19.6.13

Ο δεκά-λογος της Δάειρας: ΜΑΜΑ: Δάειρα θα με βοηθήσεις; ΔΑΕΙΡΑ: Μπολείς μόνη σου μαμά!



Θεωρώ ότι η φάση που ένα παιδί αρχίζει να ανακαλύπτει τη γλώσσα και ταυτόχρονα τον κόσμο, είναι η καλύτερη της μεταβρεφικής/προνηπιακής περιόδου. Εφευρίσκει νέες λέξεις, παραποιεί τις λέξεις καθώς δεν μπορεί να αρθρώσει σωστά όλους τους φθόγγους, έχει συνδυαστική λογική, έχει απλή
λογική, απορροφά σαν "σφουγγάρι" ό,τι ακούει και το χρησιμοποιεί κατά βούληση (πολλές φορές σε άσχετες φάσεις), γενικώς οι συζητήσεις μαζί του είναι απολαυστικές! Οι στιχομυθίες που έχω μαζί με τη Δάειρα κάθε μέρα πλέον, είναι τόσες πολλές και ορισμένες τόσο αστείες, που το διασκεδάζω σε καθημερινή βάση. Τον τελευταίο καιρό, δεν προλαβαίνω να καταγράφω. Η Δάειρα μιλάει και εγώ καταγράφω... καταγράφω...καταγράφω...Έχει πάρει φωτιά το στυλό πληκτρολόγιο :)

[Ειπώθηκαν μεταξύ 22 μηνών και 22 μηνών και 1 εβδομάδας - δηλαδή κατά τη διάρκεια της τελευταίας εβδομάδας]


#1
Συχνά-πυκνά μας "ξεφουρνίζει" στίχους από κάποιο καινούριο τραγουδάκι που έμαθαν στον παιδικό σταθμό. Κάποια τραγουδάκια τα αναγνωρίζουμε αμέσως (είναι πολύ γνωστά) ενώ για κάποια άλλα googl-άρουμε τους στίχους ώστε να δούμε σε ποιο τραγουδάκι ανήκουν, ώστε να το βρούμε στο youtube, ώστε να της το βάλουμε να το χορέψει. Γενικώς γουστάρει πολύ και να τραγουδάει και να χορεύει - ελπίζω (όπως κάθε μάνα) αυτό να της μείνει χόμπυ και να μην εξελιχθεί σε επάγγελμα :) Μία μέρα λοιπόν, απευθυνόμενη στο μπαμπά της...

Δάειρα:
Μπαμπά, έλα να χολέψουμε μπαααγκόοοο!
Μπαμπάς: Τι να χορέψουμε;
Δάειρα: Mπαααγκόοοο!
Μπαμπάς: Τι είναι αυτό; Πες το ξανά (ο μπαμπάς προσπαθεί να καταλάβει ποιο είναι αυτό το καινούριο τραγουδάκι)
Δάειρα: Ταλάααμ...Ταλάααμ...Ταλάμ. Ταλάμ. Ταλάμ! Ταααααλάαααααααααμ. ΤΑΛΑΜ.

Το κοριτσάκι μου εννοούσε ταγκό :) Μας είχε δει την προηγούμενη μέρα που κάναμε κάποιες χορετικές φιγούρες, με μουσική υπόκρουση, ο μπαμπάς της και εγώ στο σαλόνι και το θυμήθηκε.


#2
Είμαι στην κουζίνα και κάνω δουλειές. Η Δάειρα πηγαινοέρχεται παιδικό δωμάτιο-καθιστικό και γενικώς ακούω θόρυβο και καταλαβαίνω ότι παίζει, οπότε δεν έχω έγνοια. Κάποια στιγμή συνειδητοποιώ ότι έχει απόλυτη ησυχία. Ανησύχησα και πάω να δω τι κάνει. Την βλέπω να έχει πάρει το μωρό (την κούκλα εννοώ - άλλωστε δεν έχουμε και άλλο) και να του έχει πασαλείψει με Sudocrem το πωπουδάκι.

Δάειρα: Δάειρα, τι κάνεις εκεί; (με ύφος και καλά απορημένης - όχι με ύφος επικριτικό)
Δάειρα: Βάζω κεμούλα στο μωλό. Έκανε κακά του μαμά.

No comment


#3
Στο αυτοκίνητο, πηγαίναμε σε πολύ κοντινή απόσταση από το σπίτι και δεν έβαλα τη ζώνη μου...

Δάειρα: Μαμά, δε φολάς (=φοράς) ζώνη!
Βάζω τη ζώνη...
Δάειρα: Η Δάειλα και η μαμά φολάνε (=φοράνε) τη ζώνη τους στο ατοκίνητο (=αυτοκίνητο).

Πάντως, πρόστιμο από τροχαία για τη ζώνη δεν πρόκειται να "φάω" όταν έχω τη Δάειρα μέσα...


#4
Μέσα στο ασανσέρ, κρατούσε μία γάτα (ψεύτικη) και την πετούσε κάτω, μετά την έσερνε"σκουπίζοντας" το πάτωμα του ασανσέρ για τα καλά και μετά την έπαιρνε αγκαλιά. Και όχι τίποτα άλλο, αλλά τις προηγούμενες μέρες είχαν κάνει απολύμανση στην πολυκατοικία και σκεφτόμουν όλα αυτά τα χημικά και τα φάρμακα που είχε το πάτωμα. Για να μην το κάνει λοιπόν, της λέω:

Μαμά: Δάειρα, μη ρίχνεις αγάπη μου κάτω τη γατούλα. Θα κάνει μιμί.
Τη σηκώνει, τη σφίγγει στην αγκαλιά της και λέει:
Δάειρα: Είμασσθθτε (=είμαστε) φίλες μαμά!

Φαντάζομαι αν δεν ήταν φίλες τι θα τράβαγε η καημένη η γατούλα...


#5
Ο μπαμπάς της σε μία κλασική συζήτηση μαζί της...

Μπαμπάς: Δάειρα; Ποιος είμαι;
Δάειρα: Ο μπαμπάς
Μπαμπάς: Ποιος;
Δάειρα: Ο Ντοντορής (=Θοδωρής)
Μπαμπάς: Ποιος; (ελπίζοντας να ακούσει το επώνυμό του - της το μαθαίνει τώρα τελευταία)
Δάειρα: Ο καλός
Μπαμπάς: Ποιος; (ελπίζοντας αυτή τη φορά να ακούσει το επώνυμό του)
Δάειρα: Ο αγκαπημένος (=αγαπημένος)

No comment


#6
Έχει πάρει μία υφασμάτινη θήκη πιπίλας και την δαγκώνει, τραβάει...γενικώς τη βανδαλίζει...

Μαμά: Άφησέ την Δάειρα. Θα την χαλάσεις. Είναι για το μωράκι (άσχετο, έτσι της το είπα)
Δάειρα: Το Γκιαννάκη μαμά; (εννοεί τον ξαδερφούλη της)
Μαμά: Όχι. Ο Γιαννάκης δεν είναι μωράκι. Είναι παιδάκι σαν και εσένα. Για το μωράκι είναι.
Δάειρα: Ποιο μωλάκι; (=μωράκι)
Μαμά: Το μωράκι που θα έρθει! (όταν έρθει με το καλό. Λέμε τώρα...)
Δάειρα: Ποιο είναι ατό (=αυτό);
Μαμά: Της μαμάς και του μπαμπά.
Δάειρα: Και της Δάειλας...

No comment


#7
Στο άσχετο μου κάνει:

Δάειρα: Μαμά, πες μου "αγκάπη μου"!

No comment


#8
Ο μπαμπάς της χαίρεται πολύ όταν αποζητά την αγκαλιά του, την παρέα του για να παίξουν/ ζωγραφίσουν κλπ και καμαρώνει του στυλ "με λατρεύει το κοριτσάκι μου! Ζηλεύεις;" και γενικώς λέει διάφορα τέτοια σε εμένα. Οπότε προχθές, για να του "την σπάσω" για πλάκα, κάνω την άστοχη ερώτηση, με επίγνωση ότι ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που θα έβαζα το παιδί σε αυτό το δίλημμα. Δε μου αρέσει να της κάνω τέτοιες ερωτήσεις.

Μαμά: Δάειρα; Ποιον αγαπάς πιο πολύ; Τη μαμά ή τον μπαμπά;
Σκέφτεται λίγο...
Δάειρα: Το λύκο!

Ορίστε;;;;;;;;;;;;;;;;;;


#9
Είναι στην μπανιέρα και παίζει με τα παπάκια της. Μαζί με τα παπάκια, είναι και ένας πλαστικός αστερίας (από αυτούς που είναι για να φτιάχνεις σχήματα στην άμμο), τον οποίο η Δάειρα τον χρησιμοποιεί για να γεμίζει με νερό και μετά να το χύνει. Μάλιστα 1-2 φορές δεν την πρόλαβα και τον γέμισε και ήπιε. Χθες λοιπόν, μου τον ζήτησε ξανά και ήμουν πολύ προσεχτική ώστε να την προλάβω μην τον γεμίσει πάλι με νερό για να πιει. Τον γεμίζει, με κοιτάει, χαμογελάει, σκέφτομαι θα την κάνει πάλι τη ζαβολιά...και αντί να το πιει μου το προσφέρει και μου λέει:

Δάειρα: Πιες! Έλα πιες! Διπππσάς (=διψάς). Να πούμε στην υγκιά (=στην υγεία). Έλα!

Βάλε να πιω να μεθύσω... ♪♫ ♪♫ ♪♫ (κάπως έτσι δε λέει το λαϊκό άσμα;)



#10
Είμαι στο μπαλκόνι και απλώνω ρούχα στην απλώστρα. Λίγο πιο πέρα, έχει πάρει μανταλάκια και τα χρησιμοποιεί ως φτυάρια για να βγάζει χώμα από τις γλάστρες. Έχει γεμίσει το μπαλκόνι χώματα. Όταν την παίρνω χαμπάρι, προσπαθώ να την αποτρέψω...

Μαμά: Δάειρα; Έλα σε παρακαλώ να με βοηθήσεις να απλώσουμε τα ρούχα. Έλα να μου δίνεις μανταλάκια.
Δάειρα: Μπολείς (=μπορείς) μόνη σου!

Ορίστε;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Πηγή φωτογραφίας

20 σχόλια :

  1. E Αφού μπορείς μόνη σου τι το κουράζεις το κορίτσι??? χαχαχα

    Εμένα μια φορά η ανηψιά μου της ζήτησα να μου φέρει κάτι και μου απαντάει με ύφος κακομοίρικο "δε μπορώ, είμαι μικρό παιδάκι".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χαχαχαχ τέλεια η Δάειρα!
    Φυσικά και μπολείς μόνη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. μια χαρα στα λεει! θες να σου στειλω την δικια μου που το απλωμα ειναι το καλυτερο της αλλα βαζει τα μανταλακια αναποδα με αποτελεσμα να πεφτουν ολα τα ρουχα;; για να μην πω οτι ενω εχουμε συμφωνησει να περνει απο την λεκανη μονο τα μικρα, εχει αχτι φαινεται να τραβαει τα πουκαμισα του μπαμπα της και να τα σερνει σκουπιζοντας οοοολο το μπαλκονι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χαχαχα, μην το κουράζεις το παιδί, αφού μπορείς μόνη σου! Εμείς με το μπαμπά της μπέμπας μας λέμε για πλάκα το βράδυ που την κάνουμε μπάνιο ότι είναι πολύ κουρασμένη από τις δουλειές που έκανε και θα μας καταγγείλλει στο Χαμόγελο του Παιδιού...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλά..δεν παίζεται! Ξέρεις όμως τι άλλο μου έμεινε,ε; Το ταγκό στο σαλόνι..πςςςς, αυτά είναι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλά σήμερα ήταν αποθέωση.. φαντάζομαι από δω και πέρα θα σας (μας) τρελαίνει όλο και πιο πολύ... Οσο για τον λύκο δεν έχω λόγια... ποιόν φέρνεις στο σπίτι σας ντυμένο λύκο Ασπασία;;;;; Ολα στον Μπαμπά σας,χιχι! Οσο για τις κλήσεις... ευτυχώς σε προστατεύει το παιδί σου γιατί από μόνη σου, μέσα θα την έβαζες την οικογένιεα,χιχι. Φιλάκιαααααα.Κάλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χα χα χα!!
    Φτου φτου είναι απίστευτη ρε συ!
    Πολύ γέλιο όμως!
    2, 5, 9 και 10 θεϊκές ατάκες!
    Πολλά φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ενταξει ειναι κατι παραπανω απο υπεροχη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. γέλασα με την ψυχή μου!!!!
    7,9,10 αγαπημένα!!!!!
    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ελα που δεν μπορεις μονη σου να απλωσεις..χαχα οχι που θα την κοροιδεψεις...Μην λες για sudocream,εκτος οτι την εβαζε και η δικια μου στις κουκλες της,αλλα οκ τα εβαζα στο πλυντηριο και μια χαρα,ελα που μια φορα αποφασισε να αλειφτει ολοκληρη,ηταν και καλοκαιρι και φορουσε μονο πανα...!!δεν εβγαινε με τιποτα ομως!!!Καλο σας βραδυ!!φιλακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Φυσικά και μπορείς μόνη σου. Εσυ τα ρούχα και εκείνη θα βάζει κρέμα στο μωρό. Τα έχει μοιράσει η Δαειρα. Τελικά οχι μόνο δεν φοβάται πια το λύκο σας πηρε και τα πρωτεία.Πολλά φιλάκια να της δωσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μα τι φοβερές ατάκες για άλλη μια φορά... Η κόρη σου είναι μεγάλη σταρ τελικά!!!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. χαχαχα απίστευτη!! Δε μου κάνει εντύπωση όμως, γιατί έχει μαμά πανέξυπνη,που θα μοιάσει το παιδί;; Αυτό με τον λύκο, το ανακάλυψες πως προέκυψε;; Μήπως ήταν δίλημμα από το γνωστό παραμύθι ή απλά με τον τρόπο της ξέφυγε την ερώτησή σου;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τρελαίνομαι να διαβάζω τις ατάκες της Δάειρας!!! Απίστευτη!! πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αν και δεν την έχω γνωρίσει την έχω λατρέψει μόνο και μόνο από αυτά που μοιράζεσαι μαζί μας!
    Πολλά φιλιά Ασπασάκι και ένα ακόμα μεγαλύτερο στην μικρή πριγκιπέσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πόσο όμορφα ξεχειλίζει η αγάπη που έχετε μεταξύ σας μέσα από αυτά που καταγράφεις!! :)
    Να είστε πάντα έτσι και να καμαρώνετε αυτό το κοριτσάκι πάντα! Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ασπούλα μου είχα καιρό να διαβάσω τόσο απολαυστική ανάρτηση!!όσο διάβαζα χαμογελούσα και πιό πολύ!!μπράβο σας είστε όλοι απίστευτοι!Αλλά η Δάειρα κλέβει τις καρδιές!!Να σου ζήσει!!!πολλά φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Πεθανα με 1, 7,8 και 10!!! Αυτος ο Ντοντορής ο αγκαπημένος της που χορεύει ταγκό στο σαλόνι με τη μαμά τι γλυκός μπαμπάς!!!! Ε μα το παιδί αυτά βλέπει και εμπνέεται. Αγκάπη και τρυφερότητα!!!
    Απολαυστική Δάειρα με τις λεζάντες μαμάς Ασπασίας να απογειώνουν την ανάρτηση:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Χαίρομαι ιδιαίτερα , Ασπασία μου, που η φωστήρας μας είναι τόσο ετοιμόλογη και τόσο εύστοχη, όταν απαντάει στις ερωτήσεις σας. Οι απαντήσεις της μας εκπλήσσουν. Δείχνει ακόμη ότι είναι πολύ στοργική στα ζωάκια και αντιγράφει κατά γράμμα ό,τι βλέπει να λαμβάνει χώρα γύρο της. Ήδη έχει διαμορφωθεί σε μια μικρή προσωπικότητα που ξέρει τι θέλει και προσπαθεί με τον τρόπο της να επιβάλλει αυτό που θεωρεί εκείνη σωστό.
    Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, καλή μου Ασπασία, ότι είναι πολύ διασκεδαστικός ο τρόπος που μιλάει και πολύ έξυπνος ο συνδυασμός των συλλαβών προκειμένου να δημιουργήσει τις λέξεις και να εκφράσει αυτό που θέλει. Δε διστάζει να πει ακόμη και τις πολυσύλλαβες και δύσκολες λέξεις με τον τρόπο και το συνδυασμό που μόνο αυτή ξέρει. Το αποτέλεσμα που παράγεται είναι ο λόγος της να αποπνέει μια γλυκύτητα και ένα χιούμορ που σε κάνει να διασκεδάζεις και να τη σφίγγεις στην αγκαλιά σου με στοργή.
    Όντως τα ζώα σε αυτή την ηλικία τα παιδιά τα βλέπουν σαν πρόσωπα, μιλάνε μαζί τους και περιμένουν από αυτά απαντήσεις. Θυμάσαι το Πάσχα που μιλούσε στην κοτούλα και τη γατούλα και πόσο δυσαρεστημένη ένιωθε, όταν δεν της απαντούσαν λέγοντάς τους ″κοτούλα, σου μιλάω″,″γατούλα, φέρε μας το κλειδί του αυτοκινήτου″. Η αγάπη της για το λύκο με έκανε να γελάσω ιδιαίτερα. Οπότε όσο και αν τον επικαλείσαι σαν μεσάζοντα να σε βοηθήσει κάποιες φορές, διαπιστώνεις και η ίδια ότι δεν τον φοβάται αλλά αντίθετα τον αγαπάει και διασκεδάζει μαζί του!
    Να μου τη σφίξεις πολλές φορές στην αγκαλιά σου από εμένα και να της δώσεις πολλά γλυκά φιλάκια.
    Σας αγαπώ πολύ πολύ
    Η μαμά σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts