12.5.16

Ο δεκά-λογος της Δάειρας: Πικνικ στην έρημο


[Η ηλικία της Δάειρας κατά τις παρακάτω στιχομυθίες ήταν μεταξύ 4 χρονών και 6 μηνών έως 4 χρονών και 8 μηνών]

#1
Η Μελίβοια πείσμωσε με κάτι που ήθελε σώνει ντε και καλά και έκλαιγε γιατί δεν της γινόταν το χατήρι. Η δε μαμά της (εγώ είμαι αυτή) ήταν τέρας ψυχραιμίας. Κοινώς, άφησε (άφησα) το παιδί να κλαίει μέχρι να του περάσει το πείσμα. Η μεγάλη αδερφή όμως, ήρθε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους...

Δάειρα: Μαμά, εγώ σέβομαι το παιδί πιο πολύ από εσένα.

No comment.


#2
Ήμασταν στο προαύλιο του σχολείου (μετά το σχόλασμα) και ήθελαν να παίξουν για λίγη ώρα μαζί με τις φίλες τους πριν αποχωρήσουμε. Σκέφτηκα να μεταφέρω τις τσάντες τους στο αυτοκίνητο, ώστε να μην έχω ΚΑΙ τσάντες ΚΑΙ παιδιά, αλλά η Μελίβοια ήθελε να με ακολουθήσει. Ζητάω από τη Δάειρα να κρατήσει από το χεράκι τη Μελίβοια και να την προσέχει ώστε να μη με ακολουθήσει. Φεύγω. Η Μελίβοια όμως δε συνεργαζόταν και τότε ακούω τη Δάειρα να φωνάζει δυνατά:

Δάειρα: Μαμαααααααααά, έχουμε πρόβλημα!!!

Houston, we have a problem.


#3
Κάτι έλεγα στη γιαγιά να κάνει (να φάει, να ντυθεί, να κοιμηθεί...δε θυμάμαι). Πάντως κάτι που είχε να κάνει με αυτήν την ίδια και δε με αφορούσε.

Δάειρα: Άσ' την μαμά. Δικός της είναι ο εαυτός να κάνει ό,τι θέλει.

No comment.


#4 
Μία μέρα...
Δάειρα: Μαμά, όταν μεγαλώσω...(μπλα μπλα μπλα)

Την επόμενη μέρα...
Δάειρα: Μαμά, πόσα σχολεία πρέπει να τελειώσω μέχρι να παντρευτώ;

Την μεθεπόμενη μέρα...
Δάειρα: Μαμά, πότε θα γίνω σαν εσένα; Να γίνω μαμά με παιδιά και...(μπλα μπλα μπλα)

(Δεν κρατήθηκα)
Εγώ: Βρε Δάειρα; Γιατί βιάζεσαι να μεγαλώσεις; Ζήσε το σήμερα και άσε το αύριο! Εγώ δε βιάζομαι να μεγαλώσω!!!
Δάειρα: Εσύ καλά κάνεις και δε βιάζεσαι, μαμά, γιατί αν μεγαλώσεις λίγο ακόμη, θα γίνεις γριά.

#αυταειναι #ναταμας #μεγαληταπα και έτσι...


#5
Πήρε τσίχλα στα κρυφά από την τσάντα μου. Δε με είδε ότι την είδα. Ξέρει ότι δεν της επιτρέπω, αλλά αυτή τη φορά έκανα τα στραβά τα μάτια, ενώ την είδα να μασάει, μιας και ο παιδοΩΡΛ μου είπε να μασάει που και που. ΤΡΕΧΕΙ παίζοντας με την αδερφή της μέσα στο σπίτι, ΓΕΛΑΕΙ και ΜΙΛΑΕΙ έχοντας την τσίχλα στο στόμα. Κάποια στιγμή σκοντάφτει, πέφτει κάτω και αρχίζει να βήχει...σαν να πνίγεται. Τρομοκρατημένη πετάγομαι πάνω μη πνιγεί, και μόλις έρχεται στα ίσια της έχουμε τον εξής διάλογο:

Εγώ: Τι έπαθες και πνίγηκες;;;
Δάειρα: Έχω αλλεργία στα φώτα! Για αυτό πνίγηκα.

Οι λάμπες μας είναι Trident.


#6
Βγήκα μια βόλτα με τη Δάειρα ένα απόγευμα και μας χαιρέτησαν τουλάχιστον 30 άγνωστοι. Λίγο πριν συμβεί αυτό, είχαμε τον εξής διάλογο...

Δάειρα: Μαμά, όταν είμαστε στο δρόμο, να σου πω κάτι ΕΥΓΕΝΙΚΟ που πρέπει να κάνουμε;
Εγώ: Για πες...
Δάειρα: Πρέπει να χαιρετάμε όποιον συναντάμε. Δεν είναι ευγενικό να μη χαιρετιόμαστε με τον κόσμο. Αν περπατάμε και δούμε κάποιον να περπατάει, τον χαιρετάμε. Αν περπατάμε και ο άλλος είναι στο αυτοκίνητο, τον χαιρετάμε. Αν εμείς είμαστε στο αυτοκίνητο και ο άλλος περπατάει, τον χαιρετάμε. Αν είμαστε στο αυτοκίνητο και ο άλλος είναι στο αυτοκίνητο, τον χαιρετάμε (μιλάμε, μου έκανε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς). Κατάλαβες; Υπάρχουν πολλές ιδέες να χαιρετήσεις κάποιον. Δεν είπα ότι είναι ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ. Είπα ότι είναι ΕΥΓΕΝΙΚΟ. Αν δε θέλεις μην το κάνεις. Εγώ όμως θα το κάνω.
- Γεια! (Χαιρετάει κάποιον).
- Γεια! (Χαιρετάει άλλον).
- Γεια! (Χαιρετάει και άλλον).
Και αυτή η κατάσταση συνεχίστηκε μέχρι που φτάσαμε στον προορισμό μας. Ο κόσμος ανταποκρινόταν με χαμόγελα και χαιρετούσε πίσω. Ήταν αναπάντεχα όμορφο. Σαν να τους ξέραμε όλους. Τουλάχιστον 30 άγνωστοι.

Αυτό δεν είναι ατάκα, αλλά ήταν ένα πολύ ευχάριστο συμβάν μετά από έναν όμορφο διάλογο που είχαμε και είπα να το μοιραστώ :)


#7
Η Μελίβοια μου ζητάει μπισκότο. Έχει φάει ήδη 3. Δε θέλω να της δώσω άλλο, όποτε προσπαθώ να της αποσπάσω την προσοχή με μια ψεύτικη τούρτα από Lego που έφτιαξε η Δάειρα χθες. Ακολουθεί διάλογος...

Μελίβοια: Πικότο. Πικόοοοοοοτο!
Εγώ: Έλα εδώ να δεις μια τούρτα.
Δάειρα: Μαμά, σου ζητάει μπισκότο το παιδί!
Εγώ: Το ξέρω Δάειρα. Προσπαθώ να την ξεγελάσω.
Δάειρα: Μαμά;;;!!! Προσπαθείς να ξεγελάσεις την κόρη σου με μια ψεύτικη τούρτα; ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ;;;!!!
Εγώ: Μα δε θέλω να της δώσω άλλο μπισκότο!
Δάειρα: Μπορείς απλά να της πεις: "έλα εδώ αγάπη μου! Δεν κάνει να φας άλλο μπισκότο! Μήπως θέλεις να φας κάτι άλλο;". Έτσι γίνονται τα πράγματα , μαμά!

Σα δε ντρέπομαι!!! Το 4χρονο έχει πιο πολύ μυαλό από εμένα.


#8
Έχει ξαπλώσει στο κρεβάτι μου μαζί με τη Μελίβοια με σκοπό να μην κοιμηθούν.

Δάειρα: Μαμά, σε ευχαριστώ πολύ που με αφήνεις να ξαπλώσω στο κρεβάτι σας που το στρώμα του είναι πολύ μαλακό και βουλιάζω μέσα του σαν να βουλιάζω σε νερό αγάπης. Και που στον πάτο του, υπάρχει μία πολύχρωμη μεγάλη καρδιά, μία καρδιά για εσένα μόνο.

Αυτή και ο Καβάφης.


#9
Σε μια συζήτηση μεταξύ μας (τις ημέρες του καρναβαλιού) τη ρώτησα όλα τα αγαπημένα της διάφορα: φαγητό, χρώμα, παραμύθι, παιχνίδι, κούκλα, ρούχο, πριγκίπισσα, ώρα της ημέρας, δασκάλα, κλπ. Στο 'παραμύθι', 'κούκλα' και 'πριγκίπισσα', η απάντηση ήταν 'Ραπουνζέλ'...

Εγώ: Τότε βρε Δάειρα, αφού η αγαπημένη σου ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ είναι η Ραπουνζέλ, γιατί επέμενες να ντυθείς για 2η χρόνια Έλσα και σου πήρα πάλι φορεσιά της Έλσας;;; (σημ. Δεν της έκανε η περσινή)
Δάειρα: Γιατί η Έλσα είναι ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ρε μαμά!!!

Δε συμβιβαζόμαστε να είμαστε τίποτα λιγότερο από γαλαζοαίματες (και γαλαζοφορούσες).


#10
Ένα ΣΚ μεσημέρι, πάμε για ένα πικ-νικ της τελευταίας στιγμής. Και εκεί που σκεφτόμουν που να στήσω το τραπεζομάντηλο για να αράξουμε...

Γιαγιά: Να, εδώ είναι καλά...
Εγώ: Που; Εδώ στις ερημιές; Πάμε κάπου να είμαστε με κόσμο!
Δάειρα: Που την είδες την ΕΡΗΜΟ παιδί μου;;; Βλέπεις πουθενά καμήλες; Βλέπεις πουθενά καμηλιέρηδες; Κοίτα γύρω σου; ΔΑΣΟΣ είναι!

#SheDrivesMeCrazy


9 σχόλια :

  1. απίθανη είναι! Την έχω λατρέψει με τις ατάκες της 👧💖

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. απίθανη είναι! Την έχω λατρέψει με τις ατάκες της 👧💖

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απίθανη! Δεν υπάρχει τέτοιο κορίτσι! Στα γεράματα σου λάμπες Trident να χρησιμοποιείς ε; Γέλασα πάρα πολυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. 'Απαιχτη η Δάειρα!!!Και το κρεβάτι με το νερό αγάπης και την πολύχρωμη καρδιά πολύ πετυχηνένο!!!Εξαιρετική!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "Εσύ καλά κάνεις και δε βιάζεσαι, μαμά, γιατί αν μεγαλώσεις λίγο ακόμη, θα γίνεις γριά." χαχαχα! έχω λιώσει!

    "Που την είδες την ΕΡΗΜΟ παιδί μου;;; Βλέπεις πουθενά καμήλες; Βλέπεις πουθενά καμηλιέρηδες; Κοίτα γύρω σου; ΔΑΣΟΣ είναι!"
    ε μα καλά λέει το παιδί! :)

    Αυτή η κυριολεξία! μου θύμησες τη δικιά μου (που δεν μιλάει ακόμη) που της έλεγα έλα να ανοίξουμε το μάτι στην κουζίνα (τη δικιά της την ψεύτικη) και μου ανοιγόκλεινε τα μάτια! :) (σε μερικά χρόνια θα μου λέει "την εστία βρε μαμά!" :) )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η Δάειρα με τα ωραία της !!! Είναι τόσο όμορφη ιδέα να κρατάς τα λογάκια της!! Νομίζω θα το κάνω και εγώ!!! Και θα της δώσω τα τετράδια!! Πολλά φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μπαίνω κάθε μέρα μήπως και έχει ανέβει καινούριος δεκάλογος..!Αλήθεια!!! Ίριδα Γκάζου-Φαρμάκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Να αυτές τις αναρτήσεις διαβάζω και παίρνω κουράγιο αυτές τος δύσκολες ώρες!!!
    Το #6 επρεπε να γίνει ξεχωριστή ανάρτηση παντως!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts