίοις όμμασι (ή για να είμαι πιο ακριβής- και ιδίοις ώτις) ότι μου είπε ψέματα ο ιδιοκτήτης. Δε μου αρέσει να με κοροϊδεύουν. Στην πρώτη συνάντηση μαζί του (εν ώρα μη λειτουργίας του σταθμού - απογευματινή) μου είπε ότι είναι 2 βρεφονηπιοκόμοι για 10 βρέφη, ενώ το επόμενο πρωί που το επισκέφτηκα (εν ώρα λειτουργίας) διαπίστωσα ότι ήταν μόνο 1. Θα μου πείτε μπορεί να έτυχε. Θα σας πω ότι πέτυχε. Το μόνο που έτυχε είναι το ότι δεν ενημέρωσε ο ιδιοκτήτης τη βρεφονηπιοκόμο να μου πει τα ίδια ψέματα όταν τη ρώτησα πόσες βρεφονηπιοκόμοι είναι υπεύθυνες για αυτά τα 10 βρέφη και μου απάντησε αθώα αλλά ειλικρινά: "μόνο εγώ".

Έτσι λοιπόν, επιλέξαμε τον κατάλληλο βρεφονηπιακό/ παιδικό σταθμό για εμάς που πληροί όλα τα παραπάνω κριτήρια πλην ενός. Παιδοψυχολόγος δεν υπάρχει, αλλά δεν πειράζει. Αχρείαστος να είναι.
Από Δευτέρα ξεκινάμε την πρώτη μας μέρα στο "σχολείο".  Τσάντα δεν ψωνίσαμε ακόμη.
Καλή βρεφονηπιακή χρονιά να έχουμε...

Πηγή φωτογραφίας


21 σχόλια :

  1. Καλή σχολική χρονιά λοιπόν, καλή προσαρμογή! Εύχομαι όλα να πάνε μια χαρά και να είστε ευχαριστημένοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστούμε, ευχαριστούμε!!! Για να δούμε πώς θα πάει η πρώτη μέρα αύριο...

      Διαγραφή
  2. καλή αρχή! Δική μου συμβουλή είναι να είσαι χαλαρή και να μην βρίσκεις παντού αρνητικά γιατί θα καταλήξεις να περάσεις απ όλους τους παιδ. σταθμούς της περιοχής και τελικά το παιδί θα τρελαθεί να αλλάζει δασκάλες!
    kathy by anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστούμε :) Τώρα έληξε για φέτος. Επιλέξαμε. Από του χρόνου βλέπουμε.

      Διαγραφή
  3. Καλή αρχή! Μένω στην Αγία Παρασκευή, μπορεί να μου προτείνει κανείς κάποιο καλό παιδικό σταθμό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!!! Δυστυχώς για Αγία Παρασκευή δε γνωρίζω τίποτα. Ίσως κάποια φίλη που γνωρίζει διαβάζει το σχόλιό σου και σε βοηθήσει :)

      Διαγραφή
  4. Καλή αρχή! Σε καταλαβαίνω απόλυτα και συμφωνώ με αυτά που γράφεις. Κι εμείς τη Πέμπτη ξεκινήσαμε βρεφονηπιακό! Φιλιά στην όμορφη Κερκυρούλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή αρχή και σε εσάς λοιπόν! Να έχουμε μία πάρα πολύ καλή βρεφονηπιακή χρονιά εμείς οι νέες μαμάδες και οι πιο έμπειρες να έχουν μία πάρα πολύ καλή προ-προνηπιακή, προνηπιακή, νηπιακή, σχολική, πανεπιστημιακή...κ.ο.κ. χρονιά :)

      Διαγραφή
  5. Καλή αρχή, ακριβώς τα ίδια πέρασα και εγώ πέρσυ και σε καταλαβαίνω απόλυτα, δεν έχουμε παππούδες κοντά οπότε ο παιδικός ήταν μονόδρομος. Λίγο στην αρχή θα είναι δύσκολα αλλά μετά θα δεις που θα είναι όλα καλά. Η ρουτίνα κάνει καλό στα παιδάκια.Καλά κάνεις και το ψάχνεις τόσο πολύ και προσωπική μου συμβουλή είναι να έχεις καθημερινή επαφή με τη δασκάλα και γενικά να είσαι υποψιασμένη συνέχεια ακόμα και αν περάσει αρκετός καιρός...
    Φιλιά από την θεσσαλονίκη, Βικτώρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Βικτώρια για τις συμβουλές σου!
      Καθημερινή επαφή θα έχω έτσι κι αλλιώς αφού θα την παραδίδω προσωπικά στη δασκάλα της κάθε πρωί και θα την παραλαμβάνω από την ίδια κάθε μεσημέρι. Οπότε θα μαθαίνω τις προόδους της μικρούλας μου.
      Υποψιασμένη είμαι πάντα :) Θέλω το καλύτερο για το παιδάκι μου :)
      Φιλιά πολλά! Καλή βρεφονηπιακή χρονιά και σε εσάς!!!

      Διαγραφή
  6. Καλη αρχη.Στο ξεκινημα θα ειναι λιγο δυσκολα να προσαρμοστει αλλα αν ειναι καλη η νηπιαγωγος θα ξεπεραστει γρηγορα.Φιλακια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ! Έχω εμπιστοσύνη και στην νηπιαγωγό και στην μικρή μου. Σήμερα ξεκίνησε με την προσαρμογή και μέχρι στιγμής τα πήγαμε πολύ καλά. Ήμουν παρούσα μέχρι τις 11:00 και τώρα είναι ο μπαμπάς της εκεί μέχρι το μεσημέρι. Για να δούμε...

      Διαγραφή
  7. Καλή χρονιά στη μικρή κούκλα σου! Σκεφτόμαστε ΑΚΡΙΒΩΣ με τον ίδιο τρόπο σε αυτό το θέμα. Έτσι ακριβώς είχαμε επιλέξει κι εμείς το σταθμό που στείλαμε το γιο μου. Απλά να σου πω, ότι μπορεί να προσπαθούμε να ελέγξουμε τα πάντα αλλά δεν είναι στο χερι μας όλα. Οπότε προσωπικά κάνω κ ένα σταυρό και παρακαλάω να μην έχω πέσει έξω γιατί ποτέ δεν ξέρεις! Είχα πάει σε 15 σταθμούς μέχρι να καταλήξω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εμείς δυστυχώς δεν είχαμε την πολυτέλεια να πάμε σε πάρα πολλούς, αφού ένα από τα βασικά κριτήρια επιλογής ήταν να μην είναι μακριά από το σπίτι. Οπότε, περιοριστήκαμε στις ελαχιστότατες λύσεις που είχαμε τριγύρω και που πληρούσαν κάποιες βασικές προϋποθέσεις, κρίνοντας μέσω internet αρχικά. Τελικά όμως (όπως γράφω) μόνο αυτός που γραφτήκαμε πληρούσε όλα τα βασικά κριτήρια...οι άλλοι ήταν τελείως ακατάλληλοι.

      Μέχρι στιγμής είμαι πολύ ευχαριστημένη. Βέβαια, πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης σε πάρα πολλά πράγματα...απλά μην τα θέλω και όλα δικά μου. Ο Θεός βοηθός όπως λες και εσύ :) Ένα από τα θετικά όμως είναι ότι η μικρή μου από την πρώτη κιόλας μέρα ήταν χαρούμενη και από τη δεύτερη μέρα δεν ήθελε να ξεκολλήσει από τη "δασκάλα" της. Αγκαλιές και φιλάκια ήταν :)

      Διαγραφή
  8. πωπω θεμα που εχεις θιξει τωρα
    εμεις δεν την πηγαμε ακομα σταθμο αν και δουλευω απο τον φεβρουαριο
    η μικρη ειναι 18 μηνων πλεον και ευτυχως ή δυστυχως την κραταει η γιαγια της που μενει ακριβως απο κατω
    θελω ομως απο του χρονου να παει σταθμο γιατι εκει που ηταν μια χαρα μεγαλωνοντας μου κανει θεμα με τα αλλα παιδακια, δεν θελει να παιζει με συνομιλικα της και προτιμαει να καθεται με μεγαλυτερα ή να ναι κολλημενη πανω μου
    επομενως το εχω βαλει στοχο απο του χρονου να την γραψω και εγω
    και λεω απο του χρονου γιατι θα πρεπει να ψαξω τους δημοσιους και ποτε κανουν εγγραφες καθως για ιδιωτικο, λεφτα δεν παιζουν πλεον

    και οπως καταλαβες εχω αγχωθει απο φετος
    δεν παω καλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια χαρά πας.
      Βέβαια, αφού ενδιαφέρεσαι για δημόσιο, δεν έχεις πολλές εναλλακτικές, αφού θα πρέπει να πας σε κάποιον της περιοχής σου φαντάζομαι. Θα κάνεις αίτηση και όποιος σε δεχτεί (ή μπορείς να απευθυνθείς και σε δημόσιο άλλης περιοχής; Δε γνωρίζω τι παίζει με τους δημόσιους).
      Πάντως, να πας να επισκεφτείς τους υποψήφιους σταθμούς πριν κάνεις αίτηση. Να δεις τις συνθήκες, το προσωπικό, τους χώρους.


      Διαγραφή
  9. Έκανες ότι καλύτερο για την μικρούλα σου. Θα πάνε όλα καλά για την Δαειρα και θα το δεις στην πορεία της χρονιάς. Η επιλογή του σταθμού είναι και θέμα χημείας! Σου κάνει αυτό το "κλικ" ο σωστός! Όπως με τον γυναικολόγο και τον παιδιάτρο! Καλή αρχή και μην κλάψεις πολύ την πρώτη μέρα!! χι χι χι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς που βρήκα σχετικά γρήγορα τον σταθμό που μου έκανε 'κλικ', γιατί αν ήταν να την πάθω όπως με την περίπτωση του γυναικολόγου, ακόμη θα έψαχνα :)
      Μέχρι να καταλήξω στον αγαπημένο μου doctor έχω περάσει από άλλους 7!!!

      Διαγραφή
    2. Άσε. Είναι λαχείο ο γυναικολόγος, ο παιδίατρος και ο παιδικός σταθμός! Τουλάχιστον βρήκες γυναικολόγο και παιδίατρο άρα και ο σταθμός θα είναι τζακ ποτ!!!!

      Διαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts