28.9.14

Ο δεκά-λογος της Δάειρας: Παϊδάκια καϊδάκια

Ελέφαντας
Από τις πιο αγαπημένες μου στήλες στο blog είναι οι δεκά-λογοι και αυτό γιατί μου δίνεται η αφορμή να καταγράφω και να μοιράζομαι μαζί σας χαριτωμένες στιχομυθίες που έχω με τη Δάειρα. Στιχομυθίες που με κάνουν να χαμογελάω φαρδιά όταν τις διαβάζω. Ορισμένες δε, μου δίνουν
μαθήματα ζωής, από αυτά που μόνο ένα παιδί μπορεί να σου δώσει με την απλότητα που χαρακτηρίζει τη σκέψη του αλλά και την ειλικρίνεια και τον αυθορμητισμό που το διακατέχει. Φέτος το καλοκαίρι έχω καταγράψει πάρα πολλά, αλλά μου έχουν διαφύγει και αρκετά που ειπώθηκαν σε φάσεις που δεν κρατούσα μαζί στυλό ή κινητό (π.χ. κολυμπούσαμε ή οδηγούσαμε), οπότε τα περισσότερα από αυτά τα ξέχασα μετά. Ωστόσο, έχω μπόλικο υλικό να μοιραστώ μαζί σας.

Αυτό το καλοκαίρι δε, την έκανε άλλο παιδί. Εκεί που πριν ζωγράφιζε γραμμές, καμπύλες και ακανόνιστα σχήματα, πλέον άρχισε να δίνει μορφή στα πρόσωπα, τα ζώα και τα πράγματα. Ντύνεται μόνη της, ρωτάει πολλά, χειρίζεται το mouse με μεγάλη άνεση για να επιλέγει τα επεισόδια που της αρέσουν από την αγαπημένη της Πέππα, το 'λάμτα' έγινε πλέον 'ρο' και η συχνότητα με την οποία "δεκα-λογεί" αυξήθηκε σημαντικά. Δεν προλαβαίνω να καταγράφω σας λέω. Από εδώ και πέρα, μιας και με γεμίζει με έργα παιδικής "τέχνης", θα συνοδεύω τους δεκα-λόγους με ζωγραφιές της. Ιδού ένας ελέφαντας. Μη μου πείτε ότι δε βλέπετε την προβοσκίδα και τα μεγάλα αυτιά;!

[Ειπώθηκαν όταν ήταν 35 μηνών. Λίγο πριν τα 3α της γενέθλια. Το 'λάμτα' δεν είχε γίνει 'ρο' ακόμη]


#1
Όταν βλέπουμε μυρμήγκια στο δρόμο, περνάμε από δίπλα τους για να μην τα πατήσουμε. Αυτό το έχει μάθει η Δάειρα και είναι πολύ προσεχτική. Μία μέρα, σε έναν κλασικό περίπατο που κάναμε στην εξοχή, βλέπουμε έναν ολόκληρο μυρμηγκοπληθυσμό (είχαν κάνει γραμμές), οπότε στάθηκε να τα παρατηρήσει. Λίγο πιο δίπλα, παρατηρεί ένα ψόφιο μυρμηγκάκι και μου το δείχνει.

Δάειρα: Μαμά, εσύ το σκότωσες το μυλμήγκι;
Μαμά: Όχι Δάειρα. Δεν το σκότωσα εγώ. Δε σκοτώνω μυρμηγκάκια. Δεν το είπαμε αυτό; Μόνο τις σφήκες που μας τσιμπάνε.
Δάειρα: Τότε θα το σκότωσε κάποιος κυνηγός με το όπλο του.

Μα τι σημάδι τελοσπάντων...


#2
Έχει εδώ και αρκετό καιρό που της αρέσει να παίζουμε ρόλους. Ένα απόγευμα...

Δάειρα: Έλα να παίξουμε τη μαμά και την κόλη. Εσύ θα είσαι η κόλη μου και εγώ η μαμά σου.
Μαμά: OK.
Δάειρα: Έλα, κλάψε για να σε πάλω αγκαλιά.

Αρχίσαμε μαθήματα υποκριτικής στα γεράματα...


#3
Είχαμε βγει για καφέ οι τρεις μας (η μπεμπούλα είχε καθίσει σπίτι με τη γιαγιά) και εκεί που ήμασταν, η Δάειρα έκανε όλο και κάτι που μας ανάγκαζε συνεχώς είτε εμένα είτε τον πατέρα της να της κάνουμε παρατήρηση. Κάποια στιγμή μπούχτησε (προφανώς)...

Δάειρα: Άει στο καλό από εκεί! Δε με αφήνετε να κάνω την αταξία μου!

Τουλάχιστον έχει το γνώθις εαυτόν. Πάλι καλά...


#4
Ένα Σ/Κ που ήρθε ο μπαμπάς μας να μας επισκεφτεί (δεν είχε πάρει ακόμη άδεια, οπότε ερχόταν να μας δει τα Σ/Κ), την ώρα που αναχωρούσε για Αθήνα, του λέω:

Μαμά: Καλό ταξίδι. Να προσέχεις!
Δάειρα: Τι λες καλέ. Ο μπαμπάς μου πλοσέχει. Γιατί είναι ένας φανταστικός μπαμπάς οδηγός.

Μην της θίξουμε τον πατέρα. Τς τς τς...


#5
Ένα απόγευμα βλέπει τον παππού να μεταφέρει ένα από τα κυνηγόσκυλα που έχει στο αυτοκίνητο, για να το πάει ο θείος της στον κτηνίατρο.

Δάειρα: Παππού τι κάνεις εκεί;
Παππούς: Πάω το σκυλάκι στο αυτοκίνητο για να το πάρει ο θείος Άγγελος στο γιατρό.
Δάειρα: Είναι άρρωστο;.
Παππούς: Ναι.
Δάειρα: Να του βάλεις βενταντίν (=Betadine) κ οινόπνευμα.

No comment


#6
Ένας νέος φίλος της στο χωριό, της χάρισε το παλιό του ποδήλατο. Το ποδήλατο χρειαζόταν φούσκωμα τις ρόδες και κατέβασμα σέλας και τιμονιού. Το στερέωσα σε μία άκρη και πήγα να φωνάξω το θείο της να έρθει να τα φτιάξει. Όταν γυρίζω, τη βρίσκω με ένα κλειδί (εργαλείο) στο χέρι κάτι να "παλεύει" με το ποδήλατο.

Μαμά: Τι κάνεις εκεί;
Δάειρα: Άσε με μαμά. Είμαι μηχανικός να το μηχανικέψω.

No comment


#7
Της βάζω να φάει πρωινό και σκορπούσε παντού τα cornflakes, έπινε πορτοκαλάδα με το καλαμάκι κάνοντας μπουρμπουλήθρες, έτρωγε το αυγό με τα χέρια ενώ της είχα δώσει κουταλάκι.

Μαμά: Μπορείς να φας κανονικά; Γίνεται;
Δάειρα: Λε μαμά, άσε με να φάω τα δικά μου υλικά όπως θέλω.

No comment


#8
Μεσημέρι στο χωριό, καθόμασταν στην βεράντα. Η μπεμπούλα κοιμόταν στο καρότσι, εγώ έπινα καφέ και η Δάειρα έπαιζε και μιλούσε πολύ δυνατά. Της κάνω παρατήρηση.

Μαμά: Μη φωνάζεις Δάειρα.Είναι μεσημέρι. Ο κόσμος κοιμάται. Θα τους ξυπνήσεις!
Δάειρα: Εσύ φωνάζεις. Εγώ έχω μελωδική φωνή. Δεν ενοχλώ.

No comment


#9
Στο καράβι για την Κέρκυρα, όπως ανεβαίναμε τη σκάλα για να πάμε στο σαλόνι, είχε δημιουργηθεί μία μεγάλη ουρά από κόσμο.

Δάειρα: Λε μαμά, στλιμωχτήκαμε εδώ μέσα...

No comment


#10
Ψήναμε παϊδάκια στα κάρβουνα.

Δάειρα: Τι είναι αυτά;
Μπαμπάς: Παϊδάκια.
Δάειρα: Παϊδάκια καϊδάκια.

Η αλήθεια είναι ότι είχαν ψιλοαρπάξει.

11 σχόλια :

  1. χαχαχαχαχαχαχαχα.. πολυαναμενομενες και λατρεμένες ατακες της Δάειρας!! Με την απίστευτη μελωδικη φωνη της!! χεχεχε πολλα φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. To #8 κορυφαίο!!! Χα χα χα!!!
    Άντε μαμά που όλο φωνάζεις και δεν αφήνεις το παιδί με την μελωδική του φωνή να νανουρίσει τον κόσμο!
    Και να σου πω ο καθένας τρώει τα υλικά του με τον τρόπο του δίκιο έχει!
    Φιλάκια πολλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι καλά που κάνεις και τα καταγράφεις όλα αυτά τα χαριτωμένα λογάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πράγματι μεγάλωσε αυτό το καλοκαίρι!
    Ακόμα και από τις ατάκες της φαίνεται!
    Εντάξει γέλασα πάρα πολύ με τη μελωδική της φωνή, το στρίμωγμα, τα μαστορέματα και φυσικά που δεν το αφήνετε το παιδί να κάνει μια αταξία με την ησυχία του. Τσ τσ... μα τι γονείς είστε και εσείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. αχαχαχα σε καλό σας!!! Αγαπώ Δαείρα... Μου αρέσει τόσο πολύ που τα καταγράφεις γιατί όπως λες και εσύ αλλιώς τα ξεχνάς!! Ανυπομονώ να αρχίσει και το μαιμουδάκι και θα τα καταγράφω και εγώ, στο λέω να το ξέρεις!!! ;-) Καλημέρα κούκλα, καλό χειμώνα να έχουμε <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννα μου, από όταν ξεκίνησα να διαβάζω τους διαλόγους σκεφτόμουν ακριβώς το ίδιο όπως κι εσύ!! χιχιχιχιχ!! Φτάνει ο καιρός! Φτάνει!

      Διαγραφή
    2. αχ αχ αχ!!! Τότε να δεις, θα γίνει μαραθώνιος διαλόγων!!! <3

      Διαγραφή
  6. την αγαπώ την κόρη σου!!
    Μια χαρά τα λέει το παιδί! Και που δεν την αφήνεται να κάνει τις αταξίες της με την ησυχία της αλλά και για τα καμμένα παϊδάκια!
    Μου επιτρέπεις να απαντήσω στην Γιάννα από πάνω ε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Είναι θεά!!! Με το 8 γέλασα απίστευτα! Τι καλά που κάνεις και τα καταγράφεις! Αναρωτιέμαι τι θα λέει αργότερα που θα τα διαβάσει... :-)
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ωωωω!!! Merci merci! Σας ευχαριστούμε κορίτσια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts