3.5.17

Emotions/thoughts: Η ωραιότερη στιγμή της ημέρας - Θετική σκέψη


Πολύ συχνά κατά τη διάρκεια της ημέρας πιάνω τον εαυτό μου να ζω μία στιγμή και αυτομάτως να σκέφτομαι "Τι καλά! Αυτή είναι η ωραιότερη στιγμή της ημέρας". Και αυτό συμβαίνει αρκετές φορές μέσα στο 24ωρο. Και μέχρι το τέλος της ημέρας καταλήγω να έχω ζήσει πολλές τέτοιες στιγμές, εξίσου όμορφες. Οι οποίες για κάποιον ανεξήγητο λόγο αρχίζουν να "συναγωνίζονται" μέσα μου ποια είναι η ομορφότερη. Όπως...

...τα άγρια χαράματα, τις μέρες που ξυπνάω νωρίτερα από τα κορίτσια και τον μπαμπά γιατί θέλω είτε να κάνω κάτι που απαιτεί αυτοσυγκέντρωση (όπως π.χ. να γράψω στο blog), είτε να πάω για πρωινό τρέξιμο. "Τι καλά! Επιτέλους θα κάνω αυτό που θέλω" σκέφτομαι...

...τη στιγμή που ξυπνάω τα κορίτσια με ένα φιλάκι και ένα χάιδεμα στην πλάτη, όταν θέλουν να χουζουρέψουν και άλλο και αρχίζουν και τρίβονται σαν χαδιάρικα γατάκια, σε μία προσπάθεια αναβολής να σηκωθούν. "Θα μπορούσα να τις χαϊδεύω έτσι για ώρες. Πόσο μα πόσο τις λατρεύω" σκέφτομαι...

...τη στιγμή που, αφού συνήθως μου έχουν βγάλει την ψυχή κατά την πρωινή ιεροτελεστία προετοιμασίας για το σχολείο, επιτέλους κλείνω την πόρτα πίσω μου. "Τι καλά! Επιτέλους φεύγουμε" σκέφτομαι...

...τη στιγμή που οδηγώ για το γραφείο. "Τι καλά! 20 λεπτά αυτοσυγκέντρωσης. Πόσο χαλαρωτικό. Πόσο το έχω ανάγκη αυτή τη στιγμή" σκέφτομαι...

...τη στιγμή που πίνω την πρώτη γουλιά από τον πρωινό καφέ μου και τσεκάρω inbox και social media. "Τι καλά! Επιτέλους coffee o'clock" σκέφτομαι...

...τη στιγμή του μεσημεριανού διαλείμματος στο γραφείο. Όταν κάνω ένα χαλαρό περίπατο στην ταράτσα του κτιρίου, στο χωμάτινο μονοπάτι ανάμεσα στους κήπους με τις λεβάντες, το θρούμπι, τη ρίγανη, το δεντρολίβανο και τις ελιές, πηγαίνοντας στο εστιατόριο του κτιρίου για το μεσημεριανό μου γεύμα. Ειδικά τώρα την άνοιξη που οι λεβάντες είναι ανθισμένες και οι μυρωδιές των μυρωδικών πολύ έντονες, είναι σκέτη απόλαυση αυτός ο περίπατος. "Τι τυχερή που βρίσκομαι σε ένα τόσο όμορφο εργασιακό περιβάλλον" σκέφτομαι...

...τη στιγμή που φεύγω από τη δουλειά αργά το απόγευμα. "Τι καλά! Τέλος για σήμερα. Επιτέλους να δω τα κορίτσια, να ξεκουραστώ, να να να..." σκέφτομαι...

...τη στιγμή που συναντώ τα κορίτσια στο σχολείο. Έρχονται και οι δύο τρέχοντας στην αγκαλιά μου με μία ανείπωτη λάμψη στα μάτια και με έναν τρελό ενθουσιασμό λες και είχαν να με δουν μέρες, όχι ώρες. Κάθε μέρα το ίδιο σκηνικό. "Πόσο μου έλειψαν! Τι ευτυχία!" σκέφτομαι...

...τη στιγμή που, είτε αμέσως μετά το σχολείο είτε αφού έχουμε περάσει από μαγαζιά, παιδική χαρά, SM ή κάποια άλλη εκτός σπιτιού υποχρέωση, μπαίνουμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ στο σπίτι. "Τι καλά! Home sweet home!" σκέφτομαι...

...τη στιγμή που αφού έχουμε πετάξει από πάνω μας ρούχα και παπούτσια, έχουμε "μπει" στις άνετες σπιτικές φόρμες ή πυτζάμες μας και χουχουλιάζουμε παρέα στον καναπέ διαβάζοντας κάποιο καινούριο βιβλίο ή βλέποντας κάποια παιδική ταινία. Ή τη στιγμή που παίζουμε παρέα στο παιχνιδοδωμάτιο ή τακτοποιούμε παρέα το σπίτι. "Τι καλά! Επιτέλους ποιοτικός χρόνος με τα κορίτσια μου μετά από μία κουραστική μέρα" σκέφτομαι...

...τη στιγμή που παίζουν μόνες τους και τις χαζεύω πώς μιλάνε, πώς κινούνται, πώς κοιτάζουν... "Μα τι υπέροχα πλάσματα έχω, τι ευτυχία είναι αυτή..." σκέφτομαι...

...τη στιγμή που τις έχω βάλει για ύπνο, αφού πρώτα έχω φάει ταλαιπωρία να τις κοιμήσω :) "Επιτέλους χρόνος για μένα και τον μπαμπά" σκέφτομαι...

...τη στιγμή που κάνω γιόγκα με τη δασκάλα μου ή πάω για βραδινό τρέξιμο ή βγαίνω για ποτό/δείπνο/σινεμά/θέατρο ή πάω κομμωτήριο ή πάω για το καθιερωμένο μου 15νθήμερο mani-pedi ή παίρνω τα βουνά ή κάνω κάτι -ο,τιδήποτε- για πάρτη μου και μόνο για πάρτη μου. "Τι καλά! Επιτέλους να ΜΕ φροντίσω με ό,τι αγαπώ" σκέφτομαι...

Σίγουρα, οι όμορφες στιγμές της ημέρας είναι πολύ περισσότερες από αυτές. Και τα παραπάνω είναι απλά καθημερινά παραδείγματα. Και σίγουρα, κάπου εκεί ανάμεσα στις όμορφες στιγμές, υπάρχουν και οι δύσκολες στιγμές. Δε θα τις χαρακτηρίσω άσχημες, γιατί δεν τις θεωρώ άσχημες. Τι θεωρώ απλά δύσκολες. Όπως π.χ.
...τη στιγμή που νυστάζω αφόρητα αλλά πρέπει θέλω να σηκωθώ γιατί πρέπει θέλω να κάνω κάτι,
...τη στιγμή που προσπαθώ να βάλω τα κορίτσια για ύπνο, αλλά αρνούνται πεισματικά και με ταλαιπωρούν,
...τη στιγμή που πρέπει να πάω SM μία καθημερινή γιατί μου λείπουν κάποια πράγματα ενώ το μόνο που θέλω εκείνη τη στιγμή είναι να πάω επιτέλους σπίτι να ξεντυθώ και να ξεκουραστώ,
...τη στιγμή που έχω να κάνω κάτι βαρετό στο γραφείο,
...τη στιγμή που έχω μπλέξει το πρωί σε κάποια δημόσια υπηρεσία ή σε κάποια τράπεζα με νευράκια τσαταλάκια και ΧΩΡΙΣ να έχω προλάβει να πιω καφέ,
...τη στιγμή που πρέπει να διαχειριστώ μία δύσκολη συμπεριφορά κάποιου τρίτου...
... τη στιγμή που πρέπει να μαγειρέψω (oh yes, I hate it!) ή ακόμη χειρότερα τη στιγμή που πρέπει να επαναφέρω μία βομβαρδισμένη κουζίνα σε τάξη...

Ξέρεις κάτι όμως; Εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, μου αρέσει που στις δύσκολες στιγμές δε δίνω και πολύ σημασία τελικά. Ζω τη δυσκολία τους εκείνη τη στιγμή και μετά τις ξεχνάω. Δε θυμάμαι να με έπιασα ποτέ να σκέφτομαι ποια είναι η δυσκολότερη στιγμή της ημέρας. Αντίθετα, με πιάνω πολύ συχνά να σκέφτομαι τις όμορφες στιγμές, γιατί σε αυτές εστιάζω. Γιατί τελικά εστιάζω στα όμορφα, στα θετικά. Η θετικότητα έχει γίνει ένα με τη φύση μου. Έχει γίνει κομμάτι της συνειδητότητάς μου. Έχει γίνει τρόπος ζωής. Τα δύσκολα περνούν σχεδόν απαρατήρητα και διαρκούν στη σκέψη μου μόνο όσο υπάρχουν. Δε μου τρώνε ενέργεια, ούτε φαιά ουσία. Είμαι ευγνώμων για ό,τι έχω και ό,τι έχω καταφέρει στη ζωή μου και προσπαθώ να μη δαπανώ χρόνο, ενέργεια και συναισθήματα σε ο,τιδήποτε ανάξιο.

Που θέλω να καταλήξω... Αν είσαι θετικός άνθρωπος, με νιώθεις. Εάν πάλι είσαι εθισμένος στην αρνητικότητα...εάν είσαι λίγο (ή πολύ) γκρινιάρης, εάν έχεις την τάση να μιζεριάζεις ώρες-ώρες (ή συνέχεια), εάν έχεις την τάση να διογκώνεις τα δύσκολα, εάν βλέπεις συνήθως το ποτήρι μισοάδειο...κάθισε και σκέψου. Σίγουρα θα έχεις μέσα στην ημέρα όμορφες στιγμές, απλά δυσκολεύεσαι να τις δεις. Τις περνάς στο ντούκου. Και αφήνεις χώρο στα δύσκολα. Όμως οι όμορφες στιγμές είναι αυτές που έχουν σημασία και σε αυτές πρέπει να επικεντρώνεσαι για να είσαι και να αισθάνεσαι καλά. Και κάποια στιγμή, εάν σε εκπαιδεύσεις, σε αυτές μόνο θα καταλήγεις να δίνεις σημασία. Τις άλλες, θα τις προσπερνάς. Όταν έχεις θετική ψυχολογία και θετική στάση ζωής γενικότερα, είσαι πολλά βήματα πιο κοντά στην ψυχική ισορροπία και την ευημερία. Όταν αγαπάς και αποδέχεσαι τον εαυτό σου και είσαι σε ειρήνη με το είναι σου, τότε είσαι φορέας θετικής ενέργειας, αλλιώς αντανακλάς αρνητικά vibes σε εσένα και στο περιβάλλον σου. Το θέμα είναι να καταφέρεις να ταυτιστείς με τη θετική, ισορροπημένη και αισιόδοξη φύση σου. Γιατί όλοι μέσα μας την έχουμε. Απλά κάποιοι δυσκολεύονται μέχρι να τη βρουν.

Αυτές ήταν κάποιες (ίσως λίγο μπερδεμένες) σκέψεις που μου περνούν από το μυαλό και άρχισα να ξετυλίγω εδώ μέσα προκειμένου να τις μοιραστώ μαζί σας. Εσύ αλήθεια, είσαι θετικός ή αρνητικός άνθρωπος; Προς τα που γέρνει η δική σου ζυγαριά; Εάν ανήκεις στη δεύτερη κατηγορία, ελπίζω κάπως να σε βοήθησα... #ThinkPositiveAndPositiveThingsWillHappen

12 σχόλια :

  1. Ασπασία μου πράγματικα τι όμορφη ανάρτηση είναι αυτή? Άνοιξε η ψυχή μου! Σε καταλαβαίνω απόλυτα! Επιτέλους ένας άνθρωπος που βλέπει τη ζωή όπως της αξίζει. Χαζεύεις λίγο στο fb και διαβάζεις στιχάκια κ ποιηματάκια εμπνευσμένα να σ αποδείξουν το σκοτάδι της ζωής του καθενός,συναντάς ανθρώπους στο δρόμο ρωτάς πώς πάνε τα πράγματα κ σ λένε εεε ας τα λέμε καλά ενώ είναι έτοιμοι να σ τραγουδήσουν το εμένα δ μ αγαπησε κάνεις! Ο καθένας έχει να σ πει μια μαύρη ιστορία,μία πίκρα κ μια απογοήτευση από τη ζωή... Κουραστικά να προσπαθούν όλοι να βγάλουν τ σκοτάδι από μέσα τους. Θέλω φως. Θέλω χαμογελα! Το παλεύω καθημερινά,από την καλημέρα που θα πω μέχρι μία όμορφη κουβέντα για τον καθένα. Θέλω να με βλέπουν σαν φως! Όπως νιώθω εσενα μέσα από αυτή την ανάρτηση. Φυσικά δ μιλάμε για θάνατο ή ασθένειες σοβαρές κτλ. Μιλάμε για την καθημερινότητα όπου ο καθένας προσπαθεί να σ δείξει πόσο αδικημένος είναι χωρίς να βλέπει πόσο ευλογημένος είναι. Μπράβο Ασπασία μου! Μου άνοιξες την ψυχή!Μαρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ βρε Ασπασάκι... πόσες φορές ένιωσα να διαβάζω τις σκέψεις μου :)
    Δεν είμαι και ο πιο θετικός άνθρωπος στον κόσμο, αλλά το δουλεύω και εδώ και καιρό προσπαθώ να εστιάζω σε τέτοιες μικρές στιγμές / χαρές, να ζω το τώρα και να συνειδητοποιώ ότι τελικά αυτή είναι η ευτυχία... ένα χαμόγελο, μια μυρωδιά, μια αγκαλιά. Και έμαθα να αποδέχομαι τις δυσκολίες, τις περαστικές τουλάχιστον!
    Πολύ όμορφο κείμενο και χαίρομαι που το διάβασα λίγο πριν βάλω για ύπνο τα κορίτσια (που όπως τα ακούω τώρα στανταράκι θα με ταλαιπωρήσουν!)
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θετικός κάργα φυσικά! Μας έλειψαν οι σκέψεις σου, υπέροχο κείμενο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ασπασία καλή,πόσο απόλαυσα την ανάρτησή σου!Η αναγνώριση,η απόλαυση κι
    η ευγνωμοσύνη για όσα έχουμε είναι έτσι κι αλλιώς απ'τα πιο δυνατά μας όπλα για να τα βγάζουμε πέρα και με τα δύσκολα που εχει ο καθένας μας να αντιμετωπίσει.Είμαι σίγουρη πως θ' αγγίξεις πολλές καρδιές με αυτό σου το μοίρασμα.Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να μοιράζεσαι πιο συχνά τις σκέψεις σου μαζί μας. Μας αρέσει!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κάπου στη μέση,αλλά προσπαθω πολύ να γειρω τη ζυγαρια στη θετικη πλευρα!!!!!Συνέχισε να μοιραζεσαι τις σκέψεις σου και να μας εμπνεεις!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Θα το τυπώσω λοιπόν... να το διαβάζω πιο συχνά... σε ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κάπου στη μέση,αλλά προσπαθω πολυ να γειρω τη ζυγαρια στη θετικη πλευρά...Σε ακολουθω αρκετό καιρό στο instagram και πραγματικά σε θαυμαζω!!!!Συνέχισε να μας εμπνεεις και να μας ενθαρρυνεις με τις όμορφες σκεψεις σου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τέλεια ανάρτηση!
    Πόσο χαίρομαι να μαθαίνω πως υπάρχουν θετικοί άνθρωποι τριγύρω! Ώρες ώρες νομίζω πως απλά κάποια κρύβονται πίσω από τη μιζέρια τους. Πως μας θεωρούν 'χαζοχαρούμενους' ή ψεύτες όσους απολαμβάνουμε αυτές τις στιγμές, όσους ανακαλύπτουμε και ευχαριστιόμαστε με το θετικό χωρίς να κοιτάμε τα αρνητικά. Δυσκολίες πάντα θα υπάρχουν, το θέμα είναι πόσο εμείς τις αφήνουμε να μας καπελώσουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μου αρεσει η θετική σπυ ενεργεια. Τις ομορφες στιγμες ειναι το χερι μας να τις δημιουργουμε και να τις αισθανομαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τί υπέροχη ανάρτηση!
    Τη ρούφηξα!
    Συμφωνώ με όλα λέξη προς λέξη, αλλά και έχω πρόσφατα παρακολουθήσει ομιλία TEDex που αποδεικνύει και με επιστημονικά δεδομένα όσα λες.
    Οτι ο νους είναι σαν τους μυς του σώματος και Θέλει εκγύμναση προς τη σωστή κατεύθυνση.
    Προσωπικά έχω υπαρξει ανυπόφορα γκρινιάρα και μετά από αιματηρές προσπάθειες μπορώ να πω πια και από εμπειρία ότι όντως δουλεύει η μέθοδος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τί όμορφη ανάρτηση!Και εγώ αναφέρθηκα πρόσφατα σε κάτι σχετικό και συμφωνώ για την εκπαίδευση και την εκγύμναση που λες εσύ και η Μαριάννα στο σχόλιο της! Εγώ ήμουν χαρακτηριστικό παράδειγμα αρνητικότητας και βρίσκομαι σε πολύ καλό επίπεδο πλέον, έχω αρχίσει και ανεβαίνω δυο-δυο τα σκαλοπάτια προς το ροζ συννεφάκι μου και τόσο πολύ μου αρέσει! Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts