Επιστρέψαμε από τις διακοπές, μετά από 3 εβδομάδες πλήρους αποτοξίνωσης από TV και internet (εντάξει, "έκλεβα" 5 λεπτά την ημέρα στο φατσοβιβλίο, αλλά τι είναι 5 λεπτά στα 1.440 που έχει το 24ωρο;) . Μια φορά όμως - να πω και την αμαρτία μου - η μπλογκόσφαιρα με έχασε από την
ατμόσφαιρά της και περιορίστηκα στο να γεύομαι την αλμύρα της θάλασσας, τον καθαρό αέρα της εξοχής, τον δροσερό απογευματινό μαϊστρο, παγωτά, γλυκά, καρπουζάκι(α), αμέτρητα σύκα...και φυσικά τον δροσερό μου φρέντο, πανταχού παρών.
Το δε μπλογκόσπιτό μου μάζεψε αράχνες. Το ίδιο και το κανονικό. Καιρός για ξε-αράχνιασμα λοιπόν! Να αρχίζω να μαζεύω τα κομματάκια μου και πάλι (το μυαλό μου ταξιδεύει, εξακολουθώ να είμαι σε mood διακοπών)...να τακτοποίησω τις βαλίτσες και όλα τα αμέτρητα συμπράγκαλα που κουβάλησα και πάλι...να ταξινομήσω τις αμέτρητες φωτογραφίες που τράβηξα και πάλι...και να προσπαθήσω να συμβιβαστώ με την πραγματικότητα που επιτάσσει δουλειά, υποχρεώσεις, τρέξιμο, σκοτούρες. Και σιγά-σιγά θα αρχίσω τις επισκέψεις και θα σας κάνω αρμένικες βίζιτες. Μέχρι να με βαρεθείτε, μπλογογειτονάκια μου. Με χάσατε, αλλά επέστρεψα δριμύτερη. Και διπλή! Από τα πολλά τα σύκα ;)
Τα περάσαμε υπέροχα φέτος! Αλλά θα τα πούμε αυτά, κάποια άλλη στιγμή. Προς το παρόν, να ευχηθώ σε όσους έχουμε επιστρέψει στις βάσεις μας "καλό φθινόπωρο" και να χαρίσω λίγο χαμόγελο με μία πρώτη δόση από τις ατελείωτες ατάκες της Δάειρας, η οποία φέτος το καλοκαίρι "δε βάζει γλώσσα μέσα της"! Φυσικά δεν κατάφερα να τις καταγράψω όλες, όμως έκανα μία φιλότιμη προσπάθεια να καταγράψω όσες περισσότερες μπορούσα.
[Ειπώθηκαν ~22,5 - 23 μηνών]
#1
Πριν από δύο μήνες φύγαμε για ένα άλλο διήμερο στο Ναύπλιο για μπανάκι και βόλτες. Η Δάειρα ανυπομονούσε πώς και πώς όλη την εβδομάδα να πάει στη θάλασσα και μόλις της είπαμε ότι φεύγουμε για θάλασσα, η χαρά της ήταν πολύ μεγάλη. Σε όλη τη διαδρομή ανυπομονούσε να φτάσουμε και συχνά-πυκνά ρωτούσε: "Μαμά, που είναι η τάλασσα;". Στη διαδρομή, κάποια στιγμή αισθάνθηκα ότι ο μπαμπάς τρέχει.
Μαμά: Θοδωρή, ΜΗΝ ΤΡΕΧΕΙΣ!
Δάειρα: Όοοοοοοσι!!! Μη του λες μη τέχει! Πάμε στη τάλασσα. Φύγκαμεεεεεεεε!(=Όχι! Μην του λες μη τρέχει. Πάμε στη θάλασσα. Φύγαμε!)
Το ξέρετε το "Μπαμπά μην τρέχεις!";;; E, καμία σχέση!
#2
Στο σπίτι, καθώς ετοιμάζαμε τα πράγματα για την εκδρομή...
Μαμά: Δάειρα, φέρε μου το τυρκουάζ μαγιό σου να το βάλω στη βαλίτσα.
Δάειρα: Όχι τυκουάζ, μπλέ μαμά!
Μαμά: Δάειρα, βάλε στην τσάντα σου το laptop σου (της έφερε ο θείος της ένα laptop της Fisher Price).
Δάειρα: Όχι λαπ-το, υ-πο-λο-γι-στή μαμά!
Τς τς τς. Ρε μαμά, τι άσχετη που είσαι! ΚΑΙ αχρωματοψία ΚΑΙ πλήρη άγνοια από Η/Υ...και ας τους σπούδασες. Τς τς τς...
#3
Στο Ναύπλιο, έχουμε κάνει μπάνιο στη θάλασσα, έχουμε πάει σε μία ψαροταβέρνα για φαγητό και επιστρέφαμε στο δωμάτιο που μέναμε. Ήταν μία διαδρομή ~20 λεπτών. Είπα να το εκμεταλλευτώ και να την κοιμίσω στο αυτοκίνητο. Οπότε άρχισα να τραγουδάω διάφορα τραγουδάκια (παιδικά και μη). Η Δάειρα έχει βάλει το δάχτυλο στο στόμα και έχει γλαρώσει (φανταστείτε το σκηνικό). Έτοιμη ήταν να αποκοιμηθεί. Κάποια στιγμή λοιπόν, τραγουδάω τη 'Λυγαριά' (αγαπημένο της hit που της έμαθε ο μπαμπάς της), αλλά δε θυμόμουν καλά τους στίχους. Οπότε, όταν φτάνω στην τελευταία στροφή του τραγουδιού...
Μαμά: Το φεγγαράκι ρώτα ♪ ♫ ♫ ♪ ♪
και τ’ άστρα να σου πουν ♪ ♫ ♫ ♪ ♪
τα μάτια σου πως κλαίνε ♪ ♫ ♫ ♪ ♪
όταν σε θυμηθούν ♪ ♫ ♫ ♪ ♪
Και πετάγεται η Δάειρα με στόμφο...
Δάειρα: ...τα μάτια ΜΟΥ πως καίνε(=κλαίνε) μαμά!
Που είσαι κύριε Πάριε να δεις τα χάλια μου. Η κόρη μου μου έβαλε τα γυαλιά...
#4
Στο Ναύπλιο (πάλι), στο κτήμα όπου μέναμε, ήταν ένα σκυλάκι (μικρό σε ηλικία αλλά μεγάλο σε μέγεθος για τα δεδομένα της Δάειρας). Το σκυλάκι γάβγιζε και η Δάειρα φοβόταν. Πήγαινε να ξεμυτίσει λίγο στην αυλή και μόλις άρχισε γάβγισμα το σκυλάκι, ερχόταν πίσω τρέχοντας και κλαίγοντας: "Μαμά, φοβάμαι!". Ο μπαμπάς της για να την ξεθαρρέψει:
Μπαμπάς: Δάειρα, φοβάσαι το σκυλάκι;
Δάειρα: Ναι!
Μπαμπάς: Φοβάσαι που γαβγίζει;
Δάειρα: Ναι!
Μπαμπάς: Μη φοβάσαι αγάπη μου. Το σκυλάκι γαβγίζει για να διώχνει τα κουνουπάκια.
Κάπως ηρεμεί. Πάμε βόλτα στην πόλη. Επιστρέφουμε κάποια στιγμή στο δωμάτιο. Πάει να βγει έξω. Αρχίζει πάλι γάβγισμα το σκυλάκι. Η Δάειρα για να μετριάσει το φόβο της, λέει:
Δάειρα: To κυλάκι(=σκυλάκι) διώχνει τα κουνουπάκια. Με φυλάει και μένα που είμαι μική (=μικρή) και αδύναμη.
Αδύναμη; Α-Δ-Υ-Ν-Α-Μ-Η; Ρε σεις, τι είπε το άτομο ατομάκι;
#5
Στο Ναύπλιο (πάλι), καθώς κατεβαίναμε απογευματινή-βραδυνή βόλτα στην πόλη, θυμήθηκα ότι έπρεπε να πάρουμε γάλα γιατί είχε τελειώσει. Εντωμεταξύ, εκείνη τη στιγμή δεν ήθελα να το πάρουμε μήπως και αλλοιωθεί από τη ζέστη (έκανε καύσωνα) μέχρι να επιστρέψουμε στο δωμάτιο. Οπότε θα έπρεπε να ψάχνουμε για ανοικτό Mini Market αργά το βράδυ που θα επιστρέφαμε πίσω. Στο δωμάτιο είχαμε μαζί μας ένα φορητό θερμομονωτικό τσαντάκι με παγοκύστεις που λειτουργεί σαν ψυγειάκι.
Μαμά: Ρε γμτ, έπρεπε να πάρουμε μαζί το ψυγειάκι. Δεν το σκέφτηκα.
Μπαμπάς: Ούτε εγώ το σκέφτηκα.
Δάειρα: Ούτε εγκώ(=εγώ) το σκέφτηκα.
Ντόιγκ!
#6
Είχε ανοίξει ένα βιβλίο με παραμύθια και διάβαζε δυνατά (και καλά...) την Ραπουνζέλ.
Δάειρα: ...και η κακιά μαμά της την έβαλε στον πύγο(=πύργο) και της έκανε κοτόπουλο με λύζι (=ρύζι) γκια(=για) να φάει...
Και εγώ που νόμιζα ότι της έκανε πάπια με πορτοκάλι...
#7
Στο άσχετο, τραγουδούσε/μουρμούραγε μόνη της...
Δάειρα: ...καλοκαίλι (=καλοκαίρι) μου μυλίζει (=μυρίζει), η τομάτα με το λύζι (=ρύζι)...
Εμένα πάλι δε μου μυρίζει κάτι. Λέτε να είμαι συναχωμένη;
#8
Στο άσχετο, κάτι "έξυπνο" είπε πάλι και έτρεξα να την "πνίξω" στα φιλιά...
Μαμά: Είσαι κουκλάρα!!!
Δάειρα: Και εσύ μαμά είσαι κουκλάλα(=κουκλάρα) και απίτανη(=απίθανη). Γούτσου γούτσου...
(Και έρχεται και μου πιάνει και μου στρίβει τα δύο μάγουλα)
#9
Ο μπαμπάς της έχει φαγωθεί να της μάθει το επίθετό της (λες και δε θα το μάθει...)
Μπαμπάς: Ποια είσαι;
Δάειρα: H Δάειλα.
Μπαμπάς: Ποια Δάειρα;
Δάειρα: Η Παπαδοπούλου (δεν είναι αυτό το επώνυμο, αλλά το είπε κανονικά το δικό της)
Μπαμπάς: Μπράβο Δάειρα! Και εγώ ποιος είμαι;
Δάειρα: Ο Ντοντολής(=Θοδωρής).
Μπαμπάς: Ποιος Θοδωρής;
Δάειρα: Ο απίτανος(=απίθανος).
Οιμέ...
#10
Στο σπίτι...
Μπαμπάς: Πες μου μια λέξη που αρχίζει από 'Ο'
Δάειρα: Ο ιπποπόταμος.
Μπαμπάς: Πες μου μια άλλη λέξη που αρχίζει από 'Ο'
Δάειρα: Ο ελέφαντας.
Μπαμπάς: Πες μου μια λέξη που αρχίζει από 'Α'
Δάειρα: Α, τι καλά!
κ. Μπαμπινιώτη, που είστε να σκίσετε τα πτυχία σας...
Πηγή φωτογραφίας
χαχα!! Λατρεύω ατάκες Δάειρας!! καλώς ήρθατε πίσω!! πολλά φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σας βρήκα Ελπιδάκι! Με την πρώτη ευκαιρία θα περάσω από το "σπιτάκι" σου να μάθω τα νέα σου. Ετοίμασε καφέ :)
ΔιαγραφήΟύτε εγώ το σκέφτηκα! χαχαχα Καλώς ήρθες κουκλάλα! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποτε έχεις χρόνο πέρνα και από το νέο μου blog να μου πεις την γνώμη σου!
http://itisawomansworld-greece.blogspot.gr
Καλώς σας ξαναβρήκα Κατερίνα μου :)
ΔιαγραφήΚαλά, έφτιαξες και άλλο blog βρε θηρίο;;; Θα περάσω οπωσδήποτε επίσκεψη να το δω :)
Πέθανα στο γέλιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝτοντολής ο απίτανος!!..χαχα!!
Καλώς ήρθατε και καλό φθινόπωρο!!!
Επίσης, καλό φθινόπωρο Μαρία μου!
ΔιαγραφήΗ Δαειρα είναι απίθανη! Και πως να μην ήταν από τόσο απίτανους γονεις!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛες Μαράκι να φταίνε τα απίτανα γονίδια; Χαχαχα
ΔιαγραφήΚαλά, στην πρώτη φωτό δεν είδα αμέσως την πηγή από κάτω και επειδή ξέρω ότι τραβάς φωτογραφίες, αναρωτιόμουν που βρήκες τον ελέφαντα!!!!χαχαχα Δεν λέω καλό Φθινόπωρο, πόσο μάλιστα καλό χειμώνα. Αρκούμαι μόνο στο καλώς ήρθες και πάλι. Μας έλειψες και εσύ και η μικρή Δάειρα. Όλες οι ατάκες της ήταν μία και μία, αλλά την δέκατη, την λάτρεψα. Έχει δίκιο το παιδί, τι δεν κατάλαβες!!!! Φιλιά πολλά :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχα!!!!! Καλά, δεν υπάρχεις φιλενάδα! Άκου εκεί τι σκέφτηκες!!!
ΔιαγραφήΠου να τον έβρισκα τον ελεφαντάκο καλέ; Και μάλιστα σε τέτοιο ενσταντανέ; Μα ποια είμαι; Φωτογράφος του National Geographic;
Και όσο για την Δάειρα, άσε Σίνα μου, αν παίξουμε scramble θα με φάει λάχανο. Χαχαχα!
Kalispera! Epesa kata lathos panw to blog sou edw kai kati mines k an kai den exw paidaki akomi to parakolouthw aneleipws! Eimai fan tis Daeiras kai anypomonw gia tous dekalogous tis!Pragmatika mou leipsate ton kairo pou leipate!I kori sou einai yperoxi kai euxomai na einai kalotyxi kai eytyxismeni.Epeidi exw katalavei pws exeis kai apithano gousto thelw ti symvouli sou.I aderfi tou andra mou vaftizei to mpempi tis. Psaxnw edw kai kairo gia to teleio dwro xwris apotelesma...Boreis na mou dwseis kamia idea? Maria
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Μαρία! Καλώς ήρθες στο blog μου! Χαίρομαι πολύ όταν γνωρίζω νέους αναγνώστες :) Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και τις ευχές σου για το κοριτσάκι μου :) Να είσαι καλά!
ΔιαγραφήΣχετικά με αυτό που με ρωτάς, θα σου πω ότι τέλειο δώρο δεν υπάρχει. Η τελειότητα είναι κάτι το υποκειμενικό και όσον αφορά στα δώρα, μπορεί εσύ να θεωρείς ότι επέλεξες το τέλειο δώρο και ο αποδέκτης να μην το εκτιμήσει καθόλου. Επειδή όμως στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για τον αδερφό σου, που θεωρώ ότι πάνω κάτω ξέρεις το γούστο του και τι θα του αρέσει, είναι ίσως πιο εύκολα τα πράγματα.
Βοήθησέ με λίγο. Για τι κόστος μιλάμε πάνω κάτω; Γιατί ιδέες για δώρα υπάρχουν πολλές. Εξαρτάται όμως και από το ποσό που έχεις να διαθέσεις.
Π.χ. μία τέλεια (κατ΄ εμέ) ιδέα για δώρο είναι να του χαρίσεις ένα "πακέτο" φωτογράφησης σε κάποιο studio για να φωτογραφηθεί είτε μόνο του το μωρό, είτε ο μπαμπάς με το μωρό, είτε η μαμά με το μωρό, είτε οι γονείς με το μωρό. Το κόστος δεν υπερβαίνει τα 150-300 ευρώ (ανάλογα με το είδος και τη διάρκεια της φωτογράφησης, και τη συμφωνία με τον εκάστοτε φωτογράφο).
Ρίξε αν θέλεις μία ματιά στην ανάρτηση που έχω κάνει σχετικά με μία φωτογράφηση που έκανα με την κόρη μου πριν λίγους μήνες. Θα την βρεις εδώ (κάνε copy-paste το παρακάτω link στον Internet Explorer/ Mozilla Firefox κλπ):
http://www.mylovablebaby.com/2013/06/happy-moments.html?utm_source=BP_recent
ή θα την βρεις στη δεξιά στήλη του blog μου με τίτλο "Επαγγελματική φωτογράφηση με την κόρη μου"
Νομίζω ότι είναι μία τέλεια ιδέα δώρο που θα τους ενθουσιάσει.
Τι λες; Αν θέλεις περισσότερες πληροφορίες, ξαναμιλάμε.
Φιλιά!
Καλώς ήρθατε πίσω.... Χαίρομαι που περάσατε καλά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τελευταία ατάκα κάνει και για ανέκδοτο...χαχαχαχα
Χαχαχα!!! Είναι υπέροχη!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρελοτουρίστρια
Kalispera kai pali! Nai exw dei ti fotografisi me tin kori sou kathws exw diavasei oles tis anartiseis sou! Para polu kali i idea sou kai sta lefta pou diathetw... To thema einai pws egw menw se nisi twn Dwdekaniswn kai ta paidia sti Thessaloniki. Tha anevw mono gia to Savvatokyriako gia tin vaftisi. Opote einai polu dyskolo na to organwsw... Maria
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα δε χρειάζεται οργάνωση. Αν βρεις ένα καλό στούντιο φωτογράφησης που να αναλαμβάνει δημιουργική καλλιτεχνική φωτογράφηση στη Θεσ/νίκη, μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί τους, να κλείσεις το "πακέτο" φωτογράφησης (π.χ. στέλνοντας κάποια προκαταβολή) και μετά να γράψεις μία όμορφη ευχετήρια κάρτα για το μωρό, στην οποία κάρτα θα αναφέρεις και το δώρο.
ΔιαγραφήΉ να το προπληρώσεις. Ή να στείλεις την προκαταβολή και να αποπληρώσεις με την ολοκλήρωση της φωτογράφησης.
Στην Αθήνα ξέρω τέτοια studios. Θεσ/νίκη δεν έχω ιδέα. Μήπως να ψάξεις στο internet; Αλλά μιλάω για δημιουργική καλλιτεχνική φωτογράφηση.
Π.χ. ρίξε μία ματιά εδώ τι εννοώ:
http://www.studiol.gr/portreto/paidiko-fotografiko-portraito
Ε, μα είναι Α-Π-Ι-Τ-Α-Ν-Η!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμ..να πούμε και καλό φθινόπωρο;
welcome back φοβερά τυπάκια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλως ηρθατε στη βαση σας αγαπημενη φαμιλια!! Ποσο σε χαιρομαι ετσι ανεβασμενη κ ευτυχιαμενη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ αυτη η κορακλα σου, ανεξαντλητη πηγη εμπνευσης, γελιου κ ζουπηγματος!!!
Ζουπα την κι απο μενα!!!!