14.4.14

Ο δεκά-λογος της Δάειρας: Δεν σου το επιτρέπω!



Μία εβδομάδα μετά τις Ψηφιακές Γειτονιές και πριν το Πάσχα, δε θα γράψω ούτε για το ένα ούτε για το άλλο. Σχετικά με τις Ψηφιακές Γειτονιές, υπάρχουν καλύτεροι "ανταποκριτές" -φίλοι bloggers- από εμένα για να μεταδώσουν το κλίμα του διημέρου, αφού εγώ φέτος κατάφερα (και πάλι
καλά...) να πάρω μόνο μία μικρή γεύση. Μία μικρή γεύση που όμως ήταν αρκετή για να ενθουσιαστώ για άλλη μία φορά και να απευθύνω τα συγχαρητήρια στην οργανωτική ομάδα που για δεύτερη συνεχή χρονιά κατάφερε να διοργανώσει μία άρτια -καθ' όλα της- εκδήλωση. Του χρόνου περισσότερο λοιπόν...

Τις τελευταίες μέρες δεν έχω καθόλου έμπνευση αλλά ούτε και χρόνο να γράψω. Αλλά που να την βρω την έμπνευση όταν μου λείπει ύπνος; Ο ύπνος μου είναι συνήθως 4 ώρες την ημέρα (αν είμαι τυχερή θα φτάσει μέχρι 5) και αυτές σε μικρές δόσεις. Και από την άλλη που να τον βρω το χρόνο όταν όλη μέρα "βοηθάω" την μπεμπούλα στο μαμ, κακά και νάνι της; Οπότε τι μου μένει να γράψω που δε χρειάζεται ούτε έμπνευση ούτε χρόνο; Μα φυσικά, ένας δεκά-λογος της Δάειρας :)
Κάθε μέρα που περνάει συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο πόσα πολλά μαθαίνω από την αθωότητα, τον αυθορμητισμό και την ειλικρίνεια της κόρης μου. Και πόσο πιο απλή θα ήταν η δική μου η ζωή αν υιοθετούσα έστω για λίγο την απλότητα με την οποία αντιμετωπίζει τα πράγματα και τον αθώο τρόπο σκέψης της...

[Ειπώθηκαν μεταξύ 29,5 μηνών και 30,5 μηνών]


#1
Ήμασταν καθ' οδόν και βλέπει από το παράθυρο του αυτοκινήτου μία εκκλησία...

Δάειρα: Μαμά. Τι εκκλησία είναι αυτή; Δεν την έχω ξαναδεί. Πλέπει (=πρέπει) να είναι πολύ παλιά.

Ο Ναός του Σολομώντα ένα πράγμα...


#2
Ο μπαμπάς της, της έχει βράσει αυγό και την ώρα που της το δίνει, ως συνήθως, θέλει να εισπράξει κοπλιμέντο ότι το κάνει καλύτερα από εμένα (το βραστό αυγό).

Μπαμπάς: Δάειρα, ποιος φτιάχνει τα πιο ωραία αυγά;
Δάειρα: Η κοτούλα.

Μπαμπάς-Δάειρα: 0-1


#3
Απευθυνόμενη στη θεία της, της ζητάει κάτι.

Δάειρα: Θεία, μου επιτλέπεις να πάλω αυτό;
Θεία: Όχι. Δε σου το επιτρέπω.
Δάειρα: Έλαααα. Θέλω να μου το επιτλέπεις.

Αυτό ονομάζεται ευγενικός εξαναγκασμός.


#4
Έχουν πάει με τον μπαμπά της για φαγητό έξω. Ο μπαμπάς της, της δίνει ένα μπιφτέκι που ήταν τίγκα στο δυόσμο.

Μπαμπάς: Έλα, φάει αυτό.
Δάειρα: Μπαμπά, δεν το θέλω. Μου το γέμισες σαλάτα.

Δίκιο είχε το παιδί. Αυτά δεν ήταν μπιφτέκια με δυόσμο, αλλά δυόσμος με μπιφτέκια.


#5
Μία μέρα...
 
Δάειρα: Μαμά, σήμερα η κυλία Χ. με έβαλε στην καλέκλα (=καρέκλα) της σκέψης. Εμένα και τη Μ. (Σημ. η Μ. είναι η κολλητή της).
Μαμά: Γιατί, κάνατε ζαβολιές πάλι;
Δάειρα: Ναι.
Μαμά: Και τι έκανες στην καρέκλα της σκέψης;
Δάειρα: Έκλαιγα.
Μαμά: Και η Μ. τι έκανε;
Δάειρα: Σκεφτόταν.

Ουδέν σχόλιο...


#6
"Βουτάει" το μωρό της (μία κούκλα) στον νεροχύτη της κουζίνας της (κουζίνα/παιχνίδι που έχει).

Μαμά: Δάειρα, τι κάνεις εκεί;
Δάειρα: Βαφτίζω το μωρό μου.
Μαμά: Και τι όνομα του δίνεις;
Δάειρα:Αλιστοτέλη (=Αριστοτέλη). 

Τον παπα-Δάειρο τον ξέρετε;


#7
Με βλέπει την ώρα που ετοιμαζόμουν να κάνω ένεση ινσουλίνης στον μηρό.

Δάειρα: Μαμά, τι κάνεις εκεί;
Μαμά: Ένεση.
Δάειρα: Γιατί κάνεις ένεση;
Μαμά: Γιατί με πονάει το ποδαράκι μου.
Δάειρα: Δεν πειράζει. Θα σου το φιλήσω.

Ένα φιλάκι (της Δάειρας) την ημέρα, το σακχαράκι (της μαμάς) το κάνει πέρα...


#8
Όταν τη βλέπει η γιαγιά της με την αποκριάτικη στολή της φούξια πεταλούδας...

Γιαγιά: Πω πω ομορφιά! Έπεσα ξερή!
Δάειρα: Και εγώ έπεσα ξελή όταν με είδα στον καθλέφτη.

Αυτός είναι ο ορισμός της μετριοφροσύνης. Από που πήρε άραγε το παιδί;
(μα από τον μπαμπά του φυσικά).


#9
Μόλις ήρθε η γιαγιά στο σπίτι (σημ. είχε να την δει κάτι μήνες), πήγα στο δωμάτιο να την ενημερώσω.

Mαμά: Ήρθε η γιαγιά. Έλα να πάμε να την χαιρετίσουμε.
Δάειρα: Μαμά, όταν δω τη γιαγιά θα πάθω πλάκα!

Ουδέν σχόλιο. 

  
#10
Μία μέρα...
 
Δάειρα: Μαμά, η κυλία Χ. μου φώναξε σήμελα.
Μαμά: Για να σου φώναξε, κάτι θα έκανες Δάειρα. Δεν καθόσουν ήσυχη πάλι;
Δάειρα: Ναι (χαμογελάει φαρδιά). Αλλά την άλλη φολά που θα μου φωνάξει θα της πω "Δε σου το επιτλέπω!"...και τεντώνει το δεξί χέρι μπροστά κάνοντας το σήμα του stop.
Πηγή φωτογραφίας

10 σχόλια :

  1. Νομίζω οτι ο μπαμπας και η δασκάλα τα εχουν βρει σκούρα με τη Δάειρα. Οπως παντα απολαυστική και ετοιμόλογη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. χαχαχαχαα
    Και όσο μεγαλώνει ετοιμάσου να ακούσεις διαλόγους με τον μπαμπά απείρου κάλλους!!!!!
    Ποιο εγκεφαλικούς από τη μεριά της Δάειρας και για.... εγκεφαλικά από τη μεριά του μπαμπά!!! χαχαχαχαχα
    Μα είναι άπαιχτη όπως πάντα!

    Σε φιλώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τρελάθηκα στα γέλια! Αυτά τα κορίτσια βρε παιδί μου, τι σου είναι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι γλυκια που ειναι.. Ακομα που εισαι.. καθως μεγαλωνει θα σε εκπλησσει ακομα περισσοτερο...
    Να την χαιρεσαι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπώ Δάειρα και Δαειρο- ατάκες!!! πολλά φιλια και τέλειο το καινούριο banner!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπημένη κατηγορία αναρτήσεων!
    Αφού τουλάχιστον προλαβαίνεις να μας μεταφέρεις τις φοβερές ατάκες της Δάειρας πάλι καλά! Σκάμε και εμείς το χαμογελάκι μας! Εντάξει είναι φοβερή!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Με έμπνευση ή όχι τα κείμενα σου είναι απόλαυση! Χαίρομαι που παρά το φορτωμένο σου πρόγραμμα λόγω της μικρής σας μπεμπούλας εξακολουθείς να μας κρατάς συντροφιά και να μας κάνεις να χαμογελάμε! Καλό Πάσχα κοριτσομάνα!!!
    Ωραία και η αλλαγή στο header, είναι πιο αντιπροσωπευτικό νομίζω!! Την καλημέρα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πολύ γλυκούλα η Δαειρούλα!Πολλά φιλιά,Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η Δάειρα είναι απίθανη!!! Να την χαίρεσαι Ασπασία μου! Να σας ζήσει και η μικρούλα! Καλή Ανάσταση με υγεία και χαρά! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts