29.8.13

Ο δεκά-λογος της Δάειρας: Μαμά, πάω στο κεβάτι μου να κοιμητώ να ηλεμήσω λίγκο!



Ενδεχομένως σας μπούχτησα με τους χαριτωμένους/ αστείους διαλόγους που κατά καιρούς έχω με την κόρη μου (αυτή είναι η 4η κατά σειρά ανάρτηση με δεκα-λόγους της Δάειρας) αλλά τι να κάνω που θέλω να καταγράφω όσα περισσότερα μπορώ και να τα μοιράζομαι μαζί σας...Και μέχρι να
ταξινομήσω τις φωτογραφίες από τις φετινές διακοπές και να ανεβάσω μία ανάρτηση διαφορετικής θεματολογίας, ορίστε άλλη μία δόση με χαριτωμένους/ αστείους διαλόγους...

[Ειπώθηκαν ~ 24 μηνών]


#1
Στο άσχετο...

Δάειρα: Εγκώ (=εγώ) όταν μεγκαλώσω (=μεγαλώσω) τα (=θα) φτιάχνω κουλουλάκια (=κουλουράκια) και παστίτσια.

Η αλήθεια είναι ότι έχουμε ένα κόλλημα με το παστίτσιο. Προχθές είχα κάνει ένα σουφλέ με τρία τυριά και πατάτες στο φούρνο, το οποίο μόλις -η Δάειρα- συνειδητοποίησε ότι δεν είναι παστίτσιο, έβαλε τα κλάματα.


#2
Στο άσχετο...

Μαμά: Δάειρα, θέλεις αδερφάκι;
Δάειρα: Όχι! Τέλω κουζίνα με ποδιά για να μαγειλεύω (=μαγειρεύω).
Μαμά: Δε σε ρωτάω αυτό. Αδερφάκι θέλεις;
Δάειρα: Όχι! Τέλω κουζίνα με ποδιά για να μαγειλεύω (=μαγειρεύω) (κόλλησε η βελόνα)
Μαμά: Δάειρα! Άκουσέ με. Σου μιλάω. Θα σε ρωτήσω κάτι και θα μου απαντήσεις. Οκ? Nα σου κάνει η μαμά με τον μπαμπά ένα αδερφάκι;
Δάειρα: Καλά. Και μετά τα (=θα) μου πάλεις (=πάρεις) κουζίνα με ποδιά για να μαγειλεύω (=μαγειρεύω).

Συμπέρασμα: θέλει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να γίνει chef...


#3
Το έχω ξαναγράψει νομίζω ότι το βράδυ για να την κοιμίσω θέλει να της διαβάσω τα άπειρα παραμύθια. Αυτό με κουράζει. Οπότε ορισμένες φορές, της κάνω "παζάρια". Μία φορά, αφού της έχω διαβάσει 2-3 παραμύθια και είναι ήδη αργά, μου ζητάει κι άλλο...

Δάειρα: Τώλα τα μου διαβάσεις το πάτυ της Ντανάης (=τώρα, θα μου διαβάσεις 'το πάρτυ της Δανάης')
Μαμά: Εντάξει. Αλλά μετά θα κοιμηθούμε.
Δάειρα:
Και μετά τα μου διαβάσεις το κήπο της Βιολέτας (=και μετά, θα μου διαβάσεις 'τον κήπο της Βιολέτας')
Μαμά: Όχι Δάειρα. Ένα από τα δύο. Διάλεξε. Ή το πάρτυ της Δανάης ή τον κήπο της Βιολέτας!
Δάειρα: Το πάτυ (=πάρτυ) της Βιολέτας!

Υβριδική λύση. Αμ πώς;


#4
Μόλις επέστρεψε από το SuperMarket που είχε πάει με τον μπαμπά της και ήρθε όλο χαρά και με βρήκε ξαπλωμένη στο κρεβάτι να διαβάζω ένα βιβλίο.

Δάειρα: Μαμά, μαμά, σου φέλαμε τα πάματα (=σου φέραμε τα πράγματα) (λες και μόνο εγώ τρώω και χρησιμοποιώ τα πράγματα σε αυτό το σπίτι)
Μαμά: Τι μου φέρατε;
Δάειρα: εεεε...γκάλα (=γάλα)...εεε γιαουτάκια (=γιαουρτάκια)...εεε τυλάκι (=τυράκι)...
Μαμά: Χαρτοπετσέτες φέρατε;
Δάειρα: Ναι φέλαμε! (έλαμπε το πρόσωπό της)
Μαμά: Mακαρόνια;
Δάειρα: Ναι φέλαμε! (έλαμπε το πρόσωπό της)
Μαμά: Πατάτες;
Δάειρα: Εεεε....ντεν τσέλω (= δεν ξέρω) (ξαφνικά συννέφιασε το χαμογελαστό της πρόσωπο)

Ούτε εγώ ξέρω γιατί δεν θυμήθηκαν να φέρουν!


#5

Λίγο πριν φύγω για το γραφείο, πάω να την φιλήσω. Έτσι όπως κοιμόταν, σκύβω και της δίνω ένα φιλάκι στο μάγουλο.

Μαμά:
Μωρό μου! Σε λατρεύω! (ψιθυριστά)
Ξυπνάει και με σπρώχνει πέρα με το χέρι της:
Δάειρα: Μη μου δίνεις τις τίχες (=τρίχες) σου!

Και ξανακοιμάται (σημ. την ενόχλησαν τα μαλλιά μου που της έπεσαν πάνω στο πρόσωπο όταν έσκυψα)


#6
Ήμασταν στο μπαλκόνι και ξαφνικά άκουσε ένα σκυλάκι να γαβγίζει...

Δάειρα: Κυλάκι (=σκυλάκι), ΜΗ γαβγίζεις! Σε φοβάμαι!

No comment


#7
Μία μέρα, είχε κοιμηθεί αργά το μεσημέρι 3 ώρες, οπότε αργά το βράδυ με έχει "εξοντώσει". Δε ήθελε να κοιμηθεί με τίποτα. Της διαβάζω ένα παραμύθι, μου ζητάει 2ο. Της διαβάζω 2ο, μου ζητάει 3ο. Τίποτα. Της διηγούμαι ιστορίες. Τίποτα. Μου ζητάει τον γατούλη τον ΤΟΜ (σημ. εφαρμογή στο κινητό). Της το βάζω. Τίποτα. Μου ζητάει να δει το 'Μία φορά και έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος' στο laptop. Της το βάζω. Τίποτα. Εκεί, απτόητη και ορεξάτη. Κάποια στιγμή (έχει πάει 2 μετά τα μεσάνυχτα) με έχει νευριάσει. Κλείνω το φως και της λέω με αυστηρό ύφος "τώρα θα κοιμηθείς". Ξαπλώνει για λίγο, δε μιλάει, και μετά από 2-3 λεπτά πετάγεται πάνω...

Δάειρα: Μαμά, τέλω κακά.
Φυσικά δεν την πιστεύω. Σκέφτομαι, "κοίτα τι σκαρφίστηκε τώρα για να σηκωθεί από το κρεβάτι". Η Δάειρα όμως επέμενε.
Δάειρα: Μαμά, τέλω κακά.
Μπαμπάς: Δάειρα, πέσε κοιμήσου σε παρακαλώ! (ακόμη πιο νευριασμένος)
Δάειρα: Μαμά, τέλω ΚΑΚΑ!

Σηκώνομαι, πάω και παίρνω μία παιδική ξύλινη κιθάρα που της αγόρασε ο μπαμπάς της στα 2α γενέθλιά της και άρχισα να παίζω γρατσουνάω τις χορδές, μπας και την υπνωτίσω. Όπως έκανα στις διακοπές.

Σηκώνεται πάνω, μου αρπάζει την κιθάρα από το χέρι και αρχίσει να παίζει γρατσουνάει την κιθάρα, να κουνιέται και να τραγουδάει με ρυθμό...

Δάειρα:
Τέλω ΚΑΚΑ! Τέλω κακά! Τέλω κακά! ♪ ♫ ♫ ♪ ♪ (γκριν γκριν γκριν η κιθάρα...)
Πάμε γκια κακά! Πάμε γκια κακά! Πάμε για κακά! ♪ ♫ ♫ ♪ ♪
Πάμε γκια κακά στο γκιογκιό ♪ ♫ ♫ ♪ ♪ Πάμε γκια κακά στο γκιογκιό ♪ ♫ ♫ ♪ ♪

Ε, φανταστείτε σκηνικό τώρα και πείτε μου. Να πυροβοληθώ ή όχι;


#8
Ένα βράδυ...

Μαμά: Δάειρα, πάμε για μπάνιο.
Δάειρα: Όσι! Ντε τέλω! (=Όχι! Δε θέλω!)
Παρά τις αντιρρήσεις της, την ξεντύνω στα όρθια και αρχίζει να τρέχει γυμνή μέσα στο σαλόνι. Την κυνηγάει ο πατέρας της, την πιάνει, την παίρνει αγκαλιά και κατευθύνεται προς το μπάνιο. Και όπως ήταν αγκαλιά, τον χτυπάει με το χέρι της στην πλάτη και του λέει:
Δάειρα: Έλα πατέλα (=πατέρα), πάμε γκια μπάνιο...

Πατέρα;;; Π-α-τ-έ-ρ-α;;; Που το άκουσε αυτό, μου λέτε;



#9
Σε άσχετες στιγμές...όταν επιμένει να γίνεται το δικό της...
Όταν δε με αφήνει  να πάω στην κουζίνα, φοβούμενη μην σταματήσουμε να παίζουμε...

Μαμά: Δάειρα, άσε με σε παρακαλώ. Θέλω να πιω νερό.
Δάειρα: Όσι! Ντε τέλεις! (=Όχι! Δε θέλεις!)

Όταν δε με αφήνει  να πάω ούτε στην τουαλέττα, φοβούμενη μην σταματήσουμε να παίζουμε...

Μαμά: Δάειρα, θέλω να κάνω τσίσα μου.
Δάειρα: Όσι! Ντε τέλεις!

Όταν το βράδυ έχει αϋπνίες και δε γουστάρει να κοιμηθεί ενώ εγώ προσπάθω να κοιμηθώ...

Μαμά: Δάειρα, θέλω να κοιμηθώ!
Δάειρα: Όσι! Ντε τέλεις!

Όταν κάποια στιγμή της ημέρας που θέλω λίγο να ηρεμήσω, δε με αφήνει σε ησυχία..

Μαμά: Δάειρα, θέλω να ηρεμήσω λιγάκι!
Δάειρα: Όσι! Ντε τέλεις!

Μαντέψτε πώς λέγεται αυτό; 'Πλύση εγκεφάλου'. Στο τέλος θα γίνω βιονικός άνθρωπος. Δε θα έχω ανάγκη ούτε να πιω νερό ούτε να κατουρήσω ούτε να κοιμηθώ...


#10
Κάποια στιγμή, είμαστε στο σαλόνι και παίζουμε. Ξαφνικά σηκώνεται πάνω και μου κάνει:

Δάειρα: Μαμά, πάω στο κεβάτι μου να κοιμητώ να ηλεμήσω λίγκο!

Οιμέ...

Πηγή φωτογραφίας

10 σχόλια :

  1. Χαχαχαχα
    Λιωνωωωωωω με την μικρη σου.
    Η Κλειω μου ειναι 24ων μηνων και ολα οσα περιγραφεις ειναι σαν να τα βλεπω!!!

    Δαειρα εμπαινε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ πάντως δεν έχω μπουχτίσει καθόλου, το αντίθετο...περιμένω πως και πως για τους δεκά-λογους της Δάειρας!! Να την χαίρεσαι είναι πανέξυπνη...πραγματικά μια γλύκα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλά τρελάθηκα με το τραγουδιστό κακά γιογιό! Μιλάμε, θα γίνει hit!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΘΕΑ!! Εμένα πάλι οταν του έλεγα να πέσει για υπνο μια φορά μου απάντησσε ότι κουατικα (κουραστικα) να κανω νανι μαμά!! Μα είναι φοβερά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γλυκιά μου, Ασπασία.
    Έχω μείνει έκπληκτη για μια ακόμη φορά από την ευρηματικότητα και την ευρεσιτεχνία της μικρής μας και ανεπανάληπτης Δάειρας. Όσο μεγαλώνει μας σκλαβώνει ακόμη περισσότερο με την ευστροφία της και την καταπληκτική γλώσσα του σώματος. Εννοώ προφανώς την ανεπανάληπτη λικνιστική κίνηση του σώματός της, όταν θέλει να εκφράσει παραστατικά αυτό που λέει με λέξεις.
    Μας χάρισες ατέλειωτη ευφορία και γέλιο με τις αναρτήσεις σου στους ″Δεκαλόγους της Δάειρας″.Και τώρα ακόμη που σου γράφω γελάω, γιατί μου έρχονται στο νου όλα αυτά που διάβασα .Χαίρομαι αφάνταστα που είναι τόσο έξυπνη και δραστήρια και εύχομαι όσο θα μεγαλώνει να κρατήσει αυτή την όρεξη για μάθηση, για χορό και για μουσική και να έχει την ίδια έφεση για το νοικοκυριό και τη μαγειρική.
    Νοσταλγώ τις μέρες που περάσαμε μαζί το καλοκαίρι και ακόμη προβάλλουν έντονα μπροστά μου όλες εκείνες οι σκηνές που ζήσαμε μαζί της και ηχούν στα αυτιά μου όλα εκείνα τα όμορφα λογάκια που έλεγε και οι χαρούμενοι σκοποί που έβγαιναν από τα γλυκό της στοματάκι!
    Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από αυτή! Ευγνωμονώ το Θεό που με αξίωσε να ζήσω αυτές τις ανεπανάληπτες στιγμές και ελπίζω να ζήσω πολλές ακόμη. Ο Θεός να σας δίνει δύναμη, σε σένα και το Θοδωρή, να αντέχετε τις ατέλειωτες ώρες που χρειάζεστε να της διαβάζετε τα τόσα παραμύθια που θέλει κάθε φορά πριν κοιμηθεί.Έχω αντιληφθεί ότι, αν ήταν τρόπος να αντέξει χωρίς ύπνο, θα το έκανε, αλλά τελικά την εγκαταλείπουν οι σωματικές της δυνάμεις και έτσι παραδίνεται στην αγκαλιά του Μορφέα.

    Σας λατρεύω
    Η μαμά σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλά θεά η μικρή σας!!! Απολαμβάνω τις ατάκες της γι αυτο να συνεχίσεις να μας τις γράφεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ενταξει με το 7 λυθηκα στα γελια!!!!κι εμενα ολο δικαιολογιες βρισκει για να μην κοιμηθει..μα τετοια ενεργεια πια;;φιλια και καλο φθινοπωρο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σα να την ακούω!!...πέθανα στο γέλιο!!
    Μου αρέσει να διαβάζω τις ατάκες της γιατί με πάνε πίσω (όταν ακόμα ήταν μικρούλια τα δικά μου), αλλά και γιατί είναι απολαυστικές!!
    Καλό φθινόπωρο και καλό μήνα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αχ αυτό το παιδί σου!! Πόσο γέλασα βραδιάτικα, δεν λέγεται!!!
    Τραγουδίστρια, συνθέτρια, σεφ και υπνωτίστρια!!! χα χα χα
    Πολύπλευρο ταλέντο:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts