22.10.15

Ο δεκά-λογος της Δάειρας: Πρέπει να αγαπάμε και τον εαυτό μας!


Αυτή τη φορά η κόρη μου, μου έδωσε ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα ζωής...

[Η ηλικία της Δάειρας κατά τις παρακάτω στιχομυθίες ήταν μεταξύ 3,5 και 4 χρονών]

#1
Τις βάζουμε στα καρεκλάκια τους στο πίσω κάθισμα για να πάμε ταξίδι. Τους βάζω γκρι πετσέτες στα πίσω τζάμια για να τους φτιάξω cozy ατμόσφαιρα, ώστε να χαλαρώσουν και να κοιμηθούν. Η Δάειρα σαφώς ενθουσιασμένη...

Δάειρα: Μαμά!!!!!!! Τώρα το αυτοκίνητό μας είναι αυτοκινούμενο (=αυτοκινούμενο τροχόσπιτο).

Αχ βρε Πέππα με τα ωραία σου...


#2
Κάποια άλλη φορά, ταξιδεύοντας, βλέπει από το παράθυρο του αυτοκινήτου ένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο.

Δάειρα: Μαμά κοίτα. Ένα αυτοκινούμενο κοιμιστήρι.

No comment.


#3
Της πρότεινα να πάμε στο λούνα παρκ και ενθουσιάστηκε. Απευθυνόμενη σε εμένα...

Δάειρα: Μαμά, μου ξετρέλανες τη στιγμή!!!

Μου ξεφάρδυνε το πρόσωπο από το χαμόγελο μόλις το άκουσα :)


#4
Ήμασταν στο αυτοκίνητο και κατευθυνόμασταν προς Γιάννενα. Πηγαίναμε να επισκεφτούμε τη θεία τους. Απευθυνόμενη στη Μελίβοια που εντωμεταξύ είχε γλαρώσει από τη νύστα...

Δάειρα: Μελίβοια, μην κοιμάσαι στο αυτοκίνητο. Χάνεις το θέαμα.

No comment.


#5
Φτάνοντας στο σπίτι της θείας της στο οποίο είχε ξαναπάει πιο μικρή αλλά δεν το θυμόταν, ενθουσιάστηκε και άρχισε να το εξερευνά. Ανέβαινε σκάλες, κατέβαινε σκάλες, έμπαινε σε δωμάτια κλπ

Δάειρα: Νανά, γιατί το σπίτι σου είναι ένα μικρό παλάτι;

Γιατί βλέπουμε παντού παλάτια, άσπρα άλογα και πριγκίπισσες. Για αυτό!
(Ευτυχώς για τη μαμά ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ, δε βλέπουμε ακόμη τον πρίγκιπα).


#6
Τη ρωτάει κάποιος οικογενειακός φίλος που τον είδε για πρώτη φορά...

Κύριος: Δάειρα, τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Δάειρα: Γίγαντας.

Ή που έχουμε υψηλούς στόχους ή που τον δούλευε ψιλό γαζί. Ακόμη δεν κατάλαβα τι παίχτηκε.


#7
Το καλοκαίρι για κάποιο λόγο έκοψε το πρωινό γάλα. Μάταια προσπαθούσαμε να την πείσουμε να πιει. Ένα πρωί στην κουζίνα της γιαγιάς...

Γιαγιά: Άσε, θα της φτιάξω εγώ το γάλα. Πιες τον καφέ σου.
Εγώ: Δεν πειράζει. Θα το φτιάξω εγώ.
Δάειρα: Μην τσακώνεστε βρε παιδιά ποια θα μου κάνει γάλα. Κανείς δε θα μου κάνει.

No comment.


#8
Ένα βράδι, αφού με έχει εξοντώσει (πάλι) από τα πολλά παραμύθια (#ti_travame_oi_manes), έκανα ότι νυστάζω μήπως και την παρασύρω (έλεγα μήπως...) στην αγκαλιά του Μορφέα λίγο νωρίτερα από ό,τι συνηθίζει...

Εγώ: Νυστάζω αγάπη μου. Έλα να κάνουμε νάνι.
Δάειρα: Εγώ δε νυστάζω και δε θα κάνω νάνι.
Μπαμπάς: Τουλάχιστον άσε τη μαμά να κοιμηθεί.
Δάειρα: Αποκλείεται να αφήσω την αγαπημένη μου μάνα να κοιμηθεί. Μην ονειρεύεσαι.

#ti_travame_oi_manes. Το ξαναλέω...


#9
Μου ζητάει να της ζωγραφίσω μία γοργόνα. Μόλις τη βλέπει, απογοητεύεται...

Δάειρα: Δε μου αρέσει. Την έκανες πολύ χοντρή. Οι γοργόνες δεν είναι χοντρές.

Πάω να το "σώσω" για να μη με βάλει να της ξαναζωγραφίσω...

Εγώ: Μάλλον θα έφαγε πολλά ψάρια.
Δάειρα: Οι γοργόνες δεν τρώνε ψάρια!
Εγώ: Ε, τότε θα έφαγε μία φάλαινα.
Δάειρα: Τι λες ΒΡΕ ΜΑΝΑ! (βρε μάνα; βρε μάνα;;;;!!!! Το φυσάω και δεν κρυώνει λέμε...) Μόνο φύκια τρώνε!

Και sushi να υποθέσω. Καλοπεράνε εκεί στην άβυσσο...


#10
Ήμασταν στον κήπο της γιαγιάς, η Δάειρα, η γιαγιά και εγώ. Κάποια στιγμή πάει στο παρτέρι της γιαγιάς και κόβει ένα λουλούδι.

Εγώ: Δάειρα, τι σου φταίει το λουλουδάκι που το έκοψες; Κρίμα δεν είναι;

Με αγνοεί, πάει στη γιαγιά της και της το δίνει. Απευθυνόμενη σε εμένα...

Δάειρα: Ήθελα να το δώσω στη γιαγιά γιατί την αγαπάω πολύ.

Μετά, πάει ξανά στο παρτέρι, κόβει άλλο ένα λουλουδάκι και το προσφέρει σε εμένα.

Δάειρα: Ορίστε μαμά!
Εγώ: Ωωωω! Σε ευχαριστώ!

Μετά, πάει ξανά στο παρτέρι...

Εγώ: Δάειρα, μην κόψεις άλλο λουλουδάκι. Φτάνει. Άλλωστε δεν υπάρχει κανείς άλλος εδώ να το δώσεις.

Κοιτώντας με, γεμάτη απορία που δεν είχα καταλάβει το σκοπό της...

Δάειρα: Μα μαμά! Για ΕΜΕΝΑ θέλω να το κόψω. Πρέπει να αγαπάμε και τον εαυτό μας!

Μπορεί τη φράση "Μη ξεχνάς να αγαπάς τον εαυτό σου" να την ξεστόμισε πρώτος ο Κίρκεγκωρ, αυτός ο μεγάλος Δανός υπαρξιστής φιλόσοφος, αλλά για ένα μικρό παιδί είναι ό,τι πιο προφανές. Από εκείνη τη στιγμή είναι σαν να μου χτύπησε ένα καμπανάκι και βουίζει συνεχώς στο μυαλό μου. Κάτι τόσο απλό που όμως έπρεπε να το ακούσω από την κόρη μου για να το λάβω σοβαρά υπόψη.
Αν ακούγαμε λίγο περισσότερο τα παιδιά...
Καλημέρα!

Πηγή εικόνας

To  'δεκάλογος' δεν το χρησιμοποιώ με την έννοια του βασικού συνόλου έγκυρων κανόνων, αλλά με την έννοια: δέκα + λόγια (=δέκα διάλογοι). Άλλοτε μου προκαλούν γέλιο, άλλοτε απλά χαμόγελο, άλλοτε συγκίνηση και άλλοτε έντονο προβληματισμό, οι διάλογοι με τη μεγάλη μου (πλέον) κόρη είναι πάντα χαριτωμένοι. Για να δείτε όλους τους δεκαλόγους της Δάειρας, πατήστε εδώ.
  
Εάν είσαι νέος αναγνώστης και σου αρέσει το My Lovable Baby, πες το μας με ένα Like.

13 σχόλια :

  1. Φοβερος ο δεκαλογος οπως ολοι βεβαια και πραγματικα.συμφωνω μαζι.σου θα επρεπε να ακουμε πιο συχνα τα παιδια.μας.και.να παραδειγματιζομαστε απο.αυτα!!! Φιλια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δαειράκι σοφό...!! Δωστης ένα μεγάλο φιλί από εμένα. Δεν ξέρω αν στο έχω γράψει ξανά, αλλά η Δάειρα είναι χαρισματικό παιδί. Ακόμη και πολλοί αστείοι της διάλογοι δείχνουν μεγάλη σοφία για την ηλικία της, πόσο μάλλον το σημερινό νο 10. Καλημέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο τελευταιος διαλογος με συγκινησε! Μερικες φορες ακουμε τις πιο σωστες αληθειες απο τα παιδια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αχ το Δαειράκι μου έφτιαξε το κέφι!! Τί ωραία που τα λένε!! Κάνεις πολύ καλά που κάπου τα κρατάς γιατί και εμένα είναι ασταμάτητη και τα ξεχνάω δεν τα θυμάμαι όλα! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αχ μανα τι εχεις να τραβηξεις ακομα..χαχαχαχαχα πολλα φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Απίστευτη η Δαειρα! Πραγματικά θα έπρεπε πολλές φορές να δίνουμε μεγαλύτερη σημασία σε όσα λένε τα παιδιά! Φιλιάαα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όμορφα αυτά που λέει η Δαειρα
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χαχα θα συμφωνήσω με την Ελπίδα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλημέρα κορίτσια! Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια <3
    #ti_travame_oi_manes χαχα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Χαχαχα! Άλλη μια μέρα μου ξεκινάει όμορφα με τη Δάειρα! "Μου ξετρέλανε τη στιγμή!" Εμένα η Ρέα λέει "αχ, μαμά., όλο με αστειεύεις!!!"


    Φιλάκια,

    Βάσω, η Μαμά Πρωτάρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. χχαχα Μα καλά τα λέει το παιδί!! Πρέπει να αγαπάμε και τον εαυτό μας ;)
    xo,
    ohmydarlingdeer.blogspot.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αγαπητή Ασπασία, τυχαια βρηκα τη σελίδα σου πριν λιγες μερες και έχω γίνει φανατική αναγνώστρια! Πραγματικά έχω λατρέψει τη μικρή Δάειρα!!! Ειναι υπεροχο να βλεπεις παιδια με τοσο σμιλεμένη φαντασια και τέτοια λεκτική ετοιμότητα! Συνεχισε την υπεροχη δουλεια και ετοιμάσου και για τη μικρή Μελίβοια! Απο δω και πέρα θα περιμένω με ανυπομονυσία τις νέες σου αναρτήσεις!! Καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts