22.5.14

Emotions/thoughts: Δεν είναι αυτό που φαίνεται - Η βαλίτσα




Ντρρρρρρρρρρρρριιιιιιιιιιιν (χτυπάει το τηλέφωνο)
Εγώ (E): Ναι;
Αυτή (A): Ναι, γεια σας. Είστε η κυρία Κ.?
E: Ναι. Εσείς;
A: Σας παίρνω από το Κέντρο μπλα μπλα μπλα. Κάνουμε μία έρευνα για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών και θα θέλαμε να μας απαντήσετε σε κάτι ερωτήσεις. Πότε μπορούμε να περάσουμε από το σπίτι σας για να συμπληρώσετε ένα ερωτηματολόγιο και να σας φέρουμε και ένα δώρο;
Ε: Που με βρήκατε;
A: Μας είχατε απαντήσει παλαιότερα σε ένα ερωτηματολόγιο.
Ε: Α, ναι; Δεν το θυμάμαι. Ίσως…Αλλά και τότε, που με είχατε βρει;
A: Από τυχαίες τηλεφωνικές κλήσεις.
Ε: Μάλιστα. Από ποιο κέντρο μου είπατε ότι είστε;
A: Από το Κέντρο μπλα μπλα μπλα.
Ε: Και που βρίσκεται η έδρα του κέντρου;
A: Στην περιοχή τάδε.
Ε: Και το όνομά σας;
A: Είμαι η κυρία τάδε.
Ε: Μάλιστα…
A: Για πείτε μου…το παιδάκι σας, πόσων χρονών είναι;
E: Ποιο από τα δύο;
A: Α, έχετε δύο παιδάκια; Να σας ζήσουν.
E: Σας ευχαριστώ. Η μεγάλη 2,5 χρονών και η μικρή 2 μηνών.
Σκέφτομαι: «Μα καλά, βλάκας είμαι; Τι κάθομαι και δίνω αναφορά σε μία άγνωστη; Αλλά μωρέ, ας μην είμαι και τόσο καχύποπτη. Η κυρία μια χαρά ευγενική είναι. Φαίνεται για σοβαρή».
A: Τότε μάλλον η έρευνα αφορά τη μεγάλη σας κόρη. Αύριο στις 11 είναι καλά;
Ε: Ξέρετε, δεν έχω χρόνο. Πρέπει να φύγω στις 11 + (για να την αποφύγω…)
A: Τότε να έρθω στις δέκα. 10:00-11:00 είναι καλά;
Ε: Ναι, ελάτε τότε (δεν κατάφερα να την αποφύγω. Είμαι βλάκας…)
Της δίνω τη δ/νση του σπιτιού και κλείνω το τηλέφωνο. Και ταυτόχρονα σκέφτομαι: «Είμαι βλάκας. Πάει και τελείωσε. Μα τι με έπιασε και δέχτηκα; Άλλη δουλειά δεν έχω τώρα να απαντάω σε ερωτηματολόγια. Εδώ πιέζομαι τόσο πολύ από έλλειψη χρόνου και θα δαπανήσω μία ολόκληρη ώρα για αυτόν το λόγο; Και θα φέρω και μία άγνωστη μέσα στο σπίτι;”.
Από την άλλη σκέφτομαι: «Σιγά μωρέ. Πώς κάνω έτσι; Έρευνα κάνουν οι άνθρωποι. Αν ήμασταν όλοι αρνητικοί στο να απαντάμε σε ερωτηματολόγια, δε θα γινόταν έρευνες. Ας τους βοηθήσω. Και τι Κέντρο είναι αυτό; Μήπως είναι Κοινωνικοί Λειτουργοί; Α, ναι! Κοινωνικοί λειτουργοί είναι. Ή παιδαγωγοί».
Από την παρ-άλλη, σκέφτομαι: “Και τι δώρο να θέλει να μου φέρει άραγε; Μήπως κάποιο κουτί με πάνες και δείγματα από κρέμες και αφρόλουτρα όπως τότε στο μαιευτήριο; Μάλλον κάποιο κατάστημα με βρεφικά είδη θα είναι και θα το λένε ‘Κέντρο τάδε’ για να είναι πιο πιασάρικο. Να θυμηθώ να το googl-άρω!»
Τελικά δεν θυμήθηκα να το google-άρω. Την επομένη το πρωί, με 20 λεπτά καθυστέρηση, χτυπάει το κουδούνι.
Εγώ (Ε): Γεια σας, περάστε.
Αυτή (Α): Καλημέρα. Είμαι η κυρία τάδε.
Ε: Καθίστε (κάθεται στον καναπέ). Να σας προσφέρω ένα χυμό;
Της προσφέρω χυμό μήλο. Πάω να καθίσω στην πολυθρόνα απέναντι από τον καναπέ.
A: Μα, καθίστε εδώ δίπλα μου. Μην είστε τόσο μακριά...
Πλησιάζω και κάθομαι στον καναπέ (απορώ με τον εαυτό μου). Βγάζει ένα χαρτί/ ερωτηματολόγιο και ένα στυλό.
Εγώ (Ε): Πείτε μου λίγα λόγια για το κέντρο σας. Τι ακριβώς κάνετε;
Αυτή (Α): Είμαι παιδοψυχολόγος και τελείωσα στην Αμερική…μπλα μπλα μπλα...εμείς παρέχουμε συμβουλές για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών μέσα από προγράμματα.
Σκέφτομαι: «Tελικά δεν είναι κάποιο κατάστημα αλλά μάλλον είναι ένα σοβαρό κέντρο με Κοινωνικούς Λειτουργούς και Παιδοψυχολόγους και επισκέπτονται οικογένειες για να δουν (μέσα από τα ερωτηματολόγια) αν μεγαλώνουν σωστά τα παιδιά τους και αν δουν ότι δεν τα μεγαλώνουν σωστά, τότε τους συμβουλεύουν ΔΩΡΕΑΝ επιτόπου. Τι καλοί άνθρωποι! Τελικά η (οικονομική) κρίση έχει ξυπνήσει ευαισθησίες…»
Εγώ (Ε): Τι είδους προγράμματα;
Aυτή (Α): Συμβουλευτικής.
E: Δηλαδή; Πείτε μου περισσότερα. Πηγαίνετε σε σπίτια και στηρίζετε νέους γονείς;
A: Παρέχουμε συμβουλές για τη σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών.
Ε: Ναι, μου το είπατε αυτό. Απλά γιατί το κάνετε; Π.χ. εγώ δε σας το ζήτησα. Με βρήκατε τυχαία. Σας επισκέπτεται όποιος θέλει στο κέντρο σας για συμβουλευτική υποστήριξη και απλά τώρα μέσω της επίσκεψής σας στο χώρο μου, μου κάνετε μία προώθηση των υπηρεσιών που παρέχετε; Και όταν λέτε προγράμματα, τι είδους προγράμματα; Εννοείτε, ομαδικές συνεδρίες, ατομική συμβουλευτική, τι ακριβώς;
Ούτε εγώ ήξερα τι ρωτούσα, αλλά ειλικρινά δεν καταλάβαινα τίποτα από ό,τι μου έλεγε. Δεν έβγαζα νόημα. Αυτή δε, με κοίταζε σα χάνος.
Α: Συμβουλές μέσα από προγράμματα, κούκλα μου. Προγράμματα!
Μπάι δε γουέι σκέφτομαι ότι αυτό το 'κούκλα μου' δε μου άρεσε. Μου έκανε "κάπως".
Ε: Ναι, αλλά δε μου εξηγείτε σε τι προγράμματα αναφέρεστε. Και γιατί ήρθατε σε εμένα;
A: Μπλα μπλα μπλα...
Μου εξηγεί Με μπερδεύει. Δεν καταλάβαινα τι μου έλεγε. Ασυναρτησίες. Μούμπλε μούμπλε…Μα ήταν τόσο ασυναρτησίες που άρχισα να απορώ με τον εαυτό μου και το iq μου. Ρε, λες η παιδοψυχολόγος να ξέρει τι λέει και εγώ να είμαι βλάξ;
Εγώ (Ε): Δεν σας καταλαβαίνω. Οκ, δε θα επιμείνω τώρα. Θα καταλάβω πιστεύω στην πορεία. Λοιπόν, σας ακούω…
Αρχίζει ερωτήσεις του στυλ: «Πότε πιστεύετε ότι διαμορφώνεται η προσωπικότητα ενός παιδιού;», «Ποιος από τους δύο γονείς πιστεύεται ότι επηρεάζει τα παιδιά;», «Πώς αντιδράτε όταν το παιδί σας αρνείται να κάνει αυτό που του λέτε;», «Ποιοι είναι οι μεγαλύτεροι φόβοι σας όσον αφορά στο παιδί σας;», «Τι άτομο θα θέλατε να γίνει όταν μεγαλώσει;», «Πιστεύετε ότι τα γνωρίζετε όλα σχετικά με το πώς να μεγαλώσετε σωστά το παιδί σας;» και άλλες ερωτήσεις τέτοιου τύπου. Κάθε τρεις και λίγο εισέπραττα σχόλια του στυλ «Μπράβο κορίτσι μου», «Πολύ σωστά», κλπ. 
Ενδόμυχα χαιρόμουν. Σκέφτομαι: «Για να μου λέει η παιδοψυχολόγος ότι τα πάω καλά, μια χαρά μάνα είμαι τελικά».
Και αφού τελειώσαμε τις ερωτήσεις, μου λέει ότι έχουν φέρει (το κέντρο τους δηλαδή) από τη Γαλλία μία κορυφαία παιδοψυχολόγο την κυρία τάδε (ούτε θυμάμαι το όνομά της).
Σκέφτομαι: «Τελικά είναι όντως κάποιο σοβαρό Κέντρο με έμπειρους παιδοψυχολόγους και άλλους επιστήμονες. Όμως δεν το κάνουν για την ψυχή της μάνας τους. Παρέχουν συμβουλευτική στήριξη κατόπιν αμοιβής και ότι αυτή ήρθε τώρα εδώ για να κάνει διαφήμιση ώστε να τους έχω υπόψη μου αν ποτέ θελήσω συμβουλή παιδοψυχολόγου. Μάρκετιγκ τρικ είναι η επίσκεψη και η συμπλήρωση του ερωτηματολογίου».
Αυτή (Α): Για πείτε μου λίγα λόγια τη Δάειρα.
Εντωμεταξύ, κοιτάζει στο χώρο σαν κάτι να ψάχνει
Α: Ψάχνω να βρω μία φωτογραφία της κόρης σας για να την οπτικοποιήσω.
Της δείχνω μία. Την περιεργάζεται και μετά από κάτι (αρκετά δηλαδή) δευτερόλεπτα, μου λέει:
Α: Είναι φοβερά έξυπνο παιδί. 
Σκέφτομαι: «ΟΚ, το ξέρω ότι η κόρη μου είναι έξυπνη, αυτή όμως ΑΠΟ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕ; Θα μας τρελάνει τελείως;»
Eγώ (Ε): Αν μου επιτρέπετε, από που το συμπεράνατε αυτό;
Aυτή (Α): Έχω σπουδάσει φυσιογνωμισμό στην Αμερική. Μπορώ να διαβάζω τον χαρακτήρα και τις ικανότητες κάποιου από τα χαρακτηριστικά και τις εκφράσεις του προσώπου.
Αυτή συνέχισε να μου «αναλύει» τον χαρακτήρα της Δάειρας και εγώ σκέφτομαι: «Μα σπουδάζεται ο φυσιογνωμισμός; Και εκτός αυτού, μας πώς είναι δυνατόν να ψυχολογεί και να αναλύει τον χαρακτήρα της κόρης μου από τις αναλογίες, τις διαστάσεις και τις αποστάσεις των χαρακτηριστικών του προσώπου της; Και μάλιστα σε μία φωτογραφία που το πρόσωπό της φαίνεται υπό γωνία γιατί χορεύει;».
Κάποια στιγμή, ολοκληρώνουμε με το ερωτηματολόγιο. Μου λέει:
Aυτή (Α): Λοιπόν εμείς έχουμε μία βαλίτσα. Η βαλίτσα είναι το κλειδί για τη σωστή διαπαιδαγώγηση του παιδιού σας.
Εγώ (Α): Ορίστε; (Σκέφτομαι «Μα τι λέει το άτομο;»)
A: Μία βαλίτσα.
Ε: Τι είδους βαλίτσα;
A: Θέλετε να σας την περιγράψω ή να σας την δείξω;
Ε: Να μου τη δείξετε.
Παίρνει την τσάντα της, την ανοίγει (σκέφτομαι: «Mα που χωράει μία βαλίτσα μέσα στην τσάντα;») και μου βγάζει από μέσα ένα δίφυλλο που απεικόνιζε μία σειρά 20 βιβλίων για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Ιστορίες μέσα από τις οποίες τα παιδιά μαθαίνουν διάφορα πράγματα.
Γαλλίδα παιδοψυχολόγος = η συγγραφέας των βιβλίων!!!!!!!!!!!!
Βαλίτσα = Η χάρτινη συσκευασία με ένα χερούλι που ήταν τοποθετημένα τα 20 τεύχη!!!!!!!
Τρώω ένα απίστευτο ξενέρωμα. Μου ήρθε να την πετάξω με τις κλωτσιές έξω από το σπίτι για το χρόνο που έχασα μα πάνω από όλα για τη κοροϊδία.
Παιδοψυχολόγος εξ Αμερικής μία πλασιέ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Και εγώ που έκανα σκέψεις για κοινωνικούς λειτουργούς, επιστήμονες παιδοψυχολόγους -και μάλιστα εκ Βερσαλλιών μεριά-, αλτρουισμό και άλλα τέτοια όμορφα, ήρθε η πλασιέ και με ισοπέδωσε.
Και για να μη σας αφήσω και με την απορία για το δώρο, τα βιβλία ήταν με έκπτωση από 350 ευρώ στα 240 μετρητά ή στα 270 ευρώ με δόσεις. Τζάμπα πράμα δηλαδή…(αυτό ήταν το δώρο. Η έκπτωση δηλαδή).
Δε θα επεκταθώ περισσότερο για το διάλογο που ακολούθησε. Φυσικά προσπαθούσε να με πείσει για ώρα και φυσικά ήμουν κατηγορηματικά αρνητική. Όμως επέμενε. Με έσωσε η μπεμπούλα που έμπηξε τα κλάματα και της είπα ότι πρέπει να πάω να θηλάσω το μωρό. Ευτυχώς το κατάλαβε και έφυγε. Φαντάζεστε να μου έλεγε «πηγαίνετε τα θηλάσετε με την ησυχία σας, θα σας περιμένω;»
Αλλά ποιος φταίει; Εγώ φυσικά. Την πάτησα σαν αγράμματη, όπως έλεγε και η γιαγιά μου. Να σκίσω τα πτυχία μου. Καλά να πάθω! Αλλά ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι, τι περίμενα... 
Και φυσικά το googl-αρα και τέτοιο Κέντρο δεν υπάρχει! Και αν η συγκεκριμένη κυρία είναι όντως Παιδοψυχολόγος με σπουδές στην Αμερική και κατέληξε πλασιέ βιβλίων στην Ελλάδα και μάλιστα σε έναν εκδοτικό οίκο που δεν τον ξέρει ούτε ο εκδότης του (=παντελώς άγνωστο), τότε όντως σε αυτή τη χώρα υπάρχει μεγάλη κρίση...




Πηγή φωτογραφίας

18 σχόλια :

  1. Χαχαχα. Δεν εισαι η μόνη.Δεν την πατησα από αυτην αλλα από αλλους τετοιους!Μαθαινουμε που θα παει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. χαχαχαχα... εγώ λεω οχι με τη μια... Μόλις μου πούνε να περάσουνε λίγο απο το σπίτι... λέω ένα μεγάλο ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ.. (ειμαι και ευγενική..χεχεχε) και τέλος.. Δεν πειράζει Ασπασάκι!! Το πάθημα μάθημα... φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σα να μην πέρασε μια μέρα!!! Η κυρία-είμαι σίγουρη ότι είναι η ίδια-με επισκέφτηκε πριν από περίπου 3 1/2 χρόνια, όταν η κόρη μου ήταν τεσσάρων μηνών, τη ξεφορτώθηκα με ΠΟΛΥ μεγάλη δυσκολία (ας είναι καλά η μάνα μου που ήταν παρούσα στη συνάντηση), αλλά μας άφησε και ένα δωράκι! Μια αφίσα με κάτι ζωάκια του δάσους, την οποία από τα νεύρα μου την έριξα κατευθείαν στον κάδο της ανακύκλωσης! Προσπαθώντας να καταλάβω από που με εντόπισε η συγκεκριμένη κυρία (η οποία κατά τα φαινόμενα ψάχνει φρέσκιες μανούλες που είναι λιγάκι άσχετες, αγχωμένες και "καίγονται" να κάνουν τα πάντα για να "διαμορφώσουν σωστά"την προσωπικότητα του βρέφους) κατέληξα στο συμπέρασμα ότι πρέπει να έχει διασυνδέσεις με τα μαιευτήρια!
    Να σου ζήσει το νέο μέλος της οικογένειας!
    Έλλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τώρα στο δεύτερο σε επισκέφθηκαν εσένα? έτσι την είχα πατήσει και εγώ στην Κατερίνα! Μαλιστα έφτασα να τσακωθώ με την κυρία που ήρθε γιατί ήταν τόσο μα τόσο πιεστική ενώ άκουγε το μωρό να κλαίει και της έλεγα ότι δεν ενδιαφέρομαι και πρέπει να θηλάσω επέμενε να κάνει πώληση!!!! και φυσικά μου άφησε και εμένα την αφίσα με τα ζωάκια που επίσης πέταξα ΑΜΕΣΩΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αχ!!! Πριν πολλά χρόνια μου έτυχε παρόμοιο περιστατικό με βιβλία ιατρικού περιεχομένου... Είσαι καλοπροαίρετος άνθρωπος και ήθελες να δεις που θα φτάσει προφανώς! Πρώτη και τελευταία φαντάζομαι... Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χα χα...εμας δεν μας πηρε τηλεφωνο..χτυπησε κατευθειαν το κουδουνι!!! Ο αντρας μου ,μου ελεγε ''ας ερθει μωρε..συμβουλες ειναι..'' πως μου εκοψε και της ειπαμε οτι δεν ενδιαφερομαστε...θα την τρωγαμε 1 ωρα στην μαπα...Καλα που το εγραψες να το μαθουν κι αλλες μην την πατησουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. εντάξει όπως διαπίστωσες δεν είσαι η μόνη!!!!πολλοί την έχουμε πατήσει με αυτή ή με κάποιον άλλο πλασιέ...ευχαριστούμε για την ενημέρωση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Α καλά και σε εμένα είχαν έρθει πριν 3 χρόνια που έκανα τον Νικόλα! Και μου έδωσαν την αφίσα με τα ζώα και μάλιστα στο τελος έφυγαν νευριασμένες με την εξής απάντηση: "Αν εσείς δεν ενδιαφέρεστε για την ανάπτυξη του παιδιού σας, τι να σας πω;;;;"
    ΝΤΟΙΝΓΚ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ασπασία μου έλυσες την απορία, γιατί λίγο μετά που γέννησα τη Δωροθέα με πήραν και εμένα τηλέφωνο και εκνευρίστηκαν αφάνταστα που δεν ήθελα να έρθουν στο σπίτι. Για να καταλάβεις, όχι μόνο ύψωσαν φωνή, αλλά μου το έκλεισαν και στα μούτρα! Προσωπικά με τίποτα δεν θα έβαζα αγνώστους στο σπίτι μου. Είμαι πολύ καχύποπτη ίσως, αλλά θέλω το κεφάλι μου ήσυχο στην παρανοϊκή εποχή που βρισκόμαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Φιλεναδα αστα. Την εχω πατησει με εγκυκλοπαιδειες ιατρικου περιεχομενου, με αντιστοιχη τυπισσα πριν ακριβως 8 χρονια που γεννησα την κορη μου! Εγω η υποτιθεται εξυπνη, την πατησα βλακωδως!
    Ημουν κ εγω μονη σπιτι, με παραμυθιασε με παρομοιες βλακειες κ εγω ψαρωσα. Και με ειχε παρει ο καημενος ο Στρατος τηλ κατα τυχη οσο ηταν εκεινη σπιτι, προειδοποιωντας με να προσεχω και πως κατι θα μου πλασαρουν!
    Βοδι εγω!
    Το "ριχνω" στις ορμονες που ηταν ακομα στο φουλ:)
    Εκανες πολυ καλα και το εγραψες γιατι ναι μεν κανουν κι αυτοι τη δουλεια τους, αλλα δεν το θεωρω εντιμο να πλασαρονται μεσω ειδικων ανύπαρκτων κεντρων και ψευτικων σπουδων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Εμενα παλι δεν με πηραν τηλεφωνο αλλα μου χτυπησαν κατευθειαν το κουδουνι πριν 4 χρονια κι οταν ρωτησα ποιος ειναι ξερετε τι μου απαντησε η κυρια; Κανουμε μια ερευνα για τον ιο H1N1! που ηταν τοτε στα φορτε του.. Μπηκε μεσα αρχισε τα δικα της φυσικα, ουδεμια σχεση με τον ιο κι οταν της ειπα πως δεν ενδιαφερομαι, οτι δεν εχω χρηματα εκεινη τη στιγμη κι οτι θα το συζητησω με τον αντρα μου, ξερετε τι μου απαντησε; Ελα τωρα...ολες κρυβουμε χρηματα απο τον αντρα μας, μη μου πεις πως δεν το κανεις εσυ;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Η συγκεκριμένη κυρία μάλλον είναι η ίδια που με επισκεύτηκε κι εμένα πριν από 6 χρόνια όταν γέννησα τη μεγάλη μου! Ίδια ακριβώς περίπτωση, ίδιες κουβέντες, ίδια βιβλία!
    Έξαλλη έγινα! Από τότε έπαθα και έμαθα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Παθούσα κι εγώ Ασπασία μου.
    Μια παρόμοια κυρία (μη σου πω και η ίδια) επικοινώνησε μαζί μου λίγες ημέρες αφότου είχα γεννήσει την Ισμήνη λέγοντάς μου τα ίδια πράγματα.
    Εννοείται πως όταν κατάλαβα περί τίνος επρόκειτο βγήκα από τα ρούχα μου και με τα χίλια ζόρια κατάφερα να τη διώξω.
    Μου φάνηκε πολύ ανέντιμο το γεγονός ότι εκμεταλλεύτηκε την ανησυχία και το ενδιαφέρον μιας φρέσκιας μαμάς λέγοντας ότι πρόκειται για συμβουλευτική οικογένειας και όχι πώληση βιβλίων.
    Πάθαμε και μάθαμε όμως…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καλά βρε κορίτσια, όλες την πατήσαμε τελικά; Πάντως η εν λόγω κυρία με αποκάλεσε με το ονοματεπώνυμό μου όταν με πήρε τηλ. Που σημαίνει μόνο τυχαία δεν ήταν η κλήση. Σίγουρα υπάρχει διαρροή προσωπικών στοιχείων από κάπου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλε δεν λες που ευτυχως ήταν πλασιέ!!! Οσο έκανες την περιγραφή (ειδικά εκεί που εξέταζε τον χώρο και ήτησε και φωτογραφία) περίμενα πως θα βγάλει από την τσάντα το πριόνι!!!

    Εχω δει πολλά θρίλερ! Φαντάσου ότι δεν ανοίγω την πόρτα ούτε σε κάτι γιαγιάδες που κάνουν έρανο! Δεν ξέρεις ποτέ! Μπορεί η γιαγιά να ξέρει ζίου ζίτσου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πλάκα-πλάκα, κι εγώ με την Χριστίνα παραπάνω είμαι !!! Κι εγώ όταν διάβασα την φάση που εξέταζε τον χώρο, πάγωσα !!! !!! !!!

    Δεν βάζω άγνωστο άνθρωπο στο σπίτι μου - ειδικά αν είμαι μόνη μου με το/τα παιδι/ά με τίποτα !!! Ειδικά όταν ήταν μωρά, ούτε στον ταχυδρόμο δεν άνοιγα. Του έλεγα ν' αφήνει ό,τι είχε έξω από την πόρτα. Χαχαχαχαχαχααα !!!
    #paranoid_is_me

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αχ Ασπασία γελάω, γιατί την πάτησα κι εγώ πριν από 10 χρόνια! Ο γιος μου νεογέννητο και χτύπησε το κουδούνι η κυρία-παιδοψυχολογος-κοινωνικη λειτουργος-πλασιέ! Το τι άκουσα, δεν γράφεται σε ένα απλό σχόλιο! Το μόνο που θα πω εδώ είναι ότι τα βιβλία που ήθελε να μου πουλήσει, έλεγαν ακριβώς ποια πρέπει να είναι η σχέση του αγοριού με τον πατέρα του, για να μην γίνει gay!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts