5.6.14

Ο δεκά-λογος της Δάειρας: Δάειρα FEAT. μπεμπούλα



Χάθηκα τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά για καλό σκοπό :) Διακοπάρω στο πατρικό μου διανύοντας την α' φάση των καλοκαιρινών μας διακοπών, παρέα με τα δύο μωρά μου: το μικρό και το μεγάλο. Το XL "μωρό" (aka ο μπαμπάς μας) βρίσκεται λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων στην πρωτεύουσα
και εμείς βρισκόμαστε κάτι εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά. Δίπλα στο απέραντο πράσινο και γαλάζιο. Μαγιό έχω πάρει μαζί αλλά μπάνια δεν αρχίσαμε ακόμη (οπότε μη ζηλεύετε), όμως χαιρόμαστε τις βόλτες στον καταπράσινο και ολάνθιστο κήπο του παππού και της γιαγιάς και τις πεζοπορίες στους παρακείμενους αγρούς χαζεύοντας και μαζεύοντας λουλουδάκια και φυσικά κυνηγώντας τη Δάειρα που εκμεταλλεύεται στο έπακρο αυτή την ελευθερία που της παρέχεται απλόχερα ούσα στη φύση. Κατά τα άλλα διαβάζω, κάνω ταβανοθεραπεία, κοιμάμαι (όταν μου το επιτρέπει η μπεμπούλα), πάω για καφέ και μπύρες, δημιουργώ (ναι...με έχει πιάσει μία φάση δημιουργίας)...με λίγα λόγια ηρεμία. Αλλά θα τα πούμε σε άλλη ανάρτηση αυτά.

Επειδή λοιπόν δεν έχω διάθεση ακόμη να γράψω, παραθέτω τις τελευταίες ατάκες της Δάειρας τις οποίες είχα ήδη καταγράψει αλλά δεν είχα μέχρι στιγμής δημοσιεύσει. Αυτή τη φορά στο "στόχαστρο" βρίσκεται η μπεμπούλα :) Και ο δεκά-λογος ειδικά για σήμερα γίνεται δεκατριά-λογος...

[Η ηλικία της Δάειρας κατά τις παρακάτω στιχομυθίες ήταν ~ 2,5 ετών (μεταξύ 31 μηνών και 34 μηνών]


#1
Όταν με είδε για πρώτη φορά να κρατάω το μωρό αγκαλιά, απευθυνόμενη στον μπαμπά της:

Δάειρα: Μπαμπά, γιατί δε μου μιλάει; (σημ. η μπέμπα)

Όλα και όλα. Μην παρεξηγηθούμε κιόλας...

 
#2
Όταν είχα το μωρό στην αγκαλιά μου και αυτό κουνούσε τα χεράκια πάνω-κάτω σε μία προσπάθεια να θηλάσει. Η δε Δάειρα, είχε την εντύπωση ότι με χτυπάει.

Δάειρα: Μαμά σε χτυπάει.
Δάειρα: Μπαμπά, την χτυπάει την μαμά. Κάνε κάτι...

Αφού δεν μπορεί μία μαμά να τα βγάλει πέρα με ένα μωρό, ας καλέσουμε το βαρύ πυροβολικό...


#3
Συνομιλώντας με τον μπαμπά της...

Δάειρα: Μπαμπά, να δώσουμε στη μαμά το μαύλο(=μαύρο) αυτοκίνητο; (σημ. το μαύρο είναι ήδη δικό μου).
Μπαμπάς: Ναι. Και εγώ ποιο θα έχω;
Δάειρα: Το άσπλο (σημ. το άσπρο είναι ήδη του μπαμπά). Και εγώ θα έχω το άσπλο. Θα το έχουμε μαζί.
Μπαμπάς: Και το μωράκι ποιο θα έχει;
Δάειρα: Κανένα.

Σε λίγο θα μας ζητήσει να της δείξουμε τις άδειες κυκλοφορίας ώστε να βεβαιωθεί σε ποιον είναι γραμμένα τα αυτοκίνητα...


#4
Όταν ήρθε να με επισκεφτεί στο μαιευτήριο μαζί με τον μπαμπά της και κατέβηκα στο σαλόνι υποδοχής για να τη δω...

Δάειρα: Μαμά; Tο μωλάκι(=μωράκι) να το αφήσουμε 2, 3 ,4 χλόνια(=χρόνια) να μεγαλώσει και μετά να το πάλουμε(=πάρουμε) σπίτι. E;

No comment...


#5
Πρόσφατα αγόρασα καινούριο laptop, πιο προηγμένο τεχνολογικά. Χάρισα λοιπόν το παλιό μου στη Δάειρα, προκειμένου να βλέπει Πέππα με την ησυχία της και εγώ να δουλεύω με την ησυχία μου.

Εγώ: Δάειρα, ορίστε το καινούριο σου laptop.
Δάειρα: Ευχαλιστώ(=ευχαριστώ).
Εγώ: Είδες; Η μπέμπα δεν έχει. Ενώ εσύ έχεις!
Δάειρα: Δεν πειλάζει(=πειράζει). Έχει γαλατάκι αυτή.

Σωστά! Τι φτουράει ένα λαπτόπι μπροστά στο γαλατάκι;


#6
Γενικά είμαι πειραχτήρι και ώρες-ώρες την πειράζω λέγοντάς της πράγματα που την ενοχλούν. Μία από αυτές τις φορές λοιπόν, το κατάλαβε...

Δάειρα: Μαμά, κάνεις πλάκα; (χαμογελάει φαρδιά). Είσαι πλακίνα και η μπεμπούλα είναι πλακινάκι.

Και ο μπαμπάς πλακάκι.

 
#7
Ένα πρωί, αφού την έχω ετοιμάσει για τον παιδικό σταθμό, βγαίνει από την πόρτα μαζί με τον μπαμπά της και ξαφνικά επιστρέφει φουριόζα μέσα και κατευθύνεται προς τα υπνοδωμάτια.

Εγώ: Δάειρα, που πας;
Δάειρα: Πάω να φέλω(=φέρω) το μωλάκι(=μωράκι) που δεν κλαίει και που δεν κάνει κακά πάνω του, το ψεύτικο.

Την κούκλα της δηλαδή...


#8
Συνομιλώντας με τον μπαμπά της...

Μπαμπάς: Ποια παιδάκια έχει ο Θοδωρής;
Δάειρα: Τη Δαειλούλα(=Δαειρούλα) και τη μπεμπούλα.
Μπαμπάς: Ποια παιδάκια έχει η Δαειρούλα; (ελπίζοντας να του αναφέρει την κούκλα μωρό που κρατούσε στα χέρια της)
Δάειρα: Τη μπεμπούλα βλε(=βρε) μπαμπά (και δείχνει το αληθινό μωρό)
Μπαμπάς: Και η μαμά τι έχει;
Δάειρα: Η μαμά έχει γάλα στο βυζάκι για την μπεμπούλα.

C'est moi αγελαδίτσα ή μου φαίνεται; Της Δάειρας πάντως της φαίνομαι!


#9
Μία μέρα έκανε πολλές σκανταλιές και με έβγαλε εκτός εαυτού. Έχασα την ψυχραιμία μου και της φώναξα και μετά είχα τύψεις. Πολλές τύψεις. Την παίρνω μία τεράστια αγκαλιά...

Μαμά: Δεν ήμουνα καλή μαμά, ε;
Δάειρα: Όχι. Δεν ήσουνα. Τώρα όμως είσαι καλή.
Μαμά: Τι να κάνω για να γίνω καλύτερη;
Δάειρα: Να τλως(=τρως) όλο το φαγητό σου. Και να μη μου φωνάζεις και κάνω ουά ουά ουά σαν την μπεμπούλα, γιατί στενοχωλιέμαι(=στενοχωριέμαι).

Με τσάκισε.


#10
Ένα απόγευμα είχε πολύ καλό καιρό και είπα να τον εκμεταλλευτώ και να πάω με τα πόδια να την πάρω από τον παιδικό σταθμό. Φόρεσα λοιπόν το μωρό στο sling και πήγα περπατώντας. Την παίρνω (τη Δάειρα) και την ώρα που φεύγαμε, είδε τις φίλες της που έπαιζαν στην αυλή του σχολείου και με παρακάλεσε να μείνουμε να παίξει ΛΙΓΟ. Το ΛΙΓΟ έγινε όμως πολύ. Δεν ξεκολλούσε με τίποτα. Μα καλή μου, μα χρυσή μου, μα Πέππες της έταξα, μα σοκολάτες...τίποτα αυτή. Εντωμεταξύ δεν ήμουν και ευέλικτη (με το μωρό στο sling) ώστε να την πάρω σηκωτή να φύγουμε. Οπότε άρχισα αντιπαιδαγωγικές μεθόδους...

Εγώ: Δάειρα, πάμε να φύγουμε σε παρακαλώ.
Δάειρα: Όχι.
Εγώ: Σε παρακαλώ!
Δάειρα: ΟΧΙ.
Εγώ: Εμείς θα πάμε στον παππού και τη γιαγιά με την μπέμπα και εσύ θα μείνεις στο σχολείο σου (το ταξίδι αυτό το περίμενε μέρες και είπα να το χρησιμοποιήσω εκβιαστικά).
Δάειρα: Δεν πειλάζει(=πειράζει). Στο σχολείο θα μείνω. Όχι στο δλόμο(=δρόμο).

Μου αντιμίλησε το 2,5χρονο οεο;


(+ 3 διάλογοι bonus)


#11
Απευθυνόμενη στο μωρό, παίρνει γλυκό ύφος και γλυκιά φωνή...

Δάειρα:
Μωράκι, αγαπάς τη μαμά;
Δάειρα: Αγαπάς τον μπαμπά;
Δάειρα: Αγαπάς το κουνελάκι;

No comment...


#12
Μία μέρα φτιάχναμε μαζί κέικ στην κουζίνα και το μωρό κοιμόταν στο δωμάτιο ώσπου άρχισε ξαφνικά να κλαίει.

Μαμά:
Πάμε λίγο στο μωράκι;
Δάειρα: Όχι.
Μαμά: Μα κλαίει το καημένο. Δεν το λυπάσαι;
Δάειρα: Το λυπάμαι, αλλά φτιάχνω κέικ.

Business is business...


#13
Γενικά αποφεύγω να την αφήνω εκτός του οπτικού μου πεδίου με το μωρό, μήπως άθελά της (ή ηθελημένα - who knows) κάνει τίποτα επικίνδυνο για τη σωματική ακεραιότητα του μωρού. Μία μέρα ήμουν στην κουζίνα, το μωρό στο δωμάτιο και η Δάειρα είχε χαθεί από το οπτικό μου πεδίο. Τρέχω γρήγορα στο δωμάτιο να δω εάν είναι όλα under control και βλέπω τη Δάειρα να έχει γαντζωθεί στην κούνια του μωρού και να του ψιθυρίζει:

Δάειρα:  Αγάπη μου, μωλό(=μωρό) μου, αστελάκι(=αστεράκι) μου, γλύκα μου, ομολφιά(=ομορφιά) μου, μικλή(=μικρή) μου αδελφούλα(=αδερφούλα), σε αγαπώ πολύ εγώ η μεγάλη σου αδελφούλα(=αδερφούλα).

Δακρύζεις ή δε δακρύζεις;

22 σχόλια :

  1. Μα ειναι φοβερα τα ατιμα!! Τα καλυτερα θα ερθουν οταν θα μεγαλωσει λιγο το μωρο!! Με ξεσηκωσες για να γραψω διαλογους αναμεσα σε Στρατο - Πετρο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ασπασάκι μου μας έλειψαν τα λογάκια της μεγάλης Θεάς σου!!! Είσαι όμως κι εσύ... πλακίνα βρε παιδί μου!χαχα!!! Ξέρεις ε, τώρα που ο μπαμπάς σου λειπει μπορείς να πεις ότι κι εσύ κάνεις 3G διακοπές! Κράτα το αυτό γιατί έρχονται εκπλήξεις! Κάλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εντάξει είναι απίστευτη βρε συ!
    Λιώνω στο γέλιο κάθε φορά!
    10 και 12 respect απλά!
    Στο μεταξύ, επειδή όπως καταλαβαίνεις έχουμε περάσει από παρόμοιες καταστάσεις, μου φαίνονται όλα τόσο οικεία και νομίζω ότι καταλαβαίνω πολύ καλά τη φάση που περνάτε!
    Να της δώσεις ένα τεράστιο φιλί από μένα!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εγώ πάντως δάκρυσα! Δυο σβουρηχτά φιλιά από μας!!

    Τρελοτουρίστρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εγώ πάντως δάκρυσα! Δυο σβουρηχτά φιλιά από μας!!

    Τρελοτουρίστρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλέ !!! Με πήραν τα ζουμιά με το τελευταίο !!! Και είμαι και στο γραφείο και με βλέπουνε !!! Απαπααααα !!!

    Να μου τις φιλήσεις και τις δυο ! Ρουφηχτά !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. απολαυστικοί διάλογοι για άλλη μια φορα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γέλασα πολύ με το κέικ! Αφού το κορίτσι είχε άλλη ασχολία!
    Πώς είναι η ζωή με την μπεμπούλα σας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. 10 και 12 τα καλύτερα όλων!!! Να τα χαίρεσαι και τα δυό :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γελασα με τους διαλογους αλλα δεν μπορω παρα να σταθω στο τελευταιο...γλυκεια αδερφουλα.....
    παντως αν ειχες ακουσει την Δαειρα και αφηνατε το μωρο 2-3-4 χρονια ,θα κοιμοσουν μια χαρα..χα χα μα τι λενε τα στοματακια τους!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τώρα το είδα! Γιατι μας μεταφράζεις το αδελφούλα σε αδερφούλα; :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Υπέροχη η μικρή σου! Να τις χαίρεσαι και τις δύο! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Στο τέλος με γονάτισες...τι γλυκιά και όμορφη σκηνή!!
    Με τα υπόλοιπα πολύ γέλασα!!...ειδικά με το 4!!
    Φιλιά πολλά και καλά να περνάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αχ μωρέ τη γλυκούλα μου!!!!!!!!!!!!!!!
    (αυτή τη φορά άργησα να σε διαβάσω, αλλά ανταμείφθηκα και με το παραπάνω)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Υπέροχη μεγάλη αδελφούλα η Δάειρα. Έχει να της μάθει τόοοοοσα πολλά και μετά να σε δω πως θα τα βγάζεις πέρα με τις ατάκες και την εξυπνάδα και των δυο:)))
    Εύχομαι να έχεις κάνει μπανάκι εως τώρα, να ξεκουράζεσαι αλλα και να δημιουργείς. Περιμένω να μάθω τι ετοιμάζεις λοιπον:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Οι καλύτερες ατάκες ενός παιδιου ειναι οταν αναφέρεται στο μικρό του αδερφάκι. Σε κανουν να γελάς,να δακρύζεις, να μένεις με το στόμα ανοιχτό. Ποσο μαλλον αν αυτό το παιδάκι ειναι το πανεξυπνο Δαειράκι!
    Φιλάκια πολλά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Απίστευτες ατάκες!! Δεν έχω σταματήσει να χαμογελάω από την αρχή ως το τέλος!!..Δεν είναι απίστευτες αυτές οι καθημερινές μικροχαρές?!!!
    Να τα χαίρεσαι τα παιδάκια σου.!!..
    (από το πάρτυ του Mommas daily life..!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. γελασα παρα πολυ με τις ατακες...

    να τα χαιρεσε τα παιδακια σου!!

    απο το λινκ παρτι της http://mommasdailylife.blogspot.gr/...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts