29.1.13

Ο δεκά-λογος της Δάειρας: Η σουρεαλιστική γάτα μας και η Lara Croft!

Τίτλος πίνακα "Η γάτα"
Ο παρακάτω πίνακας απεικονίζει μία γάτα! Μία κανονική γάτα! Με μάτια, μουσούδα, ουρά...και πλάτη παρακαλώ! Μην αμφισβητείς την καλλιτέχνη!  

(Μωρό μηνών 17,5)

Μαμά: Δάειρα; Τι ζωγραφίζεις εκεί;
Δάειρα: Γκάτα!

Μαμά: Γάτα;;;;;!!!!!
Δάειρα: Ναι μαμά!

Μαμά: Που είναι τα μάτια της;
(Μου τα δείχνει)
Δάειρα: Νάτο!

Μαμά: Που είναι η μουσούδα της;
(Μου δείχνει κάτω από τα μάτια)
Δάειρα: Νάτο!

Μαμά: Που είναι η ουρά της;
(Μου δείχνει κάπου δεξιά, στην άκρη του χαρτιού)
Δάειρα: Νάτο!

Μαμά: Που είναι η πλατούλα της;
ο σκέφτεται λίγο και μετά σηκώνει το χαρτί και μου δείχνει από την πίσω πλευρά!!!)
Δάειρα: Νάτο!

Αν μη τι άλλο, έχουμε δημιουργική φαντασία! Εκ πρώτης όψεως φαντάζει ως έργο μοντέρνας τέχνης (μη βαράς - έχω επιχείρημα παρακάτω). Επειδή όμως οι γραμμές δεν είναι απλά γραμμές/μουτζούρες, αλλά μία γάτα (μίλησε και ελάλησε η μικρή καλλιτέχνης), επάξια μπορώ να βαφτίσω το έργο της 'σουρεαλιστικό δημιούργημα' (μην πω 'αριστούργημα' και βιαστείς να με χαρακτηρίσεις μαμά κουκουβάγια μεν, ψώνιο δε) αφού το έργο ακολουθεί πιστά τις βασικές αρχές του σουρεαλισμού. Δεν αντιγράφει τον κόσμο (στην περίπτωσή μας τη γάτα) και τις καταστάσεις του στατικά και νατουραλιστικά, αλλά δυναμικά, με τρόπο αναλογικό και δημιουργική φαντασία.

Που λες, ο παραπάνω πίνακας 'Η γάτα', είναι ένα από τα τελευταία καλλιτεχνήματα της 17,5 μηνών κόρης μου. Όλα τα καλλιτεχνήματα μοιάζουν μεταξύ τους ως προς την τεχνοτροπία/ύφος που ακολουθούν, αλλά διαφέρουν ως προς τις επιλογές χρωματικής παλέτας. Η παραπάνω είναι μία μαύρη γάτα (το είπε η καλλιτέχνης) σε μία πράσινη αυλή γεμάτη μωβ και μπλε λουλούδια (το λέει η κριτικός τέχνης/ μαμά). Λες να είναι ανεμώνες; (μη βαράς ντε!). Τις προάλλες ζωγράφισε μία κόκκινη γάτα στη μέση του πουθενά και χθες ζωγράφισε έναν μπλε σκύλο! Ήταν και αυτός ένας κανονικότατος σκύλος. Με μάτια, μουσούδα, ουρά και πλάτη!

Εντάξει, το ξέρω ότι η παιδική ζωγραφική δεν υπακούει σε καμιά σχολή ή κίνηση, καθώς υπαγορεύεται από τον εξωτερικό κόσμο κάθε παιδιού. Σε ένα ενδιαφέρον ιατρικό δελτίο της Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών διάβασα ότι "...το παιδικό ιχνογράφημα...με την πρωτοτυπία και τον αυθορμητισμό του, αποτελεί πηγή έμπνευσης για τη μοντέρνα τέχνη, γιατί τα παιδιά χρησιμοποιούν πρότυπα που καθορίζονται μόνο από ψυχογενετικούς παράγοντες...Το παιδί ζωγραφίζοντας καλλιεργεί την αισθητική του, δημιουργεί ωφέλιμα στον ελεύθερο χρόνο του, εκφράζεται,απελευθερώνεται, μας μιλάει με τη δική του ζωντανή και συμβολική γλώσσα. Ας το αφήσουμε, προσφέροντάς του τα απαιτούμενα μέσα, μολύβια, χρώματα, να απελευθερώσει το υποσυνείδητό του, χωρίς τη δική μας παρέμβαση για μία κατά τη γνώμη μας πιστότερη απόδοση του θέματος. Ακόμα και οι παραλείψεις έχουν κι αυτές την ερμηνεία τους".

Μετά από αυτό, παρατήρησα προσεκτικότερα τον πίνακα και αρχίζω να διακρίνω τη γάτα. Μη σου πω ότι και το 'νιάου' ακούω. ΜΟΜΑ, σου ερχόμαστε :)

Τις προάλλες της αγόρασα λαδομπογιές και σε λίγο θα τις αποσβέσουμε με τόσες πολλές δημιουργίες που άρχισε να κάνει. Προτίμησα τις λαδομπογιές έναντι των άλλων μπογιών, δια της εις άτοπον απαγωγής: Οι ξυλομπογιές είναι μυτερές και αγχώνομαι μη βγάλει κανένα μάτι, οι μαρκαδόροι βάφουν εύκολα παντού και τα πάντα και οι νερομπογιές απαιτούν νερό και πινέλο => πολλές ατσαλιές. Και επειδή μία μικρή Πικάσο χρειάζεται το χώρο της για να εμπνευστεί, να δημιουργήσει και να εκφραστεί, το ΣΚ πήγαμε και αγοράσαμε ένα mini λαχανί τραπεζάκι, mini φούξια καρεκλάκια και 30 μέτρα ρολό χαρτί, γιατί ξεκάναμε τις Α4 κόλλες εκτύπωσης της μαμάς.

Ένα μικρό παιδί όμως δεν μπορείς να το περιορίσεις. Όπως δεν μπορείς να περιορίσεις τη φαντασία του (βλ. πίνακα "Η γάτα") έτσι δεν μπορείς να περιορίσεις και τη δημιουργικότητά του. Και εκεί έρχεται η στιγμή που ανακαλύπτεις ότι 1 λεπτό ήταν αρκετό για να βάλει η μικρή Πικάσο την λαδο-πινελιά της στο καινούριο λαχανί τραπεζάκι, στο καινούριο φούξια καρεκλάκι, στα 2 καινούρια υφασμάτινα κουτιά με τα παιχνίδια της, στο καινούριο γουρουνάκι που της έφερε ο 'Αγιος Βασίλης τα Xmas, στον καινούριο κόκκινο σκύλο - λες και χάθηκαν τα πιο παλιά παιχνίδια (Μέρφυ, Μέρφυ, είσαι εδώ;;;). Στο τσαφ την πρόλαβα να μην αγγίξει η τέχνη της την κάτασπρη συρταριέρα της.

Μιλάμε για 1 λεπτό, αυτό το "μαγικό" 1 λεπτό που ξέφυγε από την επίβλεψη του μπαμπά της όταν "πετάχτηκε" για λίγο στο διπλανό δωμάτιο. Το "λίγο" όμως είναι πολύ σχετικό όταν μιλάμε για παιδιά. Και τώρα άντε να βρω τρόπο να εξαφανίσω τις λαδο-πινελιές από τα έπιπλα και τα παιχνίδια αφού όσο και να έτριψα με οινόπνευμα φαντάζουν ανεξίτιλες. Όπως ανεξίτιλη παραμένει η σκέψη από το μυαλό μου ότι πρέπει να το πάρω απόφαση, ότι όσο και προσπαθώ να διαφυλάξω το σπίτι, κάποια στιγμή αυτό θα γίνει ο πιο δημιουργικός καμβάς της. Και κάπου εδώ σταματάει η συζήτηση για τη ζωγραφική.

ΑΛΛΑΓΗ ΘΕΜΑΤΟΣ

Τον τελευταίο καιρό ακούω πολλά μαργαριτάρια. Παραθέτω τα τελευταία 10 καλύτερα που κατέγραψα: 


#1
Όταν χτυπήσει κάπου, συνήθως της δίνουμε φιλάκι στο σημείο που χτυπήθηκε ώστε να της περάσει. Και συνήθως, ως δια μαγείας, ο πόνος περνάει αμέσως. Το φιλάκι είναι το καλύτερο γιατρικό. Οπότε προχθές, την ώρα που έκανε κάτι ακροβατικά, γλιστράει και χτυπάει το κεφάλι της...

Δάειρα: Μαμάαααααα! Μιμίιιιιιιι! (και τρέχοντας προς το μέρος μου...) Φιλάκι μαμά!
Μαμά: Σμουτς!

Στρίβει να φύγει, αλλά προφανώς πονάει ακόμη, οπότε επιστρέφει πίσω.
Δάειρα: Κι' άλλο μαμά!
Μαμά: Σμουτς!

Στρίβει να φύγει, αλλά προφανώς εξακολουθεί να πονάει, οπότε επιστρέφει πάλι.
Δάειρα: Κι' άλλο!
Μαμά: Σμουτς! Τώρα ok?
Δάειρα: Οοο-κέ-ιιι 


#2
Την ώρα που την άλλαζε ο πατέρας της πάνω στην αλλαξιέρα...

Δάειρα: Μπαμπούληηηη; Κοιλίτσα μιμί (=Μπαμπά, πονάει η κοιλίτσα μου)
Μπαμπάς: Τι θέλεις Δάειρα; Φιλάκι;
Δάειρα: Τυγί, για-ου-τάκι (=τυρί, γιαουρτάκι) 


#3
Τις προάλλες που έριχνε καρεκλοπόδαρα και χαλάζι και βροντές...

Δάειρα: Μπαμπά άκου. Μπουμπίζει (=μπουμπουνίζει) 


#4
Μόλις έχει τελειώσει το φαγητό της στο καρεκλάκι. Βρίσκει ένα ψίχουλο και το πιάνει με τα δάχτυλα...

Δάειρα: Μαμά κοίτα. Μπάλα μική (=μπάλα μικρή) 


#5
Την ίδια φορά (που προανέφερα) βρίσκει άλλο ένα ψίχουλο, το παίρνει στα χέρια, το βάζει ανάμεσα στις παλάμες και αρχίζει να το τρίβει...

Δάειρα: Πάθω κου-ου-άκια (=πλάθω κουλουράκια) 


#6
Είμαστε στο σπίτι του θείου Πίπη και ο πατέρας της (ως άλλος χαζομπαμπάς που η κόρη του ξέρει ένα σωρό πράγματα) αρχίζει μία "επίδειξη" γνώσεων. Οπότε αρχίζει και της κάνει διάφορες ερωτήσεις περί ζώων του στυλ: "Πώς κάνει το παπάκι, "Πώς κάνει το αλογάκι", Πώς κάνει το προβατάκι", "Τι γεννάει η κότα;" κλπ. Και η επίμαχη ερώτηση...

Μπαμπάς: Δάειρα, ποιο ζωάκι φωνάζει πιο πολύ;
Δάειρα: Μπαμπάς! 


#7
Την ίδια ημέρα, στο σπίτι του θείου Πίπη, ο πατέρας της (απτόητος από το συμβάν #7) συνεχίζει την "επίδειξη" στο θείο Πίπη και την θεία Ένα. Βάζει μπροστά της 5 clips (από αυτά που είναι για να κλείνεις τις σακούλες τροφίμων) και αρχίζει...

Μπαμπάς: Έλα να μετρήσουμε Δάειρα. 1, 2, 3, 4, 5. Μέτρα και εσύ. Έλα, πάμε.
Δάειρα: Ένα...ντίο...τία...μπέντε

Εκείνη τη στιγμή τη διακόπτει ο πατέρας της

Μπαμπάς: Όχι μπέντε. Τέσσερα, πέντε

Η Δάειρα που προφανώς δεν μπορεί να πει το 'τέσσερα' αρχίζει πάλι από την αρχή

Δάειρα: Ένα...ντίο...τία...όχι μπέντε...μπέντε 


#8
Σε μία φάση που με έχει ξετρελάνει με τα καμώματά της, ορμάω να την ρουφήξω στα φιλιά...

Μαμά: Θα σε φάω βρε!!!!!!!!!!!!!!!!!
Δάειρα: Όχι, ντε τέλω (=όχι, δε θέλω)

Και τρέχει έντρομη, γιατί με πέρασε προς στιγμήν για τον κακό το λύκο. Άλλωστε στο παιδικό της μυαλό, μόνο ο κακός ο λύκος τρώει παιδάκια (βλ. κοκκινοσκουφίτσα), γουρουνάκια, κατσικάκια... 


#9
Χθες το απόγευμα, η Δάειρα είναι καθισμένη στο καρεκλάκι της και εγώ συμμαζεύω την κουζίνα.
Μου ζητάει πονί (=ψωμί), της δίνω μία φέτα, τρώει μία μπουκιά, το αφήνει στην άκρη.
Μου ζητάει τυγί (=τυρί), της δίνω ένα κομμάτι, τρώει μία μπουκιά, το αφήνει στην άκρη.
Μου ζητάει πικότο (=μπισκότο), της δίνω ένα, τρώει μία μπουκιά, το αφήνει στην άκρη.
Εγώ συνεχίζω να μαζεύω την κουζίνα και η Δάειρα (πίσω από την πλάτη μου) έχει θρυμματίσει ψωμί και μπισκότο, έχει κόψει το τυρί σε μικρά κομματάκια και αρχίζει ένα-ένα να τα πετάει στο πάτωμα (για την ακρίβεια στο χαλί της κουζίνας). Τη βλέπω και ψιλοφρικάρω.

Εγώ (με έντονο ύφος): Δάειρα, τι κάνεις εκεί;;;;;;;;;;!!!!!!!!!!
Δάειρα (με cool ύφος): Μη-νιά (=ζημιά) 


#10
Κάθεται στην αγκαλιά του πατέρα της στον καναπέ και ξεφυλίζουν ένα περιοδικό. Βλέποντας μία διαφήμιση της Lara Croft (το cartoon), δείχνει τη Lara με το δάχτυλο και αναφωνεί:

Δάειρα:  Η μαμά!

44 σχόλια :

  1. Χα χα χα χα!!
    Τι τέλεια που είναι αυτά βρε Ασπασία! Και η σουρεάλ γάτα σας και οι θεϊκές ατάκες της μικρής!
    Κάνατε αρχή με τις μπογιές ε; Περαστικά σας!! Και σε εμάς αρέσει πάρα πολύ η ζωγραφική! Τόσο πολύ που ζωγραφίσαμε το βιβλίο ευχών από τη βάφτισή μας, το άσπρο γραφείο της μαμάς, το πλακάκι του δαπέδου, το έπιπλο του μπάνιου, τα ρούχα μας, κλπ.
    Οι ατάκες των παιδιών είναι απίθανες! Γέλασα τόσο πολύ με την #6!
    Εσένα πάλι σε βλέπει ως Lara, τέλεια! Σου έφτιαξε την ημέρα νομίζω! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ερμιονάκι μου! Είδες τι φάση που έχουν τα ζουζούνια; Αποθέωση είναι!
      Φιλάκια xxx

      Διαγραφή
  2. Δηλαδή Angelina, στη συνάντηση θα έρθεις με τη στολή ή με τον Brad? Για να ξέρω να ραυτώ!
    Το κεφάλαιο ζωγραφική και σπίτι είναι μεγάααααλο! Στις αρχές το εγκεφαλικό ήταν κοντά...εν συνεχεία το αποφύγαμε έχοντας συνειδητοποιήσει ότι δεν θα γλυτώσουμε τοίχους, ρούχα, χαρτιά και κανά επιπλάκι. Το σπίτι μας θέλει βάψιμο αλλά τους αφήνω να δημιουργήσουν λίγο ακόμα μην κάνουμε περιττά έξοδα:) Χαίρομαι που είσαι και εσύ κοντά στην απόφαση ότι το σπίτι σου (ίσως) γίνει δημιουργικός καμβας της Δάειρας:)
    Οι λαδομπογιές είναι απο τις αγαπημένες μου σε σύγκριση με μαρκαδόρους και νερομπογιές.
    Εντάξει, η ατάκα #6 μας αποτέλειωσε! Στα πατώματα έχω πέσει!!!! Ο μπαμπάς σας ήταν με υπογλώσσιο? Η #1 #7 #9 και #10 επιβεβαιώνουν τον έξυπνο και πονηρό της χαρακτήρα! Θα τα διαβάζει μετά από χρόνια και θα γελάει και εκείνη. Να την χαίρεστε Ασπασάκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχα :))))))))
      Παρόλο που το διευκρίνισα, δε με προσέχεις φιλενάδα! Μάλλον είσαι αφηρημένη όταν με διαβάζεις :)

      Η κόρη μου είδε το cartoon Lara Croft και με παρομοίασε. Δεν είδε την Angelina Lara Croft. Αν με παρομοίαζε με την Angelina, θα ανέβαινα 10 πατώματα :) Χαχαχα, έχεις φάση! Και ήμουν σίγουρη ότι την ατάκα με την Lara εσύ ειδικά θα την ξέσκιζες στον σχολιασμό :)

      Διαγραφή
    2. Το διάβασα κυρία μου αλλά δεν μπορούσα να "κεντήσω" πάνω στο cartoon Lara, οπότε έκανα πως δεν είδα:)
      Χαίρομαι που με σκέφτεσαι όταν γράφεις!!!

      Διαγραφή
  3. καλα εχω λυθει στα γελια και με το κειμενο και με το σχολιο της ''Δημητρουλα-μου-γεια-σου'' και με την απαντηση της μαμας cartoon LC!!!!
    αχ να σαι καλα βρε Ασπασία μου και το εχω αναγκη το γελιο τελευταιως!!! οσο για τον Πικασο, εχω και εγω μια στο σπιτι που τωρα τελευταια δεν της φτανει το ρολο χαρτι γιατι η εμπνευση της ξεπερναει ολα τα στεγανα και την πληρωνουν οι τοιχοι.... και τα νευρακια μου μαζι!!!!

    πολλα φιλια και στο καρτουν και στη δημιουργο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλα τα μικρά ίδια είναι! Μάλλον πρέπει να τα αφήσουμε να ξεδώσουν στους τοίχους και στα έπιπλα και μετά ευκαιρία για ριζική ανακαίνιση και ανανέωση του χώρου μας!

      Καλημέρα tali-mom :)

      Διαγραφή
  4. Ασπασία μου έχει τρελαθεί με την κόρη σου που λέει τόσα πολλά. Εμένα είναι 18 μηνών και δεν λέει τίποτα παρά τα γνωστά μαμά μπαμπά και τζιζ που το έχει ξεσκίσει. Το σπαστικό είναι ότι ξεκίνησε από πολύ νωρίς να τα λέει αυτά και ενώ έχει πει κι άλλα... σταματάει και κάνει μήνες μέχρι να τα ξαναπεί. Θα σκάσω!!! Ολοι μου λένε τα γνωστά,.. θα τα πει όλα μαζί. Παναγία μου, τι μας περιμένει αν τα πει όλα μαζί,χιχι!!! Είδα το σχόλιό σου για το δωμάτιο. Περιμένουμε με χαρά την ανάρτησή σου. Τελικά αυτά τα κολλήματα δεοντολογίας θα μας φάνε!!! Σε φιλω και ελπίζω να τα καταφέρω κι εγώ στην συνάντηση. Callie by anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Callie μου, μην αγχώνεσαι. Το κάθε παιδάκι θέλει το χρόνο του. Θα μιλήσει και το κοριτσάκι σου και θα σε ξετρελάνει με τα καμώματά της!

      Στη συνάντηση κάνε ότι μπορείς για να τα καταφέρεις. Θέλω πολύ να σε γνωρίσω. Φιλάκια xxx

      Διαγραφή
  5. Είναι εκπληκτική η ζωγραφιά της μικρής καλλιτέχνη.Πράγματι είναι μια γάτα, αφού η Δάειρα έδειξε τα χαρακτηριστικά της.Εύχομαι,γλυκό μου πλασματάκι,πάντα να δημιουργείς με την πλούσια φαντασία σου εξαίσιες δημιουργίες και όλοι να θαυμάζουν τα έργα σου.
    Οι διάλογοι της Δάειρας με το μπαμπά της και τη μαμά της με έκαναν να γελάσω πολύ.Παράλληλα για μια ακόμα φορά αποδεικνύει ότι είναι ένα μικρό ξεφτέρι πανέξυπνο και γλυκύτατο.
    Με πολλή αγάπη
    γιαγιά Χριστίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι όντως ένα μικρό ξεφτέρι, πανέξυπνο, γλυκύτατο...αλλά ΚΑΙ σκανταλιάρικο (θα προσθέσω εγώ)! Και τα έργα της σε λίγα χρόνια θα τα εκθέσω σε γκαλερί. Χαχαχα!

      Καλημέρα γλυκιά γιαγιά Χριστίνα :)

      Διαγραφή
  6. Καλησπέρα Ασπασία μου και δίδυμη αδερφή της Λάρα Κροφτ!!! Να'σαι καλά, με έκανες και γέλασα με τις ατάκες της μικρούλας :) Είναι πανέξυπνη... να το χαίρεστε το ζουζουνάκι σας!!! Οσο για τη ζωγραφική... άσε το παιδί να εκφραστεί... θα τα καθαρίσεις όταν μεγαλώσει μια και καλή...χαχα... Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό σκέφτομαι και εγώ. Ότι θα καθαριστούν μία και καλή όταν μεγαλώσει (οπότε δε χρειάζεται να καθαρίσω τώρα τίποτα) και αισθάνομαι καλά (που δε χρειάζεται να καθαρίσω τώρα τίποτα). Όσο για το μέλλον, θα έχει μεγαλώσει αρκετά οπότε θα την βάλω να τα καθαρίσει μόνη της. Χαχαχα

      Φιλάκια xxx

      Διαγραφή
  7. χαχαχα...αφιερώνει η Δάειρα...αυτό με το μπαμπά με ξέκανε κι εμένα..χαχα!! Μπράβο της που λέει τόσα πολλά...Κανονικός διάλογος...Έτσι κι ο Νικόλας μου σ'αυτήν την ηλικία είχε ξεκινήσει και δεν κλείνει το στοματάκι του..χαχα...Και τι να πω για το έργο τέχνης...υπέροχο!! Κορνίζωμα και στον τοίχο..Και υπομονη...Εγώ προς το παρόν είμαι σε αναζήτηση κατάλληλου υλικού για ζωγραφική..Αν βρεις τίποτα ενημέρωσε..πολλά φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπιδάκι, αν ανακαλύψω κάτι ενδιαφέρον θα σε ενημερώσω for sure. Κάτι πήρε το μάτι μου για κάτι μαρκαδόρους που βάφουν μόνο πάνω σε χαρτί (και πουθενά αλλού) και θα καθίσω να το ψάξω. Δε θυμάμαι το brand. Σίγουρα θα τους χρειαστείς και εσύ αφού και εσύ έχεις έναν μικρό Πικάσο στο σπίτι (μας έχεις παρουσιάσει τα έργα του) :)
      Φιλάκια xxx

      Διαγραφή
  8. Το ότι αναγνωρίζει ότι κάνει ''ΜΗ-νια'' είναι πάνω από όλα! Μερικές φορές αυτοί οι μικροί άνθρωποι έχουν ένα τρόπο να μας μεταβάλλουν τα συναισθήματα..! Εκεί που μπορεί να εκνευρίστηκες, δεν γύρισες αμέσως να γελάσεις με την ατάκα της;;; Να την χαίρεσαι..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι ακριβώς! Εκεί που θυμώνω, ξαφνικά χαμογελάω :) Μπορείς να μη χαμογελάσεις με τέτοια χαριτωμένα λογάκια;;; Δεν μπορείς!

      Φιλάκια Βενετία μου!

      Διαγραφή
  9. Για χρόνια είχα πάνω στο ψυγείο την πρώτη ζωγραφια που είχε νόημα του μεγάλου. Τωρα κράτησα και του μικρου. Και οι δύο είχαν ζωγραφισει απο το γνωστο παραμύθι. Ο ένας το λυκο και ο άλλος τα γουγουνια (γουρουνια).Οσο για τα μαθηματικα. Και εμεις μετραμε ενα ,ντιο, τια,πεντε,ετα,οτω,εννια.Μήπως τα παιδια εχουν δικιο και τα διδάσκω λάθος;
    Φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελικά αυτό το παραμυθάκι έχει γίνει best seller και στην μπλογκογειτονιά :)
      Όσο για την αρίθμηση, εγώ κατέληξα στο συμπέρασμα ότι το 4 το αποφεύγουν γιατί είναι το μόνο 3σύλλαβο στην 10δα και τα δυσκολεύει. Καλά, αυτός που το ονομάτισε, γιατί δεν το έκανε 2σύλλαβο όπως τα 0,1,2,3,5,6,7,8,9,10; Γιατί άραγε;

      Φιλάκια xxx

      Διαγραφή
  10. Νούμερο 7, 9 και 10 ήταν τα καλύτερά μου! Η κόρη σου είναι απλά θεά!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου κουταλάκι μου! Βασικά όλα τα μικρά είναι μικροί θεοί. Κάνουν και λένε θεϊκά πράγματα και εμείς τα λατρεύουμε! Επίσης, κάνουμε πολλές θυσίες για πάρτη τους :)

      Φιλάκια xxx

      Διαγραφή
  11. αχ τώρα που είσαστε σε αυτή την φάση τι μου θύμησες! Δεν θα πω πολλά απλά θα σε παραπέμψω σε μια παλιά ανάρτησή μου για μια πολύ ωραία πρόσκληση που είχα φτιάξει για την γιορτή του Φίλιππου χρησιμοποιώντας τα πρώτα του λογάκια
    http://mywowmom.blogspot.gr/2011/03/blog-post.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Λοιπόν..το παιδί όλα τα καταλαβαίνει! Με το 1 και το 7 τρελάθηκα! Και Λάρα η μαμά και ζώο που φωνάζει ο μπαμπάς (ο καημένος, τον αδίκησε!).
    Εμένα όποιο μωρό βλέπει σε περιοδικό "Νανά" (Αθηνά) φωνάζει! Έχει συνηθίσει με τις φωτογραφίες στο σπίτι και νομίζει ότι παντού είναι η φάτσα της..χαχαχα!
    Τις ζωγραφιές τους εννοείται τις κρατάμε, και σε κορνίζες θα τις βάζουμε αργότερα!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι ζώο! Ζωάκι! Έχει διαφορά :)
      Χαχαχα! Και τι έχουμε να ακούσουμε ακόμη Βέρα μου...
      Η καλύτερη φάση άρχισε. Αν και νομίζω ότι κάθε φάση έχει τα δικά της. Απλά αυτή τώρα που ανακαλύπτουν τη γλώσσα και τον κόσμο, είναι το κάτι άλλο!
      Και η Αθηνούλα σου είναι μία σκέτη γλύκα!

      Φιλάκια xxx

      Διαγραφή
  13. Καλά έχω σκάσει να γελάω !! Τι να πρωτοπώ και τι να αφήσω !!
    Η ζωγραφιά της μικρής έχει πολύ πλάκα, και μπορώ να διακρίνω και το ματάκι νομίζω (μέχρι εκεί έφτασα) αλλά πιο ωραία είναι η δική σου ανάλυση αχχαχα. Λοιπόν, έχεις απόλυτο δίκιο και θα συμφωνήσω με τα όσα είπες εσύ και το δελτίο του πανεπιστημίου, έχω ακούσει από ζωγράφους ότι τον παιδικό τρόπο ζωγραφικής, πολλοί προσπαθούν αλλά κανείς δεν μπρορεί να μιμηθεί...
    Τώρα όσο για τα υπόλοιπα μαργαριτάρια της, τι να πω, είναι μια γλύκα, που σε αποστομώνει !! Γειά σου ρε μαμά Lara :))
    Φιλάκια πολλά !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως με αποστομώνει! Και εκεί που μπορεί να με τσατίσει με τις ζαβολιές της, ξαφνικά με κάνει και γελάω με τα μαργαριτάρια που πετάει! Όλα τα μικρά παιδάκια είναι γλύκες! Η αθωότητά τους, οι τσαχπινιές τους, οι πρώτες κουβεντούλες...

      Φιλάκια πολλά xxx

      Διαγραφή
  14. δεν ξερω τι να πρωτοσχολιασω σε αυτη την αναρτηση , γελασα παρα πολυ με τον αφαιρετικο πινακα αλλα κ με τα οσα λεει η μικρη σας!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. να σαι καλα πολυ γελασα!!!η μικρη σου ζωγραφος ειναι πρωτη στις ατακες...τι γελιο εχουν!!!να την χαιρεσαι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ :) Τα μικρά σε αυτές τις ηλικίες είναι το κάτι άλλο! Έχω να ακούσω ακόμη...

      Καλημέρα!

      Διαγραφή
  16. Χαχα! Απίστευτη η μικρή! Στοιχηματίζω ότι θα σας κάνει να γελάτε όλη την ώρα με τα καμώματά της! Είναι πολύ χαριτωμένη αυτή η ηλικία που "ξεφουρνίζει" συνέχεια καινούρια λογάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε σταματάω να καταγράφω σε χαρτί, σε φωτογραφίες και βίντεο! Φοβάμαι ότι αν δεν το κάνω, θα τα ξεχάσω. Και τέτοιες αναμνήσεις θέλω να μείνουν ανεξίτιλες.

      Χαίρομαι που σε γνωρίζω! Καλημέρα Όλγα :)

      Διαγραφή
  17. Χαχαχα! Γέλασα πολύ! Έχεις ένα παιδί-θαύμα στο σπίτι σας!
    (Ασπασία, δεν εννοώ εσένα! χαχαχα!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναστασία μου!!!!!!!!!!!!!! Που χάθηκες βρε φιλενάδα!!!??? Είχα αρχίσει να ανησυχώ από την τόσο πολυήμερη απουσία σου τόσο από το σπιτάκι σου όσο και από την μπλογκογειτονιά. Λέω "ή που θα έχει πήξει με τις νέες δημιουργίες της ή που θα ετοιμάζει τη βάπτιση των δίδυμων γλυκούτσικων μωρών της".

      Όσο για τη μικρή μου, είναι απολαυστική! Αλλά τι περίμενες να πω ως μαμά κουκουβάγια που είμαι;;;

      Φιλάκιααα!!!!! (και ανυπομονώ να μάθω νέα σου!!!)

      Διαγραφή
  18. Σαν πρώιμος Μιρό ένα πράγμα!!! :D
    Απόλαυση πρέπει να είναι η μικρούλα σου!!!!

    Τρελοτουρίστρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για αυτό σας λέω...ετοιμαζόμαστε για τη ΜΟΜΑ. Χαχαχα!

      Είναι απόλαυση το παιδάκι μου :)

      Φιλάκια τρελιάρα τουριστριούλα :)

      Διαγραφή
  19. Γεια σας μαμά και Δάειρα- Πικάσο! Μα τι ταλέντο είναι αυτό, τι τσαχπινιά και τι εξυπνάδα;
    Η Δάειρα είναι Α-ΠΟ-ΛΑΥ-ΣΤΙ-ΚΗ! Ξεκαρδίστηκα με το νούμερο 6. Τα ήθελε και τα άκουσε ο μπαμπάς! :P
    Να τις κρατήσεις όλες τις ζωγραφιές! Εμένα η μαμά μου έχει ένα ντοσιέ κα τις έχει φυλαγμένες! Μαζί και μια ζωγραφιά που είχα το θράσος να κάνω επάνω στο μαξιλάρι του καναπέ! Βλέπεις μόλις είχα μάθει να κάνω ανθρωπάκια και δε γλίτωσε τίποτα! Η μανούλα μου μέχρι και το ύφασμα φύλαξε και το βλέπουμε τώρα και γελάμε!
    Πού να αρχίσει και να γράφει... Εκεί να δεις τρέλα! Και μια που μοιραζόμαστε εμπειρίες, να σου πω ότι η πρώτη λέξη που έγραψα ήταν... "Ξενοφώντας". (Μπαμπάς + μαμά φιλόλογοι, ο μπαμπάς δίδασκε Αρχαία- Ξενοφώντα κι εγώ το ξεσήκωσα... )
    Ευχαριστούμε για την τέλεια ανάρτηση! Θέλουμε κι άλλη Δάειρα (ίσως και κανένα βίντεο)
    ΧοΧΟ
    Αθηνά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Αθηνούλα! Και εσύ παιδί φιλολόγων; (η μαμά μου φιλόλογος, ο μπαμπάς μου φυσικός).
      Και εσύ ήσουν μικρό και σκανταριάρικο, ε; Και εγώ (από ό,τι μαθαίνω από τη μαμά μου δηλαδή). Δεν άφηνα τίποτα όρθιο στο σπίτι :) Οπότε το παιδί μου, μου έμοιασε σε αυτό. Χαχαχα!

      Καλημέρα και καλό δημιουργικό μήνα σου εύχομαι (κρίνοντας από ό,τι ανεβάζεις τώρα τελευταία στο FB και στο blog, έχεις πολλή έμπνευση).

      Φιλάκια xxx

      Διαγραφή
  20. χαχαχαχα! Απίθανη η μικρή σου!!! Όσες ευχές και να πω είναι λίγες, κάθε φορά!!!
    Τώρα και δημιουργικός ζωγράφος!!! Το παιδί είναι καλλιτέχνης! Εγώ πάντως την γάτα τη διακρίνω!! χαχαχα!
    Όσο για τις "ατάκες" της! Πρέπει να είσαι πολύ περήφανη που η κόρη σου σε βλέπει σαν Λάρα Κροφτ!! Εγώ, πάντως, θα ήμουν!!!
    Καλό βράδυ να έχεις!!
    Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Tina :)
      Ναι, είμαι πολύ περήφανη που η κόρη μου αισθάνεται ασφάλεια δίπλα μου που ως άλλη Lara Croft θα εξουδετερώσω όλους τους "κακούς". Χαχαχα!

      Όσο για τα καλλιτεχνήματά της, έχει μία τάση να ζωγραφίζει "γάτες". Και χθες στον παιδικό σταθμό, όταν πήγα να την πάρω, μου έδειξε δύο νέες ζωγραφιές, "γάτες" και αυτές! Η μία ήταν καφέ και κολυμπούσε σε μία θάλασσα τρικυμισμένη και η άλλη ήταν κοκκινοκιτρινομπλε :)

      Καλημέρα, καλό μήνα και καλό ΣΚ :)
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  21. Χαχαχα!!!! το πόσο απόλαυσα την ανάρτηση σου δεν λέγεται!!! Δεν θα διαφωνήσω καθόλου με τον καλλιτέχνη, αν θέλει να λέει ότι είναι γάτα, είναι γάτα, εξάλλου δεν σκαμπάζω και πολλά από τέχνη...και δεινόσαυρος να έλεγε ότι είναι θα συμφνωνούσα!!! Οι πιο θεϊκές ατάκες είναι αυτή με το ποιο ζωάκι φωνάζει ποιο πολύ....χαχαχα και το τελευταίο!!! Είσαι η Lara Croft στα μάτια του παιδιού! Και ξέρεις αυτό που λένε "από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια"!!!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Η τέχνη βασίζεται στην εμπειρία και στο ταλέντο. Αποτελεί έναν ευρύτερης ερμηνείας όρο που χρησιμοποιείται για να περιγράψουμε την διαδικασία, της οποίας προϊόν είναι κάτι το μη φυσικό, το οποίο ακολουθεί τους κανόνες του δημιουργού. Κατά συνέπεια όροι με κοινή ρίζα όπως τεχνικό, τεχνίτης, καλλιτέχνης αποδίδονται σε ανθρώπινες δημιουργίες, τρόπους έκφρασης και δραστηριότητες αυθαίρετες με τη ροπή του φυσικού κόσμου"

      Οπότε αφού η καλλιτέχνης έφτιαξε γάτα, πάει και τελείωσε! Ο πίνακας απεικονίζει μία γάτα (με ανησυχεί που όλο γάτες ζωγραφίζει όμως. Και στους επόμενους πίνακες που ακολούθησαν, η απάντησή της ήταν "γκάτα". Χαχαχα)

      Όσο για το Lara, είπαμε. Βλέπει στη μαμά της μία δυναμική γυναίκα που την προστατεύει από τους κακούς.

      Φιλιά!

      Διαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts