Χάθηκα από προσώπου μπλογκόσφαιρας τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά λίγο μία ίωση της μικρής (ελπίζω η τελευταία για φέτος) που την ταλαιπώρησε για αρκετές μέρες με πυρετό, λίγο η δική μου ίωση που ακολούθησε, λίγο η πολυήμερη απουσία μου από σπίτι και γραφείο με αφορμή το Πάσχα
που είχε σαν αποτέλεσμα να αυξηθεί εκθετικά η to-do λίστα μου με tasks (τι κακό και αυτό! Φεύγεις για κάτι μέρες να ξεσκάσεις και σου βγαίνει από τη μύτη μόλις επιστρέφεις), λίγο ένας από τους παππούδες μας στο νοσοκομείο (είναι καλά τώρα), λίγο το καλοκαιράκι που ήδη μύρισε για τα καλά και δε σου κάνει όρεξη να κλειστείς μέσα (γεγονός που συνεπάγεται ακόμη μεγαλύτερη to-do λίστα), λίγο του ότι είχα ανάγκη να κάνω ένα μικρό διάλειμμα και να αποδράσω για λίγο από τον
Για να είμαι ειλικρινής, το blogging δε μου πολυταιριάζει στο καλοκαιράκι. Για εμένα μιλάω, έτσι; Μην παρεξηγηθώ. Όταν γνωρίζεις ότι άλλοι βολτάρουν ολημερίς, άλλοι ξαπλάρουν ολημερίς σε παραλίες με φραπεδιές και φρεντοτσίνους στο ένα χέρι και με Μίκυ Μάους ή μπεστ σέλερ στο άλλο, άλλοι δροσίζονται σε τυρκουάζ νερά, σε άλλους κάνουν αέρα με μπανανόκλαδα...και όταν ξέρεις ότι
αυτός ο καιρός πλησιάζει και για εσένα (εκτός από ένα - guess which one- αλλά δεν έχει και καμία σημασία), γίνεται...πες μου ειλικρινά, γίνεται να συγκεντρωθείς για να μπλογκάρεις;
Η αλήθεια είναι ότι είχα και έχω άπειρες δουλειές που με περιμένουν και που απορώ πότε και πώς θα καταφέρω να τελειώσω. Οπότε, αυτές τις μέρες προσπαθώ να κλείσω ανοικτές εκκρεμότητες που έχω (χόουμ και αουτσάιντ) ώστε να είμαι όσο το δυνατόν πιο "άδεια" από σκοτούρεςόταν θα κυνηγώ τη Δάειρα σε κάποια παραλία όταν θα ατενίζω από την ξαπλώστρα μου το απέραντο γαλάζιο σε λίγους μήνες.
Μέχρι τότε, θα "ισορροπώ" ξυπόλητη στην χρυσαφιά άμμο μεταξύ των καθημερινών υποχρεώσεων και της δουλειάς, θα πραγματοποιώ (οικογενειακώς) διήμερες αποδράσεις τα ΣΚ (αυτός είναι στόχος και υπόσχεση στον εαυτό μου) και θα βαδίζω με αργά και σταθερά βήματα στην καρδιά του καλοκαιριού, βήματα που κάποια στιγμή θα με οδηγήσουν χόουπφουλυ στην παραπάνω ξαπλώστρα...
Η αλήθεια είναι ότι είχα και έχω άπειρες δουλειές που με περιμένουν και που απορώ πότε και πώς θα καταφέρω να τελειώσω. Οπότε, αυτές τις μέρες προσπαθώ να κλείσω ανοικτές εκκρεμότητες που έχω (χόουμ και αουτσάιντ) ώστε να είμαι όσο το δυνατόν πιο "άδεια" από σκοτούρες
Πηγή φωτογραφίας ΕΔΩ |
Μία από τις δουλειές που 'έκλεισα' αυτές τις μέρες είναι και η εξής:
Θυμάστε για το ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙ που σας είχα αναφέρει πρώτη φορά ΕΔΩ και σας είχα προτρέψει να συμμετάσχετε στη συγγραφή του βάζοντας τη δική σας πινελιά έμπνευσης;
Ε, λοιπόν, αυτό το παραμυθάκι καταφέραμε και το ολοκληρώσαμε την 1η Μαϊου! Συνολικά συμμετείχαμε στη συγγραφή του 7 άτομα: Στεφανία, Ασπασία (that's me), Κορίνα, Κώστας, Σοφία, Λένα, Χριστίνα. Ο καθένας μας έγραψε από ένα ή περισσότερα αποσπάσματα του παραμυθιού. Ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχα σε αυτή την προσπάθεια και το βρήκα απίστευτα διασκεδαστικό και ψυχοθεραπευτικό ως διαδικασία. Πείτε μου, όχι πείτε μου, έχετε ξαναδιάβασει για μάγο που FB-ουκάρει και Twitt-άρει; Και που ερωτεύεται κεραυνοβόλα μια πανέμορφη blogger; Έχετε ακούσει ότι τα μύδια σαγανάκι προκαλούν έμπνευση; Όχι πείτε μου...
Ο Κώστας μου ζήτησε (και τον ευχαριστώ πολύ που με εμπιστεύτηκε) να κάνω τις τελικές διορθώσεις/ βελτιώσεις στο σύνολο του παραμυθιού, πριν του ρίξει και αυτός μία τελική ματιά.
Τελικά κατάφερα και ολοκλήρωσα χθες (δατς γκουντ νιουζ). Επειδή συμμετείχα σε ένα αρκετά μεγάλο μέρος της συγγραφής του, ήθελα αυτό το παραμυθάκι να το βάλω σε ένα ραφάκι στο μπλογκοσπιτάκι μου, για αυτό το τοποθέτησα ΕΔΩ. Εάν προκύψει βελτιωμένη έκδοση, θα αντικαταστήσει την υπάρχουσα. Επειδή επιδέχεται βελτιώσεων θα χαρούμε πολύ να στείλετε τα δικά σας σχόλια/ παρατηρήσεις εάν έχετε. Ακόμη και αν δε σας αρέσει καθόλου, θα χαρούμε να το μάθουμε ώστε να μην ξανακάνουμε το εγχείρημα :) :) :) Η ανάγνωση του παραμυθιού θα σας πάρει (μετρημένο) 10-12 λεπτά.
Αυτά από μένα! Υπόσχομαι ότι θα τα ξαναπούμε πριν πάω να ξαπλώσω στην παραπάνω ξαπλώστρα. Μετά, θα μου κάνει παρέα ο Μίκυ Μάους και ο μάγος Ροκαμβόλ (θα τον διαβάζω στην παραλία).
Φιλιά στα μαγουλάκια!
Ασπασία
Πηγή 1ης φωτογραφίας
αχ ατιμη αχ! αυτα διαβαζω η γκαστρωμενη και θελω να πνιξω τον αντρα μου...που ως αρσενικο δεν εκανε καν υπολογισμους και θα με βρουν γεννητουρια καρακατα-Αύγουστο! Αλλά επειδή ξερω οτι και εσύ το Δαειρακι Αύγουστο το γέννησες δεν μου παει η καρδιά να σου πω να τρεχεις σε μαιευτηρια του χρονου τον Αύγουστο! Γι αυτό λοιπόν θα περιοριστώ να σου πω να απολαύσεις τελειότατες διακοπές φέτος, να ξεκουραστείς και απο φθινόπωρο να φουσκωνεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το παραμύθι θα το διαβάσω ολοκληρωμένο και διορθωμένο! εύγε σε όλη την ομάδα!
Εχουμε θέσει τον ίδιο στόχο: διήμερες αποδράσεις τα ΣΚ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ μου άρεσε το παραμύθι σας!
Αχ αυτό το καλοκαιράκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλους μας συναρπάζει και μας αποσυντονίζει! Το μόνο που σκέφτομαι είναι βολτούλες και παραλία... και μετά βέβαια σκέφτομαι όλο το τρέξιμο και την προίκα που πρέπει να κουβαλώ μαζί μου όπου και αν πηγαίνω! Δεν βαριέσαι, καλά θα περάσουμε και φέτος!
Έβαλα έναν σελιδοδείκτη στο παραμύθι για να το διαβάσω σιγά-σιγά!
Φιλιά πολλά!
Κι εμένα δεν μου κολλάει το blogging καλοκαιριάτικα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες Ασπασία μου; Ενώ εγώ που ξενιτεύτηκα, μια χαρά blogging μπορώ να κάνω υπό βροχή και 12 βαθμούς! Οι φωτογραφίες ομολογώ ότι με ξεσήκωσαν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ, αυτές οι καλοκαιρινές βόλτες μας παίρνουν τα μυαλά! Και καλά κάνουν δηλαδή, καλύτερα από τον υπολογιστή είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήαχ με εκανες να ονειρευομαι χρυσες αμμουδιες,γαλαζοπρασινα νερα και δεν ξερω αν προβλεπονται διακοπες για φετος!!!Καλη η ιδεα των μικρων αποδρασεων τα σκ!!το παραμυθι θα το διαβασω συντομα γιατι τωρα κλεινουν και λιγο τα ματια...φιλακια
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Ασπασία... όχι πάντως εμάς μας έλειψες... όλες αυτές οι διαγραφές και τα ελληνοαγγλικά σου που έχουν γίνει καθημερινή συνήθεια και όσο έβλεπα να μην αλλάζει η εικόνα στου στο μπλογκρολ τόσο έλεγα μα καλά δεν θα γράψει (αν και ήξερα ότι είσαι άρρωστη!). Βάλε την ταχύτητα στο γρήγορο να τελειώσεις τις δουλειές γιατί πλησιάζει η ξαπλώστρα και μπορεί να στην πάρει κανείς άλλος,χιχι! Φιλάκια Ασπασία μου και τα λέμε σύντομα! Callie by Anthomeli
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ο άτιμος ο καιρός αμαρτωλός και που μυαλό για μπλόγκινγκ!!! Συμπάσχω Ασπασία!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καλοκαίρι θα κάνουμε μεγάλα breaks μεταξύ αναρτήσεων σε μεγάλες ξαπλώστρες πανελληνίως:)
Άντε να τελειώσεις τις δουλειές σου. Οι παραλίες περιμένουν τις κορμάρες μαμάς, Δάειρας και μπαμπά βεβαίως βεβαίως!!!
Περαστικά και στον παππούκα σας!!! Σιδερένιος!!!
Διάβασα (ξανά) το παραμύθι σας και άφησα και το σχόλιο μου. Σας αξίζουν συγχαρητήρια για την έμπνευση που είχατε και καταφέρατε να ενώσετε ολα τα τραπουλόχαρτα και να δημιουργήσετε ένα τόσο τρυφερό και διδακτικό παραμύθι για τις Ψηφιακές Γειτονιές!!!
Μπαίνει το καλοκαίρι, να γιάνετε όλοι και να το χαρείτε όπως του πρέπει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παραμυθάκι πολύ μου άρεσε! Και ο μάγος με το ποδήλατο και η μαγική παιδική ζωγραφιά και η Μπλογκόπολη. Είναι πολύ δύσκολο να γράφεις παρέα με άλλους -εγώ δεν μπορώ να γράψω παρέα ούτε και με τον εαυτό μου πολλές φορές (μαλώνουμε συνέχεια).
Τα φιλιά μου και τις καλημέρες μου. Να πω καλό καλοκαίρι από σήμερα;
Εγώ με τέτοια posts ξεμυαλίζομαι περισσότερο από όσο έχω ήδη ξεμυαλιστεί... Summer is here, baby!!!! Κλείσε όλα τα ανοιχτά μέτωπα και ετοιμάσου για ξαπλώστρα! Κάπου εκεί θα είμαι κι εγώ (ελπίζω)... ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦεύγω για να πάω να διαβάσω το παραμύθι!
Φιλάκια!
Κι εγώ δουλειές και πάλι δουλειές
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι μόλις έγραψα μια ανάρτηση και μια μικρή ιστορία.
Χαίρομαι που τελικά ολοκληρώθηκε το παραμύθι σας. Θα μπω να το διαβάσω από τη δική σου επιμέλεια...
Σε φιλώ Ασπασάκι <3
Θα συμφωνήσω πώς καλοκαίρι και blogging δεν ταιριάζει! Ας ξεχυθούμε όλοι στην κοντυνότερη παραλία και ο χειμώνας μπορεί να περιμένει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο site... Ωραία δουλειά
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετική δουλειά κάνατε.Η υπόθεση και η πλοκή του παραμυθιού έχει συνοχή και αλληλουχία παρόλο που γράφτηκε από πολλούς και σε διαφορετικές στιγμές.Αποτυπώνει πράγματι με γλαφυρό τρόπο την όμορφη συνάντηση και την αμοιβαία επίδρασή της στο συναισθηματικό σας κόσμο.Το παραμύθι διακρίνεται ακόμη για το διδακτικό του χαρακτήρα και την εφευρετικότητα των συμμετεχόντων στη συγγραφή του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας εύχομαι να έχετε και άλλες τέτοιες όμορφες συναντήσεις που θα σας εμπνεύσουν για όμορφες δημιουργίες.
Η μαμά της Ασπασίας