Emotions/thoughts: Η ώρα της Μαμάς...η δική μου ώρα

via http://www.cute-wallpaper.com/preview.asp?id=3084

Από τη στιγμή που έγινα μαμά πλέω σε πελάγη ευτυχίας... αλλά και κολυμπώ στα βαθιά. Πετάω στους επτά ουρανούς... αλλά και στα σύννεφα. Βρήκα τον εαυτό μου... αλλά έχω χάσει τον ύπνο μου. Ηρέμησα... αλλά και τρέχω με 1000.
Με λίγα λόγια, είμαι μία μαμά που πετάει, κολυμπάει και τρέχει όλη μέρα (όπως όλες οι κοινές θνητές μαμάδες που προσπαθούν τα τα βγάλουν πέρα μόνες τους και δεν έχουν το στόλο των νταντάδων να τις υπηρετεί). Τώρα που διανύω τη 2η εγκυμοσύνη μου, οι ρυθμοί έχουν αυξηθεί κατά πολύ καθώς οι απαιτήσεις μεγάλωσαν. Ο ποιοτικός χρόνος που θέλω -και οφείλω- να αφιερώσω σε ένα παιδί που διανύει τα terrible twos (όσες δεν είστε ακόμη μαμάδες ή είστε αλλά δεν έχετε βιώσει ακόμη αυτή τη φάση, πιστέψτε με, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο) σε συνδυασμό με την έλλειψη ευελιξίας και φυσικών αντοχών που προκαλεί η φουσκωμένη κοιλίτσα μου και το καθημερινό ξενύχτι, δεν μου αφήνει και πολλά περιθώρια να χαλαρώσω. Το μόνο που με κάνει να αισθάνομαι όμορφα είναι η θέα της μικρής μου κόρης και η αναμονή της μπέμπας που έχω στην κοιλιά μου :)

Καθημερινά προσπαθώ να ισορροπήσω μεταξύ εργασιακών, οικογενειακών και κοινωνικών υποχρεώσεων, μεταξύ φροντίδας και αφοσίωσης στο παιδί μου και στο σύζυγό μου. Προσπαθώ να είμαι μία καλή επαγγελματίας, μάνα, σύζυγος, φίλη ενώ έχω βάλει σε δεύτερη μοίρα το ρόλο μου ως άνθρωπος που έχει κάποιες φυσικές ανάγκες (ύπνο και ξεκούραση) αλλά και το ρόλο μου ως γυναίκα που έχει ανάγκη περιποίησης.

Έχω βάλει όλα τα άλλα σε προτεραιότητα και έχω χάσει τις ισορροπίες μεταξύ της φροντίδας των άλλων και της φροντίδας του εαυτού μου. Όλο αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αμελώ να τεντώνω το κορμάκι μου στο κρεβατάκι μου επαρκείς ώρες, να αμελώ να βουλιάζω στην πολυθρόνα μου διαβάζοντας ένα βιβλίο, να αμελώ να χαλαρώνω κάνοντας τα αγαπημένα μου χόμπυ (yoga και φωτογραφία) και... λαστ μπατ νοτ λιστ, να αμελώ να με περιποιούμαι όπως έκανα πριν γίνω μαμά, τότε που οι επισκέψεις μου σε ινστιτούτα ομορφιάς και spa ήταν πολύ τακτική συνήθεια. Έτσι αργά αλλά σταθερά άρχισα να παρατηρώ κάποια σημάδια, συνέπεια αυτής της αμέλειας. Σημάδια όπως μεγάλη κούραση, σωματική και ψυχολογική, η οποία ώρες-ώρες με καθιστά αδύναμη να μπορώ να ανταποκριθώ στα απλά. Δεν έχω κουράγιο και δύναμη για τίποτα. Από την άλλη, στην αφυδάτωση και στη θαμπάδα του προσώπου μου ήρθαν να προστεθούν και οι πανάδες της πρώτης εγκυμοσύνης οι οποίες δυστυχώς δεν εξαλείφθησαν μετά τον τοκετό. Όλα αυτά με κάνουν να αποφεύγω τους καθρέφτες. Στο μεταξύ, η 2η εγκυμοσύνη μου μου πρόσθεσε νέα κούραση η οποία είναι εμφανής στο πρόσωπό μου με νέες πανάδες, νέα θαμπάδα και αρκετή αφυδάτωση. Παρόλο που οι ορμόνες της εγκυμοσύνης κατά κανόνα "ομορφαίνουν" τη γυναίκα, στην περίπτωσή μου η έλλειψη ύπνου, η υπερβολική κούραση έχοντας ήδη ένα παιδί, σε συνδυασμό με την αμέλεια περιποίησης, με κάνουν να αισθάνομαι άσχημη και αυτό επιδρά ανασταλτικά στην ψυχολογία μου. Έτσι ακριβώς αισθάνομαι όταν με αντικρίζω στον καθρέφτη, τις περισσότερες φορές.

Αυτό με ταρακούνησε αρκετά και αποφάσισα ότι ήρθε καιρός να αναλάβω δράση. Συνειδητοποίησα ότι δεν γίνεται να συνεχιστεί για πάντα αυτό και αναλογιζόμενη όλα τα παραπάνω έβαλα όριο ανοχής στον εαυτό μου. Και ΜΟΥ υποσχέθηκα 3 απλά πραγματάκια :)

Υπόσχεση #1: Θα με αγαπώ για αυτό που είμαι (αυτό που είμαι γενικά και όχι αυτό που κατάντησα τον τελευταίο καιρό) και θα πάρω πίσω το χαμένο εαυτό μου. Αυτόν της μαμάς (κουκουβάγιας - δεν το κρύβω άλλωστε) που αγαπά τον εαυτό της και θα φροντίζει να του το δείχνει συχνότερα.

via http://www.pinterest.com/pin/100486635409944589/

Υπόσχεση #2: Θα ασχοληθώ με τον εαυτό μου περισσότερο, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ώρες-ώρες ότι μπορεί να είναι σε βάρος των άλλων. Άλλωστε δεν είναι πολυτέλεια. Είναι απαραίτητο. Έτσι θα αισθάνομαι καλύτερα, θα είμαι πιο ευτυχισμένη και θα μπορώ να προσφέρω και στους άλλους περισσότερα. Φυσικά και δεν θα πάψουν όλες οι εργασιακές, οικογενειακές και μη υποχρεώσεις, ωστόσο παράλληλα συνειδητοποίησα ότι... (στο σημείο αυτό σκέφτηκα την Υπόσχεση #3).

via http://www.pinterest.com/pin/100486635409944589/

Υπόσχεση #3: Όλα μπορούν να χωρέσουν στο απαιτητικό πρόγραμμα μίας μαμάς, αρκεί να το πάρω απόφαση να αφοσιωθώ στον εαυτό μου, να το κάνω στόχο και τρόπο ζωής, να θέσω προτεραιότητες και να επιδιώξω να έχω κάποια ώρα μέσα στην ημέρα που θα είναι η δική μου ώρα. Η ώρα της Μαμάς.

via http://www.pinterest.com/pin/102034747781635243/

Έτσι λοιπόν αποφάσισα αυτή την ώρα να φροντίζω και το σώμα και το πνεύμα μου.

Να βάζω να παίζει απαλά η αγαπημένη μου μουσική ενώ θα έχω βουλιάξει βαθιά στην πολυθρόνα απολαμβάνοντας την ανάγνωση ενός αγαπημένου μου βιβλίου.

Να παίρνω στον ώμο την DSLR μου και να βγαίνω έξω να απαθανατίζω εικόνες και στιγμές. Είναι το πιο αγαπημένο μου χόμπυ που θυσίασα στο βωμό της απαιτητικής καθημερινότητας.

Να κοιμάμαι όποτε βρίσκω ευκαιρία. Οι δουλειές δεν τελειώνουν άλλωστε.

Να φροντίζω καθημερινά τον εαυτό μου. Την ενυδατική μου θα την κάνω καθημερινή πρωινή συνήθεια όπως είναι το πρωινό βούρτσισμα και την αντιρυτιδική μου θα την κάνω καθημερινή βραδινή συνήθεια όπως είναι το βραδινό βούρτσισμα & το ντους. Και επειδή δεν υπάρχει χρόνος ούτε χρήματα για τακτικές επισκέψεις σε ινστιτούτα ομορφιάς και spa, αποφάσισα τη φροντίδα προσώπου να την εφαρμόζω στο σπίτι και να αφήσω για τους επαγγελματίες πράγματα που δεν μπορώ να τα κάνω μόνη μου όπως μανικιούρ, πεντικιούρ και αποτρίχωση.

Ήδη που τα σκέφτηκα, αισθάνομαι καλύτερα :)

via http://www.pinterest.com/pin/517632550891840499/

Ειδικά για αυτό το τελευταίο βρήκα την πιο τέλεια λύση. H ΒΒ cream της Garnier (ως κρέμα αντηλιακή, ενυδατική, αντιγηραντική και ως κρέμα που καλύπτει πανάδες, σημάδια και γενικά ατέλειες) μου έλυσε τα χέρια, μου έσωσε την τσέπη και με έκανε να κερδίσω σημαντικό χρόνο από το να τρέχω σε επαγγελματίες, αφού από μόνη της έχει επαγγελματικά αποτελέσματα. Και εξηγώ ευθύς αμέσως προς τι αυτός ο ενθουσιασμός μου…

Πρώτη φορά για αυτή την κρέμα μου μίλησε μία συνάδελφος στο γραφείο. Η αλήθεια είναι ότι δεν έδωσα σημασία. Οκ, λέω, υπάρχουν τόσες και τόσες κρέμες και η ΒΒ κρέμα της Garnier θα είναι μία από τις πολλές που κυκλοφορούν. Σιγά τα ωά. Δεν πείστηκα με τα επιχειρήματά της. Μία μέρα (που είχα τις «μαύρες» μου) βρίσκω ένα δείγμα της συγκεκριμένης κρέμας σε ένα περιοδικό μόδας. Λέω «δεν χάνω τίποτα να τη δοκιμάσω, να δω πραγματικά αν ισχύουν όλα αυτά που μου είπε η συνάδελφος». Την ίδια στιγμή πηγαίνω στο μπάνιο και τη δοκιμάζω. Με το πού τη βάζω στο πρόσωπό μου, με κοιτάζω στον καθρέφτη και λέω μέσα μου: «Ρε Άσπα, κοίτα να δεις που είχε δίκιο η Χριστίνα!».

Κατά πρώτον, είναι πολύ αποτελεσματική. Είναι απαλή στην αφή, απλώνεται ομοιόμορφα και καλύπτει όλες τις ατέλειες του προσώπου μου (πανάδες, σημάδια και κοκκινίλες. Ακόμη και ένα αιμαγγείωμα που έχω κάτω από τα χείλη εξαφανίστηκε). Δεν αισθάνθηκα να με «τραβάει» αλλά αντίθετα ένιωσα την επιδερμίδα μου πολύ ενυδατωμένη χωρίς να με «βαραίνει». Καταλαβαίνετε τι εννοώ. Είχε ομοιόμορφο αποτέλεσμα (ό,τι πρέπει για μία τελειομανή όπως εγώ) και η επιδερμίδα μου φάνηκε αμέσως λεία και, το πιο σημαντικό, δεν φαινόμουν «στοκαρισμένη». Ήταν σαν να φορούσα μία λεπτή διακριτική μάσκα πάνω στο πρόσωπο που μου παρείχε τέλεια (χωρίς υπερβολή) κάλυψη και λάμψη! Ήταν σαν ένα αόρατο χέρι να μου έχει κάνει ρετούς :) Αυτή είναι η μαγική λέξη: ρετούς. Αισθάνθηκα να λάμπω ολόκληρη! Η αλήθεια είναι ότι έλαμπα κυριολεκτικά αφού η ΒΒ κρέμα της Garnier μου προσέδιδε μία χρυσαφένια όψη (σαν να ήμουν ελαφρώς ηλιοκαμένη), αλλά και μεταφορικά αφού αμέσως αισθάνθηκα πιο όμορφη… αλλά και πιο νέα :) Και έχει και ένα διακριτικό όμορφο άρωμα, που χαίρεται ο άλλος να σε φιλάει στο μαγουλάκι. Σε κάνει κίσαμπλ, βρε παιδί μου… Για αυτό το τελευταίο έχω και ντοκουμέντα. Ο Θοδωρής μόλις γύρισε από το γραφείο εκείνο το βράδυ και με φίλησε με το καθιερωμένο του φιλάκι στο μαγουλάκι, με ρώτησε τι άρωμα φοράω . Και του είπα «το άρωμα της ΒΒ» :)

Και λαστ μπατ νοτ λιστ, να αναφέρω και ότι είναι μη λιπαρή, κάτι που προσωπικά το θεωρώ πολύ σημαντικό σε μία κρέμα αφού δεν μου αρέσει να αισθάνομαι σαν λαδωμένος ποντικός.

Κατά δεύτερον, σώθηκα από θέμα χρόνου και χρημάτων. Έχω χρόνο και λεφτά για χάσιμο; Όχι βέβαια. Μέχρι σήμερα, για να πετύχω ένα ορατό αποτέλεσμα στο μακιγιάζ, έπρεπε να χρησιμοποιήσω διαφορετικά προϊόντα και να αφιερώσω αρκετό χρόνο σε αυτή τη διαδικασία. Ειδικά για να καλύψω τις πανάδες της εγκυμοσύνης και το αιμαγγείωμα που έχω κάτω από τα χείλη. Εκεί λοιπόν που πριν ήθελα το διπλάσιο χρόνο και χρήματα, τώρα με μία κίνηση βάζω ενυδατική, αντηλιακή, make-up και concealer, αφού ουσιαστικά η μαγική μου κρεμούλα αντικαθιστά όλα αυτά τα διαφορετικά προϊόντα.

Τώρα που η αντίστροφη μέτρηση για μένα έχει αρχίσει και ξεκίνησα να ετοιμάζω τη βαλίτσα μου για το μαιευτήριο, φυσικά πρώτη και καλύτερη στη λίστα μου είναι η μαγική κρεμούλα της Garnier. Γιατί, κακά τα ψέματα, αυτά νομίζω που έχουν σημασία την ώρα που θα πάω να γεννήσω είναι η καλή μου ψυχολογία και η θετική διάθεση. Και βασικός παράγοντας για να τα έχω αυτά είναι να αισθάνομαι υπέροχη, ακόμη και τη στιγμή που θα είμαι στην αίθουσα τοκετού. Αν δεν είναι αυτή η ώρα της μαμάς… τότε ποια είναι;

via http://www.pinterest.com/pin/222083825348565961/