29.2.16

Ο δεκά-λογος της Δάειρας: Χωρίς τίτλο


Έχουν περάσει 2+ εβδομάδες από την τελευταία μου ανάρτηση με τη βάφτιση της Χριστίνας Μελίβοιας...στα βάθη του Ωκεανού και για την οποία σας οφείλω ένα τεράστιο ευχαριστώ για την τόση αναγνωσιμότητα, αλλά κυρίως για τα τόσο θερμά σας σχόλια και τις ευχές για το κοριτσάκι μου! Έκτοτε, όλο λέω θα γράψω και όλο δεν τα καταφέρνω. Ιδέες έχω αρκετές, θέματα που θα ήθελα να πραγματευτώ ξεφυτρώνουν συνεχώς σαν μανιτάρια, όμως χρόνο δεν έχω καθόλου. Ευτυχώς που η Δάειρα φροντίζει να έχω πάντα δεκαλόγους διαθέσιμους για ώρα ανάγκης και κάπως έτσι "ξελασπώνω" για να μη μου κάνετε παράπονα ότι δε γράφω συχνά. Προκειμένου λοιπόν να μην είμαι τελείως εξαφανισμένη, μέχρι να βρω το χρόνο που απαιτείται για νέα ανάρτηση, μοιράζομαι μαζί σας κάποιους χαριτωμένους διαλόγους που κάναμε δυο μήνες πριν. Και είναι η πρώτη φορά που δεν έχω καθόλου έμπνευση για τίτλο. Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα απολύτως. Αν έχετε ανάγκη από ένα χαλαρωτικό 5λεπτο, go ahead ;)

[Η ηλικία της Δάειρας κατά τις παρακάτω στιχομυθίες ήταν περίπου 4 χρονών και 4 μηνών]

#1
Μόλις ξύπνησε από μεσημεριανή σιέστα και έξω είχε σουρουπώσει. Δεν κατάλαβε λοιπόν αν ήταν σούρουπο ή χάραμα.

Δάειρα: Μαμά, έγινε αύριο ή είναι ακόμη σήμερα;

No comment...


#2
Ήμασταν στο αυτοκίνητο και τραγουδούσα...

Δάειρα: Μαμά, δεν ανοίγεις καλύτερα το ραδιόφωνο; Με πονάνε τα αυτιά!

Πάω στοίχημα ότι είχε ωτίτιδα εκείνη την ημέρα. Αυτός ήταν ο λόγος!


#3
Κάτι ζήτησα από τη Μελίβοια και υπάκουσε. Το ίδιο και η Δάειρα.

Εγώ: Μπράβο κοριτσάκια μου! Πόσο χαίρομαι που με ακούτε.
Δάειρα: Είμαστε το πιο συνεργασμένο σπίτι.

Λεξοδημιουργούμε...


#4
Όπως μπαμπάλιζε η Μελίβοια (κοινώς έλεγε τα δικά της γιαπωνέζικα - έτσι μου ακούγονται), κάποια στιγμή μέσα στα ακαταλαβίστικα ακούγεται η λέξη 'κάπα'. Η Δάειρα ενθουσιασμένη άρχισε να την παίρνει αγκαλιά...

Δάειρα: Μπράβο Μελίβοια! Μπράβο!!! Είπες το γράμμα κάπα. Είμαι τόσο περήφανη για την αδερφή μου!

No comment.


#5
Αν υπάρχουν σοκολάτες ή μπισκότα στο σπίτι, τα εξαφανίζουν σε χρόνο dt. Ειδικά η Μελίβοια. Για αυτό λοιπόν ή αγοράζω σπάνια ή όταν αγοράζω τα κρύβω και τους τα δίνω με μέτρο. Λίγες μέρες μετά τα Χριστούγεννα λοιπόν, η Δάειρα άνοιξε μόνη της την τροφοθήκη, πήρε μία καρέκλα, ανέβηκε, έψαξε και βρήκε τα μπισκότα τα οποία τα είχα κρύψει σε ένα ψηλότερο ράφι (για να μη φαίνονται στο οπτικό τους πεδίο). Μόλις τα βρήκε, ήρθε και μου τα έδειξε.

Δάειρα: Γιατί δε μου είπες μαμά ότι έκρυψες τα μπισκότα και εγώ νόμιζα ότι τα πήρε κάποιος καλικάντζαρος;

Σοβαρολογούσε! Τόσο πειστική ήμουν όταν της μιλούσα για τα καλικαντζαράκια; Ειλικρινά απορώ...


#6
Θέλοντας να δω αν στο σχολείο (προνήπια δηλαδή) τους έμαθαν εκτός από χειροτεχνίες και τραγουδάκια, και τίποτα για την ιστορία των Χριστουγέννων, άρχισα να την ψαρεύω προσπαθώντας να την μπερδέψω, ώστε να δω ΑΝ ξέρει και ΤΙ ξέρει...

- Δάειρα; Ξέρεις τι γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα;
- Την ονομαστική γιορτή του Χριστούλη; (με κοιτάζει με απορία)

- Τι;;;;;; (την κοιτάζω με απορία)
- Τα γενέθλια του Χριστούλη; (με κοιτάζει με απορία)

- Σωστά! Γιορτάζουμε τη γέννηση του Χριστούλη. Ξέρεις που γεννήθηκε ο Χριστούλης;
- Ξέρω! Στη Βηθλεέμ.

- Σωστά. Που στη Βηθλεέμ;
- Σε ένα φατνί.

- Σωστά. Σε μία φάτνη. Ξέρεις γιατί γεννήθηκε στη φάτνη;
- Ναι, γιατί η μαμά του η Μαρία ήταν φτωχή. Και δεν είχε χρήματα για το μαιευτήριο.

- Δεν υπήρχαν μαιευτήρια τότε Δάειρα. Γεννήθηκε σε φάτνη, επειδή δε βρήκαν δωμάτιο σε ξενοδοχείο. Ήταν όλα γεμάτα.
- Ναι και τους κυνηγούσε να τους σκοτώσει ένας κακός βασιλιάς που τον έλεγαν Ηρώδη. Έτρωγε πολλά ρόδια αυτός; (Ηρώδης -> Η ρόδι ς -> Μάλλον αυτό θα σκέφτηκε)

- Δεν ξέρω αν έτρωγε ρόδια, αλλά ήταν κακός. Και πώς πήγε η Μαρία στη φάτνη. Με αυτοκίνητο;
- Όχι, με γαϊδουράκι.

- Και ποιος ήταν μαζί της;
- Ο Ιωσήφ.

- Μπράβο Δάειρα! Και στη φάτνη τι άλλο υπήρχε εκτός από τη Μαρία, τον Ιωσήφ και το Χριστούλη;
- Ζωάκια.

- Ελεφαντάκια; Ζέβρες; Τέτοια ζωάκια;
- Όχι βρε μαμά. Γαιδουράκι, αγελάδα και προβατάκια.

- Σωστά! Και πήγε να τους επισκεφτεί κανείς;
- Ναι. Τρεις μάγοι βασιλιάδες.

- Σωστά. Και πώς βρήκαν το δρόμο στα σκοτάδια; Είχαν φακούς;
- Όχι. Φώτιζε το φωτεινό αστέρι στον ουρανό.

- Μπράβο βρε Δάειρα! Σας έχουν μάθει πολλά πράγματα οι κυρίες σας στο σχολείο!
- Τι λες βρε μαμά; Δε θυμάσαι που πριν λίγες μέρες μου έβαλες κινούμενα σχέδια στον υπολογιστή; Εκεί τα έμαθα αυτά.

No comment.


#7
Τα Xmas, παρά τις προσπάθειές μου να την μεταπείσω, αρνούνταν να γράψουμε γράμμα στον Άγιο Βασίλη. Συγκεκριμένα μου είπε ότι δε θέλει να του γράψει γράμμα και ότι θέλει να της φέρει αυτός ό,τι θέλει. Έτσι ο Άγιος πήγε και ψώνισε. Αφού ψώνισε και αμπαλάρισε δώρα που επέλεξε ο ίδιος, η Δάειρα θέλησε ξαφνικά κούκλα Ραπουνζέλ! Μάλιστα μου έδειξε και σχετικό γράμμα προς τον Άγιο το οποίο το έγραψε στο σχολείο με τη βοήθεια της δασκάλας της (η Δάειρα έλεγε, η κυρία της έγραφε).
Ο Άγιος φυσικά και ΔΕΝ ΠΗΓΕ να αλλάξει το δώρο για τα καπρίτσια της Δάειρας, οπότε μαζί με το δώρο άφησε και ένα γράμμα (που το έγραψαν τα ξωτικά του) και στο οποίο γράμμα επιχειρηματολογούσε γιατί δεν έφερε ως δώρο κούκλα Ραπουνζέλ. Ο φάκελος λοιπόν (στον οποίο έβαλε ο Άγιος το γράμμα και το άφησε μαζί με τα δώρα κάτω από το δέντρο) έγραφε πάνω 'Δάειρα, Μελίβοια'. Η Δάειρα το είδε, αναγνώρισε το όνομά της και με ρωτάει...

Δάειρα: Μαμά, τι είναι αυτό;
Εγώ: Μάλλον γράμμα από τον Άγιο Βασίλη και τα ξωτικά του.
Δάειρα: Μαμά, τα ξωτικά πώς ξέρουν να γράφουν το όνομά μας;

Για απάντησε μάνα έξυπνη! Πώς ξέρουν να γράφουν; Αφού της έχεις πει ότι στη χώρα του Άγιου Βασίλη δεν υπάρχουν σχολεία και παιδικές χαρές. Μόνο χιόνια και το εργοστάσιο παιχνιδιών.


#8
Ο μπαμπάς βγήκε στο μπαλκόνι για να καπνίσει. Μόλις τον είδε η Δάειρα από τη μπαλκονόπορτα, έρχεται σε εμένα...

Δάειρα: Πάλι ο μπαμπάς πήγε στο μπαλκόνι.Ουφ.
Εγώ: Όταν έρθει, να του πεις ότι το κάπνισμα κάνει κακό στην υγεία.
Δάειρα: Παρεπιπτόντς, ο μπαμπάς το ξέρει, αλλά δεν το κάνει (=να μην καπνίζει)

ΠαρεπιπτΟΝΤΣ, έχει δίκιο το παιδί...


#9
Μία από αυτές τις μέρες που έκανε κρύο τσουχτερό, επιστρέφαμε σπίτι...

Δάειρα: Μαμά, κρυώνω.
Εγώ: Τώρα θα πάμε σπίτι και θα ζεσταθούμε. Φτάνουμε σε λίγο.
Δάειρα: Να βάλεις το καλοριφέρ στους δέκα χιλιάδες πεντακόσιους βαθμούς γιατί κρυώνω πολύ.

No comment.


#10
Είχα μία έντονη διαφωνία με τον μπαμπά. Δεν καταλήγαμε. Έρχεται τότε ο 'απομηχανής θεός' Δάειρα για να μας δώσει συμβουλή.

Δάειρα: Βρε παιδιά, δεν καταλαβαίνετε ότι αν διαφωνείτε δε θα βρείτε λύση; Πρέπει να συμφωνήσετε για να βρείτε λύση.

No comment. 

Πηγή εικόνας

To  'δεκάλογος' δεν το χρησιμοποιώ με την έννοια του βασικού συνόλου έγκυρων κανόνων, αλλά με την έννοια: δέκα + λόγια (=δέκα διάλογοι). Άλλοτε μου προκαλούν γέλιο, άλλοτε απλά χαμόγελο, άλλοτε συγκίνηση και άλλοτε έντονο προβληματισμό, οι διάλογοι με τη μεγάλη μου (πλέον) κόρη είναι πάντα χαριτωμένοι. Για να δείτε όλους τους δεκαλόγους της Δάειρας, πατήστε εδώ.


21 σχόλια :

  1. Ενταξει Ασπασια η κορη σου ειναι για ζουλιγμα! κατι τετοια πεταει και ο γιος μου και τα εχω ολα γραμμενα σε ημερολογια και καμια φορα τα διαβαζω και ταξιδευω!!! Ειναι απιστευτα τα παιδια και εχουν τοσα να μας μαθουν!!! Καλη εβδομαδα και καλα να περνατε!
    Αθανασια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και εγώ όταν διαβάζω δεκαλόγους, χαμογελάω. ΠΑΝΤΑ!
      Να χαίρεσαι το αγοράκι σου, Αθανασία! :) Καλησπέρα!

      Διαγραφή
  2. Τελεια η κορη σου! Το #6 σε το καλυτερο! Και συ νομιζες οτιτα παιδια μαθαινουν απο το σχολειο!!!! Εμενα 2 χρονων μου πεταει κατι λεξεις και καταλαβα οτι τις πιανει απο την Πεπα το γουρουνακι που βλεπει!!! Γι αυτο απο τοτε στηνω αυτι καθε φορα που βλεπει κατι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Πέππα είναι βραβευμένο κινούμενο σχέδιο. Έχει μάθει η Δάειρα από την Πέππα ένα σωρό πράγματα! Είναι από τα πιο αγαπημένα μου!
      Είμαι υπέρ των κινουμένων σχεδίων αρκεί να βλέπουν με μέτρο και αρκεί να βλέπουν καλά κινούμενα σχέδια για την ηλικία τους.
      Τότε, της είχα βάλει στο youtube την ιστορία της γέννησης του Χριστού, αλλά αρκετές μέρες πριν τα Χριστούγεννα και δεν το θυμόμουν καν.
      Καλησπέρα :)

      Διαγραφή
  3. Παρεπιπτοντς ακομα και χωρις τιτλο ο δεκαλογος ηταν και παλι απολαυστικος!!! Χαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τότε να μη σπάω το κεφάλι μου να βρίσκω τίτλους. Θα τους ονομάζω Δεκάλογος #1, Δεκάλογος #2 κλπ :)

      Διαγραφή
  4. Αυτό το μπέρδεμα με το αύριο και το σήμερα πολύ με στεναχωρεί γιατί μπερδεύει την Δώρα σε σημείο να χτυπιέται από τα κλάμματα.
    Της λέω ας πούμε θα πάμε σήμερα στην τάδε φίλη σου, η Δώρα νομίζει ότι λέω αύριο και κλαίει φωνάζοντας όχι σημεραααααααααααααα!! αυριοοο!!
    Καμία λύση;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μήπως όντως θέλει να πάει αύριο και όχι σήμερα; Και χτυπιέται γιατί εσύ της προτείνεις σήμερα και αυτή απλά θέλει αύριο;;;

      P.S. Λύση δεν έχω. Προσπαθώ και εγώ να μάθω στη Δάειρα ότι το μέλλον δεν το έχουμε ζήσει ακόμη για αυτό δεν μπορεί το σήμερα να είναι αύριο :) Το σήμερα είναι σήμερα και το αύριο είναι αύριο. Όταν βγάλουμε άκρη, θα σου πω hints & tips πώς βγάλαμε άκρη :)

      Διαγραφή
    2. ΌΧι είναι τσεκαρισμένο!
      Απλώς υπομονή! Τί να κάνουμε!
      Υ.Γ. Η επιβεβαίωση σχολίων σου μου βγάζει πάντα να επιλέξω φωτογραφίες με γλυκά! Κανόνισε θα στείλεις ταπεράκι όπου να'ναι!
      Υ.Γ. 2. : Πετύχαμε κοινό γνωστό! Θα στον φανερώσω όταν μου επιτραπεί! Πάντως κατά τον Σεπτέμβρη μεριά θα συναντηθούμε σε γάμο εμείς οι δύο! :)

      Διαγραφή
    3. Υ.Γ.1 Αυτό με την επιβεβαίωση στα σχόλια δεν το θέλω!!!! Και η μαμά μου μου το έχει πει και παρόλο που το απενεργοποιώ, το βγάζει μόνος του ο blogger :(
      Υ.Γ.2 Άντε!!! Τι λες τώρα! Πες μου ότι το όνομά του αρχίζει από Π;;;!!!

      Διαγραφή
    4. Το θέμα μου δεν είναι που βγάζε επιβεβαίωση! Το θέμα μου είναι τα γλυκά! χαχαχα!
      Όχι δεν είναι Π. Και ίσως να μην την ξέρεις απευθείας την κοπέλα! Την ξέρει όμως ο άντρας σου! :)

      Διαγραφή
    5. Κοινός μας γνωστός που θα παντρευτεί κοπέλα που την ξέρει ο Θοδωρής και εγώ παίζει να μην την ξέρω, μα την αλήθεια δε μου πάει κανένας στο μυαλό. Θα είναι τρελή έκπληξη αυτός ο γάμος! Μου εξιτάρεις την περιέργεια τώρα μέχρι να αποκαλυφθεί :) Χαχα. Καλημέρα!

      Διαγραφή
    6. Η κοπέλα είναι κοινός γνωστός καλέ! Απλώς δεν έχω διευκρινίσει αν την ξέρεις!

      Διαγραφή
  5. Απίθανη η κόρη σου... Εγώ πάντως θα έβαζα ο δεκάλογος της Δάειρας - Νo comment για τίτλο γιατί σε αποστομώνει στην κυριολεξία!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Με το 6 γέλασα πολύ. Το 1 και 2 τα έχω ακούσει ίδια κι εγώ (το 1 μάλιστα το έχει ακούσει και φίλη μου από την κόρη της). Το 2 θα το αφήσω ασχολίαστο. Γιατί, Ασπασία, πως τραγουδάμε; Kαθόλου καλό κριτήριο στη μουσική δεν έχουν αυτά τα παιδιά.

    To αγαπημένο μου όμως από όλα όσα έχει πει ήταν όταν μια φίλη της της έλεγε τι να κάνει και δε συμμορφωνόταν, γιατί δεν ήταν ούτε η μαμά της ούτε η δασκάλα της για να την ακούσει. Αυτό το επιχείρημα μόνο η Δάειρα θα μπορούσε να το είχε πει. Δικηγόρος, έτσι; Mην ξεχνιόμαστε. Κι αν μια μέρα δεν κατακτήσει το διεθνή νομικό κόσμο, έλα να μου τρυπήσεις τη μύτη. Γελάμε με αυτά που λέει, αλλά τα επιχειρήματά της είναι άπαιχτα αν τα σκεφτείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για αυτό κατέληξα στο συμπέρασμα ότι μάλλον είχε ωτίτιδα το παιδί μου! Δεν εξηγείται διαφορετικά πώς την πονούσαν τα αυτιά με την κρυστάλλινη μελωδική φωνούλα μου :))))))))))))

      Τη μύτη μάλλον θα σου την τρυπήσω (προετοιμάσου για piercing) γιατί τα δείγματα που έχω μέχρι στιγμής είναι ότι της αρέσει ο χορός και το θέατρο. Θα μπορούσα όμως κάλλιστα να υποδυθεί ρόλους δικηγορικούς. Θα αυτοσχεδίαζε (χμ...αυτό δεν το είχα σκεφτεί)!

      Καλημέρα Ελίνα! :)

      Διαγραφή
  7. Χαχαχαχαχα, άπαιχτη!!!!!! Γελάω πόση ώρα με τα ρόδια!!!! Καλό μας μήνα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Απολαυστικότατη η Δάειρα!!!Καλό μήνα Ασπασία μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Απολαυστικότατη η Δάειρα!!!Καλό μήνα Ασπασία μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts