Πριν από κάτι μέρες είχαμε Liebster Blog Award Nomination στην μπλογκογειτονιά. Ήταν τόσες πολλές οι υποψηφιότητες και οι απονομές, που η διαδικασία δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Π.χ. η αφεντιά μου παραλαμβάνει σήμερα!
Αν είσαι υποψήφια, η διαδικασία παραλαβής του βραβείου σου έχει ως εξής: Ράβεσαι, στολίζεσαι, περπατάς στο κόκκινο χαλί και αφού φωτογραφηθείς από τους απανταχού paparazzi, ανεβαίνεις το βάθρο κουνάμενη-λυγάμενη για να παραλάβεις το βραβειάκι σου, το οποίο βραβειάκι το απονέμει κάθε φορά και κάποιος άλλος (εγώ π.χ. είχα την τιμή να μου το απονείμουν οι αγαπημένες μου Μάχη, Σίνα και Μαρώ μαζί - Ω ναι! Το παρέλαβα από 6 αγαπημένα χεράκια και αυτό μου άρεσε ακόμη περισσότερο. Ήταν τριπλή η χαρά μου).
Και την ώρα που το παραλαμβάνεις, πρέπει να βγάλεις έναν μικρό λόγο. Αντί να αρχίσεις τα πολύπλοκα του τύπου "Ευχαριστώ τη μαμά μου, τον μπαμπά μου, το σύζυγό μου, τα παιδιά μου, το σκύλο των παιδιών μου, την τρίχα του σκύλου των παιδιών μου, τον ψύλλο της τρίχας του σκύλου των παιδιών μου κ.ο.κ."... πρέπει να κάνεις κάτι πολύ πιο απλό. Να βγάλεις τα άπλυτά σου στην φόρα! Όποια θέλεις εσύ! Εγώ π.χ. επέλεξα την παρακάτω πανέμορφη πολύχρωμη καθαρή μπουγάδα. Πολυχρωμία (ξε)καθαρών σκέψεων που μου έρχονται στο μυαλό.
Αν δε γνωρίσατε ακόμη ποια είμαι και πώς σκέφτομαι από τον τρόπο που γράφω και από αυτά που γράφω κατά καιρούς στο blog μου, θα σας πω λίγα ακόμη ενδιαφέροντα
(ή κατ' άλλους ενδεχομένως αδιάφορα) πράγματα για εμένα! Θα σας αποκαλύψω κάποιες ακόμη σκέψεις/ αλήθειες που μου έρχονται στο μυαλό όταν σκέφτομαι 'εμένα'. Θα μιλήσω ελεύθερα, χωρίς φόβο και πάθος και χωρίς να έχω σκεφτεί από πριν τι θα πω (δεν έχω κρυμμένο χαρτάκι και δεν έχω κάνει πρόβα στον καθρέφτη). Θα ακολουθήσω το μονοπάτι των συνειρμών...
Ξεκινώ από την πρώτη σκέψη που μου έρχεται στο μυαλό.
[1] Δεν μπορώ τους μίζερους ανθρώπους!!! Αυτούς που ξυπνάνε συνεχώς με το "αριστερό" (αλήθεια, δοκίμασαν ποτέ να αλλάξουν πλευρό μήπως και σηκωθούν με το "δεξί"; Απορώ! Δε θέλει κόπο. Θέλει τρόπο), αυτούς που τσιγκουνεύονται την 'καλημέρα', την ΄καλησπέρα', την 'καληνύχτα'. Αυτούς που τους χαιρετάς και αφού σε σκανάρουν από την κορυφή μέχρι τα νύχια πρώτα, μετά σου το ανταποδίδουν με τσιγουνιά, συγκρατημένα, σχεδόν εγγαστρίμυθα. Αυτούς που τους φταίει το σύμπαν και όλη μέρα γκρινιάζουν χωρίς λόγο. Αυτούς που δε χαμογελούν. Δε χρειάζεται να έχεις συγκεκριμένο λόγο να χαμογελάς. Μόνο και μόνο που είσαι υγιής και ελεύθερος και αντικρίζεις τον ήλιο κάθε μέρα, είναι για μένα σοβαρός λόγος!
Και μιας και μίλησα για ήλιο και ζωή να σας πω επίσης ότι...
[2] Μου αρέσει πολύ να κάνω παρέα με ανθρώπους θετικούς, αισιόδοξους, κεφάτους (όχι χαζοχαρούμενους), που μου φτιάχνουν τη διάθεση και με γεμίζουν θετική ενέργεια. Χωρίς να το προσπαθούν. Που έχουν θετική αύρα. Που έχουν χιούμορ και διάθεση για ζωή! Και δεν μπορώ τους ανθρώπους που δεν έχουν αίσθηση του χιούμορ, ανθρώπους που παρεξηγούνται με τις πιο ασήμαντες αφορμές.
Και μιας και μίλησα για παρέα να αποκαλύψω και ότι...
[3] Δεν εμπιστεύομαι εύκολα ανθρώπους, αλλά όταν το κάνω, το κάνω. Επίσης, αν απογοητευτώ από κάποιον, δίνω δεύτερη και τρίτη ευκαιρία στον εαυτό μου να αναθεωρήσω μήπως και δεν εκτίμησα σωστά μία συγκεκριμένη συμπεριφορά. Αλλά δεν ασχολούμαι περισσότερο. 4η ευκαιρία δεν δίνω. Δεν έχω χρόνο για χάσιμο με ανθρώπους που μου χαλάνε τη διάθεση. Πολύ απλά τους βγάζω από τη ζωή μου και πάω παραπέρα. Βέβαια, υπάρχουν και οι λεγόμενες "υποχρεώσεις" (μην επεκταθώ). Εκεί απλά "αραιώνω" τις επαφές (αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι όπου αραιώνω υπάρχει και θέμα. Μπορεί να μην υπάρχει χρόνος).
Επίσης...
[4] Έχω αυξημένη αίσθηση του χιούμορ αλλά είμαι επίσης απίστευτα σοβαρή (όχι σοβαροφανής). Και όχι, δεν είμαι διπρόσωπη. Απλά προσαρμόζομαι στις συνθήκες ανάλογα με τις περιστάσεις. Επίσης, όπως έχω ξαναγράψει, όσο σκληρή (σημ. ανελαστική, απαιτητική...όχι bitch), σοβαρή και ενίοτε απόμακρη μπορεί να φανώ σε κάποιον που με γνωρίζει για πρώτη φορά, αλλά και δεύτερη και τρίτη... (ειδικά στο επαγγελματικό μου περιβάλλον), άλλο τόσο ευαίσθητη, συναισθηματική και προσιτή είμαι κατά βάθος. Την ευαίσθητη πλευρά του εαυτού μου βέβαια την εμφανίζω μόνο υπό συνθήκες και τη "χαρίζω" μόνο εκεί που θέλω. Ή μάλλον εμφανίζεται μόνη της. Αβίαστα. Μου βγαίνει, έτσι απλά, σε ανθρώπους που αγαπώ, σε ανθρώπους που νοιάζομαι και σε ανθρώπους που με κάνουν να αισθάνομαι άνετα και οικεία.
Και μιας και μιλούσα για κάποια βασικά χαρακτηριστικά μου, να σας πω δύο ακόμη πράγματα...
[5] Έχω θέμα με την καθαριότητα. Δεν είμαι υποχόνδρια αλλά θέλω τον χώρο μου πεντακάθαρο και τακτοποιημένο. Τον χώρο του σπιτιού μου τον ελέγχω. Τον χώρο της δουλειάς όμως δεν τον ελέγχω παρά μόνο στα πλαίσια του προσωπικού μου γραφείου (γραφείο=desk, όχι office). Και εκνευρίζομαι απίστευτα με τα συνεργεία καθαρισμού που κάνουν ότι καθαρίζουν ενώ στην πραγματικότητα πασαλείβουν. Για αυτόν τον λόγο και το γραφείο μου (=desk) επιλέγω να το το καθαρίζω μόνη μου. Μόνο φακιόλι δεν έχω βάλει ακόμη :)
Βέβαια εδώ να πω ότι με το αυτοκίνητο έχω ένα θέμα (δεν το αντιμετωπίζω όπως το σπίτι/ γραφείο - ενίοτε υπάρχουν πεταμένα χαρτάκια παντού), αλλά βελτιώνομαι.
[6] Είμαι πολύ οργανωτική (εντάξει, αυτό νομίζω το έχετε καταλάβει), αλλά είμαι και control freak. Όταν αναλάβω να οργανώσω κάτι (από απλό μπουφέ σε φίλους και πάρτυ γενεθλίων στο παιδί μέχρι ανακαίνιση σπιτιού, βάπτιση, γάμο) δεν εμπιστεύομαι κανέναν παρά μόνο τον εαυτό μου. Τους επαγγελματίες που κατά καιρούς έχω συνεργαστεί τους "τρέχω" σε απίστευτο βαθμό όχι από βίτσιο (δεν κρατάω μαστίγια) αλλά γιατί η πείρα μου έχει (απο)δείξει ότι αν δε τα έχω under control γίνονται λάθη, παραλείψεις, ζημιές. Και σε τέτοιες περιπτώσεις θέλω όλα να γίνουν όπως τα έχω σκεφτεί/ επιθυμώ. Ειδικά όταν "τα σκάω" έχω απαιτήσεις. Δεν μπορώ τις μετριότητες. Και πάνω από όλα δεν μπορώ την κοροϊδία (δηλ. να μου πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες - αλλά εδώ κολλάει και το "απαιτητική" που ανέφερα παραπάνω)
Και μιας και ανέφερα το γάμο θυμήθηκα ότι...
[7] Με τον συζυγό μου ήμασταν συμφοιτητές αλλά δε μιλούσαμε μεταξύ μας. Καθόμασταν μαζί επί 5 χρόνια στα έδρανα του Πολυτεχνείου, γνωρίζαμε ο ένας για την ύπαρξη του άλλου (όπως γνωρίζαμε για την ύπαρξη των υπολοίπων 123 συμφοιτητών μας) αλλά παράλληλα αγνοούσαμε ο ένας την ύπαρξη του άλλου. Τι θέλω να πω; Δεν μιλούσαμε καν μεταξύ μας. Δεν κάναμε παρέα καν. Δεν μας περνούσε καν από το μυαλό ότι ίσως, κάποτε...οι δρόμοι μας θα διασταυρωθούν. Τελικά οι δρόμοι μας διασταυρώθηκαν όταν πλέον είχαμε πάρει το πτυχίο μας και βρεθήκαμε και οι δύο μέλη μίας ερευνητικής ομάδας στο Πανεπιστήμιο υπό την επίβλεψη του ίδιου καθηγητή και παράλληλα έτυχε να αρχίσουμε μαζί και Μεταπτυχιακό. Η σχέση μας για σχεδόν έναν χρόνο, μυστική. Ο λόγος προφανής.
Ηθικό δίδαγμα προς τους ελεύθερους: Για κοιτάξτε λίγο καλύτερα γύρω σας. Μπορεί αυτό που ψάχνετε να βρίσκεται πολύ κοντά σας, σχεδόν δίπλα σας.
[8] Η πρόταση γάμου, μου έγινε μέσα σε λιγότερο από έναν μήνα σχέσης. Αλλά τότε (παρόλο που αναγνώρισα πολύ σύντομα ότι that's my soul mate) δεν την είχα πάρει στα σοβαρά, οπότε έκανα ότι δεν άκουσα. Ακολούθησε (5 χρόνια μετά) και τυπική πρόταση γάμου (με μονόπετρο ντε!). Mετά από ένα φιλικό αγώνα tennis μεταξύ μας, όταν φτάσαμε στο σπίτι μου έδωσε τη ρακέτα του να τη βάλω στη θέση της και είδα ότι είχε ένα γκρομπαλάκι, ανοίγω τη θήκη της ρακέτας και τι βρίσκω μέσα οέο; To μαγικό κουτάκι με το μονόπετρο. Θέλετε και το καλύτερο από όλα; Την εκκλησία την είχαμε ήδη κλείσει, 4 μήνες πριν!!! Δηλαδή έγινε πρόταση γάμου εκ του ασφαλούς :)
Και μιας και ανέφερα την πρόταση γάμου σκέφτηκα honeymoon και σκέφτηκα διακοπές και σκέφτηκα καλοκαίρι και σκέφτηκα ότι...
[9] Στο θέμα των διακοπών είμαι των άκρων. Με την ίδια άνεση που κάνω διακοπές σε ξενοδοχείο 5*, με την ίδια άνεση κάνω και διακοπές σε camping, ακόμη καλύτερα σε free camping. Με τη μόνη διαφορά ότι στην δεύτερη περίπτωση αντέχω μόνο 4 μέρες! (οι λόγοι είναι πρακτικοί). Με την ίδια άνεση που θα απολαύσω ένα gourmet γεύμα/ δείπνο, με την ίδια άνεση θα απολαύσω και το φαγητό και ένα μικρό ταβερνάκι. Μπορώ να κάνω διακοπές και να αράξω όλες τις μέρες σε μία παραλία διαβάζοντας ΤΑ βιβλία (αυτό βέβαια last year γιατί τώρα με τη Δάειρα, δε με βλέπω να ξεφυλλίζω ούτε κατάλογο φαγητού) ή να πάρω τους δρόμους και τα βουνά χωρίς σταματημό. Κάποτε θέλω να μπορέσω να βρω την κατάληλη παρέα να με συνοδεύσει (γιατί τον soul mate μου δεν έχω καταφέρει να τον ψήσω ακόμη) να γυρίσω όλον τον κόσμο.
Και μιας και σκέφτηκα τον κόσμο σκέφτηκα και την Ελλάδα και σκέφτηκα επίσης ότι...
[10] Η χώρα μας είναι των άκρων. Βγάζει απίστευτα μυαλά αλλά και απίστευτους στόκους (δεν εννοώ Duroplast). Βγάζει μεγάλες ψυχές αλλά και μεγάλα λαμόγια. Εκεί που βλέπεις την απίστευτη (φυσική) ομορφιά, βλέπεις και την kitsch ανθρώπινη παρέμβαση! Με χαλάει η άσχημη αισθητική η οποία υπάρχει γύρω μου σε πολύ μεγάλο βαθμό. Αλλά όλα είναι θέμα παιδείας, τι να λέμε τώρα...
Και μιας και μιλάμε για παιδεία...
[11] Πιστεύω ότι τρία από τα βασικά μαθήματα που λείπουν από τα ελληνικά σχολεία είναι το μάθημα savoir vivre, το μάθημα καλής αισθητικής και το μάθημα σωστής και καλής οδηγική συμπεριφοράς. Δεν είπα να μαθαίνουμε να καθαρίζουμε το μήλο το μαχαίρι και το πιρούνι, αλλά το στοιχειώδες savoir vivre θεωρώ ότι θα πρέπει να υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους. Όπως επίσης θεωρώ ότι ο κόσμος αναγνωρίζει και εκτιμά την καλή αισθητική και το όμορφο και πως αν το διδαχτεί θα μάθει να το εφαρμόζει κιόλας. Όπως επίσης πιστεύω ότι οι περισσότεροι οδηγοί και ειδικά οι επαγγελματίες (που ω Θεοί! Νομίζουν ότι επειδή είναι όλη μέρα στους δρόμους ο δρόμος τους ανήκει) έχουν απαράδεκτη οδηγική συμπεριφορά. Βρίζουν, προσπερνάνε από δεξιά (δεν είμαστε Αγγλία σερ!), δεν δίνουν προτεραιότητα και ας είναι ο δρόμος τίγκα (δε θα πάθεις τίποτα μαντάμ αν αφήσεις τον δόλιο κύριο που έρχεται από το δρομάκι να μπει στο δρόμο σου που έτσι κι αλλιώς είναι μποτιλιαρισμένος), παρκάρουν σε πεζοδρόμια (και εσύ η δόλια μάνα πρέπει να μετατρέψεις το καροτσάκι του μωρού σου σε αυτοκίνητο του Αστυνόμου Σαϊνη για να καταφέρεις να τα προσπεράσεις χωρίς να κινδυνεύεις μπαίνοντας στο ρεύμα κυκλοφορίας)...μη συνεχίσω...
Δεν μπορώ τους κοιμισμένους ανθρώπους στο δρόμο. Τους λεγόμενους "ύπνους". Πεζούς, οδηγούς. Αυτούς που κινούνται στα όρια της μεσαίας λωρίδας, αυτούς που χαζεύουν με το κινητό, αυτούς που δε βλέπουν μπροστά τους με κίνδυνο να πατήσουν κανέναν (οδηγοί) ή με κίνδυνο να πατηθούν (πεζοί). Χρειάζεται μία εγρήγορση, όχι βιασύνη, αλλά εγρήγορση. Και επίσης δεν μπορώ τους ύπνους στις δημόσιες υπηρεσίες, στις ΔΕΚΟ, στις τράπεζες αλλά και στα καταστήματα. Ξύπνα!!! Ξημέρωσε. Έχουμε και δουλειές! Δεν είμαι βιαστική απλά δεν μπορώ τη νωχελικότητα όταν έχεις να εξυπηρετήσεις κόσμο. Και επίσης δεν μπορώ την αγένεια.
Ουφ. Τα είπα και ξέσκασα. Και νομίζω ότι μέσα σε 11 bullets είπα πολλές περισσότερες από 11 αλήθειες. Κάναμε την αυτογνωσία μας και σήμερα! Και εσείς πήρατε ένα overdose από Ασπασία.
Αν αντέχετε όμως και άλλο, τότε διαβάστε εδώ, εδώ, και εδώ.
Παίρνω το βραβειάκι μου και φεύγω!
Δεν θα το απευθύνω κάπου συγκεκριμένα γιατί εκεί που ήθελα να το δώσω, το έχετε πάρει ήδη και θα με βρίζετε (από μέσα σας) που σας "χώνω" να κάνετε και άλλες αποκαλύψεις. Οπότε, συγχωρέστε με, αλλά το δίνω μόνο σε όποιον θέλει να το πάρει από μόνος του.
Ασπασία
Πηγή φωτογραφίας
Aσπα? Τι χείμαρρος? Τέτοιες αποκαλύψεις αμφιβάλω αν έχουν γίνει και αν θα ματαγινούν! Με άφησες άφωνη, εμβρόντητη, χαμένη στο σύμπαν παραλίγο να μου περάσει και η μέση μα πάνω από όλα τα πες τόσο, μα τόσο ωραία που να'ταν κι άλλο! Πολύ το απόλαυσα! και πολύ μου άρεσαν διάφορα σημεία. Η περιγράφη δε όσο πιο λιτή και ουσιαστική γίνεται περικλείνει μεσα της εικόνες και μηνύματα για μια Ασπα όλο ζωή και ενέργεια! Χαίρομαι που είσαι εσύ, έτσι όπως είσαι !Και είναι τόσο όμορφο όλο (μέσα και έξω)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ Γιάννα μου! Βέβαια την περιγραφή μου δε θα τη χαρακτήριζα λιτή. Με έπιασε η πολυλογία μου πάλι :) Αν είναι όμως να σου γιατρέψω το λουμπάγκο, τότε να πω και άλλα :)
ΔιαγραφήΦιλάκια!
yeah! έγραψα και ένα σχόλιο πρώτη :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για το διπλό βραβείο ! !
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο 5 και στο 10 συμφωνώ απόλυτα!
Απολαυστική ανάρτηση......
Καλημέρα Άννα! Δηλαδή στο 1 διαφωνείς; Δηλαδή εσύ μπορείς τους μίζερους ανθρώπους;!!!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση :)
Φιλάκια!
Τόσο καιρό που σε διαβάζω πλέον και με τόσα που έχουμε πει, τα 1, 2, 3, 4, 5, 6, 9, 10 και 11 είτε τα είχες αναφέρει, είτε τα έχουμε συζητήσει, είτε τα κατάλαβα το τσακάλι (εντάξει, όχι όλα πχ ότι καθάριζες και το γραφείο μόνη σου!).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα 7 και 8 πολύ το χάρηκα που τα μοιράστηκες μαζί μας! H αλήθεια είναι ότι μόνο ΕΣΥ θα μπορούσες να έχεις κλείσει την εκκλησία 4 μήνες πριν την επίσημη πρόταση γάμου:) Γι'αυτό σε πάω βρε Ασπασάκι μου, γιατί δεν αφήνεις τίποτα στην τύχη mrs Οργάνωση:))))
Συμφωνώ με όλα όσα γράφεις, για το χιούμορ, τη μιζέρια, τη σοβαροφάνεια, τη θετική ενέργεια, την εμπιστοσύνη, τη χώρα των άκρων, την παιδεία, την οδηγική συμπεριφορά. Απόλυτα όμως.
Τώρα για την καθαριότητα είμαι και εγώ ένα-δυο βήματα πριν τον υποχονδρισμό...χε χε χε.
Για την οργάνωση, δεν το συζητώ, καμία σχέση! Θέλω αιώνες να σε φτάσω!
Και εγώ στις διακοπές μπορώ να προσαρμοστώ παντού και πάντα! Μπαίνω σε άλλη τροχιά.
Εύχομαι να κάνεις κάποτε το γύρο του κόσμου μαζί με τον Φιλέα σου (τι, μόνη θα σε αφήσει? αποκλείεται!)
Αν περίμενα τον σύζυγο πρώτα να μου φέρει το μονόπετρο και μετά να παντρευτώ, τώρα ίσως δεν είχα blog (όχι γάμος-> όχι παιδί-> όχι lovable παιδί-> όχι My Lovable Baby. Το 'πιασες, έτσι;)
ΔιαγραφήΧαχαχα. I took as granded την 1η πρόταση γάμου, οπότε την εκκλησία την κανόνιζα μόνη μου όποτε ήθελα. Δε χρειαζόμουν έγκριση :)
Κατά όλα τα υπόλοιπα, το ξέρω ότι ταιριάζουμε (αλλά δεν ξέρω αν θα συμπεθεριάσουμε. Οι συμπεθέρες συνήθως δε χωνεύονται και εγώ σε χωνεύω. Χαχαχα).
Φιλάκια! Και καλημέρα! (ξέχασα να σου πω)
Γιατί βρε Ασπασάκι να μην συμπεθεριάσουμε;;; Εμείς θα κάνουμε τη διαφορά! Όλες οι συμπεθέρες θα μισιούνται και εμείς θα είμαστε πολύ αγαπημένες! Τώρα αν θα αγαπιούνται τα τέκνα μας δεν ξέρω αλλά δεν πειράζει. Όπως έλεγαν παλιά, θα λέω στον Παναγιώτη "Θα μάθεις να την αγαπάς τη Δάειρα με τον καιρό" Χε χε χε (και την εκκλησία μπορούμε να την κλείσουμε από τώρα)
ΔιαγραφήΑσπασία μου πολύ ωραίο το blog σου και πολύ ωραία τα πράγματα που διάλεξες να μας πεις για σένα! Θα τα λέμε συχνά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ: αυτό με το αυτοκίνητο μου το έλεγε ένας άνδρας φίλος μου πρόσφατα. Πώς γίνεται με ρώταγε εσείς οι γυναίκες να έχετε το σπίτι σας να λάμπει από καθαριότητα και στο αυτοκίνητό σας να επικρατεί το χάος; Έτσι ακριβώς είμαι και εγώ!
Σε ευχαριστώ ευτυχισμένη μανούλα! Καλώς ήρθες στο μπλογκοσπιτάκι μου! Θα περάσω και εγώ με την πρώτη ευκαιρία μία βόλτα από το δικό σου "να με κεράσεις καφεδάκι και κουβεντούλα".
ΔιαγραφήΦιλάκια!
Kαλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για το βραβείο!
Διαβάζοντας τις αποκαλύψεις σου,διαπιστώνω οτι ταιριάζουμε σε πολλά!
Κάπως έτσι σε είχα φανταστεί και εγω,πολύ πριν μας πεις τα μυστικά σου!
Εύχομαι να μπορέσεις να κάνεις το γύρο του κόσμου(και αν θέλεις παρέα,έρχομαι εγωωωω!χαχα)
καλή συνέχεια!
Χαχαχα! Είχα και άλλες 2-3 περιπτώσεις εκδήλωσης ενδιαφέροντος να με συνοδεύσουν στο ταξιδάκι μου. Σιγά-σιγά θα φτιάξουμε άνετα γκρουπάκι (ταξιδιωτικό όχι μουσικό) να πάμε όλες μαζί να τα περάσουμε φίνα! Η επόμενη μπλογκοσυνάντηση στο Σινικό Τείχος. Για να βλέπω συμμετοχές...
ΔιαγραφήΦιλάκια!
Άσπα μου καλησπέρα!!Τι να πρωτοσχολιάσω..!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα 1,2,3,5 και 6 ταιριάζουμε απόλυτα..!
Πολύ χαίρομαι που σε γνώρισα, ανεβαίνεις κάθε φορά όλο και περισσότερο στην εκτίμησή μου!! Φιλάκια πανέμορφη μανούλα!!
Χαίρομαι που ταιριάζουμε στα πιο σημαντικά! Και εγώ όταν διαβάζω τα σχόλιά σου, ψηλώνω 10 πόντους πανέμορφη μανούλα-to-be (one day, όταν νιώσεις έτοιμη εσύ!)
ΔιαγραφήΦιλάκια Κατερίνα!
τι αποκαλυψεις ειναι αυτες;;χαμος!!ταιριαζουμε σε πολλα,ετσι ι εγω με την καθαριοτητα,το γραφειο το καθαριζα μετα απο την καθαριστρια..χαχα ,σπιτι βεβαια μετα την μικρη χαλαρωσα,ε δεν μπορω να τρεχω ανα 5 λεπτα να μαζευω το καθε ψιχουλακι ΄η ακαταστασια που κανει...επισης για τον γυρο του κοσμου ερχομαι εγω,ουτε ο δικος μου αντρας ειναι πολυ φαν τον ταξιδιων...καλο σου βραδυ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι, ο δικός μου είναι fan των ταξιδιών, αλλά δέχεται να πάει μόνο σε μέρη που έχει αγώνες Formula 1 (με συμφέρει να σου πω)! Απλά δεν μπορώ να είμαι όλη μέρα στην πίστα. Θέλω και το sightseeing μου εγώ :) Και το λόκαλ φουντ, και το λοκαλ κόφι :)
ΔιαγραφήΦιλάκια Αλεξάνδρα και καλημέρα :)
Συγχαρητήρια για το βραβείο σου.Χειμαρρώδης ο λόγος σου, Ασπασία μου.Είναι χαρακτηριστικές οι διαπιστώσεις σου για ανθρώπινες συμπεριφορές αλλά και πολύ εύστοχη η ευελιξία σου σε ειδικές περιπτώσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι η καλή διάθεση,η καθαριότητα,η τάξη και η οργάνωση,η προσαρμοστικότητα,η καλαισθησία,η ενεργητικότητα και η καλλιέργεια μάς βγάζουν από τη μιζέρια, κάνουν τη ζωή μας πιο όμορφη,διευκολύνουν τις διαπροσωπικές σχέσεις και κατά τα λεγόμενα του εθνικού μας ποιητή κάνουν τον κόσμο μας"όμορφο και ηθικό αγγελικά πλασμένο".Είναι πολύ ωραία να ζεις σε ένα τέτοιο κόσμο,αλλά είναι κοινή διαπίστωση ότι ο κόσμος μας δεν είναι πάντα έτσι.Γι αυτό,αγαπημένη μου Ασπασία,πολύ καλά κάνεις που προσαρμόζεις τη συμπεριφορά σου ανάλογα,για να αντεπεξέλθεις στις ανάρμοστες συμπεριφορές των άλλων.
Είμαι απόλυτα ικανοποιημένη που διαπιστώνω για μια φορά ακόμη ότι έχεις εφόδια να ανταποκρίνεσαι στις απαιτήσεις της ζωής και να κυβερνάς της ζωής το καράβι σε ασφαλές λιμάνι.Μη ξεχνάς ότι "η ζωή είναι μια θάλασσα και εμείς καπεταναίοι". Προχώρα πάντα με την ίδια ζέση για δημιουργία και σου εύχομαι από τα βάθη της ψυχής μου τα όνειρά σου να γίνουν πραγματικότητα.
Σε αγαπώ πολύ
Η μαμά σου
Μα τι μάνα είστε εσείς; Υποκλίνομαι! Ασπασία μου σε συμπαθώ και σε εκτιμώ απεριόριστα μα όταν διαβάζω τα σχόλια της μαμάς σου ανεβαίνεις δέκα ακόμη σκαλοπάτια πιο ψηλά! Είσαι ευλογημένη, το ξέρεις έτσι; Καλημέρα, φιλιά πολλά
ΔιαγραφήΜαμά, σε ευχαριστώ. Και εγώ σε αγαπώ πολύ! ♥
ΔιαγραφήΓεωργία μου, είμαι απλά ένα μηλαράκι που έπεσε κάτω από τη μηλιά. Και εγώ σε συμπαθώ πολύ! (το παιχνιδάκι σου δεν το ξέχασα, απλά δεν βρήκα χρόνο ακόμη).
ΔιαγραφήΦιλάκια!
Ε τότε να σε πω lucky apple ; Όλοι μηλαράκια είμαστε, το θέμα είναι κάτω απο ποια μηλιά θα πέσεις!
ΔιαγραφήΓεωργία μου, με προβλημάτισε πολύ αυτό που έγραψες. Θα τα πούμε από κοντά ΑΝ θέλεις, όταν ξαναβρεθούμε.
ΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για το βραβείο! Μου άρεσαν οι αποκαλύψεις σου! Και η πρόταση γάμου μού άρεσε! Τώρα για το ότι είχες καταφέρει να κλείσεις την εκκλησία από πριν σου βγάζω το καπέλο... ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΩ ναι, αυτή είναι πρόταση γάμου που προτείνεται σε όποιον θέλει να πάρει το 'I DO' ως σίγουρη απάντηση :) Κλείνεις τον παπά και τον κουμπάρο και μετά κάνεις proposal (αν και στην περίπτωσή μας, τον κουμπάρο τον κλείσαμε 2 εβδομάδες πριν το μυστήριο! Άλλο story αυτό...)
ΔιαγραφήΦιλάκια!
Super ανάρτηση...άμεσότητα, ειλικρίνεια, χιούμορ και καλή αισθητική! ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ Pepi μου! :)
ΔιαγραφήΧμ! Ποιος είναι ο manager σου; Να είναι παρακαλώ η δωδέκατη αποκάλυψη... Γιατί ρωτάω; Νομίζω ότι τα έχεις πάει περίφημα στη ζωή σου!! Τα καλύτερα εύχομαι και για τη συνέχεια... Πολλά φιλάκια (κι εγώ σου έδωσα ίδιο βραβείο στα σχόλια, αλλά στο έδωσα, σύνολο χεριών 6!!!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο!!!!!! Το διορθώνω αμέσως!
ΔιαγραφήΚαι όσο για τον manager μου, είναι η συνείδησή μου. Αυτό το διαβολάκι (ή αγγελάκι - πάρτο όπως θέλεις) που δε με αφήνει σε χλωρό κλαρί. Φιλάκια Μαρώ μου!
ΔιαγραφήΠωπώ..αποκαλύψεις!:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και κάπως έτσι σε είχα φανταστεί και εγώ!:)
Σε απόλαυσα για άλλη μια φορά! Είσαι αστέρι!
Καλησπέρα Αναστασία μου :) Έπεσες μέσα λοιπόν!
ΔιαγραφήΦιλάκια
Ετσι να βγαίνουν σιγά σιγά τα απλυτα στη φόρα. Αν και έτσι όπως είσαι εσύ μανιακή με την καθαριοτητα δε νομίζω να υπάρχουν και πολλά άπλυτα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχα! Πάντα υπάρχουν πολλά άπλυτα αφού βάζω στο πλυντήριο τα καθαρά! Σε μπέρδεψα; Δεν πειράζει. Και εγώ γλώσσεψα την μπέρδα μου :)
ΔιαγραφήΦιλιά Χριστινάκι!
Χείμαρος οι αποκαλύψεις και σούπερ το σχόλιο μαμάς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ Ίνα μου!
ΔιαγραφήΑσπασία μου, είσαι ένα από τα άτομα που όσο περισσότερο γνωρίζω, τόσο περισσότερο συμπαθώ, σέβομαι και εκτιμώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει η αμεσότητα του χαρακτήρα σου, το θεωρώ προτέρημα και ειλικρινά μακάρι να το είχαν όλοι οι άνθρωποι!
Στα σημεία 1 ως 6 ταυτίστηκα απόλυτα μαζί σου (μάλλον για αυτό σε συμπάθησα ακόμα περισσότερο, χα χα)!
Ειδικά στο θέμα της καθαριότητας και της οργάνωσης είμαι βέβαιη ότι έχω κάποια ήπια μορφή αυτισμού!
Συγχαρητήρια για το βραβείο σου κοριτσάκι!
Πολλά φιλιά!
Ειδικά για το θέμα της οργάνωσης, το έχω καταλάβει Ερμιόνη μου! Το περιεχόμενο του blog σου είναι τόσο όμορφα δομημένο και οργανωμένο, που με κέρδισες από την πρώτη επίσκεψη.
ΔιαγραφήΌσο για την αμεσότητα, μπορεί να είναι προτέρημα αλλά δημιουργεί και αντιπάθειες φαντάζομαι. Αλλά that's me! Σε όποιον αρέσω :)
Φιλιά Ερμιονάκι!
Η αλήθεια είναι ότι αν έπαιρνες βραβείο και είχες ετοιμάσει τέτοιο λόγο.. μάλλον θα σε κατεβάζανε..χεχε, θα τελειώνανε οι διαφημίσεις καλέ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν, Ασπασάκι! Πόσο χαίρομαι που σε γνωρίζω πιο πολύ! Σε πολλά συμφωνώ μαζί σου από αυτά που λες, αν και νομίζω ότι στο αυτοκίνητο τα πάω χειρότερα!
Τι ρομαντική σύμπτωση αυτή με τον αντρούλη σου! Είδες, καμμιά φορά! Και μετά το σετ..τσακ, ωραία την έκανε την προτασούλα! Εσύ βέβαια, ήδη κυρία! Με τις εκκλησίες σου έτοιμες και όλα! Χεχε, πόσο γέλασα!
Φιλάκια!
Όπως απάντησα και στο σχόλιο της Δήμητρας, αν περίμενα τον σύζυγο πρώτα να μου φέρει το μονόπετρο και μετά να παντρευτώ, τώρα ίσως δεν είχα blog (όχι γάμος-> όχι παιδί-> όχι lovable παιδί-> όχι My Lovable Baby...(και συνεχίζω τον συλλογισμό)...-> όχι αναγνώστες -> άρα δε θα είχαμε γνωριστεί. Πω πω πω! Τι είπα τώρα!!!
ΔιαγραφήΣκέφτηκες ποτέ ότι μπορεί να οφείλουμε τη γνωριμία μας στο ότι εγώ δεν περίμενα το μονόπετρο για να κλείσω την εκκλησία; Πιστεύω στη θεωρία του χάους (ή αλλιώς φαινόμενο της πεταλούδας)...
Χαχαχα! Φιλάκια
Και όσο για τον λόγο, ξέρω που μιλάω πολύ. Εδώ μέσα δεν μπορείτε να με πετάξετε κλωτσηδόν. Το πολύ πολύ να φύγετε.
Ασπασία μου συγχαρητήρια για το βραβείο σου. Μου αρέσει να διαβάζω και να μαθαίνω περισσότερα για τους φίλους που παρακολουθώ. Να κοιτάξεις να χαλαρώσεις λίγο να μην είσαι τόσο control freak χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να χάσεις τον έλεγχο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Δίκιο έχεις Έρη μου. Είναι όντως πολύ κουραστικό. Όσες φορές όμως είπα: "δεν πειράζει μωρέ, ας μην ασχοληθώ..." πάντα έγινε κάτι λάθος. Η ανάγκη με έχει κάνει freak :) Φιλάκια Έρη :)
ΔιαγραφήΓειά σου Ασπασάκι !
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά από εκτενές διάβασμα των συλλογισμών σου, φτάνω στο εξής συμπέρασμα.
Αν εξαιρέσεις το 7 και το 8 βέβαια, είμαστε ίδιες! Ειδικά στα 1,2,3,4,5,6,9 και 10, τάλε κουάλε λέμε!
Φιλάκια :))
Όντως ήταν εκτενές! Σας κούρασα! Sorry, αλλά είχα πολλά να πω :)
ΔιαγραφήΧαίρομαι που ταιριάζουμε. Τελικά έχω ανακαλύψει ότι ταιριάζω με πολλά μπλογκοφιλαράκια μου! Πες μου ποιος είναι ο (μπλογκο)φίλος σου να σου πω ποιος είσαι! Χαχαχα!
Φιλάκια Lyriel!!!!!!!!
Ασπασία καλησπέρα και συγχαρητήρια για το βραβείο σου!!!Είναι πολυ όμορφα όλα αυτά που μοιράστηκες μαζί μας!!!καλώς σε βρήκα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες Δέσποινα! Σε ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για το βραβείο σου, Ασπασία!! Πολλά πολλά ακόμη, εύχομαι να το ακολουθήσουν!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πως απόλαυσα τα πράγματα που μοιράστηκες μαζί μας, και τους συνειρμούς σου, δεν λέγεται!! Αυτό που έχω εγώ να σου ευχηθώ, είναι να χαίρεσαι την οικογένειά σου, να είστε ευτυχισμένοι κι αγαπημένοι και να καταφέρεις να γυρίσεις τον κόσμο, όπως ονειρεύεσαι!!!
Φιλιά!
Και εγώ απόλαυσα να τα γράφω! Έκανα την αυτογνωσία μου κατά κάποιον βαθμό. Χε χε!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ για την ευχή! Σου εύχομαι και εσένα τα καλύτερα!
Φιλάκια!
ωραια ευκαιρια να σε γνωρισουμε καλυτερα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα :) Τον τελευταίο καιρό με τόσες ευκαιρίες, "ξεγυμνωθήκαμε". Αλλά δεν πειράζει, το διασκεδάζουμε :)
ΔιαγραφήΦιλιά!
καλα τα περισσοτερα τα ειχα καταλαβει (σπιρτο εε??) αλλα αυτο που δεν ειχα καταλαβει ειναι οτι εισαι οργανωτικη!!οχι οχι οχι, αρνουμαι να το πιστεψω!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήαχααχαχαχα
φυσικα και κανω πλακα, ειναι ισως το μονο που ειχα σιγουρακι!
οσο για τα υπολοιπα, καποια τα περιμενα οπως πχ οτι δεν σου αρεσουν οι μιζεροι αλλα οι θετικοι ανθρωποι, ενω καποια άλλα δεν μου ειχαν περασει απο το μυαλο!!
φιλακια πολλα σε μανα-μαμα και κορη!
Τζιμάνι μου εσύ! Γάτα με πέταλα είσαι!
ΔιαγραφήΜου έλειψες τις τελευταίες μέρες, αλλά είδα ότι είχες να ετοιμάσεις παρτάκι στο ταλιμπανάκι! Να σου ζήσει! Και του χρόνου να είστε καλά!
Φιλάκια και καλό μήνα!!!!! (είπαμε; Δεν είπαμε...)
Οι καλοί τροποι κανονικά πρεπέι να μαθαινονται απο το σπιτι αλλά μαλλον είναι και αυτό δύσκολο!Οσο για το δρομο θα νομιζε κανεις οτι εισαι γκαζακιας αλλα πιστοποιω οτι εχω μπει στο αυτοκινητο σου και δεν εισαι! Φιλακια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉθελα να κάνω καλή εντύπωση, μιας και μπήκατε πρώτη φορά, και πήγαινα σαν κότα. Χαχαχα! Φιλιά :)
ΔιαγραφήΑσπασία χάρηκα πολύ που ανακάλυψα το blog σου με αφορμή τις Ψηφιακές Γειτονιές! Έχει πλάκα γιατί τουλάχιστον στα posts που διάβασα εγώ έχεις links σε άλλα posts και πηγαίνω από το ένα στο άλλο και έχω λίγο μπερδευτεί αλλά είναι ωραία! Λοιπόν μου αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφεις και ωραία η μπουγάδα σου κι όπως ανέφεραν και άλλοι παραπάνω ταυτίζομαι κι εγώ με τα περισσότερα. Ίσως όχι με το 3 (εμπιστεύομαι αμέσως τους ανθρώπους), το 7 (τον άντρα μου τον γνώρισα 6 μήνες πριν αφήσω την Αθήνα για να τον ακολουθήσω στην Κρήτη) και το 8 (δεν υπήρξε ποτέ πρόταση γάμου). Κατά τα άλλα όμως συμφωνώ! Και μια ακόμα ομοιότητα: τα κοριτσάκια μας έχουν μόνο 2 μήνες διαφορά, η Σοφία γεννήθηκε 5/10/11. Τα λέμε από κοντά στις 20/4!
ΑπάντησηΔιαγραφή