29.5.15

Emotions/thoughts: Αν κάτι είναι να πάει στραβά, θα πάει (Part #2)


Φεύγοντας από το γραφείο εκείνη την απίστευτη μέρα (που μου πήγαιναν όλα στραβά και ανάποδα μέχρι να καταφέρω ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να πιω αυτόν τον ρημαδοκαφέ) σκεφτόμουν αν απλά το σύμπαν μου το προκάλεσε όλο αυτό ή αν εγώ προκάλεσα το σύμπαν κατά κάποιον τρόπο. Μπερδεύτηκα. Μα την αλήθεια! Μου γεννήθηκαν ερωτήματα του στυλ τελικά ΕΜΕΙΣ ορίζουμε αυτό ή ΑΥΤΟ ορίζει εμάς; Τι θα γινόταν ΑΝ η ημέρα μου είχε ξεκινήσει διαφορετικά; ΑΝ π.χ. δεν είχα ξεχάσει ποτέ αυτό το πορτοφόλι ή ΑΝ δεν είχα αλλάξει τσάντα το Σάββατο που πήγα για ψώνια (οπότε δε θα ξεχνούσα τη Δευτέρα το πορτοφόλι στην άλλη τσάντα) ή ΑΝ δεν είχα πάει καν για ψώνια οπότε δε θα χρειαζόταν καν να αλλάξω τσάντα κου-λου-που κου-λου-που. Ή να το πάρω κάπως αλλιώς...Τι θα γινόταν ΑΝ η μπεμπούλα δεν είχε αυπνίες; Θα είχα κοιμηθεί, δε θα ήμουν ξενυχτισμένη, δε θα ήμουν κουρασμένη, θα είχα μυαλό να σκεφτώ ότι το πορτοφόλι ήταν στην άλλη τσάντα και δε θα το είχα ξεχάσει (για να καταλάβετε τι λέω σήμερα, καλό θα ήταν να έχετε διαβάσει πρώτα αυτό).

ΑΝ δηλαδή δε γινόταν κάτι από τα παραπάνω 'AN', τότε καμία από τις αναποδιές που σας διηγήθηκα δε θα είχε συμβεί. Θα είχα ξεφορτώσει τα συμπράγκαλα στον 10ο, θα πήγαινα στον 1ο, θα έπαιρνα τον καφεδάκο μου, θα επέστρεφα στο γραφείο μου και όλα μέλι γάλα. Ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Ούτε νεύρα τσαταλάκια, ούτε τίποτα.

Αυτό είναι ένα σκεπτικό όμως είναι ένα ΛΑΘΟΣ σκεπτικό. Γιατί; Γιατί τα 'ΑΝ' δεν σταματούν ποτέ. Με τα 'ΑΝ' δε χτίζεις μέλλον βασιζόμενη σε ένα υποθετικό παρελθόν. Οπότε, δεν μπορώ να κάθομαι να σκέφτομαι και να προσπαθώ να εξηγήσω τα συμβάντα βάσει του φαινομένου της πεταλούδας και της θεωρίας του χάους.

Τι θέλω να πω. Πράγματι ένα ασήμαντο γεγονός μπορεί να αλλάξει την πορεία των γεγονότων που ζω (και ζεις και ζούμε - γενικά μιλάω) όμως δεν είμαι σε θέση να ξέρω ποια θα ήταν η εξέλιξη της καθημερινότητάς μου χωρίς το μεμονωμένο αυτό γεγονός, άρα δεν μπορώ να σχεδιάσω τις ενέργειές μου ώστε να πετύχω ένα επιθυμητό αποτέλεσμα σε βάθος της ημέρας ή ακόμη καλύτερα σε βάθος χρόνου. Επομένως, και να μην είχα πάει για ψώνια το Σάββατο, και να μην είχα αλλάξει τσάντα, και να μην είχε η μπουμπού κέφια το ξημέρωμα, ίσως ξεχνούσα το πορτοφόλι έτσι κι αλλιώς. Γιατί απλά ήμουν κουρασμένη και δεν το σκέφτηκα. Ή γιατί απλά ΕΜΕΛΛΕ να συμβεί, ΩΣΤΕ να ακολουθήσουν αυτά που ξέρετε και τα άλλα που δεν ξέρετε, αλλά θα μάθετε σήμερα.

Που θέλω να καταλήξω; Απλό! Ότι εκείνη την ημέρα ήταν να [@%^&*] ο Δίας, έτσι κι αλλιώς. De facto. Είχε ορέξεις λέμε. Τι δεν καταλαβαίνεις;;;

Σκέψου το εξής ρεαλιστικό σενάριο...

Φεύγεις από το γραφείο. Εντωμεταξύ το σύμπαν έχει ηρεμήσει. Έτσι σου φαίνεται εσένα δηλαδή, καθώς έχουν περάσει 4-5 ώρες που όλα κυλούν αρμονικά. Και εσύ μαζί με αυτά. Ζεν, Μάντρα (όχι μεταχειρισμένων αυτοκινήτων), θετική ενέργεια και έτσι. Όλα ρόδινα. Σκέφτεσαι "Ωραία, εξευγενίσαμε το σύμπαν, τον Μέρφυ, τον Δία και έτσι...Ας κουλάρουμε τώρα. Ωωωωωωωωμ!".

Αμ δε! Ο Δίας ήθελε να απαυτωθεί εκείνη την ημέρα.

Έχεις ειδοποιήσει το σχολικό να μην φέρει τη Δάειρα σπίτι, γιατί δε θα έχεις προλάβει να είσαι εκεί να την παραλάβεις. Και ούτε θέλεις να πεις στην babysitter να την παραλάβει αυτή, γιατί μπορεί κατεβαίνοντας να πάρει τη Δάειρα από το σχολικό, να αφήσει το μωρό στο σπίτι, αλλά να ξεχάσει τα κλειδιά. Και πώς το σκέφτηκες αυτό; Λες...δεν μπορεί, κάτι τέτοιο θα συμβεί (είσαι επηρεασμένη από την μέχρι τότε εξέλιξη της ημέρας γαρ), οπότε, όσο λιγότερο διαταραχθεί το "ντετερμινιστικό σύστημα babysitter-μπέμπα-σπίτι", τόσο το καλύτερο για σένα και για όλους. Πόσο μάλλον όταν έχεις ξεχάσει ΕΣΥ τα κλειδιά σου στο σπίτι, οπότε ΑΝ ξεχάσει και η baby sitter τα κλειδιά της στο σπίτι, τότε θα μείνετε εσείς ΕΞΩ από το σπίτι και η μπέμπα ΜΕΣΑ στο σπίτι. Μέχρι να έρθει ο μπαμπάς να σας ξεκλειδώσει (ΠΡΟΣΟΧΗ! Κρατήστε το αυτό το τελευταίο: "μέχρι να έρθει ο μπαμπάς να σας ξεκλειδώσει") η εκτός και αν η μπουμπού ξαφνικά γίνει νίτζα, πεταχτεί έξω από την κούνια (που θα την έχει αφήσει η babysitter), πάει στο συρτάρι, πάρει τα κλειδιά της πόρτας (με το μπρελόκ λαγουδάκι), ξεκλειδώσει την πόρτα και σας ανοίξει...και όλα καλά.

Για να μην πολυλογώ και πολυσκέφτομαι και σας πολυζαλίζω...

Πας ΕΣΥ η ίδια και παραλαμβάνεις τη Δάειρα από το σχολείο.

Την παραδίδεις στην babysitter.

Φεύγεις γιατί έχεις ραντεβού με το γιατρό.

Έχεις μαζί σου το πορτοφόλι. ΟΜΩΣ έχεις μέσα 75 ευρώ ακριβώς!

Ξέρεις ότι τα 70 θα τα δώσεις στο γιατρό και θα σου μείνουν και 5 για γλυφιτζούρι (λέμε τώρα).

Φτάνεις, παρκάρεις (πώς το ΄παθες και βρήκες και με τη μία!!!), όπως πας στο γιατρό βλέπεις μπροστά σου ATM. Έχεις χρόνο μέχρι το ραντεβού. Χρειάζεται να βγάλεις λεφτά γιατί μόλις επιστρέψεις σπίτι πρέπει να πληρώσεις την babysitter (την πληρώνεις κάθε μέρα). Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Τα χρειάζεσαι τα φράγκα. Δε θέλεις να είσαι ταπί και (όχι) ψύχραιμη.

Παρόλο που έχεις χρόνο μέχρι το ραντεβού, σκέφτεσαι: "Δεν πειράζει. Θα βγάλω μετά χρήματα. Βαριέμαι τώρα".

Προχωρώντας πιο κάτω, βλέπεις πάλι ATM. Ξανασκέφτεσαι: "Δεν πειράζει. Θα βγάλω μετά χρήματα. Βαριέμαι τώρα".

#το_συμπαν_σου_μιλαει_και_εσυ_εισαι_κουφη

Πας γιατρό. Όλα καλά! (Πάλι καλά!!! Φιου)

Πας στο αυτοκίνητο. Σκέφτεσαι: "Έχω 45 λεπτά στη διάθεσή μου μέχρι την ώρα που υποσχέθηκα στην babysitter να είμαι πίσω. Μήπως να την εκμεταλλευτώ; Ας την εκμεταλλευτώ. Ευκαιρία είναι. Δεν έχω συχνά ευκαιρία να είμαι μόνη χωρίς παιδιά, γατιά κλπ"

Στρίβεις. Αλλάζεις πορεία. Σκέφτεσαι να χαζέψεις βιτρινούλες.

Γκλιν γκλιν (τι έγινε ρε παιδιά;)

Ο δείκτης της βενζίνης έχει βαρέσει πάτο. Πιο πάτο και από τον πάτο. Έχει περάσει την τελευταία κόκκινη γραμμούλα και το καντράν γράφει 0 km (σε είχε προειδοποιήσει με άλλο γκλιν γκλιν χθες που άγγιξε το κόκκινο, αλλά το αγνόησες. Καλά να πάθεις).

Ξαναστρίβεις. Eπανέρχεσαι στην αρχική σου πορεία. "Άστο Άσπα, δε σε θέλει σήμερα. Τράβα σπίτι σου."

Σκέφτεσαι: Στο πρώτο βενζινάδικο θα σταματήσεις. Ωχ! Δεν έχεις φράγκα. ΤΟΤΕ που είχες δει ΔΥΟ ολόκληρα ATMs, τα προσπέρασες. Καλά να πάθεις! Έχεις όμως 5 ευρώ. 5 ευρώ βενζίνη; Ούτε Vespa να είχες! Τι να φτουρήσουν 5 ευρώ σε αυτό το ντεπόζιτο. Άσε που θα γίνεις και ρόμπα. Δεν πειράζει. Καλύτερα τέτοια ρόμπα (κουμπωμένη) παρά ρόμπα ξεκούμπωτη (=να μείνεις στη μέση του δρόμου ψάχνοντας για τράπεζα). Σκέψεις ανακατωμένες.

Αποφασίζεις λοιπόν να βάλεις 5 ευρώ στο 1ο βενζινάδικο που βρίσκεις μπροστά σου.

Μπαίνεις, σταματάς, έρχεται το benzin boy, σου λέει: "Μας τελείωσε η βενζίνη!"

Αρχίσαμε...

Φεύγεις, πας στο επόμενο βενζινάδικο που ξέρεις ότι υπάρχει εκεί κοντά. Στη διαδρομή συναντάς ένα ATM. Έχεις βάλει πλέον μυαλό (καιρός ήταν) και σταματάς για να βγάλεις χρήματα. Πας στο ATM και βλέπεις: "Λυπούμαστε, το ATM βρίσκεται εκτός λειτουργίας".

Πας (με την ψυχή στη Κούλουρη) στο επόμενο βενζινάδικο, βάζεις 5 ευρώ βενζίνη, το κοντέρ δεν ανεβαίνει ούτε για δείγμα, πας τσουλώντας (μην κάψεις και άλλη βενζίνη) στην άλλη τράπεζα, βγάζεις λεφτά (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ), πας ξανά βενζινάδικο και φουλάρεις (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ).

Χαρούμενη που ξεγέλασες για μία ακόμη φορά το σύμπαν (φιου), πας σπίτι, τρως κάτι, φορτώνεις τα παιδιά και πας στη μαμά σου (η οποία σημειωτέον έχει έρθει εδώ και 5 μέρες στον αδερφό σου να τους βοηθήσει με το μωρό και δεν έχεις προλάβει να τη δεις). Λες, ΟΚ, θα χαλαρώσουμε λίγο στη γιαγιά. Αμ δε!

Φτάνεις. Κάθεσαι μισή ώρα. Ακούς καμπάνες (τι έγινε ρε παιδιά;)

(Σημ. το κινητό τζιτζικάει στο ξυπνητήρι και καμπανίζει στην κλήση του γιορ χάσμπαντ).

Σε παίρνει ο γιορ χάσμπαντ να σου πει ότι δεν έχει κλειδιά. Ο γιορ χάσμπαντ που ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ θα σου άνοιγε την πόρτα αν κλειδωνόσασταν έξω με την babysitter. Ο γιορ χάσμπαντ που ΚΑΘΕ μέρα έρχεται σπίτι αργά, πολύ αργά, ΕΚΕΙΝΗ την ημέρα του κάπνισε να έρθει "νωρίς" (νωρίς για τα δεδομένα του). Και ΕΚΕΙΝΗ την ημέρα ξέχασε ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ τα κλειδιά.

Τα μαζεύεις (τα τέκνα), δεν έχεις προλάβει να δεις τη μαμά σου, έχεις ξενερώσει ήδη με τη Μερφύλα της ημέρας, άλλο εναλλακτικό σενάριο δεν σκέφτεσαι (π.χ. το απλό, να του πεις Μολών Λαβέ - the keys εννοώ) και πας σπίτι. Φτάνεις. Μπαίνεις. Home sweet home. Τουλάχιστον εδώ θα ηρεμήσουμε.

Αμ δε!

Η μπέμπα λίγο μετά τα μεσάνυχτα σηκώνει υψηλό πυρετό (39,4).

Δεν ξέρω αν ο νόμος του Μέρφυ είναι μούφα ή όχι. Αυτό που ξέρω είναι ότι εκείνη η ημέρα μου επιβεβαίωσε το περίφημο αξίωμά του "Αν κάτι είναι να πάει στραβά, θα πάει". Το προσυπογράφω! Και το σφραγίζω κιόλας. Με βουλοκέρι! 

Η πεταλούδα πετάει από λουλούδι σε λουλούδι και κάνει τη δουλειά της. Don't blame her αν ο Δίας έχει ορέξεις. 

Το παίρνουμε απόφαση και το διασκεδάζουμε. Νομοτελειακά δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο. 

(Και μη μου σχολιάσετε γιατί ο γιατρός παίρνει 70 € για επίσκεψη, γιατί θα είστε εκτός θέματος).
Εάν είσαι νέος αναγνώστης και σου αρέσει το My Lovable Baby, πες το μας με ένα Like.

19 σχόλια :

  1. Ε εντάξει.....από κάποια κλειδαρότρυπα με παρακολουθείς και σχεδόν περιγράφεις αυτό που ζω εδώ και 3 μέρες! Για πόσο καιρό θα κρατήσει ο ανάδρομος είπαμε:;;;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχελαιο!!! Μόνο αυτό σε σώζει!!!

    Μετανοείτε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ψιτ κοριτσάκι, δε λέω τίποτα εγώ! Τουμπεκί
    Εύχομαι μόνο να είναι όλα τα στραβά πάντα ψιλογελοία, ώστε να τα θυμάσαι αργότερα και να γελάς. Ε, να μείνει και κάτι καλό στο τέλος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αμάν βρε Ασπασία! Γέλαγα στα περισσότερα να σου πω... γέλαγα κυρίως εκεί που αποφασίζεις να πάρεις την Δαείρα από το σχολείιο σκεπτώμενη όλο αυτό το σενάριο περί κλειδιών (το ίδιο θα έκανα και εγώ) Αλλά το μπεμπάκι σου τόσο πυρετό... Ελπίζω να είστε καλά πιά <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θα ξεκινήσω απο την τελευταία σου παράνθεση. Το γεγονός πως είμαι παντρεμένη με το Χρήστο και τρελά ερωτευμένη ( πάλι με το Χρήστο) το οφείλω σε ένα εκτός θέματος σχόλιο σε ένα ιστολόγιο. Καλό ε; ΑΝ λοιπόν δεν είχαν διαβάσει εκείνη την ανάρτηση και ΑΝ δεν είχα γράψει εκτός θέματος σχόλιο δε θα ήμουν εδώ που είμαι τώρα.
    Ευχέλαιο που λέει και η Χριστίνα παραπάνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ε βρε Ασπασία, θέλει και ο Δίας να απαυτοθεί καμιά φορά... τι να κάνει;;; Γελάω καθ΄όλη τη διάρκεια της ανάρτησης αλλά εκεί που ξέσπασα σε γέλια ήταν όταν έγραψες "...Home sweet home. Τουλάχιστον εδώ θα ηρεμήσουμε. Αμ δε! " Λέω δεν είναι δυνατόν... Πολλά φιλιά. Περαστικά στη μπεμπούλα.
    Νίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. αχαχα σε καλό σου βρε Ασπασία!! Βρήκα επιτέλους τον χρόνο να διαβάσω τα κείμενα σου. Ως γνήσια ψυχασθενικό άτομο που "Αν" αλλάξει διαδρομή με το αυτοκίνητο σκέφτεται γιατί το έκανε, τι μου έμελλε να πάθω ή τι γλίτωσα από το να πάθω,και διάφορα τέτοια χαριτωμένα κατανοώ απολύτως το σκεπτικό σου περί του "Αν".. Επίσης, ως γνήσια ψυχασθενικό άτομο- ναι το ξέρω πως το ξαναείπα- κατανοώ απολύτως και το σενάριο, παιδικός, κλειδιά, η μπέμπα ως νίτζα! Γενικά σε κατανοώ! Μην ακούς για ευχέλαια, ευχέλαιο να κάνεις όχι όμως για αυτά. Αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα για να δοκιμάζουν τις αντοχές μας και τις αντιδράσεις μας! Go with thw flow και think pink και το σύμπαν θα ξαναμπει σε φυσιολογική τροχιά!! (και η αδελφή μου στα νιάτα της έβαζε συστηματικά 5 ευρώ βενζίνη στο αυτοκίνητο!!) Σε φιλώ γλυκά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Kαλά η μπέμπα νίντζα ήταν το κάτι άλλο! χαχααχα! Περαστικά στο κορίτσι σου! 70 ευρώ ο γιατρός? απαππα! Υπέροχες οι αναρτήσεις σου! Και μην νομιζεις οτι γελάμε με τον πόνο σου..... γελάμε που περνάμε τα ίδια σχεδόν! Την καλημέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τώρα μόλις κατάφερα να διαβάσω τη φουλ ιστορία και με πέθανες!! Χαχαχαχαχαχα!! Έχεις έναν μοναδικό τρόπο να εξιστορείς καταστάσεις. Σε καλό σου!! Μου έφτιαξες τη μέρα με τόσο γέλιο που έριξα :-D
    Καλημέρα και καλό μήνα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ...Μπάι δε γουέι, στα περισσότερα βενζινάδικα πληρώνεις αν θες και με απλή χρεωστική κάρτα (αυτή του ΑΤΜ) και με πιστωτική...Κατά τα άλλα όμως σε καταλαβαίνω απόλυτα. Όλες οι μαμάδες έχουμε περάσει τέτοιες μέρες (κυρίως οι μαμάδες όμως...!).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Βρε κοριτσάκι ο ανάδρομος Ερμής σε χτύπησε για τα καλά!!! Περαστικά στην μπεμπούλα σου καταρχήν!! Και δεύτερον όλα τα παραπάνω τα έχω πάθει και εγώ (απλά ευτυχώς όχι μαζεμένα )!! Ειδικά αν είναι να πάω σε γιατρό πάντα ξεμένω με κάποιον μαγικό τρόπο....τυχαίο;;; Πολλά φιλιά καλό μήνα !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Έλα εντάξει δεν γίνονται αυτά τα πράγματα :)
    Νομίζω ότι αυτή τη μέρα θα τη θυμάσαι για πάρα πολύ καιρό. Και το πιθανότερο είναι ότι θα γελάς.
    Ελπίζω η μπεμπούλα να είναι καλά τώρα και εσύ να έχεις ηρεμήσει.
    Καλού κακού πάντως κάνε κανένα ευχέλαιο να "ξορκίσεις" το κακό. Ή το Δία τέλος πάντων!
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. οκ δεν θα ρωτήσω γιατί 70 ευρώ στο γιατρό!θα ρωτήσω όμως: ο γιατρός κόβει απόδειξη??? και αν ναι, για όλο το ποσό???

    ΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΑΧ
    καλά μη βαράς! απλά η μέρα που περιέγραψες μοιαζει πάρα πολύ με πολλές πολλές πολλές δικές μου μέρες!! από ότι φαίνεται ο κύριος Μέρφι με αγαπάει περισσότερο ή τα δικά μου χρώματα εξιτάρουν περισσότερο την πεταλουδίτσα!! επομένως σκάω (από το κακό μου) γιατί οι δικές μου τέτοιες μέρες είναι ολοένα και περισσότερες τελευταία! Η γεωμετρική πρόοδος αύξησής τους με κάνουν να απορώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αυτες οι δυο αναρτησεις με εκαναν να γελάσω. Ενιωσα τυψεις αλλά δεν φταιω εγώ. Τα περιεγραψες με τόσο απολαυστικό τρόπο. Και ειμαι σιγουρη οτι και εσυ τώρα θα τα βλέπεις με αλλο μάτι. Νιωθω παντως πολύ τυχερη που δουλευω καπου που με κερναει καφε το αφεντικό και μου τον φερνει κιολας. Οσο για την βενζίνη εγω ετσι μια φορα εμεινα στη μεση του πουθενα. Οποτε δεν την ξαναπαταω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Κορίτσια μου, σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια. Η μπεμπούλα συνήλθε σε 3 μέρες και έτσι μπορέσαμε και φύγαμε για τριήμερο :) Τώρα εννοείται όλα αυτά τα διαβάζω, τα θυμάμαι και γελάω/χαμογελάω, όμως εκείνη την ημέρα τα νεύρα μου είχαν γίνει κορδελάκια. Χαχα

    Σας φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αχαχα! Όχι,δε θα σχολιάσω το 70ευρω που δε θέλεις, αλλά το 5ευρω της βενζίνης οπωσδήποτε!
    Αν το είχες βάλει κάποιες φορές (ας μην πούμε πόσες, αλλά πάνω από μία και κάτω από πέντε) και αν κάποια από αυτές τις φορές είχες χρόνο και κέφι για μικροκαβγαδάκι, θα είχες γυρίσει στο βενζινάδικο (κάνεις χιλιόμετρα με τα 5 ευρώ, μην το γελάς) για να ζητήσεις τα ρέστα γιατί δεν ανέβηκαν έστω και λίγο τα χιλιόμετρα στο μετρητή της βενζίνης. Αφού θα το έλεγες σίγουρη ότι έπιασες λαβράκι που κοροϊδεύει τον κόσμο βάζοντας κάτι άλλο και όχι βενζίνη, θα σου απαντούσε ο ανθρωπάκος ότι κοπέλα μου πρέπει το ντεπόζιτο να έχει από κάποια ποσότητα και πάνω για να αρχίσει ο μετρητής να καταλαβαίνει ότι μπήκε βενζίνη , οπότε 2 km που σου έδειχνε πριν το 5ευρω, 2 θα σου δείχνει και μετά. Αυτό είναι το πραγματικό ρεζιλίκι. Και εννοείται πως όταν πας να βάλεις βενζίνη 5 ευρώ τα έχεις όλα σε κέρματα και του λες περίμενε να μετρήσω να σου πω ακριβώς τι να βάλεις. Αυτό είναι το σωστό 5ευρω βενζίνης! Για να ξέρεις next time :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχα :) Αυτό δεν το σκέφτηκα! Αυτή τη φορά του έδωσα ένα χιλιοταλαιπωρημένο πεντάευρω. Γύρευε πόσα χέρια είχε αλλάξει και σε πόσα βενζινάδικα είχε πάει γεμίζοντας βενζίνη ντεπόζιτα από μπατιράκια-της-ημέρας σαν και εμένα. Χαχα :)
      Καλημέρα!!!

      Διαγραφή
    2. Eντάξει αξιοπρεπής ήσουν κι εσύ με το πεντάευρω της κακιάς ώρας. Φάνηκες και έμπειρη! Ωραίο blog. Απολαυστικό το γράψιμό σου!!! Καλημέρα!

      Υ.Γ. Ασπασία ή Άσπα θέλεις να σε λέμε?

      Διαγραφή
    3. Ωωωω! Σε ευχαριστώ πολύ!!!

      Υ.Γ. As you wish ;)

      Διαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts