16.5.13

Emotions/thoughts: Γράμμα από τη μαμά μου...



Η μαμά μου, κατά καιρούς μου έχει στείλει διάφορα ηλεκτρονικά γράμματα. Ηλεκτρονικά γράμματα/ μηνύματα που με έχουν κάνει να τη γνωρίσω περισσότερο, όσο και αν αυτό διαβάζεται ακούγεται ενδεχομένως περίεργο. Γράμματα και μηνύματα που με έχουν κάνει να μπω βαθύτερα
στον συναισθηματικό της κόσμο και ας είναι μαμά μου τα τελευταία σαράντα παρά κάτι τριάντα και βάλε (Ασπασία, κρύβε λόγια), χρόνια της ύπαρξής μου. Κατά μία έννοια αυτό έχει και μία λογική, αφού ο τρόπος που γράφεις διαφέρει από τον τρόπο που εκφράζεσαι προφορικά. Στον γραπτό λόγο υπάρχει και μία ελευθερία συναισθηματικής έκφρασης-λυρισμού αφού μπορεί να "εμφανιστεί" αβίαστα ο ψυχισμός σου, κάτι που δε συμβαίνει στον προφορικό λόγο συχνά (εκτός φυσικά από προϋποθέσεις). Τι θέλω να πω; Όταν γράφεις (και δεν εννοώ κουκουρούκου πράγματα), "ξεγυμνώνεται το 'είναι' σου", είτε άθελά σου είτε εν γνώσει σου. Μιλάει η ψυχή σου. Και όταν μιλάει η ψυχή, μιλάει αληθινά.

Η μαμά μου λοιπόν, από όταν έμαθε να χρησιμοποιεί υπολογιστή (τα τελευταία 10 χρόνια δηλαδή), μου έχει στείλει αρκετά e-mails, από όταν έγινα μαμά μου έχει στείλει πάρα πολλά e-mails (με αφορμή διάφορες φωτογραφίες που της έστελνα με την εγγονή της), ενώ από όταν ανακάλυψε της αποκάλυψα το blog μου, μου έχει αφήσει αρκετά σχόλια σε αναρτήσεις μου (συνήθως σε όσες πραγματεύονται προσωπικά βιώματα/ ευτυχισμένες στιγμές με τη Δάειρα ή σε όσες αφορούν σε σκέψεις/ συναισθήματα που κατά καιρούς καταθέτω εδώ μέσα).

Πολλά από τα γράμματα/ μηνύματά της με έχουν συγκινήσει. Εκφράζουν μία απέραντη αγάπη που τη γνωρίζω ήδη -δε μου είναι άγνωστη- απλά διαβάζοντάς τα την αισθάνομαι πολύ πιο έντονα. Και όταν
 η φυσική της απουσία είναι έντονη
(μένουμε χιλιόμετρα μακριά η μία από την άλλη), τότε η ανάγνωση αυτών των γεμάτων συναίσθημα μηνυμάτων, υποκαθιστά κατά κάποιον τρόπο αυτή τη μητρική αγάπη που θα ένιωθα αν την είχα δίπλα μου. 

Το τελευταίο μήνυμά της όμως με συγκίνησε πολύ! Μου το άφησε κάτω από την τελευταία μου ανάρτηση που έγραψα με αφορμή ένα νοητικό ταξίδι που έκανα στα παιδικά μου καλοκαίρια στο χωριό της αλλά και ταυτόχρονα ένα πραγματικό ταξίδι που κάναμε μαζί το Πάσχα σε εκείνα τα μέρη των παιδικών της χρόνων και των παιδικών μου καλοκαιριών.

Αυτό το μήνυμα, παραλίγο να με κάνει να εγκαταλείψω επαγγελματική συνάντηση στη μέση. Βρισκόμουν σε επαγγελματική συνάντηση, είχα ξεχάσει τον ήχο του κινητού ανοικτό (συνήθως τον κλείνω σε τέτοιες περιπτώσεις), όταν άκουσα το χαρακτηριστικό "μπιπ" του κινητού να μου "λέει": pst, you got mail! Το άνοιξα διακριτικά και είδα ότι ήταν mail που με ενημέρωνε για το μήνυμα που μου είχε αφήσει ένας 'Ανώνυμος' στο blog μου. Αρχίζοντας να το διαβάζω κατάλαβα ότι προέρχεται από τη μαμά μου και όσο κατέβαινα τις ηλεκτρονικές αράδες, τόσο αισθάνθηκα να βουρκώνω. Το μήνυμα το εγκατέλειψα στη μέση και έκλεισα το κινητό πριν με πάρουν για τα καλά τα ζουμιά μπροστά σε άλλα 7 άτομα εν ώρα εργασίας.

Το μήνυμα, έγραφε τα εξής:

"Μοναδική και αξεπέραστη Ασπασία μου, με συγκίνησες με όσα γράφεις. Χαίρομαι που κράτησες τόσες όμορφες εικόνες και τόσο εξαιρετικές στιγμές από τον τόπο που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Πάντα να θυμάσαι τη μητέρα μου και γιαγιά σου που τόσο σε λάτρευε και τον πατέρα μου και παππού σου που τόσο νοιάζονταν για σένα.

Μου έδωσες αφορμή, λατρεμένη μου Ασπασία, να ξετυλιχτεί μπροστά μου σαν κινηματογραφική ταινία όλη η ζωή μου που έζησα σε αυτόν τον άγονο αλλά μοναδικό για μένα τόπο. Πρόβαλαν μπροστά μου οι οικογενειακές στιγμές στο πατρικό μου σπίτι, η σύμπνοια και η εργατικότητα που χαρακτήριζε όλα τα μέλη της οικογένειάς μας μα πάνω από όλα οι θεσπέσιες μορφές των γονιών μου που αγωνίζονταν από το πρωί ως το βράδυ, για να μας μεγαλώσουν μέσα σε εκείνα τα πέτρινα χρόνια. Μη ξεχνάς, Ασπασία μου, ότι γεννηθήκαμε στα δύσκολα χρόνια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, της κατοχής και του εμφυλίου. Γίναμε πρόσφυγες για ένα διάστημα στον τόπο μας.

Ευγνωμονώ τους γονείς μου, γιατί υπήρξαν μεγάλοι παιδαγωγοί. Μας διαμόρφωσαν σε ακέραιους χαρακτήρες. Μας έμαθαν να αγαπάμε τη δουλειά και τους ανθρώπους, να αγωνιζόμαστε για το δίκιο, να βλέπουμε τη ζωή με αισιοδοξία και να αγαπάμε τη φύση. Θα ήμασταν αγνώμονες, αν δε σεβόμαστε τη φύση που στην αγκαλιά της μεγαλώσαμε. Εκείνη μας χάρισε πλουσιοπάροχα όλα της τα κάλλη και μας χαλύβδωσε την αγάπη μας για τη ζωή, όταν παλεύαμε με τα στοιχεία της κυρίως σε εκείνους τους δύσκολους χειμώνες με τα λίγα μέσα που διαθέταμε.

Ο ανοιχτός ορίζοντας, οι πλούσιες μυρωδιές των λουλουδιών, το κελάηδημα των πουλιών και κυρίως των αηδονιών του Μάη στις ρεματιές , το κελάρυσμα του νερού στο ρυάκι έχουν βάλει έντονα τη σφραγίδα στην ψυχή μου και μου διαμόρφωσαν έναν πλούσιο συναισθηματικό κόσμο που ξέρει τι θέλει και που πάει.

Σου συνιστώ, Ασπασία μου, να επιδιώκεις να φέρεις το παιδί σου όσο μπορείς περισσότερο κοντά στη φύση, που τόσο λείπει από τις σύγχρονες τσιμεντουπόλεις, να ζήσει όσο γίνεται περισσότερο την ομορφιά της. Να μυρίσει το πλούσιο άρωμά της, να ζήσει το πέταμα της πεταλούδας και της μέλισσας από λουλούδι σε λουλούδι, να αφουγκραστεί το κελάρυσμα του νερού στο ρυάκι, το κελάηδημα των πουλιών και το θρόισμα των φύλλων. Εξάλλου το βλέπεις πόσο ευτυχισμένη νιώθει, η χαριτωμένη μας Δάειρα, όταν βρίσκεται κοντά της. Το δείχνει το απέραντο χαμόγελό της και οι γρήγορες κινήσεις της, προσπαθώντας να ζήσει με όλες της τις αισθήσεις όσο το δυνατόν περισσότερο την πανδαισία τής φύσης.

Θέλω ακόμα μια φορά, Ασπασία μου, να σε συγχαρώ για το συγγραφικό σου ταλέντο και να σου πω να κλείσεις μέσα στην ψυχή σου σαν παρακαταθήκη από τις ρίζες σου όλες αυτές τις ευχάριστες ειδυλλιακές εικόνες που έχεις ζήσει κοντά στον παππού σου και τη γιαγιά σου στο ορεινό χωριό μου και, όταν οι μπόρες της ζωής προσπαθούν να κάνουν ζοφερό το τοπίο, να τις επαναφέρεις στη μνήμη σου και να δίνεις ευχάριστη νότα στη ζωή σου.

Με άπειρη αγάπη
Η μαμά σου"

Πηγή φωτογραφίας ΕΔΩ
Μαμά μου, να είσαι σίγουρη ότι όλα αυτά τα γράμματα λόγια σου, θα τα φυλλάξω ως πολύτιμα οικογενειακά κειμήλια. Θα είναι άφθαρτα με το πέρασμα του χρόνου, καθώς θα τα έχω για πάντα στο μυαλό μου και στην ψυχή μου...εκτός και αν με χτυπήσει κανένα Alsheimer στα γεράματα.

Αν και το ξέρεις, στο έχω πει άπειρες φορές, σ'αγαπώ πολύ!
Ασπασία

18 σχόλια :

  1. Ασπασία μου τώρα καταλαβαίνω από πού το πήρες το συγγραφικό ταλέντο! Το γράμμα της μαμάς σου με συγκίνησε πολύ...έχει δίκιο να το πηγαίνεις το κουκλάκι σου συχνά κοντά στη φύση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μοναδική μου θειούλα,
    να ξερεις οτι τα μόνα σχόλια που διαβάζω πάντα είναι τα δικά σου.
    Με συγκινείς πολύ κάθε φορά, αλλά τι να πώ για την συγκεκριμένη ?
    Είσαι απόλυτα εσύ... απλή, τρυφερή, δυναμική, και πάντα δημιουργική .
    Να είσαι πάντα καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαμά, αυτό το σχόλιο, στο άφησε η Έφη.

      Εφάκο, βάζε και το ονοματάκι σου καρδούλα μου να ξέρω ότι το έγραψες εσύ. Μπορεί στα πολύ βαθιά μου γεράματα (να είμαι καλά η γυναίκα δηλαδή - φτου μου! φτου μου! φτου μου!) να με "χτυπήσει" γεροντική άννοια (φτου-φτου μακριά από εδώ).
      Τουλάχιστον να δω το 'Εφη' και να ρωτήσω τα δισσέγονά μου να μου θυμίσουν ποια είναι αυτή η γιαγιά Έφη. Χαχαχα!

      Διαγραφή
  3. Αγαπητή, κυρία Μαμά της Ασπασίας,

    Το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ για την υπέροχη κόρη σας !!! Και ξέρετε τι ; Μέσα από τα σχόλιά σας, σας έχω αγαπήσει κι εγώ :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συγχαρητήρια στην μανούλα σου Ασπασία μου!!!!
    Πολύ συγκινητικό mail αφού τα κατάφερες και δεν εγκατέλειψες την συνάντηση μπράβο σου!!
    Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Υπέροχη κι αληθινή η μανούλα σου Ασπασία. Δεν είναι τυχαίο, που όλοι μας (οκ σχεδόν όλοι, αλλά τα παιδιά σίγουρα!) νιώθουμε τόσο όμορφα κι απελευθερωμένα όταν ερχόμαστε σε επαφή με τη φύση. Είμαστε φτιαγμένη γι αυτήν...
    Να περνάτε πάντα τόσο όμορφα!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εκπληκτικό το γράμμα της μαμάς. Τι να πούμε μπροστά σε μια τέτοια κατάθεση ψυχής...
    Να τη χαίρεσαι τη μαμά σου Ασπασία μου! Κάτι μου λέει ότι της μοιάζεις σε πολλά σημεία!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ασπασία είχα διαβάσει το σχόλιο της μανούλας σου και είχα κολλήσει. Απίστευτα, συγκινητικά λόγια βγαλμένα απο την ψυχή. Απο μια γυναίκα που πάλεψε για τα θέλω της και πάνω απο όλα κατάφερε να δημιουργήσει μια μεγάλη και αγαπημένη οικογένεια με καταπληκτικά παιδιά που την κάνουν περήφανη είμαι σίγουρη!
    Κυρία Χριστίνα έχω γνωρίσει απο κοντά την Ασπασία, είμαι τυχερή που είμαι φίλη της και σαν μαμά και εγώ, βλέπω πως μεγάλωσε με ήθος, καλοσύνη και αξίες. Όπως ακριβώς θέλω να μεγαλώσουν και τα δικά μου παιδιά!
    Σας ευχαριστούμε και τις δύο για τα ζεστά μηνύματα αγάπης που μας μεταδώσατε:)
    Σου εύχομαι Ασπασία να έχεις μια τόσο όμορφη σχέση με την Δάειρα όταν μεγαλώσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γράφετε και οι δύο πάρα πολύ όμορφα! Το μήλο κάτω από την μηλιά έπεσε! Μας συγκινήσατε πρωί πρωί!!
    Kathy by anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολύ συγκινητικά τα λόγια σας..και πόσο όμορφη γραφή..μάλλον μοιάζετε στην Ασπασία μας! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τι να σχολιάσω βρε Ασπασία? Ειλικρινά χαίρομαι πολύ όταν βλέπω μια σχέση μάνας-κόρης τόσο δεμένη, τόσο αληθινή. Έχω κορίτσια, το ξέρεις, η μια αρκετά μεγάλη και εύχομαι πραγματικά αυτό που θα εισπράξει από εμένα να είναι κάτι παρόμοιο. Η Δάειρα είναι μικρή και πιθανόν να σου φαίνεται μακρινό, αλλά εγώ που το βλέπω να με πλησιάζει το λέω. Όλοι οι γονείς παλεύουμε να τους δώσουμε το καλύτερο που μπορούμε, φροντίδα, υλικά αγαθά, γνώση, ευκαιρίες για μόρφωση, αλλά το σημαντικότερο όλων δεν είναι αυτά. Είναι να καταφέρεις να χτίσεις μια σχέση γερή, με δυνατές αναμνήσεις και εικόνες που εκπέμπουν αγάπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Να τη χαίρεσαι Ασπασία μου, να την βοηθάς και να την αγαπάς με όλη σου τη δύναμη. Χαίρομαι που υπάρχουν τέτοιες μαμάδες ανάμεσα μας.
    Εύχομαι κυρία Χρίστινα να είστε πάντα υγιής και να κληρονομήσει η Δάειρα τη δίψα σας για γνώση και τη σοφία σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Το συγγραφικό ταλέντο ρέει άφθονο στην οικογένεια...
    Να είστε πάντα έτσι δεμένες και αγαπημένες!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. κι εσυ και η μαμα σου εχετε ταλεντο στη συγγραφη!!δεν ξερω τι να σχολιασω...ειναι πολυ συγκινητικη η σχεση που εχετε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ασπασία μου είδα ότι έχουμε παράλληλες πορείες με τις μαμάδες μας..Συγκινήθηκα αφάνταστα μέ όσα διάβασα..το ταλέντο σου συγκλονιστικά μεγάλο,,εννοείται τώρα που γράφτηκα μέλος σου θα σε παρακολουθώ,,και η δική μου μαμά είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος και ποήτρια..φαίνεται ότι πήρα κάποια γονίδια..περνα απο το μπλογκ μου να με διαβάσεις και να τα λέμε αν θέλεις!το μόνο που σου υπόσχομαι είναι ότι δεν θα βαρεθώ το δικό σου..Ελπίζω να περάσεις να σε δω και απο κει να τα πουμε!Καλό σου βραδάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γλυκιά μου Ασπασία μ'έκανες πολυ χαρούμενη με τα όσα μου έγραψες..σέυχαριστώ μέσα απο την καρδιά μου..είμαι επίσης πολύ χαρούμενη που συναντηθήκαμε στο αχανές διαδίκτυο και θα μπορούμε να τα λέμε,νάνταλλάσουμε απόψεις.σχόλια γενικότερα..τα πάντα..είδες τα γονίδια τελικά τι κάνουν..γιαυτό ενιωσα την ανάγκη να ευχαριστήσω την μητέρα μου με ποίηση τελικά-είναι η προηγούμενή μου ανάρτηση,την ημέρα της μητέρας,όταν βρείς χρόνο πέρνα να την διαβάσεις..-καλό σου απογευματάκι και θα τα ξαναπούμε σύντομα οι δυό μας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Γλυκιά μου Ασπασία, χαίρομαι που όσο μεγαλώνεις με καταλαβαίνεις περισσότερο. Βέβαια σε αυτό συντελεί και το ότι έγινες μανούλα. Σε ευχαριστώ που με αγαπάς και σου μιλώ ειλικρινά ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία για μια μάνα από το να έχει κερδίσει την αγάπη του παιδιού της και την αναγνώριση τής προσφοράς της. Νιώθω βαθιά ικανοποίηση που ανταποκρίθηκα σωστά στο ρόλο τής μάνας και ευφραίνεται η ψυχή μου καθώς διαπιστώνω ότι και εσύ είσαι αφοσιωμένη στο μικρό σου αγγελούδι που η φύση το προίκισε με τόση χάρη, εξυπνάδα και ομορφιά.
    Νιώθω ηθική υποχρέωση να ευχαριστήσω όλες τις κυρίες που έγραψαν τόσο κολακευτικά λόγια για μένα. Έφη μου, σε ευχαριστώ και ό,τι μου γράφεις ισχύουν και για σένα. Ακολουθείς «κατά πόδας» όπως λέγεται στην καθομιλουμένη.
    Πάνω από όλα έχω να πω ότι ό,τι κι αν είμαι το οφείλω στους γονείς μου, την αυτοπεποίθηση, την επιμονή ,την υπομονή και την αγάπη μου για τον άνθρωπο. Έχω πάρει τόση αγάπη και φροντίδα από τους γονείς μου που θα ήταν αδιανόητο να μη τη δώσω στα παιδιά μου στο πολλαπλάσιο. Υλικά αγαθά πέρα από τα αναγκαία δεν είχαν να μας δώσουν. Μας έδωσαν όμως πλουσιοπάροχα ηθικές αξίες που είναι αναλλοίωτες στο χρόνο και είναι η ασπίδα μας στις καθημερινές μάχες της ζωής μας. Με αυτά αγωνιστήκαμε και αγωνιζόμαστε καθημερινά με σθένος και δε λυγίζουμε στις αντιξοότητες.
    Χαίρομαι που έθεσα κάποιους προβληματισμούς στις μανούλες. Επιτρέψτε μου να σας πω, μανούλες, με γνώμονα και την εμπειρία των τριάντα πέντε χρόνων που υπηρέτησα στη μέση εκπαίδευση, ότι ο ρόλος του γονέα είναι πολύ σοβαρός. Μας γεμίζει με πολλές ευθύνες. Το παιδί είναι ό,τι πιο ωραίο χαρίζει η φύση σε μια μάνα. Τα ματάκια του, όταν μας κοιτάζουν με τόση αθωότητα μας κάνουν να μην υπολογίζουμε την κούραση. Είναι εύπλαστο και ό,τι του δώσουμε μας ανταμείβει στο ακέραιο. Η ενασχόληση μαζί του να είναι περισσότερο ποιοτική παρά ποσοτική. Να βοηθάμε το παιδί μας να αποκτήσει εμπιστοσύνη στον εαυτό του, να θέτει στόχους και να επιμένει να τους πετύχει. Να μην είμαστε αυστηροί κριτές για τις πράξεις του. Δε χρειάζεται άγχος. Η ηρεμία είναι καθοριστικός παράγοντας για την ανατροφή του παιδιού. Οφείλουμε να επιστρατεύουμε όλες μας τις δυνάμεις και με πείσμα να αγωνιζόμαστε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες που ορθώνονται μπροστά μας ιδίως στις μέρες μας που η μητέρα απαιτείται να λείπει αρκετές ώρες από το σπίτι ως εργαζόμενη.
    Με πολλή αγάπη
    Η μαμά σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts