Ο δεκά-λογος της Δάειρας: Η φωνή του μπούφου

Καιρό έχω να δημοσιεύσω διαλόγους με τη Δάειρα και μου έχουν μαζευτεί πολλοί, οπότε καιρός είναι για τον επόμενο δεκάλογο. Ο συγκεκριμένος μετράει ένα εξάμηνο πίσω.

[Η ηλικία της Δάειρας κατά τους παρακάτω διαλόγους ήταν 3 χρονών και 4,5 μηνών]

#1
Λίγο πριν τα Xmas επέμενε να σηκώσει αγκαλιά τη μπέμπα...

Μαμά: Δάειρα, δεν μπορείς να τη σηκώσεις. Είναι βαριά, είσαι μικρή, θα πέσετε κάτω και θα χτυπήσετε και οι δύο.
Δάειρα: (με αγνοεί) Δώσε μου το μωρό!
Μαμά: Δάειρα, σου εξήγησα.
Δάειρα: Δώσε μου το μωρό αλλιώς ο Άγιος Βασίλης δε θα σου φέρει δώρο. Σε αυτές τις μαμάδες που δε δίνουν το μωρό στην αγκαλιά του παιδιού τους, ο Άγιος Βασίλης δε φέρνει δώρο.

Ε λοιπόν, ναι! Ο Άγιος Βασίλης δε μου έφερε εκείνη την τεράστια Louis Vuitton τσάντα που του ζήτησα φέτος. Είχε δίκιο το παιδί.


#2
Έχω ξαπλώσει μαζί με τη μπεμπούλα στο διπλό κρεβάτι να ισιώσω το κουρασμένο κορμί μου και η Δάειρα παίζει στο playroom. Κάποια στιγμή έρχεται και χώνεται ανάμεσά μας...

Δάειρα:  Μαμά, η μπέμπα δε με αφήνει να χωρέσω πουθενά. Να τη στείλουμε στην κούνια της.

Σας ορκίζομαι. Δεν είμαι καμιά φάλαινα. Ο λόγος που δε "χωράμε" δυο πιτσιρίκια και μία μαμά σε ένα τεράστιο διπλό κρεβάτι, είναι άλλος :)


#3
Βρίσκει κάπου παραπεταμένο το σιδεράκι με το οποίο χτυπάμε το τρίγωνο για τα κάλαντα για να βγάλει ήχο (γκλιν γκλον).

Δάειρα: Αυτό είναι του τριγώνου καλάντου;

Ονομαστική: Το τρίγωνο κάλαντο
Γενική: Του τριγώνου καλάντου
Αιτιατική: Το τρίγωνο κάλαντο
Κλητική: Ω...μοντιέ μοντιέ!


#4
Ήμασταν θέατρο στην παράσταση 'Ο Scooby Doo και το Μυστήριο της Πυραμίδας'. Όταν εμφανίζονται οι μούμιες στη σκηνή, σηκώνεται από το κάθισμα και κρύβεται μπροστά από τα μπροστινά της καθίσματα.

Μαμά: Φοβήθηκες;
Δάειρα: Φοβήθηκα γιατί ήρθαν οι άνθρωποι μαμούνια.
Μαμά: Και τι ακριβώς φοβήθηκες;
Δάειρα: Είχαν εξαφανισμένο πρόσωπο.

Δίκιο είχε το παιδί. Παρόλο που οι μούμιες βγήκαν χορεύοντας, για ένα 3χρονο (τότε) παιδάκι το θέαμα ήταν κάπως περίεργο (btw, η παράσταση ήταν πολύ καλή. Δεν κατάφερα ποτέ να σας γράψω για αυτή).


#5
Λίγο πριν τα Xmas...

Μαμά: Τι δώρο θα ήθελες να σου φέρει ο Άγιος Βασίλης φέτος;
Δάειρα: Μία γοργόνα.
Μαμά: Μα έχεις γοργόνα!
Δάειρα: Θέλω Άριελ γοργόνα γιατί αυτή που έχω είναι Μπάρμπι.

Mermaids exist. Ζουν στα παιδικά δωμάτια. Στις κούτες με τα παιχνίδια.


#6
Ήμασταν στο Playmobil Fun Park και έπαιζε με μία πισίνα των Playmobil η οποία είχε και βατήρα.

Μαμά: Βάλε το playmobil-άκι αν θέλεις να κάνει βουτιά από το βατήρα. Μπλουμ.
Δάειρα: Δε θέλω. Δε θα κάνει μπλουμ. Θα κάνει μπουμ. Δεν έχει νερό μέσα.

No comment.


#7
Βγαίνοντας από το ασανσέρ, μου ανοίγει τη πόρτα και την κρατούσε ανοικτή να περάσω...

Δάειρα: Περάστε κυρία μου!
Μαμά: Ω! Σε ευχαριστώ!
Δάειρα: Μαμά; Eίμαι φυλακίστρα.
Μαμά: Τι είσαι;
Δάειρα: Φυλακίστρα.
Μαμά: Δηλαδή;
Δάειρα: Φυλάω την πόρτα του ασανσέρ για να μη κλείσει.

No comment.


#8
Έψαχνα ένα κοκκαλάκι της...

Μαμά: Μα που το έχεις βάλει;
Δάειρα: Μήπως είναι στην τσέπη του μπουφανιού μου;

Λεξοδημιουργούμε.


#9
Περνάμε με το αυτοκίνητο μπροστά από ένα βουλκανιζατέρ που είχε από έξω το ανθρωπάκι της Michelen...

Δάειρα: Mαμάααα!!! Κοίτα μία μούμια.

Η Michelen στην Αίγυπτο θα κάνει χρυσές δουλειές.


#10
Της διάβαζα ένα παραμύθι που μιλούσε για έναν μπούφο.

Δάειρα:  Τι είναι ο μπούφος;
Μαμά: Ένα πουλί.
Δάειρα:  Τι πουλί είναι αυτό;
Μαμά: Μοιάζει με την κουκουβάγια, αλλά δεν είναι κουκουβάγια.
Δάειρα:  Δηλαδή ο μπούφος κάνει μπούφου μπούφου;

Ναι αμέ! Μόνο η κουκουβάγια έχει δικαίωμα να κάνει κουκουβά κουκουβά;

Πηγή φωτογραφίας

To  'δεκάλογος' δεν το χρησιμοποιώ με την έννοια του βασικού συνόλου έγκυρων κανόνων, αλλά με την έννοια: δέκα + λόγια (=δέκα διάλογοι). Άλλοτε μου προκαλούν γέλιο, άλλοτε απλά χαμόγελο, άλλοτε συγκίνηση και άλλοτε έντονο προβληματισμό, οι διάλογοι με τη μεγάλη μου (πλέον) κόρη είναι πάντα χαριτωμένοι. Για να δείτε όλους τους δεκαλόγους της Δάειρας, πατήστε εδώ.

  

Εάν είσαι νέος αναγνώστης και σου αρέσει το My Lovable Baby, πες το μας με ένα Like.