Σήμερα θα "δανειστώ" έναν πρόσφατο διάλογο που είχα με την κόρη μου, για την κατηγορία 'Delicious healthy' αντί για την κατηγορία 'Ο δεκά-λογος της Δάειρας' που θα τον δημοσίευα ως συνήθως, γιατί έχω λόγο.

Ένα απόγευμα...

Δάειρα: Μαμά, γιατί πάω σχολείο; (σημ. στα προ-προνήπια πάει)
Μαμά: Για να περνάς όμορφα τις ώρες που λείπουμε από το σπίτι ο μπαμπάς και εγώ. Για να παίζεις με τις φίλες σου και για να μαθαίνεις όμορφα και χρήσιμα πράγματα.

Δάειρα: Μα γιατί να λείπετε από το σπίτι;
Μαμά: Γιατί δουλεύουμε, Δάειρα. Αν δεν πάει η μαμά στη δουλειά της πώς θα πάρει χρήματα για να αγοράζουμε τρόφιμα, ρούχα, παιχνίδια και να πηγαίνουμε βόλτες; Το ίδιο ισχύει και για τον μπαμπά.

Δάειρα: Μαμά; Τι δουλειά κάνεις;
Μαμά: Είμαι Μηχανικός Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής.

Δάειρα: Δηλαδή τι είναι αυτό;

(προσπαθώ να της εξηγήσω με απλά λόγια. Πώς να εξηγήσω όμως σε ένα 3,5χρονο+ όρους όπως ανάλυση, σχεδίαση, υλικό και λογισμικό, αλγόριθμοι, πληροφορική κλπ. Οπότε της το λέω όσο πιο απλά μπορώ χρησιμοποιώντας έννοιες που ξέρει).

Μαμά: Έχω σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο τους υπολογιστές και μπορώ να καταλάβω πώς φτιάχνονται και πώς λειτουργούν. Και μπορώ να φτιάχνω και προγράμματα για υπολογιστές. Κατάλαβες;
Δάειρα: Ναι, μαμά! Δηλαδή όταν φτιάχνεις πάρτι είσαι μηχανικός πάρτι και όταν φτιάχνεις παγωτό είσαι μηχανικός παγωτών. Κατάλαβα.

Ω, ναι φίλοι μου! Παγωτατζής του Πολυτεχνείου είμαι!!! Παγωτατζής με ανώτατες σπουδές. Παγωτατζής με Δίπλωμα και Μεταπτυχιακό… στις γαρνιτούρες.

Και επειδή από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια, θα σας πω πώς έχει η κατάσταση. Ένα βράδυ κάτι μέρες πριν από το συγκεκριμένο διάλογο περί επαγγέλματος της μαμάς (και απονομής από την κόρη μου -την πρύτανη- νέου διπλώματος επιστημονικής κατάρτισης στον τομέα της κατασκευής πάρτι και παγωτού) μου ζητάει παγωτό και μάλιστα σοκολατένιο. Επειδή αφενός μεν ήθελα να αποφύγω τα έτοιμα του ψυγείου, αφετέρου δε βαριόμουν να ντυθώ, να ντύσω παιδιά, να τα φορτώσω παραμάσχαλα, να πάρω αυτοκίνητο και να πάω να αγοράσω, είπα να φτιάξω.

[Η Δάειρα κατά τους παρακάτω διαλόγους είναι 3 χρονών και 8 μηνών]

#1
Είναι απόγευμα μετά το σχολείο. Την παραλαμβάνω από το σχολικό, μπαίνουμε σπίτι, κάνουμε το τελετουργικό (βγάζουμε παπούτσια, πλένουμε χεράκια, αλλάζουμε ρούχα) και αρχίζει...

Δάειρα: Μαμά; Θέλω να δω Frozen.

(Προκειμένου να την αποτρέψω να δει κινούμενα σχέδια)
Μαμά: Δεν ξέρω να το βάζω.
Δάειρα: Έλα προσπάθησε. Θα τα καταφέρεις!!!

(Σκέφτομαι ότι θα μου φάει τα αυτιά, άλλωστε έχω και δουλειές να κάνω, οπότε ενδίδω και της το βάζω…χωρίς να έχω τύψεις)
Δάειρα: Μπράβο μαμά! Τα κατάφερες!!!

Υπερπροσπάθεια έκανα να μην της το βάλω (να πω την αμαρτία μου)


#2
Ήμασταν στο αυτοκίνητο...

Μαμά: Δάειρα, δεν είπαμε ότι δε βάζουμε τα παπούτσια πάνω στο κάθισμα;
Δάειρα: Για τα παπούτσια είπαμε. Για τις μπότες ΔΕΝ είπαμε. ΑΥΤΕΣ, είναι μπότες.

No comment.


#3
Μόλις μπήκαμε στο αυτοκίνητο να πάμε βόλτα, άρχισε...

Δάειρα: Μαμά, δώσε μου το τηλέφωνό σου για να δω κινούμενα σχέδια.
Μαμά: Όχι Δάειρα. Το τηλέφωνο έχει ακτινοβολία και δεν κάνει να το έχουν τα μικρά παιδιά. Πόσες φορές θα σου το πω;
Δάειρα: Αν μου το δώσεις το τηλέφωνο γρήγορα και βάλω το αεροπλανάκι (=flight mode) δε θα πεταχτεί ρεύμα και τότε θα μπορώ να το πάρω.

Η Δάειρα νομίζει ότι η ακτινοβολία είναι ρεύμα που πετάγεται σαν το φασουλή (που είναι κρυμμένος στο κουτί και αν τ’ ανοίξεις ψηλά θα πεταχτεί) αν δε βάλει το αεροπλανάκι γρήγορα.


#4
Ο διάλογος συνεχίζεται.(το καλό το παλικάρι -η μαμά- ξέρει και άλλο μονοπάτι...)

Μαμά: Δεν στο δίνω γιατί δεν έχει μπαταρία και τη χρειάζομαι.
Δάειρα: Μαμά άκου. Η μαμά το ανοίγει, το δίνει στην κόρη της, η κόρη της το ξεφορτίζει, η μαμά πάει σπίτι, το φορτίζει...και έτσι γίνονται τα πράγματα.

Όσο ζω μαθαίνω...πώς γίνονται τα πράγματα. 


#5
Αφού δε βγάζει άκρη με τη μαμά, απευθύνεται στον μπαμπά...

Δάειρα: Μπαμπά, θέλω το τηλέφωνό σου.
Μπαμπάς: Δε σου το δίνω γιατί δεν έχει πολλή μπαταρία.
Δάειρα: Δεν πειράζει. Όταν επιστρέψουμε θα το φορτίσουμε και το δικό σου.

Δε βγάζεις άκρη. Πάλι καλά που δε ζήτησε από την μπεμπούλα το δικό της κινητό :)


#6
Ανεβαίνει πάνω στο τραπέζι του σαλονιού. Απευθυνόμενη στη γιαγιά της...

Δάειρα: Γιαγιά, να πηδήξω κάτω;
Γιαγιά: Όχι Δάειρα. Είναι επικίνδυνο.
Δάειρα: Δε μου αρέσει η συμπεριφορά σου γιαγιά.

Και φυσικά, πήδηξε. Ρωτήσαμε, για να πούμε ότι ρωτήσαμε. Για να είμαστε politically correct.


#7
Περνούσαμε έξω από μία εκκλησία όταν είδα τη νεοκόρισσα να χτυπάει την καμπάνα. Η Δάειρα δεν την είδε, όμως άκουσε τον χτύπο...

Δάειρα: Την καμπάνα ποιος τη χτύπησε;
Μαμά: Μια κοπέλα.
Δάειρα: Ή ένας κοπέλος; Κοπέλος είναι τα αγόρια, οι μπαμπάδες και οι παπάδες.

Ο κοπέλος
Η κοπέλα
Το καπέλο
(άσχετο...Αλλά με την κόρη μου θα ξεχάσω και αυτά που ξέρω)


#8
Το βραδάκι μίας πολύ κουραστικής μέρας, θέλω να την κάνω ένα γρήγορο ντουζάκι να ξεμπερδεύω (ώρες-ώρες και το μπάνιο του παιδιού αγγαρεία το βρίσκω). Η Δάειρα όμως επιμένει να καθίσει με τις ώρες μέσα στην μπανιέρα να παίξει με τις κούκλες της. Είναι ήδη αργά και δεν έχω υπομονή να περιμένω. Κρατώντας στα χέρια της την Ariel τη γοργόνα...

Δάειρα: Μαμά, θέλω να κάνω πολλή ώρα μπάνιο. Θέλω να παίξω με τις κούκλες μου.
Μαμά: Όχι, Δάειρα, σήμερα. Σήμερα θα κάνουμε ένα γρήγορο ντουζάκι γιατί η μαμά είναι πολύ κουρασμένη και εκτός αυτού έχει έρθει η νύχτα και πρέπει να κοιμηθείς.
Δάειρα: Μα θέλω να κάνω μπάνιο τη γοργόνα! Μυρίζει ψαρίλα. Να, μύρισέ την μαμά. Αλήθεια λέω.

Βγαίνει η βαρκούλα του ψαρά από το περιγιάλι ♪ ♫ ♫ ♪ ♪ Κι απλώνει ο ναύτης με χαρά τα δίχτυα του και πάλι ♪ ♫ ♫ ♪ ♪ 
Το φεγγαράκι το γυαλό τον κάνει σαν καθρέφτη ♪ ♫ ♫ ♪ ♪ Κάθε γοργόνα παχουλή μέσα στα δίχτυα πέφτει ♪ ♫ ♫ ♪ ♪ ...και πάει λέγοντας
Φρέσκια γοργονούλα σπαρταριστή. Μόλις πιάστηκε στα δίχτυα. 


#9
Ένα βράδυ στην μπανιέρα έπαιζε με τα παπάκια της μπέμπας.

Μαμά: Παίζεις με τα παπάκια; (ρητορικό το ερώτημα)
Δάειρα: Τα πλένω ρε μαμά γιατί έχουν μικρόβια.

Πάλι καλά που δεν τα ψέκασε με Dettol.
Οι γοργόνες μας μυρίζουν ψαρίλα, τα παπιά μας είναι μολυσμένα με μικρόβια...σε λίγο θα κυκλοφορούμε με αντισφυξιογόνες μάσκες σπίτι μας.


#10
Ένα απόγευμα η μπεμπούλα κλαίει. Η μεγάλη αδερφή απευθυνόμενη στη μικρή...

Δάειρα: Τι τσιρίδα είναι αυτή μπέμπα; H Άριελ κοιμάται. Θα μου την ξυπνήσεις.

Και όχι τίποτα άλλο, αλλά θα ξυπνήσει η γοργόνα, θα μυρίζει (πάλι) ψαρίλα και θα θέλει (πάλι) να την κάνει μπάνιο και θα θέλω (πάλι) να την κάνω ένα ντουζάκι στα γρήγορα να ξεμπερδεύω και θα έχω (πάλι) θέμα.

Πηγή εικόνας

[Η ηλικία της Δάειρας κατά τους παρακάτω διαλόγους ήταν 3 χρονών και 4,5 μηνών]

#1
Πλησιάζουν τα Xmas και ο μύθος του Άγιο Βασίλη είναι πολύ ζωντανός στο σπίτι μας. Ένα βράδυ λοιπόν, δε θέλει να κοιμηθεί νορμάλ ώρα (συνηθισμένη κατάσταση στο σπίτι μας) και ο μπαμπάς της προσπαθεί να την πείσει.

Καιρό έχω να δημοσιεύσω διαλόγους με τη Δάειρα και μου έχουν μαζευτεί πολλοί, οπότε καιρός είναι για τον επόμενο δεκάλογο. Ο συγκεκριμένος μετράει ένα εξάμηνο πίσω.

[Η ηλικία της Δάειρας κατά τους παρακάτω διαλόγους ήταν 3 χρονών και 4,5 μηνών]

 

Σήμερα σας έχω μία ανάρτηση πολύ διαφορετική από αυτές που με έχετε συνηθίσει. Μία υγιεινή λαχταριστή συνταγή για εξωτικά τρουφάκια με χουρμάδες, αβοκάντο και ινδική καρύδα. Και με αυτήν ανοίγω μία νέα στήλη στο blog που την ονομάζω Delicious Healthy και στην οποία θα παρουσιάζω (όταν και όποτε) γλυκές ή αλμυρές δημιουργίες που θέλω να μοιραστώ μαζί σας.

Η καθημερινή ενασχόλησή μου με την κουζίνα δε σας κρύβω ότι γίνεται από ανάγκη. Επειδή ΠΡΕΠΕΙ να μαγειρέψω γιατί ΠΡΕΠΕΙ κάτι να φάμε. Τις περισσότερες φορές καταφεύγω σε απλές, γρήγορες και δοκιμασμένες λύσεις καθώς ο χρόνος για πειραματισμούς είναι σχεδόν ανύπαρκτος. Υπάρχουν όμως και οι φορές που μου αρέσουν τα πειράματα.

Μία από αυτές τις φορές λοιπόν ήταν πριν λίγες μέρες όταν μία συνάδελφός μου στο γραφείο γιόρταζε και έφερε να μας κεράσει τρουφάκια. Της ευχήθηκα, αλλά αρνήθηκα ευγενικά να πάρω κέρασμα, καθώς είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου να κόψω (επιτέλους) τα γλυκά για κάποιες μέρες μέχρι να φτάσω στα επιθυμητά κιλά. Καλοκαίρι ήρθε, βάφτιση της μπουμπούς πλησιάζει, δεν είμαστε για γλυκές καταχρήσεις.

Όταν όμως η συνάδελφος μου ανέφερε ότι αυτά τα τρουφάκια δεν έχουν ζάχαρη, είπα να δοκιμάσω. Η απουσία ζάχαρης ήταν το άλλοθί μου για την πράξη μου να απλώσω τα χέρια και να δοκιμάσω ένα. Εκστασιάστηκα. Τόσο που της ζήτησα τη συνταγή εκείνη κιόλας τη στιγμή. Βέβαια τα υπόλοιπα υλικά αντικαθιστούν τη ζάχαρη στις θερμίδες, όμως είναι τόσο υγιεινά… τόσο δροσερά… τόσο διαφορετικά… τόσο εξωτικά αυτά τα τρουφάκια, οπότε δεν ένιωσα καμία ενοχή :)

Μόλις τελείωσα τη δουλειά πέρασα από το SM για να προμηθευτώ τα υλικά που μου έλειπαν και τα έφτιαξα την ίδια κιόλας μέρα. Τα βάφτισα μόνη μου «εξωτικά τρουφάκια» λόγω των υλικών και της γεύσης τους.

Τι θα χρειαστείτε:

- 150 gr ωμό αμύγδαλο (το οποίο έχετε προηγουμένως βράσει και αποφλοιώσει)

- 4 κουταλιές σούπας βρώμη

- 8 κουταλιές σούπας σκόνη κακάο (προτίμησα να βάλω Nesquik για να τα φάει και η Δάειρα)

- 180 gr αποξηραμένο χουρμά (τον έχετε μουλιάσει για 20 λεπτά πρώτα και έχετε αφαιρέσει τα κουκούτσια)

- 1 ώριμο αβοκάντο (εννοείται χωρίς φλούδα και χωρίς κουκούτσι - αλλιώς θα κλαίτε το multi σας)

- 2 κουταλιές σούπας μέλι

- 70-80 gr κουβερτούρα (που έχετε προηγουμένως λιώσει σε μπεν μαρί)

- 7 κουταλιές σούπας τρίμμα καρύδας + extra τρίμμα για το εξωτερικό των τρουφακίων

Πώς θα τα φτιάξετε:

ΒΗΜΑ 1:
Βάζετε στο multi μαζί αμύγδαλο + βρώμη + Nesquik και τα θρυμματίζετε/ ανακατεύετε.

ΒΗΜΑ 2:
Προσθέτετε στο multi το χουρμά και ανακατεύετε.

ΒΗΜΑ 3:
Προσθέτετε στο multi το αβοκάντο και ανακατεύετε.

ΒΗΜΑ 4:
Αδειάζετε το περιεχόμενο του multi σε ένα μπολ.

ΒΗΜΑ 5:
Προσθέτετε στο μείγμα του μπολ μέλι + λιωμένη κουβερτούρα + τρίμμα καρύδας και ανακατεύετε με τα χέρια (πλυμένα και καθαρά, έτσι;)

ΒΗΜΑ 6:
Πλάθετε μπαλάκια. Κάθε μπαλάκι που πλάθετε, το κυλάτε πάνω σε μία επιφάνεια στην οποία έχετε απλώσει μπόλικο τρίμμα καρύδας και το βάζετε σε ένα ταπεράκι. Όταν τα φτιάξετε όλα, βάζετε το ταπεράκι στο ψυγείο για τουλάχιστον 2 ώρες για να πιάσουν καλή θερμοκρασία και τα απολαμβάνετε μετά δροσερά-δροσερά (εγώ τα είχα συνεχώς στο ψυγείο και από εκεί τσιμπολογούσαμε).

Κλείνετε και τα μάτια, βάζετε και Bob Marley να παίζει στο background και νομίζετε ότι είστε κάπου στην Καραϊβική. Μιλάμε για γεύση άκρως εξωτική!


Ο λόγος που αντικατέστησα το κακάο με το Nesquik είναι για να τα φάει και η Δάειρα, η οποία είναι πολύ δύσκολη σε νέες γεύσεις. Όταν της είπα λοιπόν να δοκιμάσει ένα τρουφάκι επειδή έχει μέσα Nesquik, το δοκίμασε, της άρεσε και πήρε και δεύτερο. Και φυσικά η μάνα πέτυχε το στόχο της αφού κατάφερε να την κάνει να αποφύγει την κλασική σοκολάτα με ένα χειροποίητο τρουφάκι που εκτός από τις βιταμίνες και τα θρεπτικά συστατικά των εξωτικών φρούτων, περιείχε και extra βιταμίνες και μεταλλικά στοιχεία (σίδηρο και ψευδάργυρο) λόγω του Nesquik που είναι βασικό υλικό της συνταγής.

Τις επόμενες μέρες λοιπόν, όποτε μου ζητούσε σοκολάτα, της έλεγα ότι μας τελείωσε και της έδινα ένα τρουφάκι. Και κάπως έτσι τα ~50 τρουφάκια έγιναν άφαντα σε 4 μέρες, αφού βέβαια της παραχωρήσαμε ο μπαμπάς της και εγώ το 1/3 της ποσότητας και τα υπόλοιπα τα τσακίσαμε εμείς. Δίκαιη μοιρασιά! #ΝαΤρωειΗΜαναΚαιΟΠατεραςΚαιΤουΠαιδιουΝαΜηΔινει. Για τέτοια κατάσταση μιλάμε! (η μπουμπού δε γινόταν να δοκιμάσει με τη μία όλα αυτά τα νέα υλικά, καθώς πρέπει να τα εισάγουμε σταδιακά στο διατροφολόγιό της).

Το Nesquik είναι ένα ρόφημα κακάο που έπινα στα παιδικά μου χρόνια και τους τελευταίους μήνες το έχω εισάγει και στο πρωινό της Δάειρας, γιατί ξαφνικά άρχισε να περιορίζει το γάλα οπότε αναζητούσα κάποιον έξυπνο και ταυτόχρονα υγιεινό τρόπο για να το εισάγω στη διατροφή της με την ίδια συχνότητα όπως παλιά. Το Nesquik μου έδωσε τη λύση γιατί εκτός από πεντανόστιμο είναι και πολύ θρεπτικό και ταυτόχρονα βοηθάει στην καλύτερη πνευματική λειτουργία λόγω του σιδήρου και του ψευδαργύρου που περιέχει. Έτσι λοιπόν, το πρωί φτιάχνω στη Δάειρα μία παραλλαγή του γνωστού Nesquik frappe: βάζω σε ένα σέικερ χλιαρό γαλατάκι, 3 κουταλιές γλυκού Nesquik  και 1 κουταλιά μέλι, τα χτυπάω όλα μαζί και τα σερβίρω σε πλαστικό μπουκαλάκι από αυτά που μου είχε κάνει δώρο το Happy Teapot για το πάρτι της μπεμπούλας μας. Κάθε μέρα της βάζω και διαφορετικό καλαμάκι για τσαχπινιά. Άλλοτε με κόκκινες ρίγες, άλλοτε με κίτρινες, άλλοτε με μπλε αστεράκια, άλλοτε με φούξια βούλες, η Δάειρα το βρίσκει εκτός από γευστικό και διασκεδαστικό και το πίνει μονορούφι.


Τώρα μπορεί κάποιοι να σκεφτείτε ότι καλύτερα να πίνει το παιδί σκέτο γάλα χωρίς πρόσθετα σοκολάτας κλπ. Όμως, αν το παιδί σου ξαφνικά αρχίζει να μην πίνει γάλα, και δεδομένου ότι λατρεύει τη σοκολάτα, γιατί να μην προσπαθήσεις να τα συνδυάσεις και τα δύο με μία επιλογή η οποία θα δώσει στο παιδί και κάποια επιπλέον θρεπτικά συστατικά; Άλλο λοιπόν σοκολάτα στο χαρτί, άλλο Nesquik στο γάλα. Μιλάμε για κακάο ενισχυμένο με βιταμίνη C και D, σίδηρο, φευδάργυρο και ασβέστιο, όλα πολύ σημαντικά για την παιδική ανάπτυξη. Δε χρειάζεται να θεωρούμε τα ροφήματα αυτά σαν κάτι απαγορευμένο. Μπορούμε να τα εντάξουμε στο καθημερινό διαιτολόγιο των παιδιών στα πλαίσια μίας ισορροπημένης διατροφής.


Πηγή 1ης και 3ης φωτογραφίας: My Lovable Baby
Πηγή 2ης φωτογραφίας με φοίνικες: ΕΔΩ

Εάν είσαι νέος αναγνώστης και σου αρέσει το My Lovable Baby, πες το μας με ένα Like.

Όταν είσαι μαμά ενός μωρού και ενός νηπίου και μπορείς με ελάχιστα mouse clicks να έχεις στην πόρτα σου αγαπημένα προϊόντα και μάλιστα με 26% έκπτωση (όπως στη δική μου περίπτωση) δε θα ξοδέψεις άσκοπα χρόνο και χρήμα, γιατί δε σου περισσεύει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Θα τα αφιερώσεις και τα δύο σε άλλες σου ανάγκες. Και επειδή από όταν έγινα μάνα οι περισσότερες ανάγκες μου είναι κυρίως οι ανάγκες των παιδιών μου και ό,τι σχετίζεται με αυτά, σκέφτομαι για αυτά και γύρω από αυτά, ανάγω κάθε οικονομικό και χρονικό όφελος που έχω σε περισσότερα χρήματα στον κουμπαρά τους και σε περισσότερο ποιοτικό χρόνο μαζί τους, αντίστοιχα.