16.6.14

Happy moments: Ο φίλος μας ο ήλιος



Η Δάειρα έχει συνδυάσει το καλοκαίρι με τη θάλασσα και τη θάλασσα με τις διακοπές στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς, αφού και τα δύο πρώτα καλοκαίρια της ζωής της τα έχει περάσει κατά κύριο λόγο εκεί. Οπότε έχει πολύ έντονα βιώματα. Φέτος, με το που "έκαναν μάθημα" στον παιδικό
σταθμό με θέμα τις εποχές του χρόνου, άρχισε να ανυπομονεί πότε θα έρθει το καλοκαίρι ώστε να πάμε διακοπές στους παππούδες. 
Ένα Κυριακάτικο πρωινό του Μάη, έχουμε πάει βόλτα στο λόφο Φιλοπάππου. Σε ένα σημείο έχει πολύ καλή θέα μέχρι τον Πειραιά.
- Δάειρα, έλα να σε σηκώσω να δεις τη θάλασσα.
- Γιατί; Ήλθε το καλοκαίλι(=καλοκαίρι);
- Σε λίγες μέρες θα έρθει.
- Και θα πάμε στον παππού και τη γιαγιά;
- Ναι γλυκιά μου.
- Και θα κάνω μπάνιο;
- Ναι.
- Όχι με σωσίβιο, ούτε με μπλατσάκια (=μπρατσάκια). Μόνη μου.
- Όχι μόνη σου. Δεν μπορείς να κολυμπήσεις μόνη σου.
- Μπολώ (=μπορώ). Όπως τα ψαλάκια (=ψαράκια). Και θα κολυμπήσω στο βυθό.
(Καλά, αν πάει χωρίς σωσίβιο και μπρατσάκια, αυτό είναι το μόνο σίγουρο...)
Κάτι μέρες μετά καθώς επιστρέφαμε από τον παιδικό σταθμό με τα πόδια, άρχισε να συννεφιάζει και την έπιασε έντονη ανησυχία.
- Μαμά, θα βλέξει(=βρέξει);
- Δε ξέρω. Γιατί ρωτάς;
- Αν δε βλέξει(=βρέξει), πώς θα γεμίσει η θάλασσα;
- Με τι να γεμίσει;
- Με νελό(=νερό) βλε(=βρε) μαμάαααα.
- Ααααα.
- Αχ βλε μαμά, δεν το ‘ξελες(=ήξερες);
- Όχι. Εσύ μου το έμαθες.
(Γηράσκω αεί διδασκόμενος...)
Μία μέρα που συζητούσαμε πάλι για τη θάλασσα...
- Μαμά, θα πάλουμε μαζί και μαγιό;
- Ναααααααααααιιιιιιιιιι.
- Ξέλεις(=ξέρεις) τι μαγιό τέλω(=θέλω);
- Για πες.
- Τέλω(=θέλω) ένα μαγιό που πάνω θα έχει την Τίνκερμπεεεελ, κάτω θα έχει τη Χιονάτηηηη και τέλω και ένα καπέλο που θα έχει τη Λαπουνζέεεεεεεελ(=Ραπουνζέλ) και τέλω και παπούτσια για τη θάλασσα που θα έχουν τον πλίγκηπα(=πρίγκηπα). Αυτά τέλω.
(Ποιόν πρίγκιπα από όλους; Μα τι σημασία έχει; Έτσι κι αλλιώς ο πρίγκηπας είναι για τα παλιά μας τα παπούτσια).
Πριν από τρεις εβδομάδες λοιπόν, σκεφτήκαμε σκέφτηκα να ξεκινήσουμε την 1η φάση των καλοκαιρινών μας διακοπών ώστε να ξεκουραστεί και λίγο η μαμά (c'est moi) που έχει γίνει Τιραμόλα από το τρέξιμο και κουκουβάγια από την αυπνία. Η βέλτιστη επιλογή που είχαμε (δεδομένου ότι ο μπαμπάς μας δουλεύει και δεν έχει ακόμη άδεια) ήταν να πάμε στο πατρικό μου ώστε να έχω βοήθεια από τη γιαγιά και τον παππού, να ξελαμπικάρω και λίγο, να χαλαρώσει και η μπεμπούλα μήπως και κοιμηθεί (και κοιμηθώ) τα βράδια και να ξεδώσει και η Δάειρα στην εξοχή. Όταν το αποφάσισα λοιπόν, της το ανακοινώνω:

- Δάειρα, σε λίγες μέρες θα πάμε στον παππού και τη γιαγιά.
- Ναιιιιιιιιιιι!!!!!!!!!! Γιουπι γιούπι γιούπι.
- Χαίρεσαι;
- Ναιιιιιιιιιιιιιι.
- Γιατί χαίρεσαι;
- Γιατί θα πάμε στη θάλασσα και θα φολέσω(=φορέσω) καπέλο, γυαλιά και αντηλιακό για να μην με κάψει ο ήλιος.
Από την πρώτη κιόλας μέρα που την πήρα στην θάλασσα -ούσα τότε 10 μηνών- της εξήγησα πόσο σημαντικό είναι να φοράμε γυαλιά, καπέλο και αντηλιακό για να μη μας κάψει ο ήλιος (θα μου πείτε, τι καταλάβαινε ένα μωρό 10 μηνών; Και όμως, της Δάειρας της μιλούσα κανονικά, σαν να μιλάω σε μεγάλο άνθρωπο, από όταν ήταν μόλις ολίγων ημερών). Τότε λοιπόν, το εμπέδωσε πολύ καλά γιατί πολύ απλά δεν της επέτρεπα να μπει στη θάλασσα χωρίς γυαλιά, καπέλο και αντηλιακό. Ιδού και τα ντοκουμέντα... 
Καλοκαίρι 2012 (10 μηνών)                                                Καλοκαίρι 2013 (22 μηνών)
Πλέον το έχει εμπεδώσει τόσο καλά που όταν συζητάμε για τη θάλασσα, μου το θυμίζει μόνη της ότι "θα πλέπει να φολάμε γυαλιά, καπέλο και αντηλιακό". Το ξέρει απ' έξω σαν ποίημα. 

Λίγες μέρες πριν φύγουμε για τον παππού και τη γιαγιά, μαμά και κόρες λάβαμε πέντε (!!!) φανταστικά δωράκια από την Garnier για να μας ευχηθεί καλό καλοκαίρι, η οποία Garnier παρεπιπτόντως με έχει συνηθίσει σε δωράκια τώρα τελευταία και την υπερ-ευχαριστώ. Για άλλη μια φορά, ήταν πάνω στο σωστό τάιμιγκ. Βρε λέτε η θέα των αντηλιακών να με ξεσήκωσε για να μαζέψω τα μπογαλάκια μας και να φύγω από την πρωτεύουσα μια ώρα αρχύτερα; Διόλου απίθανο… Η χαρά μου πάντως ήταν πολύ μεγάλη, καθώς είναι ένα brand που εμπιστεύομαι και χρησιμοποιώ ήδη και είμαι απόλυτα ευχαριστημένη. Οπότε και τα πέντε δώρα θα πιάσουν τόπο 100%. Ξέρω ότι η συγκεκριμένη εταιρία έχει εμπειρία από όταν γεννήθηκε η συγχωρεμένη η γιαγιά μου (80 ολόκληρα χρόνια) και όσον αφορά στα αντηλιακά της, γνωρίζω ότι διαθέτουν ένα κατοχυρωμένο με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας σύστημα που προστατεύει από τις ακτίνες UVB (αν δε θυμάστε, σας θυμίζω ότι είναι αυτές που ευθύνονται για τα ηλιακά εγκαύματα) και τις ακτίνες UVA (αν δε θυμάστε, σας θυμίζω ότι είναι αυτές που ευθύνονται για την πρόωρη γήρανση του δέρματος).  

Το πακέτο που λάβαμε περιείχε την τελευταία σειρά αντηλιακών της εταιρίας που λανσαρίστηκαν το φετινό καλοκαίρι, μεταξύ των οποίων και 3 παιδικά, το Garnier Ambre Solaire Baby in the shade, το Garnier Ambre Solaire Resisto swim και το Garnier Ambre Solaire Sensitive advanced. Ειδικά το Garnier Ambre Solaire Baby in the shade (είναι κατάλληλο για μωρά από 0 έως 3 ετών) με ενθουσίασε γιατί θα μπορεί να το χρησιμοποιήσει στο πρόσωπο και το σώμα όχι μόνο η Δάειρα αλλά και η μπεμπούλα. Και γιατί όχι και εγώ; Η καινοτομία του είναι ότι θα παρέχει πολύ υψηλή αντιηλιακή προστασία (SPF 50+) ακόμη και στη σκιά, στην εξαιρετικά ευαίσθητη επιδερμίδα και των δύο παιδιών μου (αφού και τα δύο είναι κάτω των 3 ετών) και γνωρίζω πολύ καλά ότι η φυσική προστασία της παιδικής επιδερμίδας δεν έχει αναπτυχθεί ακόμα πλήρως μέχρι την ηλικία των 3 ετών. Οπότε το Garnier Ambre Solaire Baby in the shade είναι ό,τι πρέπει για την περίπτωσή μας! Και φυσικά και αυτό αλλά και τα υπόλοιπα (που επίσης θα χρησιμοποιήσουμε) είναι χωρίς Parabens. Και έχουν περάσει όχι μόνο από δερματολογικό αλλά και από παιδιατρικό έλεγχο. Δηλαδή μιλάμε για 100% ασφάλεια για τις δύο ζουζούνες μου.

Με τον ήλιο είμαι πολύ προσεκτική και ειδικότερα όταν πρόκειται για τα παιδιά μου, ακόμη περισσότερο. Είμαι αρκετά ενημερωμένη για τις βλαβερές συνέπειες της παρατεταμένης έκθεσης σε αυτόν, δε μου αρέσει να κάνω ηλιοθεραπεία, όταν δεν κολυμπώ βρίσκομαι πάντα στη σκιά και γενικότερα προσπαθώ να λαμβάνω τα μέτρα μου. Αυτό που έκανα και κάνω με τη Δάειρα και θα συνεχίσω να το κάνω και με την μπεμπούλα, είναι να της φοράω πάντα γυαλιά, καπέλο και αντηλιακό όταν βγαίνουμε στον ήλιο άσχετα με το αν είμαστε στη θάλασσα ή όχι (γενικά, αποφεύγουμε τον ήλιο τις μεσημεριανές ώρες). Όταν βρισκόμαστε στη  θάλασσα, όταν παίζει με τα κουβαδάκια της στην άμμο φοράει πάντα μπλούζα ή φόρεμα και οπωσδήποτε αντηλιακό με τον υψηλότερο δείκτη προστασίας που υπάρχει. Και φυσικά γυαλιά και καπέλο. Ακόμη και όταν καθόμαστε κάτω από την ομπρέλα. Όπως π.χ. σε αυτό το στιγμιότυπο που η Δάειρα απολαμβάνει την μπανάνα της αραχτή στη ξαπλώστρα.  

Και το ανανεώνουμε τακτικά όσο βρισκόμαστε στην παραλία αφού ο ιδρώτας, το θαλασσινό νερό και το σκούπισμα με την πετσέτα όσο να 'ναι το εξαφανίζουν πολύ γρήγορα. Ακόμη και όταν βρισκόμαστε στη σκιά. Γιατί δεν είναι μόνο ο άμεσος ήλιος που είναι επικίνδυνος, είναι και η αντανάκλαση που δημιουργείται από την άμμο. Οπότε και η μπεμπούλα θα μας συνοδέψει στα μπανάκια μας αυτό το καλοκαίρι με ασφάλεια, άσχετα που θα κάθεται κάτω από την ομπρέλα :)
Οπότε, όταν ετοιμάσαμε τα πράγματά μας για αυτή την 1η φάση διακοπών στον παππού και τη γιαγιά, φυσικά και δεν παραλείψαμε να πάρουμε μαζί μας και τα καινούρια μας αντηλιακά για να τα δοκιμάσουμε. Μαζί με τα αντηλιακά, ξέχασα να αναφέρω ότι λάβαμε και ένα παιδικό παραμυθάκι που εξηγεί με απλά λόγια τη σημασία που έχει η αντηλιακή προστασία.
Ένα μεσημέρι, στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς, είχαμε τον εξής διάλογο:
- Δάειρα, πάμε να ξαπλώσουμε;
- Όχι. Θέλω να παίξω.
- 'Ελα. Πάμε να ξεκουραστούμε, θα σου διαβάσω ένα καινούριο παραμυθάκι και το απόγευμα θα πάμε στη θάλασσα.
- Ποιο παλαμυθάκι(=παραμυθάκι);
- Τις περιπέτειες του Ηλία και της Φωτεινής στη θάλασσα. Που έκαναν φίλο τους τον ήλιο.
- Έλχομαι.
Δεν ξέρω αν την ενθουσίασε περισσότερο η ιδέα της βόλτας στη θάλασσα ή η ιδέα του παραμυθιού, όμως ήρθε και ξάπλωσε στο διπλό κρεβάτι μαζί μου ενώ η μπεμπούλα κοιμόταν στην κούνια δίπλα μας. Και άρχισα την ανάγνωση με δραματοποίηση (ως συνήθως).
- Μια φορά και έναν καιρό ήταν δύο παιδάκια, ο Ηλίας και η Φωτεινή, και ήθελαν να πάνε στη θάλασσα μαζί με τη μαμά τους.
- Όπως εγώ μαμά;
- Ναι όπως εσύ. Και η μαμά τους, τους είπε: "Γλυκά μου παιδάκια, για πείτε μου, όταν πάμε στη θάλασσα ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε για να μη μας κάψει ο ήλιος;"
…μπλα, μπλα, μπλα…και της διαβάζω το παραμύθι...

Όταν λοιπόν φτάσαμε σε αυτό το σημείο, λέω στη Δάειρα:
- Τελικά, από ό,τι φαίνεται, ο Ηλίας και η Φωτεινή δεν ξέρουν τι πρέπει να κάνουν στη θάλασσα για να μην τους κάψει ο ήλιος. Εσύ αγάπη μου ξέρεις τι πρέπει να κάνουμε;
- Ναι. Να φοράμε γυαλιά, καπέλο και αντιηλιακό!
- Μπράβο Δάειρα! Αυτό ακριβώς τους είπε και η μαμά τους! Ότι πρέπει να φοράνε γυαλιά, καπέλο και αντηλιακό.

Χαμογελάει φαρδιά όλο ικανοποίηση που γνώριζε την απάντηση. Και το επανέλαβε και άλλες φορές. Της έκανα και ερωτήσεις να δω τι κατάλαβε και την ηχογράφησα - έχω και ντοκουμέντα (βλ. βιντεάκια στο τέλος της ανάρτησης).
Το ίδιο απόγευμα όμως, ο καιρός μας τα χάλασε. Έπιασε ξαφνική μπόρα και σήκωσε αέρα, οπότε μείναμε σπίτι. Ούτε στον καταπράσινο κήπο δεν μπορούσαμε να πάμε για παιχνίδι. Οπότε, της πρότεινα να πάμε "μία βόλτα στη θάλασσα" ζωγραφίζοντας. "Ξέθαψε" η γιαγιά τις παλιές νερομπογιές της μαμάς (29 ολόκληρα χρόνια είχα να ανοίξω αυτό το κουτί!!!!!!) και η Δάειρα ως μικρή Monett άρχισε να επιδίδεται στη ζωγραφική.
Το θέμα μας, η θάλασσα. Ο πίνακάς μας, αυτός! 
(Τύφλα να έχει η 'Τρικυμισμένη θάλασσα' του Μονέ μπροστά στο δικό μας αριστούργημα. Χεχε).

- Δάειρα, τι είναι αυτό;
- Ο ήλιος.
- Και γιατί είναι έτσι, άγριος;
- Γιατί μας δαγκώνει όταν δε φολάμε(=φοράμε) αντηλιακό.
- Και αυτό το μαύρο;
- Το φεγγάλι(=φεγγάρι) (είναι που συνήθως όταν φεύγουμε από τη θάλασσα έχει εμφανιστεί ήδη το φεγγάρι).
- Και αυτά τα μωβ και μπλε στρογγυλά τι είναι;
- Ψαλάκια.
- Και αυτό το πράσινο;
- Σαλάχι (το ξέρει από ένα βιβλίο με τον κόσμο του βυθού που έχουμε στην παιδική βιβλιοθήκη μας).
- Και εδώ;
- Η θάλασσα.
- Και αυτό;
- Κύμα.
- Και τα παιδάκια που παίζουν στην άμμο, που είναι;
- Δεν υπάλχουν(=υπάρχουν) παιδάκια βλε(=βρε) μαμά, αφού στη ζωγαφιά(=ζωγραφιά) είναι χειμώνας.
Πριν από 1,5 χρόνο περίπου είχα διαβάσει σε ένα ενδιαφέρον ιατρικό δελτίο της Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών (και το είχα αναφέρει και σε παλαιότερη ανάρτησή μου) ότι "...το παιδί ζωγραφίζοντας καλλιεργεί την αισθητική του, δημιουργεί ωφέλιμα στον ελεύθερο χρόνο του, εκφράζεται, απελευθερώνεται, μας μιλάει με τη δική του ζωντανή και συμβολική γλώσσα. Ας το αφήσουμε, προσφέροντάς του τα απαιτούμενα μέσα, μολύβια, χρώματα, να απελευθερώσει το υποσυνείδητό του, χωρίς τη δική μας παρέμβαση για μία κατά τη γνώμη μας πιστότερη απόδοση του θέματος. Ακόμα και οι παραλείψεις έχουν κι αυτές την ερμηνεία τους".
Την επομένη το μεσημέρι, φορέσαμε το μαγιό μας (ευτυχώς συμβιβάστηκε με ένα απλό ριγέ κόκκινο-λευκό και δε μου ζήτησε αυτό το φανταστικό με τη Χιονάτη και τις λοιπές πριγκίπισσες), τα παπούτσια μας (ευτυχώς όχι με τον πρίγκιπα), βάλαμε το αντηλιακό μας ώστε να προλάβει να δράσει μέχρι να φτάσουμε, φορέσαμε γυαλιά και καπέλο και ξεκινήσαμε για τη θάλασσα. Η μπεμπούλα έμεινε στη γιαγιά.
Στη διαδρομή...
- Δάειρα, ξέρεις που πάμε τώρα;
- Στη θάλασσα.
- Τι θα κάνουμε στη θάλασσα;
- Θα βουτήξουμε, άμα δεν έχει κύμα, τα ποδαλάκια(=ποδαράκια) μας στο νελό(=νερό).
- Και άμα έχει κύμα;
- Δε θα τα βουτήξουμε βλε μαμάααα.
Λίγο αργότερα...
- Μαμά, στη θάλασσα έχει άσπλη(=άσπρη) άμμο;
- Ναι.
Τι ήθελα και το είπα... (κρατήστε το αυτό για το τέλος. Έχει σημασία)
Κάποια στιγμή φτάσαμε και απλώσαμε extra αντηλιακό στο κορμάκι μας. 

Δε συνηθίζουμε να πηγαίνουμε στη θάλασσα ντάλα μεσημέρι, όμως αυτή τη φορά ήταν η εξαίρεση. Βιαστήκαμε γιατί φοβηθήκαμε μήπως έρθει πάλι καμία ξαφνική μπόρα και δεν προλάβουμε να πάμε, αφού την επομένη θα επιστρέφαμε στην Αθήνα.


Άλλωστε είχαμε λάβει τα αντηλιακά μέτρα μας και τίποτα δε μας φόβιζε. Ούτε ο ήλιος, ο οποίος πλέον έχει γίνει φίλος μας και δε μας έκαψε ΚΑΘΟΛΟΥ! Η δε Δάειρα, το κα-τα-ευ-χα-ρι-στή-θη-κε! Και μαζί της και η μαμά :)
 
Τρέξαμε, παίξαμε, ΔΕΝ βουτήξαμε (η Δάειρα δηλαδή, γιατί η μαμά σιγά μην έχανε την ευκαιρία) τα ποδαράκια μας στο νερό (που σημειωτέον ήταν ήρεμο σαν λάδι), φάγαμε παγωτό και καθίσαμε 2 ολόκληρες ώρες.

 
Και δεν αποχωρίστηκε το αντιηλιακό από τα χέρια της. Φοβόταν μήπως το χάσει :)


Στην επιστροφή...                                                       
- Μαμά, τα πέλασα(=πέρασα) πολύ όμορφα. Καταπηκτικά(=καταπληκτικά). Να ξαναπάμε στη θάλασσα.
- Ναι, Δάειρα; Πολύ χαίρομαι. Όμως δε βουτήξαμε τα ποδαράκια μας στο νερό.
- Ναι, γιατί είχε κύμα (εννοούσε το μικρό παφλασμό που κάνει το νερό στην ακτή, ακόμα και όταν είναι ήρεμο σαν λάδι).
- Μα δεν ήταν κύμα αυτό αγάπη μου. Ήταν κυματάκι. Το κύμα είναι πολύ μεγάλο. Πιο μεγάλο από εσένα. Και κάποια κύματα είναι πιο μεγάλα ακόμη και από εμένα ακόμη και από τον μπαμπά.
- Μαμά; Και το κυματάκι είναι κύμα. Είναι όπως λέμε κύμα και ματάκι.
(Ντόιγκ!)
Όταν πλησιάζαμε στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς...
- Μαμά, στη θάλασσα δεν είχε άσπλη άμμο.
- Όχι, δεν είχε.
- ΤΕΛΩ(=θέλω) ΑΣΠΛΗ(=άσπρη) ΑΜΜΟ! (το είπε με επιτακτικό ύφος).
- Και τι να κάνουμε τώρα; Να σε πάω στις Μπαχάμες;
- Ναι!
To επόμενο πρωί...
- Μαμά, ξύπνα. Σήμελα(=σήμερα) θα πάλουμε (=πάρουμε) το μαγιό μας, γυαλιά, καπέλο και αντηλιακό και θα πάμε στις Μπαχάμες.
Άλλος με τη βάρκα μας; Σαλπάρουμε για Καραϊβική...
Καλό καλοκαίρι, φίλοι μου! Δε σας αποχαιρετώ ακόμη, απλά σας εύχομαι, μιας και το καλοκαίρι μόλις μπήκε! Τα παρακάτω είναι 2 βιντεάκια που έφτιαξα και θέλω να μοιραστώ μαζί σας (ανοίξτε τον ήχο στο τέρμα για καλύτερη ακρόαση. Υπάρχουν και σε μεγαλύτερο μέγεθος στο youtube: video 1 και video 2).

P.S.1: Οι παραπάνω είναι πραγματικοί διάλογοι με την κόρη μου. Όσοι με διαβάζετε, γνωρίζετε τους Δεκα-λόγους της Δάειρας τους οποίους άρχισα να καταγράφω όταν η Δάειρα άρχισε να κάνει τις πρώτες της απλές προτάσεις (όταν δηλαδή ήταν 18 μηνών) και συνεχίζω ακόμη και τώρα που πλέον είναι 34 μηνών και συζητάμε κανονικότατα μεταξύ μας.  P.S.2: Αν σας άρεσε το παραμυθάκι, μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ

15 σχόλια :

  1. Ti ομορφες φωτογραφίες! Με ξεσηκωσες για παραλία. Θα βαλω ομως πρωτα τα βιντεακια στα παιδιά για να μαθαίνουν. Ειχα ακούσει για τα αντηλιακα της Garnier.Τωρα που τα δοκίμασες και τα συστήνεις θα τα δοκιμάσω. Καλό καλοκαιρι σε ολους!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ετοιμη για διαφημιστικό η Δάειρα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. χαχαχαχαχα φοβερή η Δάειρα! Και Μπαχάμες ακούω, ουάου είναι έτοιμη για μεγάλες διακοπές!
    Καλό καλοκαίρι εύχομαι! Να ξεκουραστείς εσύ και η μικρή να ξεσαλώσει, αν και δεν ξέρω πως συνδυάζονται αυτά τα δυο:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Την καλυτερη δουλεια εκανες!! Μακαρι να εβγαινε η μαμα μου σε συνταξη και σιγα μην ημουν εδω!! Αλλα επειδη η μαμα μου ειναι 52 αυτο θα γινει οταν ο Στρατος παει φανταρος!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ασπασία μου,για μια ακόμη φορά η κορούλα σου σκόρπισε χαμόγελα με τα πανέξυπνα λόγια της και με το αέρινο λίκνισμα του κορμιού της στην παραλία.Τα βίντεο είναι καταπληττικά! Η γλυκιά φωνούλα τής Δαειρούλας ηχεί αρμονικά και δημιουργεί αίσθημα ευφορίας.
    Γλυκό μου κορίτσι, εύχομαι το παιδάκι σου να γνωρίσει πολλές επιτυχίες στη ζωή της και να τη θαυμάζουν όλοι.
    Σας αγαπώ πολύ
    Η μαμά σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η κόρη σου είναι φοβερό φατσάκι και ντίβα!
    Μα τι στιλ είναι αυτό;; Τι πόζα;
    Χαίρομαι που περάσατε ωραία, αν μη τι άλλο καταλαβαίνω πόσο πολύ το χρειάζεσαι βρε κορίτσι και η θάλασσα μοιάζει να έχει ευεργετικές ιδιότητες.
    Θα τσεκάρω τα αντιηλιακά της Garnier. Ξέρω ότι είσαι πολύ ψαγμένη μαμά και σε εμπιστεύομαι!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλά τι να πω!!
    Για τις ατάκες, για τις πόζες, για τις συμβουλές που δίνει με έμμεσο τρόπο?...υπέροχη η κόρη σου!
    Φιλιά πολλά και καλά να περνάτε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πανέμορφη ανάρτηση. Με ταξίδεψες μέσα από τις φανταστικές φωτογραφίες, χαμογέλασα με τις πανέξυπνες ατάκες της κόρης σου και γέλασα πολύ με τα βιντεάκια. Τι γλυκιά φωνούλα είναι αυτή;
    Καλό καλοκαίρι λοιπόν και εύχομαι να περάσετε τέλεια!
    Κατερίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μιλάμε χάζεψα με τις φωτογραφίες και τα βιντεάκια της Δάειρας. Χάζεψα να ακούω αυτή τη γλυκιά φωνούλα της όλο νάζι και σκέρτσο. Εκεί που ανάπνεε κ σκεφτόταν, ήταν μια γλύκα:)
    Τα αντηλιακά της garnier με έχουν ενθουσιάσει. Είναι σημαντική για μένα και η σύστασή τους (χωρίς parabens) αλλά και η τιμή τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σας ευχαριστώ όλους για τα όμορφα σχόλια που μου αφήσατε :)

    Τέλος, ζητώ συγγνώμη από τις αναγνώστριες, αλλά αναγκάστηκα και θα αναγκάζομαι από εδώ και στο εξής να διαγράφω όλα τα σχόλια που δεν έχουν σχέση με το περιεχόμενο της ανάρτησης και/ή αναφέρονται σε τρίτους bloggers και/ή δίνουν τροφή για συζητήσεις και αντιπαραθέσεις. Ευχαριστώ για την κατανόηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μα τι στυλ, τι ταμπεραμέντο, τι αέρας αυτή η Δάειρα! Και αν είναι έτσι η μεγάλη, φαντάζομαι τη μικρή να εξελίσσεται και αυτή σε super diva ! Το κόκκινο μπικίνι σκέτη τρέλα! Να τα χαίρεσαι τα κορίτσια σου Ασπασία μου και να περνάτε πάντα υπέροχα. Όσο για τα αντηλιακά, τελικά με έπεισες !!! (ακόμα και οι πιο δύσκολοι δεν μπορούν να σου αντισταθούν για πολύ χχεχεχεε).

    Καλό, υπέροχο, οικογενειακό και ασφαλές καλοκαίρι να περάσετε αγάπες μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Είναι θεά η κόρη σου! Αυτό έχω να πω!
    Πόσο σε χαίρομαι που τα καταγράφεις εδώ κι ακόμη περισσότερο που την ηχογραφείς.
    Είναι πραγματικοί θησαυροί! :)

    Φιλιά πολλά πολλά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πολύ όμορφες φώτο!!! Φοβερή η μικρούλα.!.φοβερή φωνούλα!!..
    και κάτι λίγο πιο άσχετο..φοβερό όνομα!! Δάειρα..
    πρώτη φορά το ακούω ομολογώ..
    Καλό καλοκαίρι να έχετε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Γεια σου Ασπασία με τις κόρες σου!
    Πολύ, πάρα πολύ!!! έξυπνη η αλλαγή στον τίτλο σου!!!
    Εμένα μου άρεσε που ήθελε να βολέψει όλες τις ηρωίδες στα ρουχαλάκια της,
    και μου κάνει εντύπωση που προετοιμάζεται από τώρα για το πάτημα του πρίγκηπα στην εκκλησία!!!
    ;))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts