Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων του Παιδιού σήμερα και δε γίνεται να περάσει απαρατήρητη. Όπως μου έγραψε και μία φίλη στο facebook "...ενώ στις οθόνες των υπολογιστών μας φτάνουν κατά δεκάδες οι φωτογραφίες πληγωμένων και σκοτωμένων παιδιών από τη Γάζα...εικόνες φριχτές και
απάνθρωπες ενός νοσηρού μα υπαρκτού κόσμου δυστυχώς...οι αναρτήσεις για τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα και τις υπολοιπόμενες μέρες έως τα φανταχτερά Χριστούγεννα του Δυτικού κόσμου μοιάζουν αταίριαστες..."Πολύ εύστοχη παρατήρηση και μεγάλη αλήθεια! Για αυτό σήμερα αισθάνομαι την ανάγκη να κάνω μία παύση στην εξωτερίκευση της εορταστικής διάθεσης που με διακατέχει τις τελευταίες μέρες λόγω των γιορτών που πλησιάζουν, και
να αφιερώσω τη σημερινή ημέρα, με περισυλλογή και ταπεινότητα, σε αυτό που της αξίζει. Στα δικαιώματα των παιδιών.
Των παιδιών της διπλανής κλειστής πόρτας που τα είχε καταδικασμένα η μητέρα τους να ζουν σε τρισάθλιες συνθήκες και να τρέφονται με φελιζόλ(!) Αυτών και εκατοντάδων άλλων παιδιών, τραγικών "πρωταγωνιστών" παρόμοιων ιστοριών που διαδραματίζονται στην Ελλάδα του σήμερα!
Των παιδιών των φαναριών που τα εκμεταλλεύονται κυκλώματα και σε πολλές περιπτώσεις οι ίδιοι τους οι γονείς, κάνοντας κατάχρηση της αδυναμίας τους για αυτοϋπεράσπιση.
Των παιδιών που είναι θύματα πόλεμων, πείνας, εμπορίας, παιδικής κακοποίησης, σεξουαλικής εκμετάλλευσης, που στερούνται των στοιχειωδών όπως στέγη, πόσιμο νερό, τροφή, ιατρική φροντίδα.
Των παιδιών που έχουν πουληθεί σε σκλαβοπάζαρα στην Αφρική για να δουλεύουν σε φυτείες κακάο για να "καλλιεργούν την σοκολάτα" που εμείς, εγώ, εσύ, όλοι μας θα φάμε τα φετινά Χριστούγεννα...
Των παιδιών που εργάζονται μερόνυχτα ολόκληρα για να υπάρχουν τα αθλητικά παπούτσια που θα αγοράσουμε, θα τυλίξουμε με έναν όμορφο φανταχτερό φιόγκο και θα τοποθετήσουμε κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο ως υποψήφιο δώρο προς κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο, την Πρωτοχρονιά.
Και η λίστα των παιδιών αυτών, ατελείωτη...
Δυστυχώς, η παιδική ηλικία δεν είναι σε όλες τις περιπτώσεις συνώνυμη με την ανεμελιά, τα ξένοιαστα μαθητικά χρόνια και το παιχνίδι, αφού εκατομμύρια παιδιά παγκοσμίως χάνουν το παιδικό χαμόγελο πολύ νωρίς και αναγκάζονται από την τρυφερή τους ηλικία να ενταχθούν στον σκληρό κόσμο της εργασίας για να κρατήσουν στη ζωή τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους. Άλλες φορές από ανάγκη άλλες φορές από εξαναγκασμό.
Με έκπληξη, που την ακολούθησε μεγάλη οργή, διάβασα ότι το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό κακάο στον κόσμο σήμερα, καλλιεργείται από παιδιά και εφήβους πουλημένους ως δούλους σε κανονικά σκλαβοπάζαρα.
Οργή επειδή συμβαίνει.
Οργή επειδή, χωρίς να το ξέρω, συντελώ και εγώ σε αυτό με τις σοκολάτες που καταβροχθίζω σχεδόν σε καθημερινή βάση τελευταία.
Τα στοιχεία είναι σοκαριστικά:
"Στην Ακτή του Ελεφαντοστού, όπου έχουμε το 43% της παγκόσμιας παραγωγής κακάο, τα παιδιά πουλιούνται προς 350 δολάρια για να δουλέψουν στις φάρμες. Εκεί εργάζονται από 14 έως 18 ώρες την ημέρα, χωρίς ιατρική περίθαλψη, κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί. Τα πιο θαρραλέα, όταν επιχειρήσουν να το σκάσουν, βρίσκονται αντιμέτωπα με τον θάνατο. Και όσα τελικά καταφέρνουν να γυρίσουν σπίτι τους, βγαίνουν και πάλι στο σκλαβοπάζαρο και παίρνουν τον δρόμο για τις φυτείες της ντροπής"
[Πηγή: http://palio.antibaro.gr/society/nalmpanths_paidia.htm]
"Για 100 εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο, αυτή τη χρονιά δεν χτύπησε το κουδούνι του σχολείου, απλούστατα γιατί δεν πηγαίνουν σχολείο επειδή δουλεύουν, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας. Πάνω από 246 εκατομμύρια παιδιά (ηλικίας 5 έως 17 ετών) στον κόσμο εργάζονται"
[Πηγή: http://www.iatrikathemata.gr/paidiergasia.htm].
Και δεν είναι μόνο η παιδική εργασία. Μπορεί εμείς να ζούμε στον δικό μας λαμπερό μικρόκοσμο που φαντάζει πολύ μακρινός από όλα αυτά, μπορεί τα δικά μας παιδιά να μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον που τους παρέχει τα αναγκαία υλικά αγαθά (στέγη, ρούχα, τροφή, ιατρική φροντίδα) και που τους διασφαλίζει τη σωματική, νοητική, συναισθηματική και κοινωνική τους ανάπτυξη, ωστόσο υπάρχουν εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο που υποφέρουν καθημερινά.
Εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά υφίστανται τις τραγικές συνέπειες συρράξεων και οικονομικού χάους, δεκάδες χιλιάδες ακρωτηριάζονται ή σκοτώνονται στους πολέμους και πολλά ακόμη ορφανεύουν ή και σκοτώνονται από τον ιό του AIDS και από άλλες ασθένειες, πολλές από τις οποίες είναι ιάσιμες.
"Δυστυχώς (σύμφωνα με τα στοιχεία της Unicef) σε όλον τον κόσμο, περισσότερα από 22.500 παιδιά την ημέρα χάνουν τη ζωή τους από αιτίες που μπορούν να προληφθούν, όπως χρήση ακάθαρτου νερού, έλλειψη τροφής ή κακή διατροφή, έλλειψη εμβολίων ενώ 158 εκατομμύρια παιδιά, ηλικίας 5-14 ετών, εργάζονται συχνά σε σκληρές και απαράδεκτες συνθήκες.
Από 980.000 έως 1.250.000 παιδιά (αγόρια και κορίτσια) πέφτουν θύματα trafficking. Εκατομμύρια παιδιά πέφτουν θύματα παιδικής κακοποίησης"
[Πηγή: http://www.ethnos.gr]
Μόνο για φέτος στην χώρα μας έχουν καταγραφεί περισσότερες από 700 υποθέσεις παιδικής κακοποίησης, σύμφωνα με τα στοιχεία από το 'Χαμόγελο του Παιδιού', που δόθηκαν στην δημοσιότητα.
Αναφερόμενη σε αυτό το τελευταίο και βιώνοντας η ίδια το θαύμα της μητρότητας, απορώ πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Γιατί αυτό που εγώ προσωπικά το αντιλαμβάνονται ως μεγάλη ευλογία άλλοι το θεωρούν κατάρα; Γιατί υπάρχουν γονείς που προκαλούν τόσο μεγάλη δυστυχία στα παιδιά τους ή γονείς που είναι ανίκανοι να τα προστατεύσουν; Γιατί, γιατί, γιατί...;;;
Αυτά και άλλα πολλά ατελείωτα νούμερα που συνοδεύουν δυσάρεστες αποκαλύψεις...
Αυτές και αμέτρητες άλλες φωτογραφίες που σου δημιουργούν πολλά δυσάρεστα συναισθήματα αντικρίζοντας τες. Εικόνες που σοκάρουν...
Ας μη μείνω όμως μόνο στα δυσάρεστα...
Η μοναδική νότα ελπίδας σε όλα τα παραπάνω είναι η υπογραφή της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του παιδιού. Το επίσημο κείμενο της Διακήρυξης αυτής έγινε στις πέντε επίσημες γλώσσες του ΟΗΕ (Αγγλική, Γαλλική, Ισπανική, Κινεζική και Ρωσική).
"Η Σύμβαση υιοθετήθηκε ομόφωνα από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου του 1989 και τέθηκε σε ισχύ στις 2 Σεπτεμβρίου 1990. Η συγκεκριμένη Σύμβαση ρυθμίζει τις υποχρεώσεις των κρατών για την προστασία και την προαγωγή των δικαιωμάτων του παιδιού. Μέχρι σήμερα έχει κυρωθεί από 193 χώρες μεταξύ των οποίων δεν είναι οι ΗΠΑ και η Σομαλία. Στην Ελλάδα κυρώθηκε στις 2 Δεκεμβρίου του 1992 με τον Ν.2101/92.
Η Σύμβαση αποτελεί τον πρώτο παγκόσμιο νομικά δεσμευτικό κώδικα για τα δικαιώματα που όλα τα παιδιά πρέπει να απολαμβάνουν και θέτει στοιχειώδεις αρχές για την ευημερία των παιδιών στα διάφορα στάδια εξέλιξής τους. Αποτελείται από 54 άρθρα που καλύπτουν όλα τα δικαιώματα των παιδιών και χωρίζονται σε 4 τομείς: Δικαιώματα Επιβίωσης, Ανάπτυξης, Προστασίας και Δικαιώματα Συμμετοχής"
[Πηγή http://www.ethnos.gr]
Ολόκληρη τη Σύμβαση μπορείς να τη διαβάσεις εδώ ή αν θέλεις μία πιο απλουστευμένη μορφή της, εύκολη να διαβαστεί και από παιδιά, θα πας εδώ.
Η υπογραφή της συνιστά ένα θεμελιώδες βήμα για την προάσπιση των δικαιωμάτων του παιδιού. Και η αρχή είναι, ως γνωστόν, το ήμισυ του παντός. Ωστόσο, υπάρχει πολύς δρόμος ακόμη αφού δυστυχώς σε πάρα πολλές περιπτώσεις η Σύμβαση αποτελεί κενό γράμμα, αφού βασικά άρθρα της δεν βρίσκουν εφαρμογή.
Ένα πολύ εύλογο ερώτημα είναι, αφού στην Ελλάδα (ας μην πάμε μακριά) έχει κυρωθεί εδώ και μία δεκαετία, γιατί εξακολουθούν να υπάρχουν χιλιάδες παιδιά που στερούνται των βασικών δικαιωμάτων τους και μάλιστα απροκάλυπτα, μπροστά στα μάτια μας; Και εμείς τι κάνουμε για αυτό; Ή μάλλον, τι μπορούμε να κάνουμε για αυτό; Το θέτω περισσότερο ως προβληματισμό...
Κλείνοντας, θα αναφερθώ σε μία πρωτοβουλία που πήρε ο Συνήγορος του Παιδιού, στα πλαίσια επαγρύπνησης του κοινού, ο οποίος σε συνεργασία με την Ένωση Γραφιστών Ελλάδας, κάλεσε σχεδιαστές να δημιουργήσουν αφίσες με θέμα 'Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού', στο πλαίσιο της δράσης 'Δημιουργικά κύματα'.
Παρουσιάζω τις 12 αφίσες που επιλέχθηκαν:
Ασπασία
ΠΗΓΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΑΝΑ ΣΕΙΡΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ:
http://awaazdoo.blogspot.com/2011/05/child-labor-today.html
www.bbc.co.uk
http://sm67sde.edu.glogster.com/child-slavery-in-africa/
www.guardian.co.uk
www.photopoly.net
www.online.wsj.comhttp://xionrevolution.files.wordpress.com/2010/03/chocolate_children_02.jpg
ΠΗΓΗ ΑΦΙΣΩΝ: http://www.0-18.gr/gia-megaloys/fotografie
Πραγματικά υπέροχη και συγκλονιστική η σημερινή σου ανάρτηση..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια γιατί τα παιδιά είναι κατάρα για μερικούς;
Με μια λέξη ... ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ή η σημερινή σου ανάρτηση! Για πολλές αναγνώσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε κάλυψες πλήρως Ασπασία μου…
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνάρτηση με συγκλονιστικές εικόνες και δυνατό κείμενο…
Πολύ ωραίο άρθρο...είναι πραγματικά πολύ λυπηρό...Καθώς εμείς πετάμε στο ροζ συννεφάκι μας υπάρχουν παιδιά που ζουν τον εφιάλτη.Ας ευαισθητοποιηθούμε επιτέλους όλοι!χωρίς να περιμένουμε απαραίτητα αυτή τη μέρα!Ακόμα και κάτι που το βλέπουμε να γίνεται δίπλα μας, κοντά μας, στο πιο πάνω διαμέρισμα, μπροστά στα ματιά μας...μην τα κλείσετε αδιαφορώντας...ανοίξτε τα απλά και σε άλλους!
ΑπάντησηΔιαγραφήάψογη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ ομορφη αναρτηση. Το γελιο ενος παιδιου ειναι θησαυρος. Πολλοι ομως προτιμουν να μετατρεπουν τη ζωη τους σε κολαση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι όλα αυτά που συμβαίνουν τόσο λυπηρά.. Και οι εικόνες πολύ δυνατές δυστυχώς..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αφίσες περνούν κάπως το μήνυμα αλλά μάλλον δεν είναι αρκετό, είναι πολύ κρίμα!
Σε φαντάζομαι χτες βράδυ να γράφεις, σχεδόν βουρκωμένη και να σκέφτεσαι την κορούλα σου, πόσο τυχερή είναι που έχει ένα ζεστό σπιτικό και δύο υπέροχους γονείς που την λατρεύουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να ήταν ΟΛΑ τα παιδάκια του κόσμου ευτυχισμένα και να μην υπήρχε δυστυχία πουθενά. Το μόνο που έχω να πω είναι όσο μπορούμε, όλοι να βοηθάμε φτωχές οικογένειες με παιδάκια, με όποιο τρόπο μπορούμε. Οικογένειες της γειτονιάς μας για παράδειγμα. Δεν χρειάζεται απαραίτητα με χρήματα, μπορούμε με τρόφιμα, ρουχαλάκια των δικών μας παιδιών, μια συνδρομή στα αγγλικά ή σε δραστηριότητα που αδυνατούν οι γονείς του να πληρώσουν.
Η ανάρτησή σου πολύ ζεστή, τρυφερή και με βάθος. Συγχαρητήρια Ασπασία, έκανες καταπληκτική έρευνα και φαίνεται στην ανάρτησή σου.
ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΩ και ειλικρινά δεν κατάφερα να διαβάσω ολόκληρη την ανάρτηση σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είμαστε πιο ξεκούραστοι εμείς οι γονείς , για να αντιμετωπίζουμε τα παιδιά μας με μεγαλύτερη υπομονή και πιο πολύ ευγένεια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ δυνατή ανάρτηση δυστυχώς. Και το "δυστυχως" πάει στα πραγματικά γεγονότα που αν δεν υπήρχαν δεν θα είχε λόγο ύπαρξης μια τέτοια ανάρτηση. Πρέπει να σκεφτόμαστε λίγο πιο βαθιά και να μην μένουμε τόσο στην επιφάνεια. Ας σκεφτούμε το χειροποίητο χαλί που το κομπιαζουν παιδικά χεράκια, ας κάνουμε μια έρευνα και να μην χρησιμοποιούμε προϊόντα εταιρειών που χρησιμοποιούν παιδική εργασία, ας σταματήσουμε να αγοράζουμε την φιρματη δερμάτινη τσάντα και μπότα που σκοτώνονται ζώα για χάρη τους -ας μη θυμηθώ τις γούνες και τα παρω- ας αγοράσουμε ένα δώρο λιγότερο για το δικό μας παιδί και ένα ακόμη για το άλλο που δεν έχει. Και δεν είναι ανάγκη να πούμε κουβέντα για αυτά, το μέσα μας να είναι ήσυχο, κατά τα άλλα ας στολίζουμε, είναι το λιγότερο μεμπτό για εμένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκλονίζει η ανάρτηση σου Ασπασία. .. Τελικά ο κόσμος δε θα φτιάξει ποτέ, αυτό βλέπω εγώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιότι είναι τρελό τη σύγχρονη εποχή να υποφέρουν ακόμη παιδάκια με αυτό το τρόπο.
Μπράβο Μαράκι,πρέπει νά ξεμπροστιάσουμε αυτή τή νοοτροπία τής κακοποίησης,πού μερικοί παρουσιάζουν ως δήθεν μέθοδο εκπαίδευσης καί συμπαράστασης πρός τήν δήθεν οικογένεια!!!!...
ΑπάντησηΔιαγραφή