[Η ηλικία της Δάειρας κατά τις παρακάτω στιχομυθίες είναι 3 χρονών και 3,5 μηνών]
#1
Παρακολουθούσε κινούμενα σχέδια στο δικό της laptop (σημ. ένα παλιό δικό μου που της έχω παραχωρήσει για αυτόν τον σκοπό). Aλλά επειδή δε συμμορφωνόταν να το κλείσουμε μετά από 3 επεισόδια, έκλεισα το router και της είπα ότι χάλασε το laptop.
Μου ζητάει να καθίσει στο laptop μου να δει κινούμενα σχέδια. Της αρνούμαι.
Ζητάει από τον πατέρα της να καθίσει στο δικό του laptop να δει κινούμενα σχέδια. Της αρνείται.
Εμφανώς νευριασμένη...
Δάειρα: Αν δε με αφήσετε να καθίσω κάτω στην καρέκλα του υπολογιστιού σας, θα σας πετάξω όλα τα πραγματάκια που έχετε.
(αγνοώ την "απειλή" της και εστιάζω στο γραμματικό λάθος)
Μαμά: Δε λέγεται του υπολογιστιού, Δάειρα.
Δάειρα: Του λαπτοπιού τότε.
No comment.
#2
Με βλέπει στο μπάνιο να ξυρίζω τα πόδια μου, με ρωτάει τι κάνω και της είπα ότι ξυρίζω τα πόδια μου, αλλά το ξυραφάκι είναι επικίνδυνο όπως το μαχαίρι και το ψαλίδι και απαγορεύεται να το πιάνουν τα μικρά παιδάκια. Το βράδι λοιπόν, μόλις ήρθε ο μπαμπάς στο σπίτι, τον ρωτάει...
Δάειρα: Μπαμπά όταν μεγαλώσω μπορώ να μασάω τσίχλα, να ξύνω τα πόδια μου και να βρω μία δουλειά να δουλεύω;
Μπαμπάς: Τα πόδια σου και τώρα μπορείς να τα ξύσεις.
Άντρες...
#3
Φεύγοντας για το σχολείο...
Εγώ: Γιατί δε φίλησες τον μπαμπά σήμερα το πρωί;
Δάειρα: Γιατί μου δίνει όλο σοκολάτες και γαλακτοφέτες και θέλει να με παχύνει.
Ναι! Μας έπεισε. Ειδικά τις σοκολάτες και τις γαλακτοφέτες με το ζόρι τις τρώει. Τι να πεις...;;;!!!
#4
Δεν ήθελε να πάει κολυμβητήριο (ήταν λίγο πριν τα Xmas) και την ενημέρωσα ότι ο Άγιος Βασίλης μάλλον δε θα της φέρει δώρο (μη σχολιάσετε την αντιπαιδαγωγική τακτική μου. Το ξέρω. Απλά κάποιες φορές αναγκάζεσαι να το κάνεις και αυτό, εν γνώσει σου). Τελικά την κατάφερα και πήγαμε.
Όπως την άλλαζα μέσα στα αποδυτήρια...
Δάειρα: Μαμά λες τώρα ο Άι Βασίλης να μου φέρει δωράκι;
Λέω, λέω...
#5
Ετοιμαζόμασταν για βόλτα βραδινή. Την ετοιμάζω και μετά πάω να ντυθώ. Προβάρω ένα λεοπάρ φόρεμα που είχα αγοράσει έναν χρόνο πριν, αλλά ποτέ μου δεν είχα φορέσει. Η Δάειρα δεν έχασε ευκαιρία να πάει στο ντουλαπάκι με τα καλλυντικά, να επιλέξει ένα κραγιόν και να
Δάειρα: Μαμά κοίτα! Είμαι όμορφη!
Εγώ: Δεν είσαι όμορφη έτσι όπως έγινες. Είσαι καρναβάλι.
Δάειρα: Εσύ είσαι καρναβάλι μαμά με αυτό το φόρεμα.
Από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια! (φυσικά, ποτέ δεν το φόρεσα και τελικά το χάρισα).
#6
Ένα απόγευμα...
Εγώ: Χυλοπίτες να σου φτιάξω;
Δάειρα: Ναι.
Της έφτιαξα χυλοπίτες, της τις σέρβιρα, τη φώναξα, δεν τις έφαγε.
Εγώ: Γιατί δεν τις τρως;
Δάειρα: Σου είπα να μου φτιάξεις. Όχι ότι θα τις φάω!
Ακριβολογούμε.
#7
Μόλις μπήκαμε στο σπίτι από τον παιδικό σταθμό, άρχισε να μιλάει (και καλά) αγγλικά. Εκείνη την ημέρα μόλις είχε μάθει να δημιουργεί απλές προτάσεις με τα χρώματα και ήθελε να μου το δείξει (τα χρώματα τα είχαν μάθει πριν από λίγες μέρες).
Δάειρα: Apple is red. Chicken is yellow. Staxtopout (σημ. Σταχτοπούτα) is blue.
And mazut is black.
#8
Ένα απόγευμα...
Εγώ: Να στύψουμε πορτοκάλια να πιεις χυμό;
Δάειρα: Δε θέλω να στύψουμε γιατί δε θέλω βιταμίνες.
Χήρα Μήτση (βλ. 10 μικρούς Μήτσους) is speaking:
"Αν υποψιαστώ...ότι θα της προσφέρω μοσχαράκι...και μου αρνηθεί με τη δικαιολογία ότι δε θέλει πρωτείνες...θα πεθάααααααααααανωωωωωωωω..."
(Αγγελική, με ενέπνευσες! Ξέρεις εσύ! Χαχα)
#9
Παίζαμε κρυφτό στο σπίτι.
Εγώ: Θα μετρήσω μέχρι το τριάντα.
Δάειρα: Όπως λέμε Μιράντα.
Τι Μιράντα, τι σαράντα, τι πενήντα...
Εικοσιοκτώ, εικοσιεννιά, μιράντα...
Ο Απρίλης έχει μιράντα μέρες...
κ.ο.κ.
#10
Όπως καθάριζα καρότα για να φτιάξω τη χορτόσουπα της μπέμπας...
Εγώ: Δάειρα, θέλεις καρότο;
Δάειρα: Όχι.
Εγώ: Μα γιατί;
Δάειρα: Μα γιατί δεν είμαι κουνέλι!
Στα μάτια της να υποθέσω ότι είμαι κατσίκα όταν με βλέπει να τρώω πράσινη σαλάτα;
Πηγή φωτογραφίας
Εάν είσαι νέος αναγνώστης και σου αρέσει το My Lovable Baby, πες το μας με ένα Like. Η Δάειρα, η μπεμπούλα και εγώ, σε ευχαριστούμε και σου στέλνουμε από ένα φιλάκι :)
Χαχα εκπληκτική η ζουζουνα σου! Μερικές φορες αναρωτιέμαι πόσα έχουμε να ακούσουμε ακόμα.... Φιλιααα!
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχαχα... Σταχτοπουτ! Τρομερή! Έχω μια ανάρτηση στα πρόχειρα με ατάκες της Αγνής. Άλλες θυμάμαι, άλλες όλο λέω να της σημειώσω και τις ξεχνάω... Κάθε φορά που διαβάζω τους δεκάλογους της Δάειρας μου έρχονται στο μυαλό οι ατάκες της δικιάς μου... Είναι απίστευτο πως συνδυάζουν τα πάντα... πως σκέφτονται και τι λένε τα στοματάκια τους. Άντε, να ξεκινήσουν και η δεκάλογοι της μπουμπούς.... νομίζω δεν θα προλαβαίνεις να γράψεις άλλη ανάρτηση...χαχαχαχ Πολλά φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΝίκη
Αυτές τις απαντήσεις τις αγαπώ απλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αθώα και αφελής παιδική λογική είναι ανεκτίμητη!
Φιλιά πολλά!
Εντάξει, τα δυο πρώτα... ακόμα γελάω... Τι παιδί Θεε μου!!! (εγώ πάντως κατσίκα νιώθω αυτή την εποχή που έχω πλακώσει τα σαλατικά!)
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχα.. απολαυστικη και αστειρευτη για αλλη μια φορα!! <3
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχαδα...κλαιω....πεθαινω....θα ξυπνησω τα παιδια. ..με εστειλε με του λαπτοπιου η ατακα του μπαμπα (κλαιω ακομα) και φυσικα κε το οτι δεν ειναι κουνελι να φαει καροτο....θελω κ αλλες ατακες!!!δεν χορταινω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήTο ξέρω πάλι θα μου πεις, Ασπασία μου, ότι μεροληπτώ, όταν σου λέω ότι η Δαειρούλα μας είναι παιδί με πολλά πολλά χαρίσματα. Εκτός των άλλων, που δε θέλω τώρα να τα απαριθμήσω, όπως σου έχω ξαναγράψει είναι φοβερή γλωσσοπλάστης και φοβερά ετοιμόλογη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε φορά που διαβάζω ″ τους δεκαλόγους της ″ τη θαυμάζω ακόμα πιο πολύ. Είναι τόσο χαριτωμένα αυτά που λέει και τόσο έξυπνα! Είναι περιττό να σου πω ότι με διασκεδάζουν τόσο που γελάω πολύ. Εύχομαι να είναι πάντα τόσο γλυκιά και τόσο χαριτωμένη όσο είναι σε αυτή την ηλικία.
Σας αγαπώ πάρα πολύ
Η μαμά σου
Δεν το χωραει το μυαλό μου σε τέτοια ηλικία που απαντάνε με τέτοιες ατάκες!!! Πόσο μπροστά!!! Σα δεν ντρέπεσαι που χρησιμοποίησες τον Αι Βασίλη!!! Χα χα εγώ και αυτόν και την νεράιδα των δοντιών και όποιον άλλον μπορεί να βοηθήσει!!! Χα χα με το #2 πολύ γέλασα!!! Φοβερός ο μπαμπάς!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχαχα φοβερη η μικρη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ καλύτερη στιγμή της ημέρας μόλις διαβάζω τους δεκάλογους της Δάειρας!!! Μεγάλο αστέρι! Την αγαπώ χωρίς να την ξέρω!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα τη χαίρεστε!!!
Βάσω, η Μαμά Πρωτάρα
Χαχαχαχαχαχαχα. Βρε το άτιμο. Τι παιδί είναι αυτό; Με τρέλανε. Ακόμη γελάω!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοντεψα να πέσω από την καρέκλα!!!!!!!!!!!!!Αυτές οι ατάκες είναι το καλύτερο δυναμωτικό πρωι πρωι.Τι βιταμίνες και πρωτείνες. Η Δαειρα αρκει. Πολλά φιλάκια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦανταστείτε τι ζω η μάνα κάθε μέρα :) Εκεί που με νευριάζει, λέει κάτι και με κάνει και γελάω :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚορίτσια μου και μαμά, σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια! Φιλάκια σε όλες <3
Καλημερούδια!
Χαχαχαχαχαχα, σας λατρεύω αμφότερες !!! Κι ανυπομονώ και για τις ατάκες της λουκουμόφατσας σε λίγο καιρό !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφα όλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια...
χαχαχαχαχαχαχα με έστειλε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα το έχω απορία, όταν την μαλώνεις και σου πετάει ένα τέτοιο, πως κρατιέσαι?
Βέβαια το staxtopout κορυφαίο!!! :))
Πάντα υπέροχες οι συζητήσεις με την κόρη σου Ασπασία μου. Νομίζω πως η κορυφαία αυτή την φορά είναι η ενδυματολογική κριτική. Τρελό γέλιο!!! Να την χαίρεσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά έχει πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι οι απόψεις σχετικά με το ποιος διάλογος είναι ο πιο χαριτωμένος/αστείος διίστανται, αποδεικνύοντας ότι το χιούμορ είναι κάτι το τελείως υποκειμενικό :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα σε όλες! <3
Είχα πολύ καιρό να περάσω και μάλλον έχω πάρει τους διαλόγους με την σειρά. Σας απολαμβάνω λέμε κανονικά!!!! Ο μπαμπάς έγραψε με το ξύσιμο/ξύρισμα των ποδιών!! Ακόμα γελάω!!
ΑπάντησηΔιαγραφήDaeira for president!! Πεθαίνω, λιώνω λέμε! Καλά αυτό με τις χυλοπίτες το σχεδίαζε άραγε, για να κάτσεις να μαγειρέψεις και μετά να μη φάει;; Πού να μεγαλώσει λίγο ακόμα, τί θα ακούτε!
ΑπάντησηΔιαγραφή