19.1.14

Ο δεκά-λογος της Δάειρας: Στο σουπερμάρκετ με ένα δίχρονο


Φεύγοντας ένα απόγευμα από τον παιδικό σταθμό...

- Δάειρα, θέλεις να πάμε μία βόλτα;
- Ναιιιιιιιιιιιι!

- Ωραία. Θα πάμε στο σούπερ μάρκετ.
- Όσι. Τέλω να πάμε στο λούνα πακ.
- Σε λίγο θα νυχτώσει. Δεν προλαβαίνουμε να πάμε στο λούνα παρκ. Θα πάμε στο σούπερ μάρκετ και κάποια άλλη μέρα θα πας με τον μπαμπά στο λούνα παρκ. 

Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο. Στο δρόμο προς το σούπερ μάρκετ...

- Δάειρα! Κοίτα μπροστά μας. Ένα κίτρινο αυτοκίνητο. Τα κίτρινα αυτοκίνητα λέγονται ταξί.
- Εμένα ατό μου αλέσει!
- Ποιο;
- Ατό. Το γαλάζιο (και μου δείχνει ένα παρκαρισμένο σαραβαλάκι στην άκρη του δρόμου). Αλλά πιο πολύ μου αλέσει το άλφα άουντι.
- Ποιο;
- Το άλφα άουντι (A Audi)
- Ποιο είναι αυτό;
- Το αυτοκίνητο του μπαμπά μου. 

Στο σούπερ μάρκετ, όταν φτάνουμε παίρνω τον Θοδωρή τηλ να του πω κάτι...

- Μαμά; Πες του ότι σου είπα ότι μου αλέσει το άλφα άουντι.

Πηγαίνοντας προς το ασανσέρ...

- Μαμά, να πάλουμε καλότσι.
- Δεν το χρειαζόμαστε Δάειρα. Θα πάρουμε λίγα πράγματα.
- Όσι. Το χειαζόμαστε. Να πάλουμε καλότσι!

Τελικά πήραμε καρότσι. Μπαίνουμε στο ασανσέρ. Το ασανσέρ της υπομονής. Έκανε πόση ώρα να πάει από το υπόγειο στο ισόγειο που νόμιζα ότι κλειστήκαμε μέσα και με έπιασε ταχυκαρδία. Εντωμεταξύ η Δάειρα ατάραχη...

- Τι ωλαία που είναι εντώ μέσα!

Κάποια στιγμή εδέησε ο Κύριος και το ασανσέρ έφτασε στο ισόγειο και άνοιξε η ρημάδα η πόρτα. Μπαίνουμε στο κατάστημα...

- Εγκώ θα πάλω το καλότσι.

Την αφήνω να το κρατήσει...

- Όσι. Μόνη μου θα το πάλω! Μόνη μουυυυυυυυυυυυυυυ...

Την αφήνω να το πάρει μόνη της για να μη γίνουμε ρόμπα σε όλο το σούπερ από τις φωνές της...

- Δάειρα, πρόσεχε μην χτυπήσεις κανέναν άνθρωπο. Οκ?
- Όοοοκεεεεειιιι! Θα ποσέχω.

Μετά από λίγο...

- Μαμά κοίτα. Είμαι η βοηθός σου!

Αρχίζω να βάζω πράγματα. Και αρχίζει να βάζει και η Δάειρα τα δικά της πράγματα. Ό,τι έβλεπε και της "γυάλιζε". Τα βγάζω...

- Δάειρα. Δεν το χρειαζόμαστε αυτό.
- Το χειαζόμαστε.
- Δεν το χρειαζόμαστε. Έχουμε.
- ΤΟ ΧΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΣΟΥ ΛΕΩ!

Το βγάζω διακριτικά χωρίς να με καταλάβει. Λίγο πιο κάτω, ξανά τα ίδια...

- Δάειρα. Δεν το χρειαζόμαστε αυτό.
- Το χειαζόμαστε.
- Δεν το χρειαζόμαστε. Έχουμε.
- ΤΟ ΧΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΣΟΥ ΛΕΩ!

Το ξαναβγάζω διακριτικά χωρίς να με καταλάβει πάλι. Τα παραπάνω επαναλαμβάνονται 4-5 φορές. Μετά προφανώς το κατάλαβε, οπότε δεν έβαζε αυθαίρετα πράγματα στο καρότσι αλλά ρωτούσε πρώτα...

- Μαμά, να πάλουμε ατό;
- Όχι, έχουμε λακ.
- Ατό;
- Όχι, έχουμε οδοντόκρεμα.
- Ατό;
- Όχι, έχουμε κρέμα.
- Ατό;;;;;;;;;;;;
- Δάειρα, μην πιάνεις τις χλωρίνες!!!
  
Κάποια στιγμή βλέπει έναν κύριο που φορούσε γυαλιά. Τον δείχνει με το χέρι και φωνάζει δυνατά:

- Μαμά, ατός είναι γιατός! (εννοεί γιατρός)

Πω πω, ρόμπα γίναμε. Εγώ έκανα ότι δεν έδινα σημασία. Τότε φωνάζει πιο δυνατά...

- ΜΑΜΑ ΚΟΙΤΑ! ΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΟΣ!

Λίγο μετά, μου πέφτει κάτι από τα χέρια. Γελάει...

- Χαζούλα μαμά!

Εδέησε (για 2η φορά) ο Κύριος και κάποια στιγμή τελειώσαμε τα ψώνια...

- Δάειρα, έλα πάμε να πληρώσουμε.
- Όσι! Εδώ δεν πήγαμε (και μου δείχνει τον τελευταίο διάδρομο με τις γατοτροφές).
- Δε χρειάζεται να πάμε εκεί. Έχει τροφές για γάτες και σκύλους.
- Όσι! Τέλω να πάω να δω τι έχει.

Πηγαίνουμε να της φύγει ο καημός...

- Μαμά, που κύφτηκαν οι γάτες και οι σκύλοι;
- Δάειρα, δεν υπάρχουν γάτες και σκύλοι εδώ μέσα. Φαγητό για γάτες και σκύλους έχει. Πάμε να φύγουμε.

Φτάνουμε στο ταμείο. Αδειάζω τα πράγματα στον κυλιόμενο διάδρομο...

- Μαμά, πάω να παλκάλω το καλότσι στη θέση του.
- Όχι Δάειρα, περίμενε να πληρώσουμε πρώτα και θα πάμε μαζί.
- Πάω!
- ΟΧΙ! ΠΕΛΙΜΕΝΕ! (και ήμουν με το ένα πόδι στο ταμείο, το άλλο στη Δάειρα να μη φύγει και την ψάχνω...κανονικό λάστιχο είχα γίνει)

Κάποια στιγμή εδέησε (για 3η φορά) ο Κύριος και κατάφερα να πληρώσω...

- Μαμά, πάμε να παλκάλουμε το καλότσι.
- Έλα πάμε.
- Μόνη μου.
- Να σε βοηθήσω;
- Όσι, ΜΟΝΗ ΜΟΥ! Είμαι δυνατή!

Τελικά το βάζει στη θέση του. Μόνη της.

- Είδες; Είμαι δυνατή σου λέω.

Φεύγοντας, δεν ξαναμπήκαμε στο ασανσέρ γιατί φοβήθηκα μη μείνουμε μέσα στο σαραβαλάκι. Βγήκαμε από την κεντρική είσοδο, περπατήσαμε περιμετρικά του SM με στόχο να πάμε στο γκαράζ από το δρόμο για να αποφύγω το ασανσέρ. Στο ένα χέρι τη Δάειρα, στο άλλο τις τσάντες, στη μέση η κοιλιά μου τούρλα...

- Δάειρα, ξέρεις που πάμε τώρα;
- Ναι. Πάμε στο σπίτι μας.
- Μπράβο Δάειρα!
- Ναι, αλλά ξεχάσαμε το ατοκίνητο στο σουπελμάλκετ.

Οιμέ!

Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο...

- Μαμά κοίτα, ήρθε η νύχτα! Πάμε να φύγκουμε γήγολα!


Αχ αυτή η Πέππα η γουρουνίτσα! Αυτή φταίει για όλα...

15 σχόλια :

  1. Είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ!!! Κι αφού σου το λέει το παιδί...το χρειάζεστε..χεχεχε φιλιά πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ!!! Κι αφού σου το λέει το παιδί...το χρειάζεστε..χεχεχε φιλιά πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χαχαχα...έπεσα κάτω από τα γέλια στο τέλος...."αλλά ξεχάσαμε το ατοκίνητο"!!!
    Απίστευτη η μικρή σου...και δυνατή!!!
    Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ναι, αλλά ξεχάσαμε το ατοκίνητο στο σουπελμάλκετ.

    χαχαχχαχαχ

    Μα που έχεις το μυαλό σου??????????????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. χαχα απολαυστικη η βολτα σας στο σουπερ μαρκετ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλά είναι υπέροχη και λίγα λέω.....!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Φοβερός διάλογος!!!! Είναι να τρελαίνεσαι με αυτά που λέει το στόμα τους!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Aσπασία μου, δεινοπάθησες μέχρι να πάρεις ό,τι ήθελες! Αλλά η τρισευλογημένη Δαειρούλα μας είναι μοναδική και αξεπέραστη σε ό,τι λέει και ό,τι κάνει!
    Ξεπερνάει ακόμα και τους μεγάλους. Στην κυριολεξία έχεις να κάνεις με ένα μικρό ανθρωπάκι που σκέφτεται όπως ένας ώριμος μεγάλος. Το ξέρω, Ασπασία μου, θα μου πεις είμαι σαν την κουκουβάγια με το κουκουβαγιάκι, αλλά σου λέω ειλικρινά δεν υπερβάλλω. Αυτή είναι η Δαειρούλα μας και της εύχομαι όσο θα μεγαλώνει να γίνεται όλο και πιο εύστροφη και να είναι τυχερή στη ζωή της!!
    Πολλές φορές φέρνω στο μυαλό μου πολλά από τα λογάκια που έχει πει κατά καιρούς και γελάω μόνη μου. Είναι πάντα στη σκέψη μου τι κι αν είναι μακριά μου! κοιμάμαι και ξυπνώ με την αγγελική μορφή της κι έτσι μου χαρίζει ένα ελαφρύ ύπνο και μια ευχάριστη μέρα.
    Σας αγαπώ πολύ πολύ.
    Η μαμά σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Όμορφη η βολτα σας στο σουπερ μαρκετ
    Φιλακια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ασπασία μου μην μιλάς καθόλου! Μια χαρά τα περάσατε και η μικρή σου μια χαρά καλόβολη είναι. Ούτε φωνές, ούτε τσιρίδες, ούτε τίποτα. Απλά βρε μανούλα ήταν κάποια πλάγματα που τα χλειαζόσασταν εσύ γιατί τα έβγαζες μου λες ?
    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δεν άκουσα τίποτα για το κέικ σοκολάτα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τελικά το σουπερ μαρκετ είναι εξίσου διασκεδαστικό με το λουνα παρκ.χαχαχα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Επικίνδυνη αποστολή τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts