Happy moments: Τα πρώτα μας γενέθλια...1,5 μήνα πριν από τα δεύτερα

Όχι, δε γιορτάσαμε τα πρώτα μας γενέθλια τόσο αργά! Θα ήμουν απαράδεκτη εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο! Θα ήμουν πιο αργή και από την ίδια την...καθυστέρηση :) Απλά, αμέλησα να τα κάνω ανάρτηση. Και τους τελευταίους μήνες σκεφτόμουν ότι, αφού αυτό το μπλογκάκι είναι αφιερωμένο
στο παιδάκι μου, είναι δυνατόν να μην έχει μέσα τα πρώτα μας γενέθλια;

Οπότε, 1,5 μήνα πριν τα δεύτερα και λίγο πριν αρχίσω τις προετοιμασίες αναζήτησης του θέματος των δεύτερων γενεθλίων μας, αποφάσισα (επιτέλους) να γράψω πώς τα περάσαμε πέρισυ. Και επίσης να επιβεβαιώσω ότι και κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή μπορείς να κάνεις ένα αξιοπρεπέστατο πάρτυ γενεθλίων...αρκεί να έχεις βοήθεια :)

Τα πρώτα μας γενέθλια, μας βρήκαν στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς (το πατρικό μου δηλαδή) και μάλιστα λίγες μέρες μετά τη βάπτιση της Δάειρας στην οποία είχα εξαντληθεί από την κούραση. Για την ακρίβεια το μεγαλύτερο μέρος του Ιουνίου και του Ιουλίου (η βάπτισή μας έγινε στις 29 Ιουλίου), το είχα περάσει στις προετοιμασίες για τη βάπτιση. Το γεγονός ότι έγινε εκτός έδρας (στην Κέρκυρα) έκανε ακόμη πιο απαιτητικό και δύσκολο το όλο εγχείρημα. Ήταν και το άγχος μεγάλο καθώς είχαν μείνει αρκετές εκκρεμότητες για την τελευταία στιγμή, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να "διακοπάρω" ανέμελη αυτούς τους δύο πρώτους καλοκαιρινούς μήνες. Όταν πήγαινα στην παραλία, είχα το μυαλό στις εκρεμμότητες και δεν μπορούσα να χαλαρώσω (τέικ ιτ ίζι μάνα! Τέικ ιτ ίζι...) 

Μόλις τελείωσε η βάπτιση λοιπόν, είχα πολύ μεγάλη ανάγκη να κάνω επιτέλους δ-ι-α-κ-ο-π-έ-ς! Για αυτό και δεν είχα σκοπό να ασχοληθώ καθόλου με το θέμα 'ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΑΣ ΓΕΝΕΘΛΙΑ', γιατί θα με έβαζε σε νέο κύκλο προετοιμασιών που δε θα άντεχα. Έτσι αποφάσισα να υιοθετήσω
το μοντέλο "keep it simple" και απλά να πάρω μία όμορφη τούρτα και that's it! Τούρτα-κεράκι-φωτογραφίες-τέλος.

Με αυτό λοιπόν το σκεπτικό, 3 μέρες πριν από τα γενέθλια πήγα σε ένα ζαχαροπλαστείο, χωρίς να έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου ως θέμα, και επέλεξα εκείνη την τούρτα που μου έκανε περισσότερο "κλικ": μία διώροφη με τη Minnie Mouse σε χρώμα κόκκινο και πράσινο με γεύση σοκολάτα και μπισκότο.

Έλα όμως που κάτι με "έτρωγε" μέσα μου! Ήθελα να κάνω και 2-3-5-10 τσαχπινιές. Δε γινόταν να σβήσουμε απλά μία ξερή τούρτα. Από την άλλη, δεν είχα χρόνο αλλά ούτε και κουράγιο για τρελές προετοιμασίες. Οπότε έκανα απλά πράγματα.

Εμπνεόμενη λοιπόν από την τούρτα και από το μέρος που θα λάμβανε χώρα το μικρό παρτάκι μας, δηλαδή την πίσω βεράντα του πατρικού μου, βρήκα τον τίτλο του πάρτυ:

"Η χαρούμενη βεράντα της Minnie"

Ω ναι! Θα κάναμε ένα veranda party! Χρησιμοποίησα κάποια από τα υλικά που είχα αγοράσει για τη βάπτιση (χρωματιστά χαρτιά εκτύπωσης, στυλό glitter, κερωμένο λευκό σπάγκο) και αγόρασα αυτά που μου έλειπαν:

- ποτηράκια, πιατάκια, χαρτοπετσέτες, μαχαιροπίρουνα - όλα με την Minnie
- καραμούζες
- καπελάκια
- απαλό ροζ, φούξια και λαχανί κορδέλες οργάντζας -μου αρέσει η διαφάνειά τους στο φως της ημέρας, για αυτό τις προτίμησα
- μία πολύχρωμη γιρλάντα
- ένα φούξια φαναράκι για να καλύψω την αντικουνουπική λάμπα που έχει βάλει ο παππούς στην πίσω βεράντα για να απωθεί τα κουνούπια
- αντικουνουπικά κεράκια για extra, της λάμπας, προστασία. Για να μη μας "πιουν το αίμα" τα κουνουπάκια της αυλής
- και τέλος πήρα πολλά μα πολλά μπαλόνια. Για την ακρίβεια, 110 (100 στρογγυλά και 10 μακρουλά). Υπολόγισα και τις "παράπλευρες απώλειες" γιατί δεν μπορεί...όλο και κάποια θα έσπαγαν λόγω ζέστης και...Δάειρας. 

Όλη η προετοιμασία του πάρτυ έγινε την ίδια μέρα! Από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα που άρχισε το πάρτυ.  Τα μόνα πράγματα που έγιναν από την προηγούμενη ήταν οι αγορές των πρώτων υλών (διακόσμησης και μπουφέ) και η σχεδίαση/ μοίρασμα των προσκλήσεων. Οπότε, σπίνταρα κυριολεκτικά την τελευταία μέρα (σηκώθηκα όμως από τα άγρια χαράματα για να προλάβω).

Οι προσκλήσεις

Σχεδίασα προσκλήσεις τις οποίες και εκτύπωσα σε χρωματιστό ροζ χαρτί, έδεσα πάνω τους δύο κορδέλες (μία φούξια και μία λαχανί), σχεδίασα με κόκκινο glitter κάποιες λεπτομέρειες και τις μοίρασα σε όλους, έτσι για πλάκα (στην οικογένειά μου, στην οικογένεια της θείας μου που παραθέριζε στο διπλανό σπίτι και σε κάτι φίλους/ συγγενείς που θα βρισκόταν μαζί μας εκείνο το βραδάκι. Σύνολο: 19 άτομα. Δηλαδή εμείς και εμείς).






Κατανομή εργασιών

Όσο εγώ έπλενα την βεράντα και την αυλή με το λάστιχο για να είναι δροσερές-δροσερές, έβαλα παππού, γιαγιά και μπαμπά να φουσκώσουν τα μπαλόνια. Η Δάειρα το καταχάρηκε να κρύβεται ανάμεσά τους.

Μόλις ολοκληρώθηκε το φούσκωμα των μπαλονιών και το πλύσιμο της αυλής και της βεράντας, έγινε νέα κατανομή εργασιών:

Μαμά (that's me): ανέλαβα την διακόσμηση
Μπαμπάς: με βοήθησε στη διακόσμηση και μετά ανέλαβε το barbeque μαζί με τον θείο Χρήστο
Γιαγιά: ετοίμασε τα κρέατα για το barbeque και ανέλαβε τα καλούδια του μπουφέ
Θεία Νανά: ανέλαβε την Δάειρα
Παππούς: έκανε λίγο από όλα και φυσικά το μεσημέρι δεν έχασε την καθιερωμένη μεσημεριανή του σιέστα :)
Λοιποί καλεσμένοι: ήταν παραλία 




Η διακόσμηση

Μπαλόνια, μπαλόνια, μπαλόνια...και βασικά...μπαλόνια! Α, και μία πολύχρωμη αγοραστή γιρλάντα, και ένα αυτοσχέδιο banner με το 'ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ' και ένα αγοραστό φαναράκι!
Τα μπαλόνια τα κρέμασα με κορδέλες στην πέργκολα της πίσω βεράντας και κατά μήκος των κάγκελων της βεράντας και της σκάλας και τα άφησα να ανεμίζουν στο καλοκαιρινό δροσερό αεράκι. Και κρέμασα και κορδέλες στο άσχετο εδώ και εκεί. Έγινε όντως μία...χαρούμενη βεράντα με βασικό χρώμα το πράσινο της πέργκολας και έντονες πολύχρωμες πινελιές τα μπαλόνια και τις κορδέλες που ανέμιζαν.

Ο (άδειος) μπουφές

Έφτιαξα μία επιγραφή και την στερέωσα στον τοίχο πάνω από τον μπουφέ. Τοποθέτησα στον μπουφέ τα πιατοποτηρομαχαιροπίρουνα και οι πιατέλες με τα φαγητά κατέφθασαν όταν πλέον είχαν φτάσει όλοι, ώστε να είναι ζεστά. Οπότε δυστυχώς, εκείνη την ώρα σέρβιρα και δεν είχα το χρόνο αλλά ούτε και το μυαλό να φωτογραφίσω.

Αν θυμάμαι καλά είχαμε: κεφτεδάκια, λουκάνικα, μπριζολάκια, χορτόπιτα, τυρόπιτα, πίτσες και χωριάτικες σαλάτες, 4 είδη τυριών, αναψυκτικά, μπύρες και κόκκινο κρασί. Απλά πράγματα. Δε με απασχόλησε καθόλου το θέμα μπουφές :) Το είχα αναθέσει εξ' όλοκλήρου στη γιαγιά.

Τα σημάδια στον κήπο

Στα δέντρα και τα ψηλά φυτά του κήπου είχαν κρεμαστεί 10 μακρουλά μπαλόνια (δε θέλω σχόλια) που οδηγούσαν από την είσοδο της αυλής, στην πίσω βεράντα (όπως έγραφε και η πρόσκληση).

Εντωμεταξύ είχα αγοράσει καπελάκια και καραμούζες για να τα μοιράσω, αλλά τελευταία στιγμή σκέφτηκα να τα κρεμάσω στα σκαλιά της πίσω βεράντας. Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα να χρησιμοποιήσω το καλαθάκι για τα μανταλάκια (δεν είχα άλλο - είναι λίγο kitsch αλλά who cares?). Ο καθένας που ερχόταν, φορούσε το καπελάκι του και έριχνε και μια 'καραμουζιά' για το καλωσόρισμα :)



Εκτύπωσα (την τελευταία στιγμή) και οδηγίες, τις έβαλα δίπλα και έτοιμο...



Η χαρούμενη βεράντα της Minnie είναι έτοιμη να ξεκινήσει το πάρτυ. Έβαλα μουσική, έκανα μπανάκι, ντύθηκα και έβαλα μία φωνή να έρθουν όλοι...

Η μικρή μου

Η Δάειρα στα κόκκινα (λόγω Minnie) και με ένα πουά κόκκινο κοκκαλάκι στα μαλλιά (επίσης λόγω Minnie)...

Η τούρτα

Ήρθε και η τούρτα...
Ψάχνοντας το φωτογραφικό υλικό ανακάλυψα ότι για το σβήσιμο του ενός και μοναδικού κεριού, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ φωτογραφία παρά μόνο βίντεο! Θα σκάσω η μάνα!!!!!!!!!!!!!!!! Δε φωτογράφησε κανείς το παιδί μου την ώρα που έσβησε το 1ο του κεράκι :( :( :(

Κόψαμε την τούρτα μας...

Και τα περάσαμε πανέμορφα, μέχρι αργά μετά τα μεσάνυχτα!
Ένα κατά τα άλλα απλό παρτάκι, χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία, απλή διακόσμηση αλλά που μας έμεινε βαθιά χαραγμένο στη μνήμη. Τα περάσαμε υπέροχα.

Μόνο πάρτυ Minnie Mouse δεν το λες, αφού η μις ποντικίνα είχε πολύ διακριτική παρουσία :)

Για να δούμε φέτος τι θα κάνουμε...Δεν το έχω σκεφτεί ακόμη...Θα αρχίσω να αναζητώ ιδέες σιγά-σιγά...